A Place Apart: Mound Bayou

jak mały skrawek lasu i bagna może stać się ziemią obiecaną? Jak wygnanie może zamienić się w dom? A uwięzienie staje się wolnością?

miasto Mound Bayou, Mississippi, o powierzchni niecałej mili kwadratowej, nawet teraz oznacza uwolnienie, wolność i ziemię obiecaną dla potomków niegdyś zniewolonych ludzi. Założona w 1887 roku, populacja Mound Bayou to 98 procent Afroamerykanów, jedna z największych społeczności w Stanach Zjednoczonych, według spisu z 2010 roku.

„Mound Bayou był jednym z pierwszych miejsc, które pokazały, co potrafią Afroamerykanie. Pomimo wszystkich animozji wobec czarnych ludzi, Mound Bayou był iskrą światła na południu i w całym kraju”, powiedział Ks Darryl Johnson, mieszkaniec Mound Bayou. 1

” jako chłopiec byłem dumny z tego, że byliśmy oddzieleni od innych ludzi. Byliśmy inni”, powiedział Johnson, który w wieku 60 lat pełnił funkcję burmistrza i prowadzi kilka firm w mieście. Obecnie jest dyrektorem generalnym Walk of Faith Ministries, a także prowadzi dzienną opiekę dla dorosłych, usługi opieki osobistej i kwiaciarnię w Mound Bayou.

„Mound Bayou jest znaczącym miejscem w tym kraju w tym sensie, że Mound Bayou jest najstarszym całkowicie czarnym miastem stworzonym w tym kraju”, powiedziała obecna Burmistrz Eulah Peterson. „Byli niewolnicy przybyli na bagna, oczyścili ziemię i zbudowali to miasto.”

od swoich początków w samotnym bagnie, to małe miasteczko w delcie Mississippi rozrosło się do tętniącej życiem społeczności czarnych firm i udanych gospodarstw do 1900 roku. W latach 40. i 50., kiedy rasizm był na szczycie w tym kraju, miasto miało trzy szkoły, czterdzieści firm, pół tuzina kościołów, zajezdnię kolejową, pocztę, Szpital, gazetę, trzy bawełniane Giny, młyn bawełniany, zoo, Bibliotekę Publiczną Carnegie i basen-wszystkie należące do czarnoskórych, eksploatowane przez czarnoskórych, były w użyciu przez wiele lat. i patronował, zgodnie z historią Mound Bayou opublikowaną przez Delta Center for Culture and learning. 2

przewiń do 2020 roku, a dziś Mound Bayou jest innym miejscem niż w czasach świetności. Pozostało tylko kilka firm-sklep spożywczy, stacja benzynowa i Dom Pogrzebowy. Ponad połowa dzieci w małym mieście 1200 żyje poniżej poziomu ubóstwa. Niegdyś kwitnący beacon, Taborian Hospital, jest zamknięty. Biblioteka została zamknięta. I Liceum, John F. Kennedy High School, zamknięte tuż przed otwarciem szkoły w sierpniu 2018. Nastoletni uczniowie są teraz zabierani do pobliskiego Shelby, do consolidated high school, Northside High School.

zamknięcie liceum sięga głębiej niż tylko budynek, w którym obecnie mieszczą się skonsolidowane biura Powiatowe przy głównej ulicy miasta. Zamknięcie Liceum JFK oznacza koniec dumnej historii edukacji, która była przekazywana przez pokolenia Mound Bayouians.

„MBHS, a następnie JFKS produkowały osoby znane na całym świecie”, powiedział Earl Hall, dyrektor wykonawczy Mound Bayou Housing Authority i pastor Pierwszego Kościoła Baptystów w Mound Bayou. Urodzony i wychowany w Mound Bayou, pracuje nad swoim doktoratem z przywództwa edukacyjnego.

„Edukacja zawsze była bardzo realną częścią Mound Bayou. W 1921 roku otwarto tu jedyną czarną szkołę w delcie, a studenci przybyli tu z innych miast ” – powiedział burmistrz Peterson, który ma doktorat z administracji edukacji specjalnej. W 1965 roku ukończyła pierwszą szkołę średnią JFK High School.

„ludzie żyją na całym świecie, którzy ukończyli tutaj szkołę średnią, albo w Bolivar Country Training School, która później stała się Mound Bayou High School, a następnie JFK High School. Zawsze był duży nacisk na edukację tutaj, ” powiedział Peterson.

„Mound Bayou jest w jednym procent społeczności w Ameryce z liczbą zaawansowanych stopni na mieszkańca”, powiedział Will Jacks, kierownik programu w obszarze Dziedzictwa Narodowego delty Missisipi w Delta Center for Culture and Learning.

Znani ludzie urodzeni w Mound Bayou według Wikipedii To Katie Hall, była przedstawicielka USA z Indiany; Michael Harris, Prodziekan inżynierii na Uniwersytecie Purdue; Russell Holmes, przedstawiciel stanu Massachusetts; i Mary Booze, działaczka polityczna. Wiadomo, że ludzie, którzy przenieśli się z Mound Bayou, aby uzyskać więcej możliwości gdzie indziej, wrócili do Mound Bayou tylko po to, aby mieć swoje dzieci, aby mogli powiedzieć: „urodziłeś się w Mound Bayou”, powiedział Lee Aylward, również z Delta Center for Culture and Learning. Pewien rdzenny mieszkaniec powiedział kiedyś Aylwardowi: „za każdym razem, gdy się zachowywałem, moja matka mówiła do mnie:” urodziłeś się w Mound Bayou. Powinieneś się lepiej zachowywać, bo urodziłeś się w Mound Bayou.'”

Wielebny Darryl Johnson przypomniał sobie, że był uczniem 12 lat w 1972 roku i był tak podekscytowany otrzymaniem podręcznika historii Mississippi. Otworzył strony i natychmiast udał się do spisu treści, aby poszukać rozdziału na temat Mound Bayou. Nic nie widząc, zwrócił się do indeksu i znalazł Mound Bayou wspomniany na str. 377. Odwrócił się do strony i znalazł jedno zdanie. Miasto zostało nazwane w krótkim fragmencie o Konwencji Konstytucyjnej z 1890 roku w odbudowie, ponieważ założyciel miasta Isaiah T. Montgomery był jednym z niewielu Republikanów, którzy uczestniczyli.

kiedy Johnson przeczytał krótką wzmiankę o swoim historycznym mieście, powiedział: „to wszystko ze mnie zabrało.

„Zawsze chciałem, aby Mound Bayou było miejscem, gdzie ludzie mogą przychodzić i pamiętać, uczyć się i wyjeżdżać z lepszym zrozumieniem tego, kim jesteśmy.”Johnson jest członkiem-założycielem Historic Black Towns and Settlements Alliance, który został stworzony, aby” uświadamiać znaczenie tych miast i zachować dla przyszłych pokoleń wkład ludzi Pochodzenia afrykańskiego.”

podobnie jak Johnson, ci, którzy urodzili się i mieszkają w Mound Bayou, są dumni ze swojej historii i mają marzenia o tym niegdyś lśniącym mieście nadziei, pomimo niedawnego opóźnienia z zamknięciem liceum i pustymi witrynami na Main Street. Są przodkami niegdyś zniewolonych ludzi i rolników, którzy urzeczywistnili swoje marzenia.

„nasi przodkowie przybyli tutaj i zabrali jałową ziemię, której nikt nie chciał. Nasi przodkowie wzięli nicość i zrobili z niej coś ” – powiedział ks. Hall.

wszystko zaczęło się od założyciela miasta, Izajasza Montgomery ’ ego, patriarchy niegdyś zniewolonej rodziny. To naprawdę zaczęło się wcześniej. Historia zaczyna się pod koniec 1830 roku z ojcem Montgomery ’ ego, Benem, i jego marzeniami o stworzeniu społeczności niegdyś zniewolonych osób, według Lee Aylwarda z Delta Center.

Joseph Davis, właściciel Montgomery ’ ego, miał „utopijne idee społeczne” i próbował założyć wzorową wspólnotę spółdzielczą zniewolonych ludzi na swojej plantacji huraganów w Davis Bend. Aylward powiedział, że Davis pomyślał :” jeśli dasz ludziom szansę, aby wznieśli się do ich zdolności, to oni to zrobią.”Davis uczynił Bena Montgomery menedżerem swojej plantacji, a także sklepu ogólnego na plantacji, oba stanowiska nietypowe dla zniewolonej osoby.

syn Montgomery 'ego, Isaiah Montgomery, urodzony w 1847 roku, został wykształcony przez nauczyciela wraz z dziećmi Davisa, ze względu na pozycję Montgomery’ ego na plantacji. Młodszy brat Davisa, Jefferson Davis, który miał pobliską plantację, został prezydentem Konfederacji na początku wojny secesyjnej. Rodzina Davis została zmuszona do opuszczenia swoich plantacji w 1862 roku, gdy wojska Unii posuwały się w tym rejonie. Ben Montgomery przejął kontrolę nad plantacją huraganu, a po wojnie Joseph Davis sprzedał swoją plantację i majątek Montgomery ’ emu w ramach krótkoterminowej pożyczki.

Ben Montgomery został pierwszym afroamerykańskim urzędnikiem wybranym w Missisipi, gdy w 1867 został sędzią pokoju Davisa Benda. Według wszystkich relacji plantacja prosperowała pod Montgomery w tych latach po wojnie i wraz ze swoim synem Isaiahem założył general store, Montgomery & Sons . Ale w ciągu dziesięciu lat, kiedy Montgomery miał zły rok upraw, nie spłacił pożyczki, a rodzina Davis przejęła ich ziemię. Montgomery zmarł w 1877 roku.

dziesięć lat później Isaiah Montgomery, urodzony w niewoli, był w stanie zrealizować najwyższe ambicje ojca, gdy Kolej w Louisville w Nowym Orleanie & Texas Railroad zaoferowała mu sprzedaż nietkniętego, wilgotnego DNA Hrabstwa Bolivar. Wraz ze swoim kuzynem Benjaminem Greenem, Montgomery kupił 840-akrową posiadłość za 7 dolarów za akr. To opustoszałe bagno stało się Mound Bayou, nazwane od wielkiego indyjskiego Kopca, gdzie oba bagna się zbiegły, w 1887 roku. Założyciele Montgomery i Green dostrzegli okazję do zbudowania tu społeczności wolnomularzy.

„widzieli ziemię jako środek wolności gospodarczej” – powiedział ks. Johnson. Czterech jego pradziadków było pierwszymi osadnikami. Jego prababka Ada Simmons zapoczątkowała coroczny dzień założycieli, obchodzony co roku w lipcu.

wielu innych obecnych mieszkańców Mound Bayou jest potomkami pierwotnych założycieli, a dom Isaiaha Montgomery ’ ego, wciąż należący do dalekiego krewnego, jest w trakcie renowacji jako hołd dla ojca założyciela.

„stworzyli miasto z niczego i stali się ekonomicznie samowystarczalni w obliczu oporu” -powiedział Jacks z Delta Center. „Mound Bayou pokazał, co było możliwe w czasach zjadliwej dominacji białych.”

„byli niewolnicy przybyli na bagno, oczyścili ziemię i zbudowali to miasto” – powiedział burmistrz Peterson. Znaczenie tego nie jest stracone dla nikogo związanego z miastem.

dolny teren, na którym założono Mound Bayou, po oczyszczeniu, okazał się bogatą ziemią do uprawy bawełny. Do 1888 roku miasto liczyło 40 mieszkańców i 1500 Afroamerykanów. Według Johnsona na przełomie wieków Mound Bayou miało więcej milionerów w populacji niż jakiekolwiek miasta Delty, oparte na bawełnie.

wraz ze wzrostem dochodów z rolnictwa Montgomery zwrócił się z Pomocą Bookera T. Washingtona, aby pomóc w zwiększeniu liczby i wielkości lokalnych czarnych firm. Washington widział Mound Bayou jako świecącą latarnię i „przykład oszczędności i samorządności” w artykule, który napisał o mieście. 3 przez kolejne lata Washington, założyciel Tuskegee Institute, promował Mound Bayou w przemówieniach oraz w książkach i artykułach. Montgomery dołączył do Waszyngtonu, doradzając Afroamerykanom, aby zaakceptowali dyskryminujące prawa w celu przyszłej integracji i pełnego obywatelstwa.

co do Mound Bayou, do 1900 roku dwie trzecie niezależnych rolników w delcie było czarnych. Ale gdy prawo Jima Crowa weszło w życie, czarni ludzie w Mound Bayou zaczęli tracić swoją ziemię. Do 1920 r. wielu byłych właścicieli ziemskich było bezrolnymi dzierżawcami. Wraz ze spadkiem cen bawełny, Mound Bayou w latach 20. i 30., podobnie jak większość kraju, stanęło w obliczu realnego spadku gospodarczego.

Mound Bayou ożywił się dopiero w 1942 roku, kiedy otwarto Taborian Hospital i zaczął zapewniać tanią opiekę zdrowotną tysiącom czarnych ludzi w delcie Missisipi. Taborian jest uznawany za pierwszą organizację zajmującą się utrzymaniem zdrowia w Ameryce, ponieważ subskrypcje od rolników z czarnej Delty stanowią podstawę organizacji. Główny chirurg, dr T. R. M. Howard, stał się jednym z najbogatszych ludzi w Missisipi. Był właścicielem plantacji o powierzchni ponad 1000 akrów, firmy budowlanej, małego zoo i zbudował pierwszy basen dla czarnej społeczności w Mississippi. Howard głęboko zaangażował się w ruch Praw Obywatelskich, gdy w 1951 założył Regional Council of Negro Leadership.

rok później Medgar Evers przeniósł się do Mound Bayou jako sprzedawca ubezpieczeń na życie w Magnolia Life Insurance Company Howarda. Evers dołączył do Howarda i Aarona Henry ’ ego w Radzie, gdy zorganizowali udany bojkot przeciwko stacjom paliwowym, które odmawiały korzystania z toalet Afroamerykanom i organizowali coroczne wiece w Mound Bayou o prawa obywatelskie. Evers w końcu został sekretarzem Oddziału NAACP w Mississippi i został tragicznie zamordowany przez Byrona De La Beckwitha w 1963 roku na podjeździe do swojego domu, niosąc pudełko z koszulkami z napisem ” Jim Crow Must Go.”

po tym, jak Emmett Till, 14-letni czarny chłopiec z Chicago odwiedzający krewnych w delcie, został zlinczowany w 1955 roku, Howard mocno zaangażował się w sprawę o sprawiedliwość za to brutalne morderstwo. Howard chronił matkę Tilla, gdy przyszła na proces w pobliskim Sumner, a jego dom zamienił się w „czarne centrum dowodzenia” dla świadków i dziennikarzy. Wygłaszał przemówienia w całym kraju mówiące o morderstwie Tilla, w tym w kościele w Montgomery w Alabamie, prowadzonym przez młodego Martina Luthera Kinga Jr. udział wzięła Rosa Parks, która później poprowadziła bojkot autobusów w Montgomery.

„nie możemy opowiedzieć historii w pełni bez Mound Bayou” – powiedział Will Jacks.

po bólu lat 60., Mound Bayou zaczął powoli podupadać. Młodzi ludzie zaczęli odchodzić, a firmy zaczęły się zamykać, gdy konkurowali z większymi, sąsiednimi miastami.

” w 1966 roku, kiedy odszedłem, mieliśmy tu interesy – nie było tej zarazy. Bank był Unią kredytową. Mieliśmy sklep spożywczy, fantazyjny Freeze, Teatr, zoo, Szpital Taboriański, przychodnię przyjaźni, nowe liceum, pralnię, sklep obuwniczy ” – powiedziała Haneefah Muhammad, absolwentka Liceum JFK w 1966 roku. Od tego czasu wróciła i jest bezpłatną redaktorką lokalnego biuletynu, wiedziałeś?

„Mound Bayou skorzystało z segregacji-miasto miało własne szkoły, własny szpital, własny bank-powiedział Earl Hall, szef Komisji mieszkaniowej i pastor.

„przed ruchem Praw Obywatelskich w latach 60., Mound Bayou był w rozkwicie”, powiedział ks. Darryl Johnson. „Można było chodzić w górę iw dół tych ulic i to było tętniące życiem. To był Kopiec Bayou, którego teraz nie widzisz. Wtedy wszystkie witryny sklepowe były otwarte dla biznesu.”

jednym z najważniejszych punktów o Mound Bayou, według Dereka Bella, obecnego wiceburmistrza Mound Bayou jest to, że miasto „było wolne od zasad Jima Crowa. Poza miastem w promieniu 2-3 Mil było zupełnie inaczej. Czarni nie mieli takiego spokoju ducha jak my. Byliśmy wolni od uprzedzeń.”

obecni mieszkańcy Mound Bayou są zdeterminowani, aby zachować jego dziedzictwo i ożywić gospodarkę.

” MB jest największą czarną osadą w kraju. Tutejsza kultura jest inna-powiedział Bell. „Mamy wartości małych miast. Jesteśmy przyjaźni i sąsiedzi. Mamy wspólne cele i wspólną perspektywę.”

„poczyniliśmy kroki, aby miasto było stabilne ekonomicznie i spłacało nasze Długi” – powiedział Bell.

Muhammad, który powrócił do rodzinnego miasta w 1996 roku, z dumą pokazuje odwiedzającym wszystkie miejsca oznaczone ponad trzydziestoma historycznymi znakami w mieście. „Jest więcej znaczników niż takie miasto powinno mieć. Miasto jest pełne historii. Rozpadającej się historii ” – powiedział Mahomet.

dwadzieścia pięć ostatnich znaczników Dziedzictwa zostało sfinansowanych dzięki współpracy pomiędzy Historic Mound Bayou Foundation i AARP Mississippi, według Elaine Baker, szefowej Mound Bayou area chapter of AARP.

Elaine Baker jest kolejnym powracającym Mound Bayouian z doktoratem. Przez 30 lat kierowała programem pracy socjalnej na Albany State University w Georgii, po czym powróciła na emeryturę do rodzinnego miasta. „Nie mieszkałbym nigdzie indziej”, powiedział Baker.

urodzony i wychowany w Mound Bayou, Peter Woods to kolejny z tych tubylców i absolwentów JFK High School, którzy oddają się jego społeczności. Wraz z braćmi dorastał pracując w McCarty Pottery w pobliskim Merigold. W 1998 roku czterej bracia założyli własną firmę w Mound Bayou, wykorzystując wszystko, co mieli, i nazwali ją Peter ’ s Pottery.

byli zdeterminowani, aby „przywrócić trochę uznania miastu”, powiedział Peter Woods, młodszy z dwóch pozostałych braci. Bracia poprosili o włączenie ich do granic miasta, aby miasto otrzymywało ulgę podatkową od sprzedaży, a teraz wysyłają swoją charakterystyczną ceramikę z ziemi na cały świat.

„Chcemy, aby inni zobaczyli bogate dziedzictwo, jakie to miasto ma do zaoferowania.

A obecni mieszkańcy chcą tylko opowiedzieć tę historię.

Wielebny Darryl Johnson powiedział, że biali ludzie opowiadali historię Afroamerykanów od tak dawna. „Opowiedzieli nam naszą historię-kim jesteśmy. Nie powiedzieliśmy, kim jesteśmy. Przekonaliśmy się, że bycie czarnym nie jest dobre….Ale faktem jest, że Stany Zjednoczone nie byłyby tym, czym są, gdyby nie Afroamerykanie. Musimy opowiedzieć o wielkich rzeczach, które się wydarzyły, które sprawiły, że Stany Zjednoczone są tym, czym jest dzisiaj ” – powiedział Johnson.

Johnson jest przewodniczącym grupy pracującej nad założeniem Muzeum w Mound Bayou. „Chcemy opowiedzieć historię i tak jak w Księdze Jozuego w Starym Testamencie, niech te kamienie będą pamiątką.”

” Ci z nas, którzy tu pozostaną, staramy się, aby światło płonęło ” – powiedział Hall. „Nadal staramy się upewnić, że robimy swoją część, aby społeczeństwo szło naprzód.”

„czuję, że to miejsce, na które czarni na całym świecie mogą wskazać i powiedzieć, że to coś, co zrobili Czarni” – powiedział burmistrz Peterson.

powrót do góry

Harriet Riley

Harriet Riley jest pisarką wolnorynkową, skupiającą się na kreatywnej literaturze faktu. Publikuje głównie w czasopismach i publikacjach internetowych. Po 11 latach życia w Houston w Teksasie przeprowadziła się do Nowego Orleanu. Tam uczyła twórczego pisania w różnych środowiskach z pisarzami w szkołach. Przed przeprowadzką do Houston Harriet prowadziła licencjackie kursy pisania na University of West Florida w Pensacola. Pracowała również jako dyrektor organizacji non-profit, dyrektor marketingu szpitalnego i dziennikarka. Ma tytuł magistra dziennikarstwa drukowanego na University of Texas at Austin oraz licencjat z angielskiego i Dziennikarstwa na University of Mississippi. Pierwsze 18 lat życia spędziła w Meridian w stanie Missisipi.