Aposiopesis

to zdanie pozostaje niekompletne, przerywając milczenie. Pisarz robi to celowo, aby stworzyć jakiś efekt na piśmie i czytelniku. Przykłady obejmują rozproszenie mówcy, pokonanie emocji, takich jak namiętność lub strach, lub zapomnienie słów, które miał powiedzieć. Technika ta jest często używana do nawiązywania do czegoś ciemniejszego, jak śmierć lub zniknięcie.

kiedy zdanie zostanie niedokończone, czytelnik decyduje, co się stało i co będzie dalej. Oznacza to, że przykłady aposiopezy są często subiektywne, z wieloma możliwymi interpretacjami. Jeden z czytelników może zinterpretować łamanie linii jako coś dramatycznego i ekscytującego, nawiązującego do przyjemnych możliwości w świecie bohaterów. Podczas gdy inni mogą to postrzegać jako zapowiedź czegoś strasznego.

przy użyciu tej techniki pisarz może użyć em-dash ” – ” lub elipsy „…”

rodzaje Aposiopezy

• emotive aposiopesis: ten pierwszy rodzaj aposiopezy jest używany, gdy istnieje konflikt lub różnica między stanem emocjonalnym mówcy a jego otoczeniem. Środowisko nie jest przystosowane do emocji i nie reaguje na głośnik. Pauza jest zwykle w środku zdania.
• Emphatic aposiopesis: jest to rodzaj aposiopezy, który jest dość powszechny w poezji i prozie. Usuwa część zdania w celu wyrażenia niewyrażalnego. Mówca może przestać mówić, bo naprawdę nie wie, jak powiedzieć, czego chce.
• obliczono aposiopezę: w tych przykładach był konflikt między tym, co jest powiedziane, a siłą, która odrzuca to, co jest powiedziane. Zawartość jest usuwana z powodu siły zewnętrznej działającej na głośnik.
• aposiopeza szanująca publiczność: ma to miejsce, gdy myśli lub słowa są usuwane ze względu na publiczność. Mogą być w jakiś sposób obraźliwe. Kreska lub cisza staną w ich obronie.
• Transitio-aposiopesis: z tego rodzaju aposiopesis idea jest usuwana z końca zdania lub frazy, aby zachęcić do kontynuowania czytania lub słuchania. Nawiązuje do czegoś innego, co może zostać ujawnione.

Historia Aposiopesis

słowo „Aposiopesis” pochodzi od greckiego słowa oznaczającego „milczenie”. Istnieją przykłady tej techniki sięgające Wergiliusza i Biblii. Weźmy na przykład ten fragment z Biblii. Pochodzi z Psalmu 27, werset 13. Czytamy w nim: „gdybym nie uwierzył, że ujrzę dobroć Pana w ziemi żyjących …” czytając to, nie można powstrzymać się od wypełnienia tego, co myślą, że nadejdzie później. Mówca miał na myśli, że tak jest i nie mógł wyrazić słowami tego, co zrobiłby w tej sytuacji.

przykłady Aposiopezy w literaturze

przykład #1 Król Lear Williama Szekspira

Weźmy za przykład te linie z Króla Leara, Akt II, scena iv.

nie, wy nienaturalne wiedźmy,

będę miał takie pomsty na was obu,

że cały świat— zrobię takie rzeczy,—

czym one są, ale nie wiem: ale będą

strachem ziemi.

tutaj mówca, Król Lear, zwraca się do Regan, mówiąc o własnych córkach. Kreski przerywają jego słowa, Gdy zastanawia się, co by z nimi zrobił. Są „takie rzeczy”, o których nawet jeszcze nie pomyślał.

przykład # 2 Wielki Gatsby F. Scotta Fitzgeralda

jeden z najbardziej znanych fragmentów tej klasycznej powieści pochodzi z końca książki:

Gatsby wierzył w Zielone światło, orgastyczna przyszłość, która z roku na rok ustępuje przed nami. Wymknęło nam się to wtedy, ale to nie ma znaczenia—Jutro będziemy biegać szybciej, wyciągać ręce dalej…. A potem pewnego pięknego poranka –

więc biliśmy dalej, łodzie pod prąd, przenosząc się nieustannie w przeszłość.

te emocjonalne linie pochodzą od narratora powieści, Nicka Carrawaya. Komentuje stan psychiczny Gatsby ’ ego i jego zamiar sięgnięcia w przyszłość i spełnienia marzeń. Elipsa na końcu „pewnego pięknego poranka” jest potężna. Prowadzi czytelnika do ostatniej linii książki. To złamanie mowy reprezentuje nadzieję mówcy, że nadzieja jest prawdziwa i że to, czego wszyscy szukają, ujawni się.