termin „Gramatyka” odnosi się do badania zasad i zasad regulujących i regulujących użycie języków, a także sposobu, w jaki słowa powinny być ułożone w zdaniu. Ale jednocześnie gramatyka jest zasadniczo zbiorem zasad i zasad, które określają użycie określonego języka, ponieważ każdy język ma swoją własną i unikalną gramatykę.
Gramatyka znajduje się w orbicie językoznawstwa i jest podzielona na cztery poziomy: leksykon fonetyczno-fonologiczny, syntaktyczno-morfologiczny, semantyczny i pragmatyczny.
Gramatyka jest podzielona na kilka typów, które mówią nam wiele o przedmiotach studiów i regułach. Gramatyka normatywna lub nakazowa to taka, która arbitralnie ustanawia zasady ścisłego przestrzegania określonego języka i, oczywiście, gardzi konstrukcjami, które nie są znormalizowane.
gramatyka opisowa opisuje bieżące użycie języka, unikając osądu opisowego.
tradycyjna Gramatyka to taka, która zbiera wszystkie pojęcia gramatyki, które istnieją od czasów chwały Grecji i Rzymu. Gramatyka jest funkcjonalna, pozwala uzyskać wgląd w organizację języka naturalnego, który przewiduje trzy podstawowe zasady, zastosowanie reguły dla każdego języka, ułatwienie realizacji wspomnianych interakcji w komunikacji i zgodność Z te mechanizmy psychologiczne zaangażowane w przetwarzanie języka naturalnego.
z drugiej strony, gramatyki generatywnej, oferuje sformalizowane podejście do nauki składni języków i gramatyki formalnej, w odniesieniu do porządku, językoznawstwa związanego z komputerami. Każdy język programowania w informatyce jest definiowany za pomocą gramatyki formalnej.
w poszukiwaniu źródeł gramatyki musimy iść do momentu, w którym pismo zostało opracowane. Tymczasem dokładny zapis historyczny to rok 480 p. n. e., w którym pojawia się studium o sanskrycie. Ponadto Arystoteles, Sokrates i inni ważni myśliciele starożytności dokonali własnych rozpraw na temat gramatyki.