Tygrys Jawajski (Panthera tigris sondaica) to podgatunek tygrysa, który żył wyjątkowo na wyspie Jawa w Indonezji. Wyginął na początku lat 80., głównie z powodu wylesiania, polowań i utraty zdobyczy.
na początku XX wieku, wraz ze wzrostem populacji ludzkiej na jawie, podobnie jak związana z tym działalność ludzka i użytkowanie gruntów rolnych. Polowany i zabijany przez miejscową ludność, Tygrys Jawajski również ucierpiał na skutek ekspansji pól ryżowych, lasów tekowych oraz plantacji kawy i hevea. Rośliny te zaatakowały indonezyjską wyspę i zastąpiły naturalne przestrzenie, zmuszając całą faunę do przetrwania na coraz mniejszych obszarach, ubogich w bioróżnorodność.
niedobór jego dwóch ulubionych zdobyczy: Jelenia jawajskiego (rusa timorensis) i dzika (Sus scrofa) oraz modyfikacja siedliska zmusiły tygrysa do poszukiwania nowych źródeł pożywienia. Małpy stają się główną zdobyczą kota. Niestety, aby nakarmić, wszedł w rywalizację z innym dużym kotem, znacznie bardziej przystosowanym do polowania na naczelne (które są nadrzewne): lampartem Jawajskim (Panthera pardus melas). Tak więc ostatni znany okaz tygrysa jawajskiego widziano w 1976 roku*. Wobec braku naturalnego siedliska i dostępnej zdobyczy podgatunek zniknął.
zachowanie siedlisk tygrysów, w całej ich bioróżnorodności, jest istotną częścią zapobiegania wymieraniu gatunku. To właśnie robimy w Nepalu od 2009 roku, w ramach naszego programu ochrony tygrysów, który opiera się na lokalnych społecznościach. Prowadzimy tam działania mające na celu ograniczenie wykorzystania zasobów naturalnych z rezerwatu Suklaphanta Wildlife Reserve, w którym żyje Tygrys Bengalski.
* według IUCN
