jesienią 1982 roku moi koledzy z klasy wyruszyli na studia. Wyszłam za mąż. Miałem 18 lat i chciałem wyjechać na studia. Przeszedłem przez proces aplikowania do szkół i zostałem przyjęty do moich trzech najlepszych wyborów.
w końcu uczęszczałem do lokalnej szkoły-NYU. Pierwsze dziecko urodziłam w wieku 20 lat, a kiedy miałam 24 lata i byłam w ciąży z drugim dzieckiem, postanowiłam zmienić kierunek ze sztuki studyjnej na edukację podstawową, ponieważ nie mogłam być w pobliżu chemikaliów w ciemnym pokoju ani zapachu terpentyny w pracowni artystycznej.
gdy miałam 34 lata, miałam pięcioro dzieci. Ukończenie studiów Zajęło mi sześć lat, a dodatkowe sześć, aby uzyskać dyplom. W tamtym czasie nie do końca rozumiałem daleko idące konsekwencje moich decyzji-że z każdym dokonanym wyborem było coś straconego i coś zyskanego. W moim przypadku wychowanie dużej rodziny miało pierwszeństwo przed rozwijaniem kariery. Parałem się tu i tam, ale moja praca na pół etatu nie przełożyła się na poważny zawód. Myślałem, że będzie czas. Wierzyłem, że kiedyś do tego dojdę. Ale to, co jest w naszej przyszłości, jest tak niezauważalne, jak Ziemia wirująca wokół własnej osi.
lata między trzydziestoma a pięćdziesięcioma są mgliste. Mój ojciec mawiał, gdzie jest czas? Przewracałbym oczami, myśląc, że nie stajesz się taki stary w mgnieniu oka. Ale myliłem się. To dzieje się szybko — super szybko. Najtrudniejsze jest to, że nigdy nie sądziłem, że mnie to spotka. Czy ktoś wie? Ostatnio walczyłem, próbując dowiedzieć się, gdzie przez cały czas. Nie jest mi przykro z powodu decyzji, które podjąłem, tylko z ciekawości.
czasami ludzie dokonują wyborów w oparciu o to, co najprostsze. Czasami ludzie wybierają ze strachu. Czasami ludzie w ogóle nie wybierają, ale jak w piosence Rusha „Freewill” stwierdza: „jeśli zdecydujesz się nie decydować, nadal dokonałeś wyboru.
dlaczego więc zamiast iść na studia, kupiłam suknię ślubną? Dlaczego zdecydowałem się zostać w domu, aby witać szkolny autobus pod koniec każdego dnia, zamiast znaleźć pracę w mieście, gdzie mogłem spotykać się z ludźmi, zarabiać pieniądze i rozwijać swoją karierę?
w prelekcji Ted zatytułowanej „jak dokonywać trudnych wyborów” filozof Ruth Chang wyjaśnia, że możemy odkryć własną ukrytą moc i dowiedzieć się czegoś o sobie podczas podejmowania trudnego wyboru. To, kim jesteśmy lub kim chcemy być, zależy od tego, jak oceniamy pewne wartości, takie jak piękno, dobroć, sprawiedliwość, rodzina, Edukacja i sukces.
w każdym trudnym wyborze, przed którym stanąłem, o tej pracy, o tamtym, o tym marzeniu życiowym, zawsze, zawsze, zawsze wybierałem ten, który zawierał miłość.
ostatnio dowiedziałem się o sobie, że przy każdym trudnym wyborze, przed którym stanąłem, o tej pracy, o tamtym, o tym życiowym marzeniu, zawsze, zawsze, zawsze wybierałem ten, który zawierał miłość. Miłość jest tym, co ceniłem najbardziej. Dlatego wyszłam za mąż. Dlatego miałam tyle dzieci. Dlatego wkładam tyle czasu i energii w przygotowywanie wyszukanych posiłków dla przyjaciół i rodziny. Ceniłem relacje bardziej niż sukcesy zawodowe, a to pomaga wiedzieć, że moje decyzje nie były przypadkowe. Oczywiście, nasze wybory mogą być ograniczone, wpływ na czynniki zewnętrzne, takie jak pieniądze, dostęp lub to, czy poznałeś Pana lub Panią Right. (Czy ktoś jeszcze tak mówi?) Ale biorąc pod uwagę opcję, co wybrać, gdy nie ma dobra lub zła, gdy jeden wybór niekoniecznie jest lepszy od drugiego?
Ostatnio zmagam się ze stratami, rzeczami, których nie mam z powodu wyborów, których dokonałem po drodze. Trochę zniechęcające było skupianie się na mojej karierze w wieku pięćdziesięciu lat, robienie tego, co robi większość dwudziestolatków – Plus dopasowanie się na czas do skanów kości i kolonoskopii.
co cenisz? I jak te wartości instruują twoje wybory?
nasze ideały mogą się zmieniać wraz z rozwojem. Poświęcam teraz czas na inwestowanie w inne rzeczy, które cenię. Ponieważ moim instynktem jest wybór rzeczy, która przyniesie połączenie, ciężko pracuję, aby zrobić miejsce dla innych ważnych dla mnie rzeczy, takich jak kreatywność i satysfakcjonująca kariera.
żyję według starego powiedzenia: nigdy nie jest za późno. Muszę tylko nauczyć się być w porządku, gdy kobieta, z którą pracuję, wyraźnie widzi bez okularów do czytania i prawdopodobnie nie używała różdżki do tuszu do rzęs, aby pokryć trochę szarości. Ale nie ma czasu, by czuć się źle z powodu mojej szyi, czy czegokolwiek innego. Mam za dużo do zrobienia. A zegar tyka.
kolaż Ana Tellez