John J. Pershing

Streszczenie

John J. Pershing urodził się 13 września 1860 roku w Laclede w stanie Missouri. Ukończył West Point Academy i brał udział w wojnach indyjskich, a także w wojnie hiszpańsko-amerykańskiej i powstaniu na Filipinach. W czasie I wojny światowej dowodził amerykańskimi siłami ekspedycyjnymi w Europie, pomagając zakończyć wojnę. Po wojnie przeszedł na emeryturę i został pochowany z honorami na Narodowym Cmentarzu w Arlington.

Wczesne życie

John Joseph Pershing był pierwszym z ośmiorga dzieci urodzonych przez Johna F. Pershinga i Anne Elizabeth Thompson Pershing z Laclede w stanie Missouri. Ojciec Johna był zamożnym biznesmenem, pracował jako kupiec podczas wojny secesyjnej, a później był właścicielem sklepu w Laclede i pełnił funkcję poczmistrza. Rodzina straciła większość majątku podczas paniki w 1873 roku, a ojciec Johna został zmuszony do podjęcia pracy jako podróżujący sprzedawca, podczas gdy John pracował na rodzinnej farmie.

po maturze John J. Pershing podjął pracę ucząc afroamerykańskich studentów w Prairie Mound School. Zaoszczędzał pieniądze, a następnie przez dwa lata uczęszczał do North Missouri normal school (obecnie Truman State University). Choć dorastał w erze Bohaterów Wojny Secesyjnej, młody John nie miał ochoty na karierę wojskową. Ale kiedy zaproszenie do egzaminu do akademii wojskowej USA w West Point przyszedł jego sposób, złożył wniosek i otrzymał najwyższą ocenę. Chociaż nie był świetnym uczniem (zajął 30 miejsce w klasie 77), został wybrany przewodniczącym klasy, a jego przełożeni zauważyli jego cechy przywódcze. Pershing był często promowany, a gdy pociąg pogrzebowy generała Ulyssesa S. Granta przekroczył rzekę Hudson, dowodził Strażą koloru West Point.

Buffalo Soldier

po ukończeniu szkoły John J. Pershing służył w 6.Kawalerii w wielu starciach wojskowych przeciwko plemionom Siuksów i Apaczów. W wojnie hiszpańsko-amerykańskiej dowodził 10-tą kawalerią, a za męstwo został odznaczony Srebrną Gwiazdą (później przemianowaną na srebrną gwiazdę). Po klęsce Hiszpanii Pershing stacjonował na Filipinach w latach 1899-1903 i podczas swojej wyprawy dowodził amerykańskimi siłami przeciwko filipińskiemu ruchowi oporu. W tym czasie Pershing zdobył przydomek „Black Jack” Pershing za służbę w 10. Kawalerii Afroamerykanów, ale przydomek ten również oznaczał jego surową postawę i rygorystyczną dyscyplinę.

Do 1905, John J. Gwiezdne akta Wojskowe Pershinga przyciągnęły wzrok prezydenta Theodore ’ a Roosevelta, który zwrócił się do Kongresu o przyznanie Pershingowi stanowiska dyplomatycznego jako attaché wojskowy w Tokio, aby obserwował wojnę chińsko-rosyjską. W tym samym roku Pershing poznał i poślubił Helen Frances Warren, córkę senatora z Wyoming Francisa E. Warrena. Mieli czworo dzieci

po powrocie Pershinga z Japonii, Roosevelt mianował go generałem brygady, co Kongres zatwierdził, pozwalając Pershingowi pominąć trzy stopnie i ponad 800 oficerów starszych od niego. Pojawiły się oskarżenia, że awans Pershinga był bardziej spowodowany powiązaniami politycznymi niż jego zdolnościami wojskowymi. Kontrowersje szybko jednak padły, gdyż wielu oficerów przychylnie wypowiadało się na temat jego talentów.

tragedia rodzinna

po odbyciu kolejnej trasy koncertowej na Filipinach, pod koniec 1913 roku rodzina Pershing przeniosła się do San Francisco w Kalifornii. Dwa lata później, podczas misji w Teksasie, Pershing otrzymał druzgocącą wiadomość, że jego żona i trzy córki zostały zabite w pożarze. Przeżył tylko sześcioletni syn, Warren. Pershing był zrozpaczony i, według przyjaciół, nigdy w pełni nie wyzdrowiał z tragedii. Pogrążył się w swojej pracy, aby stłumić smutek, podczas gdy jego siostra, Mary, opiekowała się młodym Warrenem.

ale John J. Pershing został wkrótce wezwany do służby bliżej domu. 9 marca 1916 roku partyzancki oddział rewolucjonisty Pancho Villi dokonał nalotu na graniczące z USA Miasto Columbus w stanie Nowy Meksyk, zabijając 18 amerykańskich żołnierzy i cywilów oraz raniąc blisko 20 innych. Prezydent Woodrow Wilson, ignorując Międzynarodowy protokół, nakazał Pershingowi schwytanie Villi. Przez prawie dwa lata Armia Pershinga śledziła nieuchwytnego desperado w całym północnym Meksyku i starła się w kilku potyczkach, ale nie udało się zdobyć Villi.

przewodzenie AEF w Europie

w 1917 roku, gdy Ameryka przystąpiła do I wojny światowej, generał John J. Pershing został mianowany głównodowodzącym Amerykańskich Sił Ekspedycyjnych (AEF), aby pomóc mocarstwom alianckim przeciwko siłom niemieckim. W tym czasie armia amerykańska liczyła 130 000 ludzi i nie miała żadnych rezerw. W ciągu zaledwie 18 miesięcy Pershing dokonał prawie niemożliwego, przekształcając źle przygotowane amerykańskie wojsko w zdyscyplinowaną machinę bojową liczącą ponad 2 miliony ludzi.

kiedy John J. Pershing i jego ludzie przybyli do Europy, alianccy urzędnicy wojskowi oczekiwali, że Amerykanie „wypełnią” uszczuplone europejskie dywizje. Pershing nie zgodził się, powołując się na różne szkolenia armii USA i twierdząc, że świeże, zjednoczone siły amerykańskie będą bardziej skuteczne przeciwko Niemcom. Pershing wygrał spór i poprowadził swoje siły w licznych bitwach, m.in. w bitwie pod St. Mihiel i Bitwa pod Cantigny. W październiku 1918 roku, w ofensywie Meuse-Argonne, Armia Pershinga pomogła zniszczyć Niemiecki opór, co doprowadziło do zawieszenia broni w następnym miesiącu.

późniejsze życie

za swoją służbę w czasie wojny, w 1919 roku prezydent Woodrow Wilson, za zgodą Kongresu, awansował Pershinga na generała armii, stanowisko wcześniej piastowane tylko przez George ’ a Washingtona. Następnie, w 1921 roku, został szefem sztabu armii Stanów Zjednoczonych, stanowisko to piastował aż do przejścia na emeryturę w 1924 roku, w wieku 64 lat. W swoim cywilnym życiu Pershing oparł się pokusie wejścia w politykę i odmówił przedstawienia publicznych sugestii strategicznych na temat niespokojnego świata lat 30. i 40., nie chcąc awansować na scenę aktywnych przywódców wojskowych.

w ostatniej dekadzie życia, zdrowie Pershinga zaczęło spadać z powodu problemów z sercem. 15 lipca 1948 roku, podczas rekonwalescencji po udarze mózgu, Pershing zmarł we śnie. Jego ciało leżało w Rotundzie stolicy Stanów Zjednoczonych, a około 300 tysięcy ludzi przyszło złożyć hołd. Został pochowany z honorami na Narodowym Cmentarzu Arlington w Waszyngtonie.