Marguerite de Valois skandaliczna ..
trochę historii z dziejów Francji
część I – dzieciństwo Margot
Marguerite De France jest księżniczką z gałęzi Valois-Angouleme z francuskiej dynastii Kapetyngów. Królowa Margot jest najstarszą siostrą Elżbiety francuskiej i ostatnimi Królami Walezjuszy. Urodziła się 14 maja 1553 roku na zamku Saint-Germain-en-Laye. zmarła w marcu 27, 1615
w wieku jedenastej Margot miała dwóch kochanków (poruszająca jak Merkury, walnęła w dowolny obiekt, który się do niej zbliżył – Palma Cayet)
24 maja 1553 roku, na początku popołudnia, Grupa waletów wybiegła z zamku Saint-Germain-en-Laye i rzuciła się do ogrodu, krzycząc radośnie:
– królowa wchodzi do „gesine” (rodzi)!
wszyscy dworzanie, którzy spokojnie trawili na tarasie, kontemplując bieg Sekwany, natychmiast wstali i skoczyli do pokoju Katarzyny Medycejskiej.
chwilę później zwarty tłum zatłoczył się wokół łóżka, na którym leżała Florentyna. Krzyk przyszedł ogłosić szczęśliwej pomocy, że nie zadał sobie trudu o nic.
z żywym gestem lekarz zdjął prześcieradła i opierając się na nagim brzuchu Jej Królewskiej Mości (w tym czasie królowe Francji rodziły publicznie, a Dwór uczestniczył w przedstawieniu pośród krzyków i całego WŁAŚCIWEGO pobudzenia z powodu narodzin, naprawdę uroczy, prawda?), podczas gdy panie finery próbowały powstrzymać panów, którzy nie chcieli stracić ani sekundy występu.
w końcu królowa urodziła duże dziecko, które praktykujący pokazał zgromadzeniu.
„Dama zabrała dziecko, przedstawiła je ojcu Francji Henrykowi II i jego ukochanej kochance Diane de Poitiers (dzieci Francji były zawsze przedstawiane kochance króla). kolebka, gdzie jej trzej bracia, przyszły Franciszek II, w wieku dziewięciu lat, przyszły Karol IX, w wieku trzech lat, i przyszły Henryk III, który miał zaledwie osiemnaście miesięcy, przyszedł kontemplować ją.
„nazwiemy ją Marguerite”, powiedział Król.
zabawnym znakiem przeznaczenia ta mała dziewczynka, która miała stać się jedną z największych uwodzicielek naszej historii, otrzymała w ten sposób nazwę kwiatu, którego kochankowie używają do mierzenia swoich uczuć. „Trochę, dużo, namiętnie, do szaleństwa …” będzie szaleństwem, bo będzie kochać się przez całe życie.
w latach swojego wczesnego dzieciństwa Margot żyła skromnie i mądrze. Choć podejrzewano, że była pieszczona codziennie w różnych miejscach swojego ciała, co czyni ją niezwykle zmysłową i wrażliwą o sprośnych potrzebach.
w wieku jedenastu lat wszystko się zmieniło. Dość ostry ogień dręczył ją w odpowiednim miejscu i zaczęła ogłuszać chłopców w sposób, który martwił otaczających ją ludzi.
wtedy Brantome mówi nam: „Katarzyna Medycejska, dowiedziawszy się, że była z gorącej i wrzącej krwi, zmusiła ją do wybielania wszystkich swoich porcji soku jęczmiennego, który we Francji nazywany jest szczawiem”.
lekarstwo nie wydaje się zbyt skuteczne, ponieważ Marguerite miała dwóch kochanków.
pionierzy Ci nazywali się Antragues i Charins.
oto, co mówi nam autor satyrycznego rozwodu: „W którym wieku (w wieku jedenastu lat) Antragues i Charins mieli początki jej ciepła, które wzrasta z każdym dniem i nie są wystarczające, aby ją ugasić, chociaż Antragues podjął wysiłek, który od tego czasu skrócił jego życie, spojrzała na Martigues i zatrzymała go tam tak długo, że zaciągnęła go pod swój znak. „
ten trzeci kochanek przyszedł znaleźć ją w zaroślach parku Saint-Germain-en-Laye i dał jej odurzające lekcje rzeczy …
przez kilka lat dziewczyna bawiła się różnymi dżentelmenami, nie mając najmniejszego wrażenia popełnienia błędu.
wychowana wśród młodych dam latającej Eskadry (bardzo piękne kurtyzany, które Katarzyna Medycejska wybrała, aby uwieść wpływowych mężczyzn, aby zebrali się do jej sprawy) wydawało jej się w rzeczywistości całkiem naturalne, aby poddać się swoim instynktom i wejść do łóżka młodych ludzi, których uznała za przyjemnych …
miłość, dla niej, nie miała smaku grzechu, a ona oddała się temu szczęśliwie, ignorując ograniczenia, które powodują represje.
wszystko wydawało mu się proste, dozwolone, a ona uważała za najbardziej niekonwencjonalne sytuacje bez kłopotów.
w ten sposób stała się w wieku piętnastu lat kochanką swoich trzech braci.
niektórzy szczególnie pudibundowi historycy nie wierzą w te straszne turpitudy; jednak autor satyrycznego rozwodu jest na ten temat formalny: „dodała, że wkrótce po jej brudnych podbojach, jej bracia, z których jeden, Franciszek (przyszły Książę Alençon), kontynuowali ten kazirodztwo przez całe życie, a Henryk tak zbezcześcił ją, że nie mógł jej potem pokochać . „
to oskarżenie potwierdza Agryppa d ’ Aubigné:
trzy w tym samym miejscu mają envi
pierwsze żniwo ich żądzy:
od dwóch ostatnich po ślepym upale
bez wątpienia odziedziczył ponownie podwojony kazirodztwo. „
Henryk III z Francji i jego brat Karol IX z Francji-rzekomi kochankowie ich siostry
Młode miłości Marguerite de Valois
współcześni Marguerite de Valois mówią o przyszłej królowej Nawarry, że jest pięknem przewyższającym wszystkie kobiety swoich czasów, że jest „boginią nieba”, „księżniczką ziemi”. Żaden mężczyzna nie oprze się jej fizycznemu urokowi. Marguerite ma nie tylko urodę, ale także doskonali się w rozmowach. Mądre dziecko, Marguerite staje się mniej czysta w jej jedenaście lat, kiedy zaczyna mieć kochanków według jej kronikarzy! Podobno księżniczka kocha miłość i nie widzi w niej grzechu. Dla niej „człowiek bezduszny i człowiek bez miłości”. Podobno w wieku 15 lat Małgorzata została kochanką trzech braci: przyszłego Karola XI i Henryka III oraz księcia Alençon. Jeśli niektórzy historycy nie chcą w to uwierzyć, potępia go autor „rozwodu satyrycznego”, a także Agryppa d 'Aubigné w”Tragikach”. Gdy skończyła 18 lat, Marguerite zakochała się do szaleństwa w swoim kuzynie Henrim de Lorraine, 20-letnim księciu Guise. Obdarzeni ognistym temperamentem nie ukrywają przynajmniej swojej miłości i łatwo są zaskoczeni w ramionach siebie w ogrodzie, pod schodami lub w korytarzach Luwru. Ich intymność była tak publiczna, że niektórzy posuwają się tak daleko, aby sądzić, że dwaj młodzi kochankowie potajemnie pobrali się.
poza tym księżniczka chce tylko poślubić księcia Guise, ale jej matka i brat król Karol IX nie pozostawiają jej wyboru, a biedna Marguerite musi poślubić Henryka Burbona, króla Nawarry. Henryk de Lorraine ożenił się w 1570 roku z Katarzyną de Cleves.
w dniu ślubu – 18 sierpnia 1572 – w momencie odpowiedzi „tak”, Marguerite spogląda w stronę księcia de Guise, a następnie w stronę zdesperowanych braci. W końcu Karol IX musi zmusić siostrę do podporządkowania się nagłemu i dość brutalnemu ruchowi ręki nad jej głową. To nie dlatego nowa królowa Nawarry zostanie żoną Henryka Burbona podczas ich pierwszej nocy! Co więcej, jej mąż często ma taki zapach, że młoda kobieta nie może pozostać w tym samym łóżku przez ponad 15 minut i bardzo często zmienia pościel.
młoda królowa zakochuje się w niejakim Jacquesie de Harlay, władcy Champvallon, ale nie będzie on jej jedynym kochankiem. W 1583 roku, przed całym dworem, jej brat król Henryk III, zirytowany – i prawdopodobnie zazdrosny – wypominał siostrze jej miłosne skandale, wyzywał ją i posunął się do stwierdzenia, że Marguerite urodziła dziecko Champvallonowi. Królowa Nawarry wstaje i odpowiada: „skarży się, że spędzam cały czas na kochaniu się, czy nie wie, że to on postawił mnie na pierwszym miejscu?”Marguerite wyznaje, że pierwszą w łóżku był jej własny brat. Ale w przeciwieństwie do wielu królów i mężów, którzy odrzuciliby swoją żonę za niewierność, Henri de Navarre nigdy o tym nie pomyślał. Od początku ich związku, za obopólną zgodą, Henri przyjmuje kochanki i kochanków Marguerite, bez zazdrości jednej lub drugiej. Marguerite jest jednak kilka razy, nie dlatego, że jej mąż ma faworyta, ale dlatego, że jest brana za kochankę w domu Marguerite, jak to ma miejsce w przypadku Françoise de Montmorency-Fosseux, pierwszej, która zaszła w ciążę z Vert-Galant ( nazywany Henri de Navarre, późniejszy król Francji Henri IV, pradziadek króla słońca)!
Królewska kochanka Françoise de Montmorency-Fosseux
skandale Marguerite de Valois, Królowej Nawarry
mąż Marguerite, Henri de Navarre nie jest tak naprawdę mężem, o którym można marzyć: według niektórych para szybko śpi w osobnych pokojach, ponieważ biedna Marguerite de Valois nie może znieść zapachu czosnku i kozy, który emanuje z przyszłego Henryka IV. jeśli Henryk zdobędzie przydomek „Vert-Galant”, możemy również narysować listę wielu kochanków, którzy są zakochani. Marguerite! Krótko po ślubie w 1572 roku Królowa Nawarry zakochała się w Bonifacym de La Mole, przystojnym szlachcicu, który odniósł wiele zwycięstw. Ta ostatnia bierze udział w spisku przeciwko bratu Marguerite, Karolowi IX. królowa Nawarry dowiaduje się o tym i ostrzega ukochanego brata, poświęcając kochanka. Bonifacy De La Mole słono płaci Marguerite za wierność swojemu bratu, królowi Karolowi IX, ponieważ został skazany na ścięcie. Jego śmierć powoduje głęboki smutek Królowej Małgorzacie. Mówi się, że kupiła głowę swojego kochanka i pochowała ją w ogrodzie opactwa Montmartre. Marguerite szybko pocieszyła się utratą Bonifacego i zabrała kolejnych kochanków, z których jeden wyłonił się z grupy: Jacques de Harlay, władca Champvallon. Królowa Nawarry wywołuje skandale na skandalach, pojawiając się z kochankami ku wielkiemu niezadowoleniu jej brata króla Henryka III, który w 1574 roku zastąpił Karola IX. 7 sierpnia 1583 r.w Louvres odbywa się bal. Henri de Navarre jest wówczas daleko od żony, co rekompensowało jego nieobecność kochankami. Tego wieczoru Henryk III skarcił siostrę za jej zachowanie i nazwał wszystkie możliwe i niewyobrażalne imiona. Marguerite jest również oskarżana przez króla o intrygę z ich młodszym bratem François-Hercule, księciem Alençon, przeciwko Koronie i zostaniu jego kochanką.
Królowa Margot i Król Henryk de Bourbon na balu
król, wściekły z furii, nie opanował się już, kończy krzycząc, że Marguerite urodziła dziecko Champvallonowi. Królowa Nawarry zemdlała, gdy usłyszała oskarżenia brata. Ostatecznie zostaje wypędzona z Paryża i zesłana do Nérac, a następnie do Usson.
chociaż w więzieniu nadal uwodzi … aż do swoich strażników. Marguerite może w końcu powrócić do Paryża za panowania Henryka IV, z którym musiała się rozwieść w 1599 roku – w 1604 roku. W tym czasie wielka Uroda tej, którą pisarze będą później nazywać „królową Margot” zniknęła i teraz jest niczym więcej niż brzydką i otyłą kobietą, ale która zawsze zbiera kochanków. Nie miała jeszcze – oficjalnie-dzieci. Jednak wiele plotek na ten temat, w tym dźwięk narodzin potomstwa Lorda de Champvallon.
w tym czasie Marguerite de Valois miała dać dziedzica swojemu mężowi, Henrykowi z Nawarry. Nie będąc w ciąży tak szybko, jak by się chciało, królowa najpierw udała się do kuracji w Bagnères, aby pomóc jej w płodności. W Paryżu krążą pogłoski, że Królowa Nawarry musiała usunąć dziecko swojego kochanka Champvallon. Jednak w tym czasie aborcja jest bardzo niebezpieczna: nielegalna, jest praktykowana przez” twórców aniołów”, którzy używają igieł dziewiarskich, aby usunąć zarodek lub deptać brzuch przyszłej matki , aż do momentu, gdy dziecko, które nie jest jeszcze uformowanym dzieckiem, zostanie wydalone. W wielu przypadkach matka nie przeżywa aborcji. Ambasador angielski twierdzi przeciwnie, że Marguerite de Valois, w ciąży, urodziła żywe dziecko. W 1586 urodziła się w Zamku Carlat. Jego ojcem byłby niejaki Aubiac. Wydaje się jednak trochę nielogiczne, że Marguerite de Valois mogła być w ciąży: jeśli ona i jej mąż sypiali osobno, to kiedyś spełnił się obowiązek małżeński. Znając zapał obu, Marguerite mogła być w ciąży ze swoimi kochankami i mężem? Pogłoski o ciąży z 1583 roku prawdopodobnie opierają się na fakcie, że Królowa Nawarry przybrała na wadze w tym roku. W każdym razie, jeśli było jedno lub więcej nieślubnych dzieci, nikt nie wie, kim się stało, co wzmacnia prawdopodobieństwo, że to wszystko jest czystym wynalazkiem. Jednak te” plotki”, uwierzone przez Henryka III, wyrządzą Marguerite wielką krzywdę. Całe życie zaprzeczała, że porodziła lub urodziła dziecko.
5 kwietnia 1606. Cougar, Królowa Margot, 52 lata, uczestniczy w morderstwie swojego 18-letniego żigolo. Wracając z wygnania, była żona Henryka IV widzi swojego kochanka zastrzelonego przez zazdrosnego rywala przed hotelem de Sens.
pod przerażonymi oczami tłustej Królowej Margot, która ma wysiąść z powozu, jej 18-letni młody kochanek upada z kulą w głowę. Gabriel Dat de Saint-Julien, którego namiętnie kocha, ginie na miejscu. Skazana na rutynę z powodu swojej wagi była królowa Francji widzi tylko mordercę uciekającego z pełną prędkością. Ale nie, ona nie śni, to hrabia Vermont, jej poprzedni … żigolo. W wieku 52 lat rozwiedziona żona Henryka IV wciąż rozpala namiętności …
Margot kocha młodych mężczyzn, wiersze miłosne i seks. W Nerac utrzymuje Dwór poświęcony miłości i literaturze. Ona zmienia lover lat lightning speed. Te intrygi zainspirowały utracone utwory miłosne Szekspira. I co z tego? To nie jej były król Henryk IV, słusznie nazywany zielonym Galantem, da mu nauczkę moralną! Poza tym, nie obchodzi go, utrzymując doskonałe relacje z pierwszą żoną. Po długim wygnaniu pozwolił jej powrócić do stolicy. Marguerite de Valois przeniosła się tymczasowo do hotelu de Sens, naprzeciwko wyspy aux Vaches (przyszłego Ile Saint-Louis), w oczekiwaniu na dostawę pałacu, który zbudowała na lewym brzegu, naprzeciwko Luwru.
teraz przemęczona , Marguerite powiększyła ramę o blaszane talerze ułożone pod ubraniem, aby jej wygląd był cieńszy. Mały problem polega na tym, że tak zaprzęgnięty, że trudno przejść przez drzwi zbyt wąskie. Używa Vertugadinów (koralików ułożonych pod spódnicą), w które według … Tallemant des Réaux „włożyła pudełko, w którym było serce jednego z jej zmarłych kochanków , ponieważ była ostrożna, aby jak tylko umrą, zabalsamować ich serca. „Każdej nocy, mówi, ona przywiązuje ten Vertugadin do swojego łóżka kłódką! Ale czy musimy wierzyć w te złośliwe oskarżenia? Łysa, czasami nosi blond perukę zrobioną z włosów lokaja. Aby ukryć swoją plamistą cerę, wprowadza puder.
kiedy Dat de Saint-Julien otwiera drzwi do powozu, 20-letni Hrabia Vermont, który wyprzedził go w sercu Margot, wysyła mu kulkę w głowę. Po swojej zbrodni zabójca ucieka, ale szybko zostaje wyprzedzony przez valetów królowej. Sprowadzimy go z powrotem, jest rozpoznany . Wyznaje zazdrość! Ale Margot nie jest tak naprawdę wrażliwa na to wybuchowe świadectwo miłości. Krzyczy: „zabij go, obserwuj go, trzymaj się, trzymaj się, oto moje podwiązki i uduś go!”Zostaje wrzucony do cul-de-basse-pit du Châtelet. W tym czasie sprawiedliwość jest szybka. Trzy dni później, 8 kwietnia, młody szlachcic ma odciętą głowę przez kata w miejscu zbrodni, przed hotelem de Sens. za oknem Królowa Margot rozkoszuje się pokazem. Młodzi kochankowie, którzy są dużo i wszędzie.
le château d ’ Usson
Królowa Margot (Marguerite de Valois) w Usson
w ostatnich dekadach XVI wieku. Usson był przełomowy w historii Francji z przymusowym pobytem Marguerite de Valois, córki Katarzyny Medycejskiej i pierwszej, żony Henryka z Nawarry, przyszłego Henryka IV, postaci, której mniej lub bardziej romantyczna Literatura zawładnęła .
w 1584, nie rozmawiając z bratem Henrykiem III, Marguerite była w Nérac z mężem, ale pomyliła się z nim i przeniosła się do Agen, którą musiała opuścić pod groźbą wojsk królewskich; w końcu została powitana w Carlat (Cantal) przez Roberta de Lignerat. Jego matka daje mu zamek Ybois (obecnie zniszczony) w jego ziemiach Auvergne, niedaleko Issoire. Aby się tam dostać, musi przejść przez góry Owernii, Murat i Allanche; 6 grudnia 1586 przybywa do Saint-Saturnin, wyrusza 13-go; aby dostać się do Ybois musi przekroczyć Allier w Fordzie Pertus, nikt na nią nie czeka i grozi jej utonięcie. Ledwo osiadł w Ybois jej brat Henryk III nakazuje jej udać się do Usson, którego panowanie należy do niego od darowizny złożonej przez Karola IX w 1572 i potwierdzonej w 1482, aby zrekompensować jego posag w wysokości 72 000 funtów, które nie zostały wypłacone. Od tego czasu wszystkie wioski, w których Marguerite przechodziła w czasie swojej podróży, oraz te, w których rzekomo przechodziła, mają „Dom Królowej Margot”.
Margot miała pozostać prawie 20 lat w Usson, najpierw jako więźniarka surowo pilnowana przez Canillaca, a następnie po otrzymaniu łask od jej opiekuna, który wręczył jej klucze do zamku, jako dobrowolna więźniarka. Życie, które prowadziła, było mieszanką wolności najbardziej nieokiełznanej(miała dwóch synów, jednego niemowlęcia, drugiego Kapucynów) i manifestacją najszczerszej pobożności, nie wspominając już o jej intrygach politycznych z wszystkimi pozostającymi w walce. Odwiedzała wiele pięknych umysłów tamtych czasów i rozmawiała z nimi o filozofii i literaturze, mówiąc kilkoma językami obcymi. Marnotrawna zawsze brakowało jej pieniędzy, mimo pomocy udzielonej przez brata Henryka III, a następnie przez męża Henryka IV, na co mogła wywierać rodzaj szantażu, odmawiając „wyjścia z małżeństwa”. 1599 za 200 000 koron, ale z zakazem powrotu do Paryża (chociaż wyświadczyła wielkie zasługi Henrykowi IV ostrzegając go o spiskach Karola de Valois) to jest to, co zrobi w 1605 i umrze w 1615, po przekazaniu całej swojej własności w 1606, w tym Usson Delfinowi, przyszłemu Ludwikowi XIII.
podczas swojego pobytu była bardzo charytatywna, rozdawała chleb i ubrania potrzebującym. Przed odejściem stworzyła instytucję dobroczynności, „darczyńcę Ussona”, karmioną dochodami jej lordowskiej Mości, niekończący się akt notarialny dokładnie określa przepisy: „dystrybucja na każdy dzień dla każdej biednej połowy chleba … plus płaszcz dla dziesięciu biednych i dziesięciu małych chłopców, i dwadzieścia niebieskich sukienek wypchanych leu. rękawki dla dziesięciu małych dziewczynek, każda z nich ma parę butów, białą tkaninę i parę butów i koszulę”, wszystkie rozdawane w Boże Narodzenie Dystrybucja miała być dokonana przez administratorów pobranych od mieszkańców Usson, których proboszcz i” pustelnik ” mieszkający w Usson.
w 1663 dochody Donnerie zostały pozostawione Kongregacji Minimes osiadłej we wsi, a w 1676 dołączył do szpitala Generalnego w Clermont.
Zamki Usson w XVII i XVIII wieku
Marguerite napisała w 1606 roku do Henryka IV, aby doradzić mu zburzenie Zamku Usson „to zniszczyłoby kraj, gdyby znalazł się w niewłaściwych rękach.”Nastąpi to w 1633 roku zgodnie z edyktem wydanym przez Richelieu w 1629 roku. Poza małymi drzwiami obudowy nic nie zostało; we wsi niektóre domy mają elementy renesansu i chodnik w środku roślinności pozostaje widoczny.
w 1724 Usson wraz z Nonette został sprzedany przez króla marszałkowi Yves d ’ Allegre, przez małżeństwo jego córka podarowała seigniory Jeanowi Baptiste Desmarets de Maillebois, marszałkowi Francji. Jego syn sprzedał Usson Pons de La Grange, jego potomkowie posiadali go w 1789 roku. W maju 1773 biskup wizytował parafię; kościół był pod wezwaniem św. Maurycego, obsługiwał go kapłan mianowany przez przeora wspomaganego przez chrześniaków; Msze św. odbywały się latem o godz. 6.00 i 7.00, zimą o godz. 8.00. Parafia licząca 320 mieszkańców nie posiadała szkoły ani położnej. Cmentarz byĹ 'w zĹ’ ym stanie, bydĺ 'o wchodziĺ’ o tam, bo nie byĹ ’ o drzwi „bo ksiÄ … dz je wykonaĹ’ i byĹ 'o dwukrotnie kradzione”.
czasy współczesne
w notatce skarg z 1789 roku mieszkańcy byli zainteresowani poważnymi reformami: sprawiedliwszym systemem podatkowym, wolną sprawiedliwością, zniesieniem praw dziedzicznych, zniesieniem praw do ręcznych śmierci, pomocą publiczną, stworzeniem spichlerza obfitości … Został wyraźnie napisany przez wykształconych ludzi.
poza rozrzutnym tłumem w roku VII rewolucja przebiegła gładko i spokojnie.
około 1830 r. 56% użytkowej ziemi przeznaczono na orkę, 30% na winorośl, 8,5% w pozostałej części Ugory, lasy, ogrody, było 3427 działek, a do wsi można było dojechać tylko złymi drogami. XX wieku nastąpiły głębokie przemiany: koniec izolacji dzięki dobrej drodze w 1935 roku, konsolidacja w latach 1967-1968, która zmniejszyła liczbę działek do 536 i zaburzyła krajobraz. Winorośl, nie odzyskawszy swojego znaczenia przed filokserą, nadal zajmuje duże miejsce, ale najważniejszą rzeczą jest hodowla bydła. Wiele osób będzie pracować w Issoire, podczas gdy istnieją Dobre Domy dwadzieścia sekund. Jeśli chodzi o turystykę, jest ona ograniczona, do szybkiego przejścia niektórych odwiedzających witrynę i Kościół.
