poza kręgami dochodzeń paranormalnych, ale jest to mała wioska w Andaluzji, w Hiszpanii, która stała się centrum bardzo dziwnych i do tej pory niewyjaśnionych wydarzeń.
w sierpniu 1971 roku María Gómez Cámara twierdziła, że zauważyła dziwną plamę na betonowej podłodze w kuchni, która w ciągu następnych kilku dni zaczęła tworzyć coś, co wydawało się ludzką twarzą. Jeszcze bardziej niepokojący był fakt, że twierdziła, że również zmieniła stanowisko.
Maria próbowała wyczyścić plamę, aby ją usunąć, a gdy to się nie udało, mąż Marii, Juan Pereira, i ich syn, Miguel, zniszczyli obraz kilofem i położono nowy Beton. Jednak w ciągu kilku dni na podłodze uformowała się nowa twarz.
burmistrz Bélmez został poinformowany i zabronił niszczenia nowej twarzy. Zamiast tego Beton podłogowy został wycięty i zabrany do badań.
betonowali i myśleli, że to koniec.
w ciagu tygodnia nie tylko twarz pojawila sie ponownie, ale rowniez uformowaly sie kolejne.
naturalnie, gdy rozeszła się wieść o dziwnych plamach, które wyglądały jak twarze, ludzie zaczęli gromadzić się w domu Marii, a eksperci parapsychologii nie byli daleko w tyle. Naukowcy wkroczyli również, aby zweryfikować ich autentyczność i sprawdzić, czy były to obrazy, czy też jakaś inna substancja chemiczna, zaaranżowana przez Marię. Kuchnia została zamknięta pod nadzorem notariusza, a trzy miesiące później, gdy wyszli bez odpowiedzi, twarze nadal tam były.
teoria malarstwa została wykluczona i nie ma jednoznacznych dowodów na to, jak wyglądały twarze.
w kwietniu następnego roku profesor de Argumentosa po wysłuchaniu sprawy udał się z Madrytu do Bélmez. Ogłosił, że znalazł kilka historycznych dokumentów, według których XVII-wieczny gubernator Granady (urodzony w Bélmez) zamordował pięciu członków miejscowej rodziny.
miejsce zbrodni było niejasne, ale przypuszczano, że miało to miejsce albo w pobliżu, albo w domu Pereiry.
inna teoria była taka, że dom był tak blisko kościoła, że prawdopodobnie został zbudowany na miejscu starego cmentarza.
podłoga została usunięta i całkowicie wykopana, szczątki ludzkie znaleziono kilka stóp poniżej. Wiele szkieletów nie miało czaszek, a ciała zostały przeniesione na pobliski cmentarz katolicki. Niektóre współczesne doniesienia podają, że wydobyte szczątki datowane są na około 700 lat.
nowsza teoria głosi, że twarze mogły należeć do członków rodziny Marii Gómez, którzy zostali zmasakrowani podczas wojny domowej w Hiszpanii.
po usunięciu szczątków wszyscy zakładali, że to będzie koniec, więc podłoga została ponownie wyłożona.
to było krótkotrwałe, jednak w ciągu 2 tygodni plamy wróciły i tym razem różniły się od pierwszych.
profesor de Argumentosa dokonał kilku nagrań dźwięków z wnętrza domu, w tym głosu dziecka.
nagrane dźwięki zostały opisane jako ” mieszanka piekła i burdelu.”Biorąc pod uwagę, że Maria cytowała siebie jako posiadającą mediumistyczne moce, należy zauważyć, że była nieobecna podczas nagrań.
6 czerwca 1972 roku na podłodze pojawiła się kolejna twarz, która stopniowo wydawała się zmieniać jej wyraz. Pojawiło się kilka kolejnych, co skłoniło do dalszego dochodzenia. Folia została umieszczona nad podłogą, ale znowu pojawiły się twarze.
aby kontynuować swoje badania wolne od codziennego życia rodziny, profesor De Argumentosa zapłacił za kolejny pokój w domu zamieniony na kuchnię.
jakby jak w zegarku, twarze zaczęły się formować w nowej kuchni.
we wrześniu 1981 roku José Martinez Romero, badacz zjawisk paranormalnych, odwiedził dom, a także zarejestrował swoje doświadczenia.
Romero twierdził, że faktycznie był świadkiem pojawienia się i zniknięcia kilku twarzy w nowej kuchni.
Romero wrócił do domu w 1988 roku z kolegą śledczym Andrew MacKenzie.
wiele twarzy było wciąż obecnych, ale Romero powiedział, że był zaskoczony tym, jak się zmieniły-były ciemniejsze i mniej wyraziste niż wcześniej. Romero uważał, że istnieje związek między twarzami i stanem umysłu Marii Pereiry, więc jeśli Maria źle się czuła, obrazy byłyby słabe w Kolorze.
doprowadziło to Romero do wniosku, że po śmierci Marii obrazy znikną na zawsze. Pomyliłby się.
niektórzy sceptycy ogłosili, że to musi być mistyfikacja i że rodzina w jakiś sposób tworzy twarze.
Brian Dunning ze Skeptoid twierdzi, że uważa, że twarze były malowane na betonowej podłodze, najpierw farbą, a później kwasem, a Maria popełniała oszustwo na ludziach dla korzyści finansowych.
według autora Ramosa Perery, pierwsza twarz, która jest znana jako La Pava, teraz blaknie w ciemnym, wilgotnym betonie.
śledczy Joe Nickell stwierdził, że jest przekonany, że twarze Bélmeza były sfałszowane, a twarze wyglądały bardzo amatorsko.
jednak niektórzy naukowcy twierdzą, że po ich badaniach mogą dojść do wniosku, że cokolwiek to jest-to nie jest farba.
José Javier Gracenea, doktor inżynierii chemicznej i dyrektor generalny Medco, i Luis Alamancos, kryminalistyk sądowy, prezes Gabinete Pericial Inpeval i dyrektor hiszpańskiego Instytutu kryminalistyki Stosowanej, zaangażowali się w śledztwo w sprawie twarzy.
po pobraniu próbek z betonu i powierzchni, Gracenea przystąpiła do ich analizy i doszła do wniosku, że obrazy „nie zostały wykonane farbą” i „zgodnie z wiedzą naukową i technikami zastosowanymi w analizie nie ma zewnętrznych manipulacji ani elementów”.
Luis Alamancos próbował następnie odtworzyć podobne obrazy za pomocą różnych metod, w tym rozpuszczalników betonowych, kwasu solnego i azotanu srebra. Zadeklarował porażkę w próbie odtworzenia twarzy.
Luis Ruiz-Noguez stwierdza w swoim artykule w Journal of the Society for Psychical Research, że wytłumaczeniem dla obrazów może być użycie utleniającej substancji chemicznej.
María Gómez zmarła w lutym 2004 roku w wieku 85 lat.
po jej śmierci badacz psychiki Pedro Amorós próbował stworzyć w domu Maríi obrazy bardziej myślograficzne (Myślografia, to rzekomo zdolność do „wypalania” obrazów z umysłu na powierzchniach za pomocą środków psychicznych). Jednak roszczenia Amorósa zostały obalone w hiszpańskich mediach.
w maju 2007 roku dziennikarz Javier Cavanilles i śledczy Francisco Máñez opublikowali książkę „Los Caras de Bélmez”, która jest podwójną entendrą oznaczającą „twarze Bélmeza” i „Łotry z Bélmeza”, gdzie wyjaśniają swoje zdanie na temat twarzy i tego, jak uważają, że są oszustwem, i wskazali syna Marii, Diego Pereirę, jako twórcę tajemniczych obrazów.
Czy uważasz, że to mistyfikacja, czy coś bardziej nadprzyrodzonego, twarze są dość przerażające i nadal przyciągają odwiedzających do dnia dzisiejszego, którzy chcą zobaczyć Dom i obrazy na własne oczy.