Bernardino Luini, (ur. ok. 1485—zm. 1532 w Mediolanie), renesansowy malarz Lombardii, najbardziej znany ze swoich mitologicznych i religijnych fresków.
niewiele wiadomo o życiu Luiniego; najwcześniejszym zachowanym obrazem, który z pewnością jest jego dziełem, jest fresk (1512) „Madonna z Dzieciątkiem” w klasztorze cystersów w Chiaravalle, niedaleko Mediolanu. Pokazuje zależność od stylu Lombardiańskiego malarza Bergognone ’ a (ok. 1455–po 1522), który Luini zachował przez całe życie. Większość jego obrazów panelowych ma tematykę religijną. Jego obrazy wykazują również wpływ innych mistrzów działających na obszarze Lombardii, takich jak Bramantino, Bernardino Zenale i Leonardo da Vinci.
Luini był pod wpływem Leonarda podczas drugiego pobytu w Mediolanie (1506-13), co widać w typach twarzy i kompozycji „Świętej Rodziny” Luiniego (Pinacoteca Ambrosiana, Mediolan). Z jego fresków, z których wiele jest obecnie oderwanych i rozproszonych, najbardziej godne uwagi są „Historia Europy” (ok. 1520; Berlin) i „historia Cephalusa i Procrisa” (ok. 1520; National Gallery of Art, Waszyngton, D. C.) Z Casa Rabia lub Villa Pelucca (oba w Mediolanie) oraz „historia Mojżesza” i różne tematy mitologiczne z Villa Pelucca (Brera, Mediolan).