ESPN

• Twitter
• Facebook Messenger
• Pinterest
• e-mail
• Drukuj

Dallas Cowboys próbują zrobić coś w styczniu tego roku, czego jeszcze nie udało się osiągnąć w historii NFL. Nikt nie dotarł do Super Bowl, a co dopiero wygrał wielki mecz, z rozgrywającym na środku. Po 50 Super Bowls, oczywiście widzieliśmy 100 począwszy rozgrywających, i chociaż byli gracze, którzy byli prawie nowicjuszami (jak Tom Brady w 2001), żaden passer nie zakończył swój debiutancki sezon w NFL biorąc zdjęcia na największej scenie gry.

gdybym był fanem kowbojów, pewnie bym to usłyszał i był jednocześnie zmartwiony i pełen nadziei. Hej, 50 lat historii to długi czas i całkiem dobry rozmiar próby, a było wiele fantastycznych rozgrywających do wymyślić krótki bez jednego przyszłego Hall of Famer nawet eking drogę przez. Sugerowałbym też, że Dak Prescott nie jest Twoim typowym rozgrywającym, a lepsze wyniki Phenoma sprawiają, że jest bardziej gwiazdą trzeciego lub czwartego roku niż zwykłym profesjonalnym pierwszoroczniakiem.

oba te sentymenty są uczciwe. Aby dowiedzieć się, dlaczego panowanie Prescotta byłoby bezprecedensowe, musimy przyjrzeć się temu, co wydarzyło się podczas ery Super Bowl, aby zobaczyć, dlaczego początkujący rozgrywający są 0 do 50. Zapytajmy i odpowiedzmy na kilka pytań, a potem wróćmy do Prescotta.

czy to dziwne, czy zaskakujące, że do tej pory nie widzieliśmy żółtodzioba w Super Bowl?

Tak.

przechodziłem przez każdy sezon od fuzji AFL-NFL z 1970 roku, która pomija pierwsze cztery Super Bowls, chociaż nie mają też żadnych żółtodziobów. Wybrałem wszystkich rozgrywających, którzy rozpoczęli co najmniej siedem gier (więc minimum pół sezonu wracając do łupka 14-game) i rzucił co najmniej 105 podań (dla średnio 15 podań na mecz) i podzielić je wszystkie przez lata doświadczenia zawodowego, które mieli pod pasem na początku kampanii. Prescott jest więc debiutantem, a Marcus Mariota ma za sobą jeden profesjonalny sezon.

na każdy rok graczy z danym poziomem doświadczenia, zorientowałem się, ile sezonów rozgrywających zajęło, aby typowo dostać passera do Super Bowl. Od 1970 roku odbyły się 152 Eliminacje do drugiego sezonu. to byłby ktoś taki jak Mariota w tym sezonie. sześciu z nich dostało się do Super Bowl, ostatnio Russell Wilson w 2013 roku. To stawka poniżej 4%, czyli jeden występ w Super Bowl na każde 25,3 sezonu.

większość innych poziomów doświadczenia wynosi od 10 do 20, z kilkoma dziwnymi wyjątkami związanymi ze stosunkowo małymi próbkami. Liczby stają się coraz mniejsze, gdy gracze wchodzą w fazę kariery, ze względu na uprzedzenia selekcyjne: Rozgrywający, którzy grają w połowie do końca lat 30-tych są na ogół bardzo dobre i bardziej prawdopodobne, aby Super Bowl niż typowy żółtodziób.

ustawienie limitu na siedem startów eliminuje wielu beznadziejnych żółtodziobów, którzy są tylko w składzie, ponieważ starter jest kontuzjowany (nawet jeśli tak też się tu znalazł). Ale to wciąż pozostawia nam 98 sezonów kwalifikacyjnych, które zamieniły się w ZERO występów w Super Bowl. To niezwykłe, a nawet jeśli założymy, że żółtodzioby są na całej mapie pod względem wydajności, różnica między żółtodziobami a graczami z drugiego roku nie jest tak dramatyczna.

bardzo konserwatywne szacunki sugerują, że jeden sezon debiutanta na 30 powinien przekształcić się w wygląd Super Bowl, który „powinien” dać trzy starty Super Bowl do tej pory. Jeśli jednak Prescott będzie krótki, będziemy patrzeć na naszą 99. kampanię rookie bez Koi Super Bowl. Trochę szalone, prawda?

podziel się innym sposobem, 22 żółtodzioby rzuciły 15 lub więcej podań w grze Play-off, ostatnio Connor Cook, który został pokonany podczas brzydkiej straty do Teksańczyków w rundzie z dziką kartą. Te startery, podobnie, są 0 do 22 W Super Bowl wycieczki. Na innych poziomach doświadczenia, zwykle od pięciu do 10 graczy do play-offów dla każdej podróży Super Bowl; na przykład, na drugim roku startujących, zrobili sześć Super Bowl biegnie w 48 próbach, średnio osiem na wycieczkę do big dance.

nie mamy „czasu” na start w Super Bowl.to błąd hazardzisty. ale to niespodzianka, że do tej pory nie mieliśmy przynajmniej kilku.

czy to dlatego, że żółtodzioby grają gorzej w posezonie? Dławią się? Muszą się dusić, prawda?

cóż, tak jakby.

każdy jest gorszy po sezonie niż w sezonie regularnym, dzięki zimnej pogodzie i prawdopodobieństwu zmierzenia się z lepszą obroną. Należy pamiętać o dwóch pytaniach podrzędnych. Jednym z nich jest to, czy początkujący rozgrywający są gorsi od typowych przechodniów w sezonie regularnym, a drugim jest to, czy spadają dalej w play-offach niż ich bardziej doświadczeni bracia.

odpowiedź na oba to tak. Aby uzyskać ogólny wskaźnik jakości, użyłem pro-football-reference.com stat znany jako skorygowane jardów na próbę (AY/a), który jest jardów na próbę, ale z dwoma innymi liczbami zawarte: mijania przyłożeń, które liczą się do 20 jardów, i przechwytów, które liczą się do minus-45 jardów. Starty w tym sezonie wahały się od 10,1 AY/a (Matt Ryan) do 4.3 AY/a (Jared Goff).

początkujący rozgrywający, nawet ci, którzy kwalifikują się zgodnie z zasadą siedmiu startów i 105 prób, są znacznie gorsi w sezonie regularnym niż przechodnie na jakimkolwiek innym poziomie doświadczenia. Przy ponad 32 000 próbach przejścia żółtodzioby osiągnęły średnią nieco poniżej 5,5 AY / a, gdy wszyscy inni są powyżej 6 skorygowanych jardów na próbę. Są również jedyną grupą, która rzuca więcej przechwytów niż przyłożeń, ponieważ ich łączny wskaźnik przechwytywania wynosi 3,9%.

nie dostosowujemy się do ery, więc nasza grupa graczy Play-off powinna być prawdopodobnie lepsza niż mogłoby się wydawać, biorąc pod uwagę, że większość występów w play-offach nastąpiła w ciągu ostatnich 20 lat, ponieważ statystyki rozgrywających wzrosły. Biorąc pod uwagę, że eliminujemy również naprawdę okropnych debiutantów, którzy nie byli w stanie dotrzeć do posezonu, istnieje również powód, aby sądzić, że żółtodzioby mogą być wyjątkiem od reguły playoffów.

to wszystko jest złe.

żółtodzioby były totalnym bałaganem w play-offach. Ich skorygowane jardów na próbę spada do granicy-unplayable 4.3, i rzucają przechwytywania na 5.4% swoich prób przejścia. To jak Goff, jeśli pierwszy ogólny wybór rzucił cztery kolejne typy na jego 205 prób przepustki w tym sezonie. Kiedy nowi przechodnie kolektywnie występują jak Goff w postseason, nie radzą sobie zbyt dobrze.

relatywnie nowi obserwują spadek ay/A po sezonie o 21 PROC., a ich wskaźnik przechwytywania gwałtownie wzrasta o 40,2 proc. Wspomniałem o tym, że w posezonie jest coraz gorzej, bez względu na wiek, ale te zmiany przyćmiają konkurencję. Zestawiłem porównania do ćwierćfinałów przez pierwsze 10 sezonów w lidze i nikt nie spada tak daleko, jak żółtodzioby, mimo że żółtodzioby zaczynają od najgorszej linii bazowej sezonu regularnego:

żółtodzioby również mają najgorszy rekord w play-offach, chociaż nie jest to aż tak znaczące marginesy. Nowicjusze rzucający 15 podań lub więcej (jako początkujący lub w rezerwie) mają 11-21 (.344) w postseason po stracie Cooka w zeszłym tygodniu. Jest to najniższy wskaźnik wśród graczy na jakimkolwiek poziomie doświadczenia, ale nie jest to aż tak odległe od ćwierćfinałów z trzeciego roku, którzy są 37-57 (.394), lub przechodniów ósmego roku życia, którzy mają 26-42 lata (.382). Jeśli Prescott dotrze do Super Bowl, żółtodzioby będą w martwym punkcie z tymi oszustami, którzy czekali osiem lat, aby ujawnić, że nie wytrzymają presji po sezonie.

a co z gwiazdami?

może porównując go do wszystkich żółtodziobów nie tworzymy odpowiedniego kontekstu dla Prescotta. Korzystanie z pro-football-reference.statystyki indeksu com do skalowania i rozliczania era, Prescott ’ s ay/a przekłada się na 123 AY/a+, co jest szóstym najlepszym wskaźnikiem od czasu fuzji w ramach wyżej wymienionych kryteriów 7-start, 105-pass. Przyjrzyjmy się chłopakom z jego boiska, którzy awansowali do play-offów i zobaczmy, jak im poszło po zakończeniu sezonu regularnego.

• Pat Haden (1976 Rams, 134 AY/a+) tylko kwalifikuje się do tej listy, z dokładnie siedem startów i 105 przechodzi do jego nazwiska. W play-offach niewiele jednak zrobił. Los Angeles wygrało swoją dywizjonową rundę gry 14-12 nad Dallas, ale Haden był 10-z-21 na 152 jardów z trzema typami przed pójściem 9-z-22 na 161 jardów z dwoma kolejnymi przechwytami w przegranej mistrzostwach konferencji z mighty Vikings pass defense.

• Ben Roethlisberger (2004 Steelers, 126 AY/a+) zastąpił Tommy ’ ego Maddoxa i nigdy nie oglądał się za siebie. Jego start w playoff był mieszany. Roethlisberger poprowadził Steelers w czwartej kwarcie do remisu z dziką kartą z Jets na 17-17, a także poprowadził 14-play, 72-Jard drive, aby ustawić Jeff Reed Chip strzał na zwycięstwo. Następnie rzucił trzy typy i padł raz w następnym tygodniu w ramach przegranej 41-27 z ostatecznie zwycięskimi patriotami Super Bowl.

• Robert Griffin (2012 Waszyngton, 123 AY / a+) był tragicznym przypadkiem. Zaczął od red-hot przeciwko dominującej obrony Seahawks pass, idąc 6-of-9 na 68 jardów z dwoma przyłożeniami podań na pierwszych dwóch dyskach gry, tylko pogorszyć kontuzję kolana próbując rzucić w biegu. Griffin był nieskuteczny przez resztę gry, zanim później doznał poważniejszej kontuzji kolana i od tamtej pory nie jest tym samym zawodnikiem.

• Dan Marino (1983 Dolphins, 123 AY/a+) przejął pracę startową na dobre w tygodniu 5 i rzucił 20 przyłożeń przeciwko sześciu typom podczas kampanii standout rookie. Był wtedy w kolejce do różowego meczu playoff przeciwko Seahawks i ich kiepskiej obrony podania, ale walczył. Marino rzucił dwa typy, a delfiny przegrały 20: 17.

• Russell Wilson (2012 Seahawks, 117 AY/a+) poprowadził parę meczów Play-off. Sprowadził Seahawks z 14-0 przeciwko Waszyngtonowi, choć ze znaczną pomocą Marshawna Lyncha, który biegł na 132 jardy i przyłożenie. W następnym tygodniu Wilson i Seahawks przegrali 20-0 w przerwie w Atlancie, tylko dla Wilsona, aby poprowadzić Seahawks z powrotem z absurdalną drugą połowę flurry, idąc 14-z-19 na 241 jardów z dwoma przyłożeniami mijania i gwałtowny wynik. Seahawks objęli prowadzenie na 28-27 z 31 sekundami, tylko po to, aby ich obrona oddała parę wielkich zagrań Mattowi Ryanowi przed udanym Golem Matta Bryanta, który odzyskał prowadzenie dla Falcons. Wilson zakończył przechwytywanie Zdrowaś Maryjo, ze wszystkich ludzi, Julio Jonesa. A skoro o tym mowa …

• Matt Ryan (2008 Falcons, 114 AY / a+) nie miał najlepszej gry na szosie w Arizonie podczas rundy z dziką kartą. Ryan rzucił na 199 jardów na 40 próbach przeciwko 26. kolejce ligi, mieszając się w dwóch przyłożeniach z dwoma przechwyceniami, grzebaniem i bezpieczeństwem. Wynik Ryana z 4: 15 left dał Atlancie sześć punktów na 30-24, ale Arizona udało się keepaway podczas ich czterominutowego wiercenia i Ryan nigdy więcej nie zobaczył piłki.

jedynym innym kwalifikującym się graczem z ponadprzeciętnym AY / a+ jest legenda CFL Dieter Brock, który spędził swój samotny sezon w NFL, delegując 107 AY / a+ jako 33-letni debiutant z Rams przed pójściem 10 z 31 na 66 jardów z wyborem przeciwko niedźwiedziom ’ 85 w meczu o mistrzostwo konferencji, po czym Brock odszedł z powodu kontuzji pleców. Po Brock jest Joe Flacco, który opublikował 99 AY / a+ (średnia wynosi 100) w 2008, a następnie poszedł 2-1 w playoffs pomimo uśredniania wszystkich 140.3 mijania jardów na mecz. Steelers nękali go trzy razy w meczu o mistrzostwo AFC.

wielu z tych rozgrywających grało jak gwiazdy jako żółtodzioby i zamieniło się w rozgrywających po kampanii rookie. Prawie wszyscy z nich starali się uniknąć rozdań przeciwko trudniejszej konkurencji w postseason, i ostatecznie zatopił większość ich zespołów, z Wilsonem jedynym wyjątkiem.

Prescott przez większość roku unikał prezentów. Jedynym rozgrywającym według tych kryteriów z lepszym współczynnikiem przechwytywania (INT%+) jest Marino, który reprezentuje bardzo solidną firmę. Wydaje się mało prawdopodobne, że Prescott będzie miał trzy dni prezentów, coś, co nie zdarzyło się nawet raz, aby go jako żółtodzioba.

innym niewypowiedzianym elementem tego wszystkiego jest to, że Kowboje mają polisę ubezpieczeniową, której większość innych drużyn nie mogła się spodziewać: rozgrywający kalibru gwiazdy na ławce w Tony Romo, który wyglądał na solidnego prowadzącego przyłożenie podczas debiutu w sezonie w 17 tygodniu.

pomysł przekazania rzeczy Romo jest piękny, jeśli jesteś członkiem mediów zajmujących się kowbojami, ale nie sądzę, że jest to prawdopodobne. Prescott jest podstawowym rozgrywającym tej drużyny przez wiele lat, a jeśli Dallas zostanie debiutantem, efekty emocjonalne mogą trwać długo po jednym meczu. Historyczne liczby żółtodziobów w play-offach są zniechęcające, ale Prescott był tak skuteczny jako żółtodziób, że zasługują na zastosowanie z wieloma ziarnami soli.

jeśli jakiś żółtodziób może sprawić, że magia stanie się w styczniu, to będzie Prescott.