Henry Howard, Earl of Surrey

„Ci z podłych narodzin – prawnicy, ludzie z Uniwersytetu, macchiavelians – pewnego dnia nie tylko uzurpują sobie szlachtę tego królestwa, ale zniszczą nas… i nienawidzę ich wszystkich.”- Henry Howard

Sir Henry Howard jest hrabią Surrey i najstarszym synem księcia Norfolk W czwartym sezonie Tudorów; jest zatem również pierwszym kuzynem zarówno Katherine Howard (choć określa ją jako swoją siostrzenicę), jak i Anne Boleyn. Podobnie jak wielu szlachciców, Howard jest zwykle określany przez swój tytuł” Surrey”, a nie przez swoje imię. Jest także potomkiem Królewskiej linii Plantagenetów, której dynastia została uzurpowana przez dynastię Tudorów króla Henryka.

arogancki, brutalny, ambitny i militarystyczny szlachcic, Surrey ma jednak silny kodeks rycerski i jest oddanym poetą. Jego głęboko zakorzeniona pogarda dla „nowych ludzi” o niższym pochodzeniu szlacheckim, zwłaszcza braci Seymour, czyni go wieloma wrogami na dworze (w tym biskupem Gardinerem), chociaż Henry początkowo okazuje mu przychylność ze względu na jego związek z królową Katarzyną Howard; jest również popularny wśród starych rodzin szlacheckich, które Henry w większości wyparł. Surrey odegrał później znaczącą rolę w oblężeniu Boulogne, ale ostatecznie został zwolniony z dowodzenia po poprowadzeniu pochopnego ataku na Francuzów, głównie z powodu machinacji swojego rywala Edwarda Seymoura, hrabiego Hertford.

chcąc przywrócić swoją władzę, Surrey głupio i impulsywnie knuje spisek mający na celu schwytanie młodego księcia Edwarda Tudora po śmierci Henryka, nie chcąc pozwolić, by TRON przeszedł na nisko urodzonych Seymourów. Szybko zostaje odnaleziony, aresztowany i mimo braku dowodów uznany za winnego i stracony w odcinku 4.09. W jego rolę wcielił się szkocki aktor David O ’ Hara.

sezon pierwszy

Henry Howard jest krótko widziany w odcinku 1.02 jako dorastający chłopiec ze swoim ojcem księciem Norfolk; jest w drodze na spotkanie z królem Henry ’ M, który najwyraźniej jest jego ojcem chrzestnym. Kiedy Charles Brandon zbliża się do nich, pośrednio zagraża przyszłości syna księcia, jeśli nie uzna księcia Buckingham winnym w nadchodzącym procesie.

Sezon czwarty

Surrey jest po raz pierwszy widziany jako dorosły w odcinku 4.01, witając króla Henryka i jego nową królową, Katherine Howard, którą identyfikuje jako swoją „siostrzenicę” (choć w rzeczywistości jest jego kuzynką, prawdopodobnie mówi o siostrzenicy z powodu różnicy wieku). Hrabia najwyraźniej przebywał we Francji „ćwicząc rycerskość”, ale spojrzenia, jakie daje niektórym z dworu, są złowieszcze. Kiedy później rozmawia z Charlesem Brandonem, księciem Suffolk, Surrey wyjaśnia, że znajduje Dwór Henry 'ego pełen” wrednych stworzeń i ludzi o podłym pochodzeniu”, których postrzega jako wypierających prawowitą szlachetną krew (i, jak na ironię, rozmawia z jednym z tych „wrednych stworzeń”, choć dziwnie Charles nie wydaje się obrażony). Charles pyta go, jakie są jego ambicje, a Surrey mówi, że zamierza przewyższyć osiągnięcia ojca i Dziadka. Charles zauważa, że jest to bardzo ambitne, a Surrey odpowiada z zimnym uśmiechem: „jestem Howardem, wasza miłość – tego się ode mnie oczekuje.”Pomimo tego, Charles I Surrey wydają się tworzyć dziwną przyjaźń przez cały sezon.

jednak Surrey szybko wzbudza gniew Edwarda I Thomasa Seymoura, którzy nie mogą nie zauważyć jego otwartej pogardy dla nich. Nienawiść surreyów wynika nie tylko z ich niskiej szlachetnej rangi, ale także z faktu, że czerpali korzyści z „morderstwa niewinnych”, co prawdopodobnie odnosi się do fatalnych kuzynów Surreyów, George ’ a i Anne Boleyn. Seymourowie są również zniesmaczeni prostackim zachowaniem Surreya, błąkając się wśród zwykłych ludzi i obalając swoją wyższość (czasami przez przemoc)- co na krótko doprowadza go do aresztowania, choć Król warunkowo go uwalnia.

biskup Gardiner i Wriothesley również podejrzewa Surrey o herezję, ponieważ je mięso w niedziele (chociaż Howardowie byli dobrze znani ze swojego katolicyzmu), ale nie jest w stanie go przesłuchać, ponieważ ma przychylność Króla. Bracia Seymour są później zmuszeni do protekcjonalności w Surrey w odcinku 4.03, kiedy Henry przyznaje mu prestiżowy tytuł Rycerza Podwiązki. Surrey również podrywa żonę Edwarda, Anne, która (choć bardzo mało przywiązuje się do męża) ostatecznie odrzuca go, powodując, że rozszerza na nią swoją pogardę. Po napisaniu wiersza szyderczo odwołującego się do Anne jako wilka (od Seymour crest jest wilkiem) Anne mówi mężowi, aby upokorzył Surrey, jeśli dostanie szansę. Hrabia Hertford uważa, że praca Z Surrey jest bardziej opłacalna, dopóki ma przychylność Króla, ale przyznaje, że będzie szukał okazji, jeśli nadejdzie.

kiedy Szkoci rozpoczynają wojnę na Angielskiej granicy, Henry rozkazuje Hertfordowi wysłać Surreya, aby się z nimi uporał, ponieważ Surrey ma doświadczenie wojskowe i nie stroni od brutalnej taktyki. Szybko odnosił sukcesy, pokonując szkockie siły pod Solway Moss i pojmując kilku ich szlachciców (których traktuje z zaskakującą godnością); w tym samym czasie Szkocki król umiera, pozostawiając TRON niepewny, a Szkoci desperacko dążą do pokoju. W odcinku 4.05 Surrey ucieka przed gniewem Henry ’ ego, gdy Katherine Howard zostaje uznana za winną cudzołóstwa i ścięta.

kiedy Henryk wyrusza na wojnę z Francją, mianuje Surrey Marszałkiem polnym, obok Charlesa Brandona dowódcą armii; wojowniczy Surrey jest równie chętny do walki jak król. Jednak wkrótce staje się sfrustrowany ciągłymi wojnami oblężniczymi pod Boulogne, wykazując prawdziwe zaniepokojenie, gdy wielu angielskich żołnierzy umiera od strumienia, a żywność staje się krótka. Wyznaje Charlesowi, że ekspert od materiałów wybuchowych Henry ’ ego wydaje się mieć projekty zbyt fantastyczne, aby mogły być prawdziwe. Surrey wraz z grupą jego ludzi zostaje złapany w zasadzkę w odcinku 4.07 kiedy próbują udaremnić francuską ucieczkę, chociaż Karol wkrótce przybywa z posiłkami; walczy brutalnie, pomimo przewagi liczebnej, zabijając wielu żołnierzy francuskich.

pomimo tego, że Anglicy nie byli w stanie kontynuować wyprawy w kierunku Paryża po upadku Boulogne, Henry mianował Surrey wojskowym dowódcą Boulogne, decyzja Charles ’ a Brandona jest najwyraźniej nierozsądna. Chociaż lubi Surrey, zdaje sobie sprawę, że posiadanie tak agresywnego, impulsywnego szlachcica dowodzącego słabo utrzymaną fortecą nie jest dobrym pomysłem. Tymczasem Earl Hertford celowo powstrzymuje posiłki Z Surrey (w sekrecie próbuje zabezpieczyć traktat pokojowy z Francją w imieniu Henryka, co wiąże się z powrotem Boulogne do Francji). To w końcu daje mu szansę wyparcia rywala, gdy Surrey prowadzi impulsywny, nieudany atak na Francuzów, który kosztuje Anglików 600 ludzi, w tym większość oficerów, którzy byli (co dziwne) na linii frontu.

Surrey zostaje wycofany z pola bitwy i przesłuchany w sprawie swoich działań; ze złością twierdzi, że oficerowie byli na linii frontu, ponieważ chcieli, że francuskie straty były wyższe, a jego oddziały walczyły dzielnie i mogłyby wygrać, gdyby otrzymały posiłki. Nie robi to wrażenia na jego wrogach Bracia Seymour czy biskup Gardiner (kolejny wróg, ponieważ podejrzewa Surreya o bycie protestantem), którzy wprost stwierdzają, że była to niewygórowana porażka i zwalniają go z dowodzenia, również odwołując jego Order Podwiązki, ponieważ został zmuszony do ucieczki z pola bitwy. Surrey z zadowoleniem mówi, że król przywróci go, gdy już przemówią, tylko po to, by dowiedzieć się, że Henryk odmawia mu audiencji. Charles zapewnia go później, że nadal pozostaje potężnym szlachcicem i może odzyskać honor, ale Surrey odpowiada, że jest człowiekiem czynu i zemsty i nie zostanie stłumiony.

w odcinku 4.09, Surrey jest pokazany rozmawiając z grupą mężczyzn o tym, jak po śmierci króla Henryka (która nie jest daleko), zdobędą Zamek Windsor (rezydencję Księcia Edwarda Tudora) i pokonają strażników. Mówi, że „usuną” księcia, aby wykorzystać go jako kartę przetargową. Jest oczywiste, że Surrey czerpie z Plantagenetów, aby zabezpieczyć swoje roszczenia do tronu, podobnie jak książę Buckingham przed nim. Surrey zostaje wkrótce aresztowany przez sąd i umieszczony w wieży pod zarzutem zdrady. Surrey o mało nie uciekł z celi przez cysternę, ale został złapany, gdy próbował ją otworzyć.

zostaje postawiony przed sądem pod przewodnictwem wrogów, oskarżony o zdradę pod dwoma zarzutami: dobrowolnie niosąc Broń Edwarda spowiednika i uciekając z więzienia. Z dumą, Surrey oświadcza: „włożyłem na mój herb tylko to, do czego mam prawo.”, który dostaje okrzyki od zgromadzonej wokół niego szlachty. Surrey, mimo iż jest wyraźnie winny, przedstawia przekonujący i charyzmatyczny argument, oświadczając, że oczyszczenie króla ze starych rodów szlacheckich doprowadzi do ruiny Anglii; wyraźnie wywiera przychylne wrażenie na ławie przysięgłych. Jednak Henry jest wściekły na (niejasny) spisek Surrey ’ a, aby osadzić swojego syna, a wraz z Edwardem Seymourem browbeatingiem na ławie przysięgłych zostaje uznany za winnego i skazany na śmierć przez powieszenie, rysowanie i ćwiartowanie. Surrey zatrzymuje okrzyki protestu wobec tego werdyktu i dumnie potępia swoich wrogów; jego głos można usłyszeć czytając jeden ze swoich sonetów, gdy bez lęku wychodzi z dworu pod strażą, a Charles Brandon obserwuje go ze smutkiem.

Brandon pokazał gniew wobec Edwarda Seymoura w kolejnym odcinku (4.10, finał serii) za „ściganie biednego, dumnego Surreya aż do śmierci”, choć przyznaje, że to była wina Surreya za to, że był tak impulsywny po tym, jak został zwolniony z dowództwa w Boulogne. Syn Henryka Howarda został księciem Norfolk, podobnie jak jego dziadek; został jednak oskarżony o spiskowanie z Marią królową Szkotów w celu obalenia królowej Elżbiety Tudor, córki króla Henryka i podobnie jak jego ojciec został stracony.

Cytaty

” szczęśliwe życie, bądź taki, znajduję: / Bogactwo odeszło, / a nie dostało się z bólem / urodzajna ziemia, cichy umysł / równy przyjaciel, bez urazy, bez walki / bez zarzutu rządzenia, bez chorób, zdrowego życia / z mądrością, połączoną z prostotą / jestem zwolniony z wszelkiej troski, cichy umysł.”- jeden z wierszy Surreya, czytany przez Charlesa Brandona

„jest wielu Francuzów, których chciałbym zabić – abym mógł spać z ich żonami z czystym sumieniem.”

Ciekawostki

• w rzeczywistości prawdziwy Henryk Howard był znacznie młodszy od serialu, miał zaledwie 23 lata, gdy Katarzyna Howard i Król Henryk VIII pobrali się. W 1.02, który ma miejsce w 1521 roku, miał mieć 4 lata, a nie preadolację, jak przedstawia przedstawienie.
• w rzeczywistości Surrey został ścięty w Tower Hill, a nie powieszony w Tyburn, jak przedstawia serial.