James Fannin

dla polityka z Luizjany, patrz James R. Fannin.

James Walker Fannin, Jr.

Nick

Jim

urodzony

Styczeń 1, 1804

zmarł

27 marca 1836 (w wieku 32)

miejsce urodzenia

Georgia, USA

miejsce śmierci

Fort Defiance, Teksas, USA

lojalność

Stany Zjednoczone Ameryki
Republika Teksasu

Służba/oddział

armia USA
Armia Teksasu

lata służby

Ranga

pułkownik

Komendy sprawowane

bitwa pod Gonzales
Bitwa nad Coleto Creek

Kampania Alamo

James Walker Fannin Jr. (ur. 1 stycznia 1804, zm. 27 marca 1836) – XIX-wieczny żołnierz Armii Teksańskiej, przywódca rewolucji Teksańskiej w latach 1835-36. Po uzyskaniu przewagi liczebnej i poddaniu się meksykańskim siłom w bitwie nad Coleto Creek, pułkownik Fannin i prawie wszyscy jego 344 ludzie zostali wkrótce straceni w Goliad w Teksasie, na rozkaz Santa Anny, aby wszyscy rebelianci zostali straceni.

został upamiętniony w kilku miejscach, w tym w wojskowym obozie szkoleniowym.

Wczesne życie i rodzina

James Walker Fannin wstąpił do Akademii Wojskowej Stanów Zjednoczonych w West Point 1 lipca 1819 roku pod nazwiskiem „James F. Walker”. Zrezygnował z West Point z powodu złych ocen, nieobecności i opieszałości.

w 1821 roku James Fannin przeniósł się do Columbus w stanie Georgia, aby zostać kupcem. 17 lipca 1829 poślubił Minerwę Fort. Mieli razem dwie córki

w 1834 Fannin osiedlił się w Velasco w meksykańskim stanie Coahuila y Tejas (obecnie Teksas), gdzie był właścicielem plantacji i był partnerem zarządzającym w syndykacie handlu niewolnikami. W 1835 Fannin stał się częścią rosnącego Anglo-amerykańskiego oporu wobec meksykańskiego rządu w Teksasie. Napisał listy poszukujące pomocy finansowej i wolontariuszy do pomocy w Teksasie

Texas Revolution

do września Fannin był aktywnym ochotnikiem w armii Teksasu. Brał udział w bitwie pod Gonzales 2 października i namawiał Stephena F. Austina do wysłania pomocy Gonzalesowi. Fannin pracował później z Jamesem Bowie, pierwszym batalionem Pierwszej Dywizji, pod rozkazami Austina, aby zabezpieczyć zapasy i ustalić warunki w okolicach Gonzales i San Antonio de Bexar. Pod dowództwem Bowiego Fannin walczył w bitwie pod Concepción 28 października 1835 roku.

w listopadzie 1835 Austin zamówił Fannina i Williama B. Travis i około 150 ludzi, by odciąć Meksykańskie zaopatrzenie. 13 listopada Houston zaoferował Fanninowi stanowisko Generalnego Inspektora regularnej armii. Fannin odpisał z prośbą o mianowanie w terenie Generała Brygady i „Stanowisko ds. zagrożenia”. 22 listopada 1835 roku Fannin został honorowo zwolniony z Armii Ochotniczej przez Austina i rozpoczął kampanię na rzecz większej regularnej armii Teksasu. Wrócił też do domu, by spędzić czas z rodziną.

Sam Houston, wspierany przez gubernatora Henry ’ ego Smitha, mianował Fannina pułkownikiem w regularnej armii 7 grudnia 1835 roku. Do 7 stycznia 1836 rząd tymczasowy wyznaczył Fannin 'agenta wojskowego’, który miał odpowiadać tylko Radzie, a nie Houston. Rozpoczął rekrutację sił i Zaopatrzenia do nadchodzącej i dezorientującej kampanii Matamoros przeciwko meksykańskiemu miastu Matamoros, Tamaulipas. Fannin miał trudności z poprowadzeniem ochotników pod jego dowództwem. Próbował wprowadzić regularną dyscyplinę wojskową, ale jego nieregularni ochotnicy nie chcieli jej przyjąć. Wielu jego ludzi uważało go za zdystansowanego, a niektórzy historycy uważają go za nieskutecznego dowódcę z tego powodu. Większość ludzi służących pod Fanninem przebywała w Teksasie tylko przez krótki czas; był tym sfrustrowany, pisząc do porucznika gubernatora Jamesa W. Robinsona”..wśród 400 ludzi na tym stanowisku, I w pobliżu tego stanowiska, wątpię, czy 25 obywateli Teksasu może zostać zgromadzonych w szeregach…”.

na początku lutego Fannin wypłynął z Velasco i wylądował w Copano z czterema kompaniami batalionu z Georgii, aby dołączyć do niewielkiej grupy Teksańczyków w Refugio. Posiłki meksykańskie pod dowództwem generała Jose Urrei dotarły do Matamoros, komplikując plany ataku Teksańczyków na to miasto. Fannin wycofał się 25 mil na północ do Goliad i poćwiartował swoje wojska pod Presidio La Bahia. Mianowany podpułkownikiem pierwszej artylerii, Fannin rozpoczął wzmacnianie obrony w Goliadzie i wysłał swoich kapitanów, aby zwerbowali więcej ludzi do armii. „Zaciągnij się ile możesz..” …”wypełnij swoje firmy i przygotuj się na pole wkrótce”.

nieudana wyprawa wspierająca Alamo i następstwa

apele Travisa w Alamo (za pośrednictwem Jamesa Bonhama) skłoniły Fannina do rozpoczęcia marszu z ulgą w liczbie ponad 300 ludzi i czterech sztuk artylerii 25 lutego 1836 roku. Po pewnym opóźnieniu, Fannin i jego ludzie ruszyli 28. na ponad 90 mil do San Antonio. Misja ratunkowa zakończyła się niepowodzeniem. Żołnierze ledwo przekroczyli Rzekę San Antonio, gdy wozy się zepsuły, co skłoniło ludzi do rozbicia obozu w zasięgu wzroku Goliada. Mieli mało lub nie mieli jedzenia, niektórzy mężczyźni byli boso, a drużyny Wołów wędrowały w nocy. 6 marca 1836 roku doszło do bitwy pod Alamo, w której wszyscy obrońcy Alamo (około 187 ludzi) zostali zabici przez siły Meksykańskie.

siły Meksykańskie pod dowództwem generała José de Urrea zbliżały się szybko do Teksańskiej twierdzy w Goliadzie. Pokonali oni siły Teksańskie w bitwie pod San Patricio 27 lutego, gdzie 20 zostało zabitych i wziętych do niewoli. Frank W. Johnson i czterech innych Teksańczyków zostali schwytani, ale później udało im się uciec i dołączyć do Dowództwa Jamesa Fannina pod Goliad.2 marca stoczono bitwę pod Agua Dulce. Dr James Grant, Robert C. Morris i dwunastu innych zostało zabitych, a więźniowie wzięci. Plácido Benavides i sześciu innych uciekło, aby powiadomić Fannina o sytuacji.

12 marca Fannin wysłał kapitana Amona Butlera Kinga i około dwudziestu ośmiu ludzi, aby zabrali Wagony do Refugio, aby pomóc w ewakuacji pozostałych rodzin. W bitwie pod Refugio król i jego ludzie skonfrontowali się z oddziałem kawalerii generała Urrei; jego obrona nie powiodła się i wycofał się do starej misji. Miejscowemu chłopcu udało się uciec i zaalarmował Fannina o potyczce. Fannin wysłał na pomoc Podpułkownikowi Williamowi Wardowi i około 120 ludzi. Ward zdołał odeprzeć niewielkie siły Meksykańskie i postanowił zostać na noc, aby odpocząć swoim ludziom. 14 marca 1836 roku Ward i King zostali zaatakowani przez Urreę i ponad 200 meksykańskich żołnierzy, gdy mieli już wychodzić. Oddział ten był częścią większej siły Urrei liczącej blisko 1200 ludzi. Tego samego dnia generał Houston nakazał Fanninowi odwrót do Wiktorii. Fannin wysłał wiadomość do ludzi w Refugio, aby spotkali się ze swoim dowództwem w Victorii. Pozostałe depesze zostały przechwycone przez siły Centralistów, informując ich w ten sposób o planach Fannina.Fannin potrzebował środka transportu i wysłał Alberta C. Horton i jego ludzie udali się do Victorii, by przywieźć wozy i dwadzieścia jarzm wołów od kwatermistrza Armii Johna J. Linna, który powrócił około 16 marca. Ludzie Hortona później utworzyli Straż Przednią Fannina, gdy wycofali się do Victorii.Fannin ostatecznie otrzymał alert o klęsce króla i Warda od Hugh McDonalda Frazera 17 marca.

Bitwa nad Coleto Creek

19 marca 1836 Fannin poprowadził Teksańczyków do odwrotu z Presidio La Bahia (który Fannin przemianował na Fort Defiance) i zniszczył wszystko, czego nie zabrali ze sobą. Transportując dziewięć dział i ponad 500 zapasowych muszkietów, siły Fannina były również mocno obciążone zaopatrzeniem i bagażem. Kolumna przejechała około 6 mil, gdy Fannin rozkazał zatrzymać swoje zwierzęta. Około godziny 15: 00 pojawiła się meksykańska kawaleria. Teksańczycy natychmiast utworzyli pusty plac z ich wozami i armatami umieszczonymi w każdym rogu dla obrony, gdy siły gen. Urrei zaatakowały. Po zaciętej walce Meksykanie stracili około 100-200 zabitych i rannych; straty Teksańskie wyniosły 7-9 zabitych i 60 rannych. Jednak w obliczu przeważającej przewagi, Fannin i jego wojska poddali się następnego dnia, w bitwie pod Coleto.

Masakra w Goliadzie

Meksykanie zabrali Teksańczyków z powrotem do Goliadu, gdzie byli przetrzymywani jako więźniowie w Fort Defiance. Teksańczycy myśleli, że prawdopodobnie zostaną uwolnieni w ciągu kilku tygodni. Generał Urrea opuścił Goliad, pozostawiając dowództwo płk. Jose Nicolas de la Portilla. Urrea napisał do Santa Anny z prośbą o łaskę dla Teksańczyków. Urrea napisał w swoim dzienniku, że „…chciałem uchylić się od tych rozkazów tak dalece, jak to możliwe, bez narażania mojej osobistej odpowiedzialności.”26 marca 1836 o godzinie 19:00 Santa Anna rozkazała Portilli rozstrzelać więźniów.

następnego dnia, w Niedzielę Palmową, 27 marca 1836 roku, pułkownik Portilla kazał 302 Teksańczykom maszerować z Fort Defiance w trzy kolumny na Bexar Road, San Patricio Road i Victoria Road, pomiędzy dwoma rzędami meksykańskich żołnierzy; zostali zastrzeleni pointblank, A wszystkich ocalałych pobito i dźgnięto nożem.

40 rannych, którzy nie mogli chodzić, zostało straconych wewnątrz fortu. Pułkownik Fannin jako ostatni został stracony, po tym jak zobaczył swoich ludzi straconych. W wieku 32 lat został zabrany przez meksykańskich żołnierzy na dziedziniec przed kaplicą, z zawiązanymi oczami i usiadł na krześle (z powodu rany nogi po bitwie). Złożył trzy prośby: poprosił o przesłanie jego osobistych rzeczy do rodziny, o postrzelenie go w serce, a nie w twarz, i o pochówek chrześcijański. Żołnierze zabrali jego rzeczy, strzelili mu w twarz i spalili ciało Fannina wraz z innymi Teksańczykami, którzy zginęli tego dnia.

dwudziestu ośmiu Teksańczyków uciekło udając śmierć i inne środki. Trzech znanych ocalałych uciekło do armii Houstona, gdzie walczyli w bitwie pod San Jacinto. W licznych relacjach o masakrze w Goliadzie, Meksykanka Francisca (Francita, Panchita lub Pancheta) Alavez, czasami określana przez inne nazwiska (Alvarez lub Alavesco), uratowała około 20 teksańskich żołnierzy; stała się znana jako „anioł z Goliadu.”Innymi osobami znanymi z ratowania więźniów był Juan Holzinger. Pod Wiktorią uratował dwóch niemieckich Teksańczyków schwytanych wśród ludzi kpt. Amona B. Kinga i dwudziestu sześciu Podpułkowników. Oddziały Williama Warda, twierdząc, że potrzebują ich do budowy łodzi i transportu armat przez rzekę San Antonio. Ponadto pułkownik Garay, ojciec Maloney (zwany także Molloy), żona Urrei i bezimienna dziewczyna zostali przypisani do ratowania więźniów podczas kampanii Goliada.

Legacy and honors

• Hrabstwo Fannin w Teksasie zostało nazwane na jego cześć; siedziba hrabstwa (Bonham) została nazwana na cześć Jamesa Bonhama, który szukał pomocy w Alamo.
• Camp Fannin, duży wojskowy obóz szkoleniowy w pobliżu Tyler, TX, został nazwany na jego cześć. Był używany dla jeńców wojennych z Europy podczas II wojny światowej
• główna ulica w centrum Houston została nazwana jego imieniem.
• jedna z głównych ulic w centrum Shreveport w Los Angeles została nazwana jego imieniem.

Zobacz też

• 1. ” FANNIN, JAMES WALKER, JR.”. tshaonline.org. http://www.tshaonline.org/handbook/online/articles/ffa02 [2010-01-13 13: 13]
  2. 135
  4. 4.0 4.1 Harbert Davenport and Craig H. Roell, „Goliad CAMPAIGN OF 1836,” Handbook of Texas Online (http://www.tshaonline.org/handbook/online/articles/qdg02), accessed March 30, 2011. Opublikowane przez Texas State Historical Association.
  5. Craig H. Roell, „COLETO, BATTLE OF”, Handbook of Texas Online (http://www.tshaonline.org/handbook/online/articles/qec01), dostęp 31 marca 2011. Opublikowane przez Texas State Historical Association.
  6. 7, 0 7, 1 7, 2 Hardin (1994), str. 173
  7. Hardin (1994), str. 174
  8. „Często zadawane pytania”, Presidio La Bahia
  9. „synowie Dewitt Colony Texas, Anioł z Goliad”. Texas A& M University. http://www.tamu.edu/ccbn/dewitt/goliadangel.htm.
  10. „The Handbook of Texas”. http://www.tshaonline.org/handbook/online/articles/HH/fhoaa.html.
  • Bradle, William R. (2007). Goliad: The Other Alamo (Ang.). Pelican Pub Sp. Z O. O. ISBN 978-1-58980-457-9.
  • Davis, William C., Lone Star Rising: the Revolutionary Birth of the Texas Republic, Free Press (2004) ISBN 0-684-86510-6
  • Hardin, Stephen L. (1994). Texian Iliad – a Military History of the Texas Revolution (ang.). Austin, TX: University of Texas Press. ISBN 0-292-73086-1. OCLC 29704011.

  w Wikisource znajduje się tekst amerykańskiego artykułu z 1879 roku o Jamesie Fanninie.

  • James Walker Fannin, Jr. from the Handbook of Texas Online
  • Texas State Library &AC
  • Lonestar Junction

  Continue reading

  • Brown, Gary; James Walker Fannin-Hesitant Martyr in the Texas Revolution;Republic Of Texas Press;ISBN 1-55622-778-7
  • Davis, William C.; Lone Star Rising-the revolutionary birth of the Texas Republic;free press; ISBN 0-684-86510-6
  • Hopewell, Clifford; Remember Goliad-Their Silent Tents; Eakin Press; ISBN 1-57168-195-7

  ta strona korzysta z treści na licencji Creative Commons z Wikipedii (zobacz autorów).