Historia miesiąca Dziedzictwa irlandzko-amerykańskiego
miesiąc Dziedzictwa irlandzko-amerykańskiego został po raz pierwszy obchodzony przez proklamację Prezydenta w 1991 roku. Wydawało się naturalne, aby wybrać marzec (Dzień Świętego Patryka przypada na 17 marca) na Miesięczne uznanie wkładu, jaki irlandzcy imigranci i ich potomkowie wnieśli do społeczeństwa amerykańskiego. Praktycznie każda sfera amerykańskiego przedsięwzięcia, od obróbki stali przez biotechnologię po literaturę, odnotowała poprawę dzięki pochodzącym z Irlandii dłoniom i umysłom.
tradycja proklamacji prezydenckiej jest kontynuowana co roku, z najwyższą postacią polityczną z Irlandii, „Taoiseach”, odwiedzającą ceremonię wręczenia koniczyny w Gabinecie Owalnym, po której wieczorem odbywa się przyjęcie z udziałem Prezydenta i innych kluczowych postaci obu rządów.
większość ludzi zna podstawowe fakty dotyczące napływu irlandzkich rodzin do wybrzeży Stanów Zjednoczonych w XIX wieku, z obrazem irlandzkiego imigranta wcielonego do wojska kilka minut po wyjściu z Łodzi, prawdopodobnie najbardziej zakorzenionym w umysłach byłych uczniów szkół podstawowych.
mniej mówi się o nastrojach antyimigranckich, z którymi często borykali się nowi Irlandczycy, w dużej mierze w wyniku ich katolicyzmu, który zderzył się z przeważającymi środowiskami protestanckimi większości rodzin, których członkowie należeli do pierwotnych kolonistów. Irlandczycy stanęli w obliczu ostrej konkurencji, nawet skośnego prawodawstwa, w poszukiwaniu dobrej pracy i miejsca, które można nazwać domem.
w tym miesiącu dostrzegamy nie tylko pokonanie tych przeszkód przez Amerykanów irlandzkich, ale także niewiarygodny zakres i głębię ich wkładu w społeczeństwo amerykańskie, od granicy Unii nad Konfederacją w wojnie secesyjnej po wkład intelektualny, który utrzymał nasz kraj na najwyższych szczeblach osiągnięć.