niebezpieczeństwo
czy kiedykolwiek widziałeś następujące „badania” przedstawione w celu wykazania prawdy o ludzkim uczeniu się?
niestety, wszystkie powyższe Schematy ewangelizują mylące informacje. Co gorsza, te fabrykacje szalały w ciągu ostatnich dwóch lub trzech dekad-i wydaje się, że przyspieszyły w epoce Internetu. Rzeczywiście, wyszukiwarka obrazów Google dla „Dale’ s Cone ” generuje około 80% mylących informacji, jak widać poniżej z ostatniego wyszukiwania.
Szukaj 2015:
Szukaj 2017:
to rozprzestrzenianie się jest naprawdę niebezpiecznym i haniebnym wynikiem niekompetencji, oszustwa, Potwierdzającego uprzedzenia, chciwości i innych nikczemnych ludzkich skłonności.
to również szkodzi uczniom na całym świecie-i trzeba to powstrzymać. Każdy z nas ponosi odpowiedzialność w tym zakresie.
nowe badania
na szczęście grupa niestrudzonych badaczy—z którymi miałem zaszczyt współpracować—wbiła drewniany kołek w mroczne serce tego demona. W najnowszym dodatku do czasopisma naukowego Educational Technology, Deepak Subramony, Michael Molenda, Anthony Betrus i ja (mój wkład był niewielki) opublikowaliśmy cztery artykuły na temat zagrożeń związanych z tą dezinformacją i jej genezą. Po wielu latach pracy nad obaleniem tej części mitologii, nasza czwórka zebrała się razem, aby zebrać oddziały-ludzi takich jak ty, oddanych profesjonalistów, którzy chcą stworzyć najlepsze wyniki dla uczniów.
oto cytaty dla czterech artykułów. Później będę miał streszczenie każdego artykułu.
Subramony, D., Molenda, M., Betrus, A., and Thalheimer, W. (2014). Mityczny Wykres Retencji i zepsucie stożka doświadczenia Dale ’ a. Technologia Edukacyjna, Listopad/Grudzień 2014, 54 (6), 6-16.
Subramony, D., Molenda, M., Betrus, A., and Thalheimer, W. (2014). Wcześniejsze próby obalenia mitycznego wykresu Retencji i skorumpowania stożka Dale ’ a. Technologia Edukacyjna, Listopad/Grudzień 2014, 54(6), 17-21.
Subramony, D., Molenda, M., Betrus, A., and Thalheimer, W. (2014). The Good, the Bad, and The Ugly: a Bibliographic Essay on the Corrupted Cone. Technologia Edukacyjna, Listopad/Grudzień 2014, 54 (6), 22-31.
Subramony, D., Molenda, M., Betrus, A., and Thalheimer, W. (2014). Oś czasu mitycznego wykresu Retencji i skorumpowanego stożka Dale ’ a. Technologia Edukacyjna, Listopad/Grudzień 2014, 54 (6), 31-24.
wielkie podziękowania dla Lawrence Lipsitz, redaktora Educational Technology, za jego wsparcie, zachętę i wysiłki w uczynieniu tego możliwym!
aby otrzymać kopię „wydania specjalnego” lub subskrybować technologię edukacyjną, przejdź do tej strony. (Uwaga, 2017: nie sądzę, że dziennik jest już publikowany.)
Tło
obalamy dwa oddzielne memy, które nazwaliśmy (1) mitycznym wykresem retencji i (2) zepsuciem stożka doświadczenia Dale ’ a. Jak widać-lub być może zauważyłeś na zdjęciach, które wcześniej udostępniłem—te dwa często przychodzą.
oto przykład mitycznego wykresu retencji:
często jednak jest to przedstawione w tekście:
” ludzie pamiętają:
- 10 procent tego, co czytają;
- 20 procent tego, co słyszą;
- 30 procent tego, co widzą;
- 50 procent tego, co widzą i słyszą;
- 70 procent tego, co mówią; i
- 90 procent tego, co robią i mówią
zauważ, że liczby nie zawsze są takie same, ani czynniki, które rzekomo stymulują naukę. Na przykład na grafice mówi się, że ludzie pamiętają 30% tego, co słyszą, ale w tekście odsetek ten wynosi 20%. Na grafice ludzie pamiętają 80%, kiedy współpracują, ale w tekście pamiętają 70% tego, co mówią. Przyjrzałem się setkom przykładów, a różnorodność jest oszałamiająca.
co najważniejsze, liczby nie zapewniają dobrych wskazówek dotyczących projektowania uczenia się, co omówię później.
oto kserokopia oryginalnego stożka Dale ’ a:
Edgar Dale (1900-1985) był amerykańskim pedagogiem, który jest najbardziej znany z rozwijania „stożka Dale ’ a doświadczenia” (stożek powyżej) i jego pracy nad tym, jak włączyć materiały audiowizualne do doświadczenia uczenia się w klasie. Powyższy obraz został skopiowany bezpośrednio z jego książki „metody audiowizualne w nauczaniu” (wydanie z 1969 roku).
zauważ, że Dale nie zawierał żadnych numerów w swoim stożku. Ostrzegł również swoich czytelników, aby nie brali stożka zbyt dosłownie.
niestety, ktoś gdzieś zdecydował się dodać mylące liczby. Oto jeszcze dwa przykłady:
załączam te dwa przykłady, aby podkreślić dwie kwestie. Po pierwsze, zauważ, jak jedna osoba najwyraźniej okradła drugą. Po drugie, zauważ, jak niechlujni są ci producenci. Zawierają cytat Konfucjusza, który bezpośrednio przeczy temu, co mówią liczby. Po lewej stronie wizualizacji Konfucjusz twierdzi, że słuch jest lepszy niż widzenie, podczas gdy liczby po prawej stronie wizualizacji mówią, że widzenie jest lepsze niż słyszenie. A tak przy okazji, Konfucjusz nie powiedział tego, co rzekomo powiedział! Patrząc na te i inne przykłady, wydaje się oczywiste, że ludzie nie dokładają należytej staranności—ich cele wydają się uzasadniać ich środki—i są cholernie niechlujni, sugerując, że nie myślą, że ich widzowie dokładnie zbadają ich argumenty.
nawiasem mówiąc, te oszustwa nie są ograniczone do anglojęzycznego świata:
Intro to the Special Issue of Educational Technology
jak mówią Deepak Subramony i Michael Molenda we wstępie do special Issue of Educational Technology, cztery prezentowane artykuły mają na celu dostarczenie ” kompleksowej i kompletnej analizy problemów otaczających te torturowane konstrukcje.”Dostarczają również” obszernego materiału pomocniczego niezbędnego do przedstawienia całościowego obalenia wyżej wymienionych prób skorumpowania oryginalnego modelu Dale ’ a.”
w notatkach końcowych do wstępu Subramony i Molenda pozostawiają nam nieco dystopijne spojrzenie na trajektorię informacji w erze Internetu. „W dzisiejszej erze informacji jest niezmiernie trudno, jeśli nie praktycznie niemożliwe, powstrzymać rozprzestrzenianie się złych pomysłów w cyberprzestrzeni. Jak już mówimy, skorumpowany stożek i towarzyszące mu „dane” są podobne do żywego organizmu—wirtualnej zarazy XXI wieku—która nadal rozprzestrzenia się i mutuje po całej sieci World Wide Web, ostatnio w Chinach. Wydaje się zatem logiczne—i odpowiedzialne—z naszej strony, że sami będziemy starali się kontynuować nasze wysiłki w celu zwalczania tej irytującej dezinformacji również w Internecie.”
później przedstawię sekcję na temat tego, co wszyscy możemy zrobić, aby pomóc obalić mity i nieścisłości osadzone w tych fabrykacjach.
teraz podaję streszczenie każdego artykułu w specjalnym wydaniu.
Streszczenie pierwszego artykułu:
cytowanie:
Subramony, D., Molenda, M., Betrus, A., and Thalheimer, W. (2014). Mityczny Wykres Retencji i zepsucie stożka doświadczenia Dale ’ a. Technologia Edukacyjna, Listopad/Grudzień 2014, 54 (6), 6-16.
autorzy zwracają uwagę, że ” uczniowie-zarówno twarzą w twarz, jak i na odległość-w salach lekcyjnych, ośrodkach szkoleniowych lub domach są poddawani lekcjom zaprojektowanym zgodnie z zasadami, które są zarówno niewiarygodne, jak i nieważne. W każdym zawodzie byłoby to nazywane nadużycia.”(str. 6).
artykuł zawiera cztery twierdzenia.
Zastrzeżenie 1: dane na wykresie retencji nie są wiarygodne
po pierwsze, nie ma zbioru badań, które wspierałyby dane przedstawione w wielu formach wykresu retencji. Oznacza to, że nie ma danych naukowych—lub innych danych—które uzasadniałyby twierdzenie, że ludzie pamiętają pewien procent tego, czego się nauczyli. Co ciekawe, tam, gdzie ludzie powoływali się na cytaty z badań z 1943, 1947, 1963 i 1967 jako definiujące badania, gdy cytują źródło swoich danych, liczby—10%, 20%, 30% i tak dalej—faktycznie pojawiły się już w 1914 i 1922—kiedy zostały przedstawione jako informacje od dawna znane. Kilka lat temu, zebrałem badania na faktycznych procentach zapamiętywania. Możesz uzyskać do niego dostęp tutaj.
po drugie, fakt, że wszystkie liczby są podzielne przez 5 lub 10 sprawia, że oczywiste dla każdego, kto zrobił badania, że nie są to liczby pochodzące z rzeczywistych badań. Ludzka zmienność wyklucza okrągłe liczby. Ponadto, jak zauważył już w 1978 r. Dwyer, pojawia się pytanie, w jaki sposób uzyskano dane—o co właściwie poproszono uczniów? Zauważ na przykład, że dane wykresu retencji zawsze mierzą—między innymi—ile ludzie pamiętają, czytając, słysząc i widząc. Sposób, w jaki ludzie mogli czytać bez widzenia, jest oczywistym nieporozumieniem. Co ludzie robią, gdy tylko widzą, a nie czytają i nie słuchają? Problematyczne jest również to, jak stworzyć sprawiedliwy test, aby porównać sytuacje, w których uczniowie słuchali lub oglądali coś. Czy są testowani na różnych testach (jeden, w którym widzą i jeden, w którym słuchają), co wydaje się dopuszczać stronniczość, czy też są testowani na tym samym teście, w którym to przypadku na grupie byłoby w niekorzystnej sytuacji, ponieważ nie przystępują do testu w tym samym kontekście, w którym się uczyli.
Po Trzecie, przedstawione dane nie odnoszą się do żadnych innych badań w literaturze naukowej na temat uczenia się. Jak piszą autorzy: „w psychologii edukacyjnej istnieje obszerna literatura na temat zapamiętywania i uczenia się z różnych doświadczeń. Nigdzie w tej literaturze nie ma żadnego podsumowania ustaleń, które zdalnie przypomina fikcyjny Wykres retencji.”(p. 8)
wreszcie, jak mówi autor, ” sens wykresu retencji jest prawie niemożliwy dzięki różnym prezentacjom danych, liczby na wykresie są ruchomym celem, zmienianym przez użytkowników, aby dopasować ich indywidualne uprzedzenia dotyczące pożądanych metod treningowych.”(str. 9).
Zastrzeżenie 2: Stożek Dale ’ a jest niewłaściwie używany.
Dale ’ s Cone of Experience jest wizualnym przedstawieniem, które przedstawia bardziej konkretne doświadczenia uczenia się na dole stożka i bardziej abstrakcyjne doświadczenia na górze stożka. Jak piszą autorzy, „kształt stożka miał przekazać stopniową utratę informacji sensorycznej” (s. 9) w doświadczeniach uczenia się, gdy jeden przeniósł się z niższych do wyższych poziomów na stożku.
” korzeniem wszystkich wypaczeń stożka jest założenie, że stożek ma być przewodnikiem nakazowym. Dale zdecydowanie chciał, aby stożek był opisowy-system klasyfikacji, a nie Mapa Drogowa do planowania lekcji.”(P. 10)
Zastrzeżenie 3: łączenie danych wykresu retencji ze stożkiem Dale 'a
„mityczne dane retencji i stożek betonowo-abstrakcyjny ewoluowały oddzielnie w ciągu 1900 roku, jak zilustrowano w” Timeline of the Mythical Retention Chart and Corrupted Dale ’ s Cone.”W pewnym momencie, prawdopodobnie około 1970 roku, jakaś błądząca dusza – a może więcej niż jedna osoba-miała godny pożałowania pomysł nałożenia wątpliwych danych retencyjnych na stożek doświadczeń Dale’ a.”(P. 11). Nazywamy tę miksturę zepsutym stożkiem.
„wiemy jednak, że w ciągu kolejnych lat skorumpowany stożek rozprzestrzenił się szeroko z jednego źródła do drugiego, nie w publikacjach naukowych—gdzie ktoś mógł zadać trudne pytania dotyczące źródeł—ale w ulotnych materiałach, takich jak materiały informacyjne i slajdy używane w nauczaniu lub podręczniki używane w szkoleniu wojskowym lub korporacyjnym.”(str. 11-12).
” wraz z rozwojem Internetu, World Wide Web, po 1993 roku ta atrakcyjna uciążliwość rozprzestrzeniła się szybko, nawet wirusowo. Wyobraź sobie DANE retencyjne jako szybko mutujący wirus i Stożek Dale ’ a jako gospodarza; następnie wyobraź sobie World Wide Web jako łaźnię. Wyobraź sobie różnorodność mutacji i ich odporność na leczenie przeciwwirusowe. Wyszukiwarka Google w 2014 r.ujawniła 11 000 trafień dla ” stożka Dale 'a”, 14 500 dla „stożka uczenia się” i 176 000 dla ” stożka doświadczenia. I praktycznie wszystkie z nich są skorumpowanymi lub fałszywymi reprezentacjami oryginalnego stożka Dale ’ a. To może być najbardziej rozpowszechniony mit Pedagogiczny w historii zachodniej cywilizacji!”(str. 11).
wniosek 4: Mętna proweniencja
ludzie, którzy prezentują błędne dane retencyjne i / lub uszkodzony stożek, często cytują inne źródła-które mogą wydawać się autorytatywne. Na przestrzeni lat dokonano kilkudziesięciu przypisań, ale kilka źródeł pojawia się w kółko, w tym następujące:
- Edgar Dale
- Wiman & Meierhenry
- Bruce Nyland
- różne firmy naftowe (Mobil, Standard Oil, Sokony-Vacuum Oil itp.)
- NTL Institute
- William Glasser
- British Audio-Visual Society
- Chi, Bassok, Lewis, Reimann, & Glaser (1989).
niestety żadne z tych źródeł nie jest prawdziwym źródłem. Są fałszywe.
wniosek:
„Wykres retencji nie może być wspierany pod względem ważności naukowej lub logicznej interpretacji. Stożek doświadczenia, stworzony przez Edgara Dale ’ a w 1946 roku, nie rości sobie pretensji do naukowego uziemienia, a jego użyteczność jako teorii nakazowej jest całkowicie nieuzasadniona.”(P. 15)
” żaden wykwalifikowany uczony nie poprze użycia tego mish-mash jako przewodnika do badań lub projektowania środowisk edukacyjnych. Niemniej jednak, oczywiście ma urok, który przewyższa logiczne względy. Najwyraźniej mówi coś, co wielu ludzi chce usłyszeć. Zmniejsza złożoność wyboru mediów i metod do prostej i łatwej do zapamiętania formuły. Można go zatem wykorzystać do wspierania stronniczości wobec jakiejkolwiek modnej metodologii uczenia się. Użytkownicy wydają się używać go jako pseudonaukowego uzasadnienia dla własnych preferencji dotyczących mediów i metod.”(P. 15)
Streszczenie drugiego artykułu:
cytowanie:
Subramony, D., Molenda, M., Betrus, A., and Thalheimer, W. (2014). Wcześniejsze próby obalenia mitycznego wykresu Retencji i skorumpowania stożka Dale ’ a. Technologia Edukacyjna, Listopad/Grudzień 2014, 54(6), 17-21.
autorzy wskazują na wcześniejsze próby obalenia mitycznych danych retencyjnych i uszkodzonego stożka. „Krytycy próbowali obalić mityczny Wykres retencji co najmniej od 1971 roku. Pierwsi krytycy, David Curl i Frank Dwyer, zajmowali się tylko danymi retencyjnymi. Od około 2002 roku nowe pokolenie krytyków przyjęło nielegalną kombinację wykresu retencji i stożka doświadczenia Edgara Dale ’ a – skorumpowanego stożka.”(str. 17).
co ciekawe, znaleźliśmy tylko dwie osoby, które próbowały obalić „dane” retencyjne przed 2000 rokiem. Może dlatego, że nie udało nam się znaleźć innych przykładów, albo dlatego, że nie było zbyt wielu przykładów ludzi dzielących się złymi informacjami.
począwszy od około 2002 roku zauważyliśmy wiele źródeł obalenia. Podejrzewam, że ma to związek z dwiema rzeczami. Po pierwsze, łatwiej jest szybko przeszukiwać ludzką aktywność w dobie Internetu, dając przewagę w poszukiwaniu przykładów. Po drugie, internet ułatwia ludziom publikowanie błędnych informacji i dzielenie się nimi z powszechną publicznością.
chodzi o to, że było kilka osób—oprócz czterech autorów—którzy próbowali obalić fałszywe informacje.
Streszczenie trzeciego artykułu:
cytowanie:
Subramony, D., Molenda, M., Betrus, A., and Thalheimer, W. (2014). Dobre, złe i brzydkie: Esej bibliograficzny o skorumpowanym stożku. Technologia Edukacyjna, Listopad/Grudzień 2014, 54 (6), 22-31.
autorzy artykułu przedstawiają serię krótkich synopsów głównych graczy, którzy zostali powołani jako źródła fałszywych danych i uszkodzonych wizualizacji. Celem jest dostarczenie Tobie-czytelnikowi-dodatkowych informacji, abyś mógł dokonać własnej oceny wiarygodności dostarczonych źródeł badań.
większość ludzi-podejrzewam-przejrzy ten artykuł ze skromnym odrobiną przyjemności podglądania. Tak.
:
cytowanie:
Subramony, D., Molenda, M., Betrus, A., and Thalheimer, W. (2014). Oś czasu mitycznego wykresu Retencji i skorumpowanego stożka Dale ’ a. Technologia Edukacyjna, Listopad/Grudzień 2014, 54 (6), 31-24.
autorzy prezentują dekadę po dekadzie zarys przykładów przekazywania fałszywych informacji-od 1900 do 2000 roku. zarys stanowi wielką pracę detektywistyczną moich współautorów, którzy przez lata przeszukiwali bazy danych, czytali artykuły, docierali do osób i instytucji w poszukiwaniu genezy i odrodzenia fałszywych informacji. Jestem pod ciągłym podziwem ich wyczerpujących wysiłków!
oś czasu obejmuje prace naukowe, takie jak „Journal of Education”, liczne książki, kursy akademickie, szkolenia korporacyjne, publikacje rządowe, wytyczne wojskowe itp.
obszerność i głębia przykładów wyraźnie pokazuje, że żaden obszar zawodu uczącego się nie był odporny na chorobę złej informacji.
Streszczenie eksponatów:
autorzy katalogują 16 różnych przykładów wizualizacji, które zostały użyte do przekazania mitycznych danych retencyjnych i/lub uszkodzonego stożka. Prezentują również około 25 przykładów tekstowych.
wizualne przykłady są czarno-białymi wersjami kanonicznymi i biorąc pod uwagę te ograniczenia, nie mogą przekazać dzikiej różnorodności przykładów dostępnych teraz w Internecie. Mimo to pokazują w swojej różnorodności, jak często ludzie modyfikują Stożek Dale ’ a, aby wspierać własne cele.
moje wnioski, ostrzeżenia i zalecenia
cztery artykuły w specjalnym wydaniu Technologii Edukacyjnych stanowią przełomowy moment w historii dezinformacji w zawodzie uczącym się. W artykułach wykorzystano dwa przykłady-mityczne dane retencyjne („ludzie pamiętają 10%, 20%, 30%…”) i numerycznych korumpcji stożka Dale ’ a—i wykazać następujące:
- istnieją definitywnie fałszywe źródła danych unoszące się wokół zawodu nauczyciela.
- te fałszywe źródła informacji szkodzą skuteczności uczenia się i szkodzą uczącym się.
- autorzy tych fałszywych przykładów nie dokładają należytej staranności w potwierdzaniu prawdziwości swoich źródeł badań. Bezbłędnie odtwarzają źródła lub powiększają je przed przekazaniem innym.
- konsumenci tych fałszywych źródeł informacji nie dokładają należytej staranności, będąc sceptycznymi, oczekując i żądając zweryfikowanych informacji naukowych, odpychając się tym, którzy przekazują słabe informacje.
- ci, którzy publicznie sprzeciwiają się obaleniu takiej dezinformacji—choć szlachetnie toczą dobrą walkę—nie wydają się wygrywać wojny z tą dezinformacją.
- więcej trzeba zrobić, jeśli mamy ograniczyć szkody.
niektórzy z was mogą się czepiać mojego tonu tutaj, a gdybym miał więcej czasu, mógłbym być bardziej ostrożny w moim sformułowaniu. Ale i tak to ma znaczenie! Co więcej, artykuły te koncentrują się tylko na dwóch przykładach fałszywych memów w dziedzinie nauki. Jest ich o wiele więcej! Uczy się ktoś stylów?
oto co możesz zrobić, aby pomóc:
- bądź sceptyczny.
- przekazując lub zużywając informacje oparte na badaniach, sprawdź rzeczywiste źródło. Czy mówi to, co ma być powiedziane? Czy jest to naukowo potwierdzone źródło? Czy są jakieś źródła potwierdzające?
- delikatnie—może prywatnie-niech przenośniki fałszywych informacji wiedzą, że przekazują fałszywe informacje. Pokaż im swoje źródła, żeby mogli sami zbadać sprawę.
- kiedy złapiesz kogoś przekazującego fałszywe informacje, zwróć uwagę, że może to być osoba leniwa lub skorumpowana w informacjach, które przekazują lub wykorzystują w podejmowaniu decyzji.
- ukarz, ukarz lub upomnij tych w twojej strefie wpływów, którzy przekazują fałszywe informacje. Bądź uczciwy i nie bądź dupkiem.
- zrób lub skorzystaj z okazji, aby przekazać ostrzeżenia o fałszywych informacjach.
- Szukaj naukowo potwierdzonych informacji oraz osób i instytucji, które mają tendencję do przekazywania tych informacji.
- dokumentuj więcej przykładów.
w tym celu Antoni Betrus—w imieniu czterech autorów—ustanowił www.coneofexperience.com. celem tej strony jest zapewnienie miejsca do dalszej eksploracji zagadnień poruszonych w czterech artykułach. Zapewnia następujące:
- Seria osi czasu
- linki do innych prób debunkingu
- miejsce, w którym ludzie mogą dzielić się historiami o swoich doświadczeniach z fałszywymi danymi i wizualizacjami.
- instytucje edukacyjne muszą zapewnić, że zweryfikowane informacje są bardziej prawdopodobne, aby były przekazywane ich studentom, w granicach wolności akademickiej…oczywiście.
- instytucje edukacyjne muszą uczyć swoich uczniów, jak być dobrymi konsumentami „badań”, „danych” i informacji (bardziej ogólnie).
- organizacje handlowe muszą zapewnić lepszą edukację wprowadzającą dla swoich członków; więcej artykułów, postów na blogu, filmów itp.; i popchnąć silniejszy program praktyk oparty na dowodach.
- naukowcy muszą częściej współpracować z tłumaczami badawczymi, aby uzyskać informacje oparte na badaniach dla praktyków z prawdziwego świata.
linki:
- www.coneofexperience.com
- mój oryginalny wpis na blogu o fałszywych danych