zarówno baptyści, jak i zielonoświątkowcy to dwie chrześcijańskie podgrupy, które wierzą w Boga i Jego Syna Jezusa Chrystusa. Obie Denominacje podzielają również podobny pogląd na życie pozagrobowe. Członkowie obu wspólnot gromadzą się w pierwszym dniu tygodnia na nabożeństwie i modlitwie. Istnieją jednak pewne różnice między tymi dwoma denominacjami i zbadamy je w poniższym artykule.
definicje
baptyści jednoczą członków różnych wyznań chrześcijańskich. Wspólną płaszczyzną dla Baptystów jest przekonanie, że chrzest musi być wykonywany tylko dla dorosłych, którzy wyznają wiarę. Praktyka ta jest znana jako kredopaptyzm i jest przeciwna chrzestowi niemowląt, który jest powszechny, na przykład wśród katolików, gdzie dziecko jest ochrzczone, jeśli przynajmniej jeden rodzic wyznaje wiarę. Większość Baptystów należy do różnych gałęzi chrześcijańskich związanych z ruchem protestanckim i wielu uważa, że prawdziwy chrzest powinien być dokonywany z całkowitym zanurzeniem. Oznacza to, że całe ciało osoby ochrzczonej powinno znajdować się pod wodą podczas chrztu, w przeciwieństwie do chrztu tylko przez wylanie lub pokropienie niewielką ilością wody na głowę. Znaczenie całkowitego zanurzenia polega na tym, że osoba ochrzczona może być rzeczywiście częścią śmierci, pogrzebu i zmartwychwstania Jezusa Chrystusa Zbawiciela. Fundatorem chrztu był brytyjski pastor John Smyth, znany ze swoich reformatorskich poglądów.
denominacja Zielonoświątkowa została nazwana na cześć żydowskiego święta Pięćdziesiątnicy, które miało miejsce pięćdziesiąt dni po tym, jak Jezus Chrystus wstąpił do nieba. W dniu Pięćdziesiątnicy wyznawcy ruchu zielonoświątkowego „czekają” na zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Dzięki modlitwie Duch Święty zstępuje do Zgromadzenia i mówi nieznanymi językami. Zielonoświątkowcy podkreślają Nadprzyrodzony element kluczowego wydarzenia, które miało miejsce według Biblii. Cechą wyróżniającą ruch są tzw. niezależne kościoły. W Stanach Zjednoczonych istnieją również niezależne kościoły zielonoświątkowe, założone przez pastorów, którzy w pewnym momencie poczuli, że zostali powołani przez Boga do stworzenia Kościoła.
tabela porównawcza
| baptyści | zielonoświątkowcy |
| rola Ducha Świętego i Jego darów nie jest podkreślana | nacisk kładzie się na Ducha Świętego i jego dary |
| mówienie językami jest częścią mitologii chrześcijańskiej | mówienie językami jest prawdziwe |
| dostęp do Boga odbywa się za pośrednictwem władz religijnych | uczniowie mają bezpośredni dostęp do Boga i Ducha Świętego |
baptyści vs zielonoświątkowcy
Jaka jest różnica między Baptyści i zielonoświątkowcy?
- dla wielu członków ruchu zielonoświątkowego Duch Święty jest w rzeczywistości potężną istotą, która zamieszkuje ich, jeśli wystarczająco mocno się modlą. Duch Święty daje modlitwom szereg duchowych darów. Istnieje szczególna Duchowa Więź pomiędzy Zielonoświątkowcami a Duchem Świętym, która trwa na zawsze od momentu rzeczywistego chrztu. Baptyści nie-zielonoświątkowcy ogólnie mają tendencję do postrzegania darów duchowych jako stosowania obrzędów wczesnego Kościoła chrześcijańskiego, które po prostu nie działają w ten sam sposób dzisiaj.
- cechą wyróżniającą ruch Zielonoświątkowy jest mówienie językami. Zielonoświątkowcy wierzą, że prawdziwy wyznawca, będąc w duchowym doświadczeniu, jest w stanie wokalizować niezrozumiałe dźwięki, które należą do języka wcześniej nieznanego wierzącemu. Zielonoświątkowcy wierzą, że językiem tym posługiwano się w dniu Pięćdziesiątnicy i przekazywał on duchowe przesłania zesłane przez Ducha Świętego. Główny nurt chrztu, podobnie jak inne Denominacje chrześcijańskie, nie podziela przekonania, że mówienie językami może mieć miejsce do dziś. Postrzegają to zjawisko jako część mitologii chrześcijańskiej.
- zielonoświątkowcy wierzą, że mają bezpośredni dostęp do Boga. Nie potrzebują żadnych innych autorytetów, które by nimi kierowały i wskazywały drogę do Istoty Najwyższej. Z drugiej strony, baptyści Nie-zielonoświątkowcy mają tendencję do uzyskiwania dostępu do Boga za pośrednictwem kapłanów i innych władz religijnych.