teoria samokontroli

ocena | Biopsychologia |porównawcza | poznawcza | rozwojowa | językowa |różnice indywidualne | osobowość | filozofia |społeczna |
metody / Statystyka / kliniczna | Edukacyjna |przemysłowa / zawodowa / świat psychologia /

psychologia społeczna:Altruizm * Atrybucja ·postawy ·konformizm ·dyskryminacja ·grupy ·relacje interpersonalne ·posłuszeństwo · uprzedzenie · normy · percepcja ·indeks * zarys

SELF-verification to społeczna teoria psychologiczna, która koncentruje się na pragnieniu ludzi, aby być znanymi i rozumianymi przez innych. Kluczowym założeniem jest to, że gdy ludzie rozwijają silne przekonania o sobie, wolą, aby inni widzieli ich tak, jak widzą siebie.

opracowana przez Williama Swanna (1983) teoria wyrosła z wcześniejszych pism, które utrzymywały, że ludzie tworzą poglądy własne(tj. samo-koncepcje i poczucie własnej wartości), aby mogli zrozumieć i przewidzieć reakcje innych i wiedzieć, jak postępować wobec nich. Ponieważ chroniczne poglądy na siebie odgrywają krytycznie ważną rolę w zrozumieniu świata, zapewniając poczucie spójności i prowadząc działania, ludzie angażują się w ich utrzymanie. W tym celu ludzie angażują się w różne działania, które mają na celu uzyskanie samo-weryfikujących się informacji.

wśród osób z pozytywnymi poglądami na siebie, pragnienie samokontroli działa wraz z innym ważnym motywem, pragnieniem pozytywnych ocen lub „poprawy siebie” (Jones, 1973). Na przykład ci, którzy postrzegają siebie jako” wnikliwych”, przekonają się, że ich pragnienia zarówno samo-weryfikacji, jak i samodoskonalenia zachęcają ich do poszukiwania dowodów na to, że inni ludzie uznają ich wnikliwość. W przeciwieństwie do tego, ludzie z negatywnymi poglądami na siebie przekonają się, że chęć samokontroli i samodoskonalenia są konkurencyjne. Uważajcie ludzi, którzy uważają się za niezorganizowanych. Podczas gdy ich pragnienie samodoskonalenia zmusi ich do poszukiwania dowodów, że inni postrzegają je jako zorganizowane, ich pragnienie samokontroli zmusi takie osoby do poszukiwania dowodów, że inni postrzegają je jako niezorganizowane. Jednym z elementów teorii samokontroli jest określenie niektórych warunków, w których ludzie o negatywnych poglądach na siebie rozwiążą ten konflikt, szukając samokontroli w porównaniu do samokontroli.

szukając weryfikacji własnej

badacze odkryli znaczne poparcie dla teorii weryfikacji własnej (np., Swann, Chang-Schneider, & Angulo, in press). W jednej serii badań naukowcy zapytali uczestników z pozytywnymi i negatywnymi poglądami na siebie, czy woleliby wchodzić w interakcje z oceniającymi, którzy mieli korzystne lub niekorzystne wrażenia z nich. Nic dziwnego, że osoby z pozytywnymi poglądami na siebie preferowały korzystnych partnerów. Co ciekawsze, osoby z negatywnymi poglądami na siebie preferowały niekorzystnych partnerów. To ostatnie odkrycie pokazało, że dążenia do samokontroli mogą czasami przewyższać dążenia do pozytywności (Robinson & Smith-Lovin, 1992; Swann, Stein-Seroussi, Giesler, 1992).

tendencja osób z negatywnymi poglądami na siebie do poszukiwania i przyjmowania negatywnych ocen pojawiła się wielokrotnie przy użyciu wielu wariantów proceduralnych. Mężczyźni i kobiety są równie skłonni do wykazywania tej skłonności i nie ma znaczenia, czy poglądy na siebie odnoszą się do cech relatywnie niezmiennych (np. Inteligencja) lub zmiennych (np. pracowitość), czy też czy poglądy na siebie są wysoce specyficzne (np. atletyczne) lub globalne (np. niska samoocena, bezwartościowość). Ponadto, gdy ludzie wybierają partnerów negatywnych zamiast pozytywnych, nie chodzi tylko o unikanie interakcji z pozytywnymi oceniającymi (to znaczy z obawy, że mogą zawieść takich pozytywnych oceniających). Zamiast tego ludzie wybierali samoweryfikowalnych, negatywnych partnerów, nawet gdy alternatywa bierze udział w innym eksperymencie (Swann, Wenzlaff, & Tafarodi, 1992). Wreszcie, ostatnie prace wykazały, że ludzie pracują nad weryfikacją poglądów związanych z członkostwem w grupie (Lemay & Ashmore, 2004; Chen, Chen, & Shaw, 2004). Tak więc, na przykład, kobiety szukają ocen, które potwierdzają ich przekonanie, że posiadają cechy związane z byciem kobietą.

teoria samokontroli sugeruje, że ludzie mogą zacząć kształtować oceny innych, zanim jeszcze zaczną z nimi wchodzić w interakcje. Mogą na przykład wyświetlać sygnały tożsamości. Najskuteczniejsze sygnały tożsamości pozwalają ludziom sygnalizować, kim są potencjalnym partnerom interakcji. Przejawy fizyczne są szczególnie powszechną klasą sygnałów tożsamości. Na przykład ubrania, które się nosi, mogą reklamować poglądy na siebie związane ze wszystkim, od osobistych upodobań po orientację polityczną. Jeden z badaczy, na przykład, odkrył, że poglądy ludzi na siebie wpłynęły na sposób ubierania się i rodzaj tkaniny, którą wybrali (np Pratt & Rafaeli, 1997). Nawet postawa ciała i zachowanie komunikują tożsamość innym. Weźmy na przykład osobę o niskiej samoocenie, która wywołuje reakcje potwierdzające jej negatywne poglądy na siebie, opadając ramionami i trzymając oczy nieruchome na ziemi. Takie sygnały tożsamości mogą bez wysiłku ogłaszać poglądy swoich nosicieli wszystkim, którzy zwracają na to uwagę.

tworzenie środowisk społecznych, które są samoweryfikowalne

dążenia do samowery mogą również wpływać na konteksty społeczne, w które ludzie wchodzą i pozostają. Badania na współlokatorów uczelni i małżeństw, na przykład, ujawniły, że ludzie przyciągają do partnerów, którzy zapewniają samokontrolę i oddalają się od tych, którzy tego nie robią. Na przykład, podczas gdy studenci z pozytywnymi poglądami na siebie chcą pozostać ze współlokatorami, którzy oceniają ich pozytywnie, studenci z negatywnymi poglądami na siebie wolą pozostać ze współlokatorami, którzy oceniają ich negatywnie (Swann & Pelham, 2002) podobnie, podobnie jak ludzie z pozytywnymi poglądami na siebie wycofują się z małżonków, którzy postrzegają je niekorzystnie, ludzie z negatywnymi poglądami na siebie wycofują się z małżonków, którzy postrzegają je korzystnie (np. Swann, DeLaRonde, & Hixon, 1994). Rzeczywiście, w jednym z badań ludzie o negatywnych poglądach na siebie byli bardziej skłonni do rozwodów z partnerami, którzy postrzegali ich zbyt przychylnie (Obsada & Burke, 2002)! W każdym z tych przypadków ludzie skłaniali się ku relacjom, które dostarczyły im ocen, które potwierdziły ich poglądy na siebie i uciekali przed tymi, które tego nie zrobiły.

nawet jeśli ludzie nie uzyskają samoweryfikowalnych reakcji poprzez wyświetlanie sygnalizacji tożsamości lub poprzez wybór samoweryfikowalnych środowisk społecznych, nadal mogą uzyskać takie oceny poprzez systematyczne wywoływanie potwierdzających reakcji. Na przykład badanie studentów z lekką depresją wykazało, że tacy studenci byli szczególnie skłonni preferować negatywne oceny od swoich współlokatorów. Takie preferencje dla ocen negatywnych przynosiły owoce w postaci interpersonalnego odrzucenia: im bardziej niekorzystne opinie przygnębionych studentów twierdzili, że chcieli od swoich współlokatorów w połowie semestru, tym bardziej trafni byli ich Współlokatorzy, którzy odstępowali ich i planowali znaleźć innego współlokatora na końcu semestru (Swann, Wenzlaff, Krull, & Pelham, 1992). Teoria samokontroli przewiduje, że o ile ludzie są zmotywowani do sprowadzenia innych do weryfikacji swoich koncepcji, powinni zintensyfikować swoje wysiłki w celu wywołania reakcji samokontroli, gdy podejrzewają, że inni mogą je źle zinterpretować. Naukowcy przetestowali ten pomysł, informując uczestników, którzy postrzegali siebie jako sympatycznego lub nielubianego, że będą wchodzić w interakcje z ludźmi, którzy postrzegali je korzystnie lub niekorzystnie. Były dwa kluczowe ustalenia. Po pierwsze, istniała ogólna tendencja wszystkich uczestników do wywoływania reakcji, które potwierdziły ich poglądy na siebie.

po drugie, tendencja do wywoływania potwierdzających reakcji była szczególnie silna, gdy uczestnicy spodziewali się, że oceny ich oceniających mogą zdyskredytować ich samo-koncepcje (Swann & Czytaj, 1981). Oznacza to, że gdy uczestnicy podejrzewali, że oceny oceniających były niezgodne z ich poglądami na siebie, zintensyfikowali swoje wysiłki w celu uzyskania samokontroli, próbując zmienić zdanie.

ludzie przestaną nawet pracować nad zadaniami, do których zostali przypisani, jeśli wyczują, że ich wydajność wywołuje niezaangażowane opinie. Jeden badacz rekrutował uczestników z pozytywnymi lub negatywnymi poglądami na siebie do pracy nad zadaniem korekty. Następnie poinformował niektórych uczestników, że otrzymają więcej pieniędzy niż zasłużyli (tj. pozytywne oczekiwania) lub dokładnie to, na co zasłużyli (tj. neutralne oczekiwania). Zgodnie z teorią samooceny, podczas gdy uczestnicy z pozytywnymi poglądami na siebie pracowali najwięcej, gdy mieli pozytywne oczekiwania, uczestnicy z negatywnymi poglądami na siebie pracowali najmniej, gdy mieli pozytywne oczekiwania (Brockner, 1985). Najwyraźniej ludzie z negatywnymi poglądami na siebie wycofali wysiłek, oczekując pozytywnych rezultatów, ponieważ czuli się niezasłużeni nagłym przypływem.

„zobaczenie” samowystarczalnych dowodów, których nie ma

Literatura badawcza w psychologii społecznej i osobowości oferuje obfite dowody na to, że oczekujące przetwarzanie informacji jest kanałem. Ponieważ poglądy na siebie są również oczekiwaniami (tj. oczekiwaniami na temat jaźni), poglądy na siebie powinny również kierować postrzeganiem świata przez ludzi. Mówiąc dokładniej, teoria samo-weryfikacji przewiduje, że poglądy ludzi spowodują, że zobaczą świat jako bardziej wspierający te poglądy, niż jest w rzeczywistości.

poglądy własne mogą wskazywać na co najmniej trzy różne aspekty przetwarzania informacji. Pierwszym aspektem jest uwaga. Badania wykazały, że ludzie z pozytywnymi poglądami na siebie spędzają dłużej analizując oceny, gdy przewidują, że oceny będą pozytywne, a ludzie z negatywnymi poglądami na siebie spędzają dłużej analizując oceny, gdy przewidują, że oceny będą negatywne (Swann & Czytaj, 1981).

teoria samokontroli przewiduje również, że poglądy na siebie będą kierować tym, co ludzie pamiętają ze swoich interakcji. Tak więc, na przykład, kilku naukowców badało, co ludzie pamiętają, gdy są proszeni o przypomnienie ocen, które otrzymali w przeszłości. Odkryli, że tak jak uczestnicy, którzy postrzegali siebie pozytywnie zapamiętali więcej pozytywnych niż negatywnych informacji oceniających, uczestnicy, którzy postrzegali siebie negatywnie zapamiętali więcej negatywnych niż pozytywnych informacji zwrotnych (Story, 1998).

wreszcie, wielu badaczy wykazało, że ludzie mają tendencję do interpretowania informacji w sposób, który wzmacnia ich własne poglądy. Na przykład w jednym z badań ludzie poparli spostrzegawczość oceniającego, który potwierdził ich samo-koncepcje, ale odstąpili od spostrzegawczości oceniającego, który nie potwierdził ich poglądów na siebie (Shrauger & Lund, 1975).

podsumowując, dowody sugerują, że ludzie mogą starać się zweryfikować swoje poglądy poprzez przyciąganie do siebie potwierdzających partnerów, poprzez systematyczne wywoływanie potwierdzających siebie reakcji od innych i przetwarzanie informacji w sposób wyolbrzymiający stopień, w jakim wydaje się, że inni postrzegają je w sposób potwierdzający siebie. Te odrębne formy samokontroli mogą być często wdrażane sekwencyjnie. Na przykład w jednym scenariuszu ludzie mogą najpierw dążyć do zlokalizowania partnerów, którzy weryfikują jedno lub więcej poglądów na siebie. Jeśli to się nie powiedzie, mogą podwoić swoje wysiłki w celu uzyskania weryfikacji dla danego poglądu na siebie lub dążyć do uzyskania weryfikacji dla innego poglądu na siebie. W przeciwnym razie mogą starać się” zobaczyć ” więcej samokontroli niż faktycznie istnieje. A jeśli ta strategia jest również nieskuteczna, mogą wycofać się z związku, psychologicznie lub w rzeczywistości.

chociaż każdy z tych procesów może być świadomy i zamierzony, częściej rozwijają się one bez wysiłku i nieświadomie. Poprzez twórcze wykorzystanie takich strategii, ludzie mogą znacznie zwiększyć swoje szanse na osiągnięcie samokontroli.

procesy związane z samo-weryfikacją

preferencja Nowości vs.samo-weryfikacja

całkowicie przewidywalny świat może być nudny i uciążliwy. Bez względu na to, jak bardzo lubimy coś na początku-pyszny rodzaj jedzenia, piękną balladę lub spektakularny widok-w końcu może to stać się zbyt przewidywalne i znajome. W rzeczywistości naukowcy wykazali, że ludzie nie lubią wysoce przewidywalnych zjawisk prawie tak bardzo, jak nie lubią wysoce nieprzewidywalnych. Zamiast tego ludzie wydają się preferować skromne poziomy Nowości; chcą doświadczyć zjawisk, które są na tyle nieznane, że mogą być interesujące, ale nie tak nieznane, że mogą być przerażające (np. Berlyne, 1971).

implikacje preferencji ludzi dla nowości dla relacji międzyludzkich nie są tak proste i oczywiste, jak można sobie wyobrazić. Zauważ, że dowody na to, że ludzie pragną nowości, pochodzą przede wszystkim z badań reakcji ludzi na obiekty sztuki i tym podobne. Ale nowatorskie obiekty sztuki bardzo różnią się od ludzi. Jeśli dzieło sztuki staje się zbyt stymulujące, możemy po prostu przenieść naszą uwagę w inne miejsce. Nie jest to realna opcja, gdyby nasz współmałżonek nagle zaczął traktować nas jak kogoś innego, ponieważ takie traktowanie rodziłoby poważne pytania o integralność naszych systemów przekonań. W ostatecznym rozrachunku prawdopodobnie finezyjemy nasze konkurencyjne pragnienia przewidywalności i nowości, zaspokajając nasze pragnienie nowości w kontekstach, w których niespodzianki nie są groźne (np. zajęcia rekreacyjne), szukając spójności i przewidywalności w kontekstach, w których niespodzianki mogą być kosztowne—na przykład w kontekście naszych trwałych relacji.

pozytywne dążenia i samokontrola

ludzkie dążenia do samokontroli mogą być najbardziej wpływowe, gdy istotne tożsamości i zachowania mają dla nich znaczenie. Tak więc, na przykład, pogląd na siebie powinien być mocno utrzymany, związek powinien być trwały, a samo zachowanie powinno być następcze. Gdy warunki te nie zostaną spełnione, ludzie będą stosunkowo nie przejmować się zachowaniem swoich poglądów na siebie i zamiast tego będą oddawać swoje pragnienie pozytywnej oceny.

ale jeśli ludzie z mocno zakorzenionymi negatywnymi poglądami na siebie szukają samokontroli, nie oznacza to, że są masochistami lub nie chcą być kochani. W rzeczywistości nawet ludzie z bardzo niską samooceną chcą być kochani. Tym, co wyróżnia ludzi z negatywnymi poglądami na siebie, jest ich ambiwalencja co do ocen, które otrzymują. Tak jak pozytywne oceny początkowo sprzyjają radości i ciepłu, te uczucia są później chłodzone przez niedowierzanie. I chociaż negatywne oceny mogą budzić smutek, że „prawda”nie może być milsza, to przynajmniej uspokoi ich, że znają siebie. Na szczęście ludzie z negatywnymi poglądami na siebie są raczej wyjątkiem niż regułą. Oznacza to, że większość ludzi ma tendencję do pozytywnego postrzegania siebie. Chociaż ta nierównowaga jest adaptacyjna dla całego społeczeństwa, stanowi wyzwanie dla naukowców zainteresowanych studiowaniem samokontroli. Oznacza to, że dla teoretyków zainteresowanych określeniem, czy zachowanie jest napędzane przez samowolę lub pozytywne dążenia, uczestnicy z pozytywnymi poglądami na siebie nic nie ujawnią, ponieważ oba motywy zmuszają ich do poszukiwania pozytywnych ocen. Jeśli naukowcy chcą dowiedzieć się, czy ludzie wolą weryfikację lub pozytywność w danym otoczeniu, muszą badać osoby z negatywnymi poglądami na siebie.

zmiana koncepcji siebie i samokontrola

chociaż dążenia do samokontroli mają tendencję do stabilizacji poglądów na siebie ludzi, zmiany w poglądach na siebie mogą nadal występować. Prawdopodobnie najczęstszym źródłem zmian jest uruchamianie, gdy społeczność rozpoznaje istotną zmianę w wieku danej osoby (np. gdy młodzież staje się Dorosła), statusie (np. gdy uczniowie stają się nauczycielami) lub roli społecznej (np., gdy ktoś zostanie skazany za przestępstwo). Nagle społeczność może zmienić sposób, w jaki traktuje daną osobę. Ostatecznie cel takiego leczenia doprowadzi jego własny pogląd do harmonii z nowym leczeniem.

alternatywnie ludzie mogą sami dojść do wniosku, że dany pogląd na siebie jest dysfunkcyjny lub przestarzały i podjąć kroki, aby go zmienić. Weźmy na przykład kobietę, która decyduje, że jej negatywne poglądy na siebie doprowadziły ją do tolerowania obraźliwych partnerów w relacjach. Kiedy zda sobie sprawę, że tacy partnerzy sprawiają, że jest nieszczęśliwa, może udać się na terapię. W rękach wykwalifikowanego terapeuty może rozwijać bardziej korzystne poglądy na siebie, które z kolei kierują ją ku bardziej pozytywnym partnerom w relacjach, z którymi może kultywować zdrowsze relacje.

krytyka

krytycy twierdzili, że procesy samokontroli są relatywnie rzadkie, przejawiają się tylko wśród osób o strasznie negatywnych poglądach na siebie. Na poparcie tego punktu widzenia krytycy przytaczają setki badań wskazujących, że ludzie wolą, szukają i cenią pozytywne oceny bardziej niż negatywne. Takie sceptyczne oceny pomijają trzy ważne punkty. Po pierwsze, ponieważ większość ludzi ma stosunkowo pozytywne poglądy na siebie (Swann, 1999), dowody na preferowanie pozytywnych ocen w niezelekcjonowanych próbkach mogą w rzeczywistości odzwierciedlać preferencje dla ocen, które są samo-weryfikujące, ponieważ dla takich osób samokontrola i pozytywność stivings są nie do odróżnienia. Żadna liczba badań uczestników z pozytywnymi poglądami na siebie nie może określić, czy bardziej powszechne są dążenia do samokontroli lub samodoskonalenia. Po drugie, próby samokontroli nie ograniczają się do osób z globalnie negatywnymi poglądami na siebie; nawet ludzie z wysoką samooceną szukają negatywnych ocen na temat swoich wad (Swann, Pelham & Krull, 1989). Wreszcie, nawet ludzie z pozytywnymi poglądami na siebie wydają się być niewygodni z nadmiernie pozytywnymi ocenami. Na przykład osoby o umiarkowanie pozytywnych poglądach na siebie wycofują się z małżonków, którzy oceniają je w wyjątkowo pozytywny sposób (Swann, De La Ronde, & Hixon, 1994).

inni krytycy zasugerowali, że gdy ludzie z negatywnymi poglądami na siebie szukają niekorzystnych ocen, robią to jako środek unikania naprawdę negatywnych ocen lub do celów samodoskonalenia, z ideą, że pozwoli im to uzyskać pozytywne oceny w dół drogi. Testy tego pomysłu nie potwierdziły go. Na przykład, tak jak ludzie z negatywnymi poglądami na siebie wybierają samo-weryfikujących się, negatywnych oceniających, nawet gdy alternatywą jest bycie w innym eksperymencie, wolą być w innym eksperymencie, zamiast wchodzić w interakcje z kimś, kto ocenia je pozytywnie (Swann, Wenzlaff, & Tafarodi, 1992). Również osoby o negatywnych poglądach na siebie są najbardziej intymne z małżonkami, którzy oceniają je negatywnie, pomimo faktu, że małżonkowie ci są stosunkowo mało prawdopodobne, aby umożliwić im poprawę siebie(Swann et. al., 1994). Wreszcie, w badaniu procesów myślowych ludzi, jak wybrali partnerów interakcji (Swann, et al., 1992, ludzie z negatywnymi poglądami na siebie wskazali, że wybierają negatywnych oceniających, ponieważ tacy partnerzy wydawali się prawdopodobnie potwierdzać swoje poglądy na siebie (rozważanie epistemiczne) i płynnie z nimi współdziałać (rozważanie pragmatyczne); samodoskonalenie było rzadko wspominane.

implikacje

dążenia do samokontroli przynoszą stabilność życiu ludzi, czyniąc ich doświadczenia bardziej spójnymi, uporządkowanymi i zrozumiałymi niż byłyby inaczej. Procesy te są adaptacyjne dla większości ludzi, ponieważ większość ludzi ma pozytywne poglądy na siebie, a procesy samokontroli umożliwiają im zachowanie tych pozytywnych poglądów na siebie. Procesy samokontroli są również adaptacyjne dla grup i większego społeczeństwa, ponieważ sprawiają, że ludzie są przewidywalni dla siebie nawzajem, co ułatwia interakcję społeczną. Nic więc dziwnego, że badania wskazują, że kiedy członkowie małych grup otrzymują samokontrolę od innych członków grupy, ich zaangażowanie w grupę wzrasta, a ich wydajność wzrasta (Swann, Milton, & Polzer, 2000). Procesy samokontroli wydają się być szczególnie przydatne w małych grupach złożonych z ludzi z różnych środowisk, ponieważ sprzyjają wzajemnemu zrozumieniu. Takie zrozumienie z kolei zachęca ludzi do otwarcia się na swoich współpracowników, co z kolei sprzyja wyższej wydajności (np. Swann, Polzer, Seyle & Ko, 2004)

pomimo adaptacji dla większości ludzi przez większość czasu, dążenia do samokontroli mogą mieć niepożądane konsekwencje dla osób z negatywnymi poglądami na siebie (ludzie z depresją i ci, którzy cierpią z powodu niskiej samooceny). Przykładowo, dążenia do samo-weryfikacji mogą spowodować, że osoby o negatywnych poglądach na siebie przyciągną do partnerów, którzy źle je traktują, podważają ich poczucie własnej wartości, a nawet je nadużywają. A jeśli ludzie z negatywnymi poglądami na siebie poszukują terapii, powrót do domu do samo-weryfikującego się partnera może cofnąć poczynione tam postępy (Swann & Predmore, 1984). Wreszcie, w miejscu pracy, poczucie bezwartościowości, które nęka ludzi z niską samooceną, może sprzyjać uczuciu ambiwalencji wobec otrzymywania sprawiedliwego traktowania, uczuć, które mogą podważyć ich skłonność do nalegania, aby dostali to, na co zasługują od swoich pracodawców (Weisenfeld, Swann, Brockner, & Bartel, 2007). Wyniki te i pokrewne wskazują na znaczenie wysiłków na rzecz poprawy poglądów osób cierpiących na niską samoocenę i depresję (Swann, Chang-Schneider & McClarty, 2007)

Zobacz także

• William Swann
• negocjacje tożsamości

Berlyne, D. (1971). Psychobiologia i estetyka. Appleton-Century Crofts.

Stosunek cech samooceny i pozytywnej nierówności do produktywności. Journal of Personality, 53: 517-529.

Cast, A. D. & Teoria poczucia własnej wartości. Siły Społeczne, 80, 1041-1068.

Chen, S., Chen, K. Y., & Shaw, L. (2004). Motywy samokontroli na zbiorowym poziomie samokontroli. Journal of Personality & Social Psychology, 86, 77-94. Low –

Oceny własne i interpersonalne: teorie szacunku a teorie spójności. Psychological Bulletin, 79, 185-199.

Lemay, E. P., & Ashmore, R. D. (2004). Reakcje na postrzeganą przez innych kategoryzację podczas przechodzenia na studia: internalizacja procesów samooceny. Procesy Grupowe & Relacje Interpersonalne, 173-187.

Strój organizacyjny jako symbol wielowarstwowej tożsamości społecznej. Academy of Management Journal, 40 (4): 862-898.

Robinson, D. T., & Smith-Lovin, L. (1992). Interakcja selektywna jako strategia utrzymania tożsamości: model kontroli wpływu. Psychologia Społeczna Kwartalnik, 55, 12-28.

Shrauger, J. S., & Lund, A. (1975). Samoocena i reakcje na oceny innych. Dzienna 43, 94-108

Story, A. L. (1998). Poczucie własnej wartości i pamięć dla korzystnych i niekorzystnych informacji zwrotnych na temat osobowości. Personality and Social Psychology Bulletin, 24: 51-64.

Samo-weryfikacja: doprowadzenie rzeczywistości społecznej do harmonii z jaźnią. In J. Suls & A. G. Greenwald (Eds.), Psychological perspectives on the self (Vol. 2, s. 33-66), Hillsdale, NJ: Erlbaum.

Tożsamości odporne: jaźń, relacje i budowa rzeczywistości społecznej. Podstawowe książki: Nowy Jork.

Swann, W. B., Jr. Chang-Schneider, C., & Angulo, S. (w prasie). Samokontrola w relacjach jako proces adaptacyjny. J. Wood, A. Tesser & J. Holmes (Eds.) Self and Relationships, Psychology Press: New York.

Swann, W. B., Jr. Chang-Schneider, C. & McClarty, K. (2007) Do people ’ s self-views matter? Samoocena i poczucie własnej wartości w życiu codziennym. Amerykański Psycholog.

Swann, W. B., Jr., De La Ronde, C. & Hixon, J. G. (1994). Autentyczność i pozytywne dążenia w małżeństwie i zalotach. Journal of Personality and Social Psychology, 66, 857-869.

Swann, W. B., Jr., Milton, L. P., & Polzer, J. T. (2000). Czy powinniśmy stworzyć niszę, czy spaść w kolejce? Negocjacje tożsamości i skuteczność małych grup. Journal of Personality and Social Psychology.79, 238-250

Swann, W. B., Jr. & Pelham, B. W. (2002). Kto chce odejść, gdy będzie dobrze? Inwestycje psychologiczne i preferencje dla samozwańczych współlokatorów. Journal of Self and Identity, 1, 219-233.

Swann, W. B., Jr., Pelham, B. W., & Krull, D. S. (1989). Przyjemna fantazja czy niegodna prawda? Pogodzenie samowystarczalności i samowystarczalności. Journal of Personality and Social Psychology, 57, 782-791.

Swann, W. B. Jr., Polzer, J. T., Seyle, C. & Ko, S. (2004). Znajdowanie wartości w różnorodności: weryfikacja osobistych i społecznych poglądów na siebie w różnych grupach. Przegląd Akademii Zarządzania, 29, 9-27.

Swann, W. B., Jr., & Predmore, S. C. (1985). Intymni jako agenci społecznego wsparcia: Źródła pocieszenia czy rozpaczy? Journal of Personality and Social Psychology, 49, 1609-1617.

Procesy samokontroli: jak podtrzymujemy nasze samo-koncepcje. Journal of Experimental Social Psychology, 17, 351-372.

Swann, W. B., Jr., Stein-Seroussi, A. & Giesler, B. (1992). Dlaczego ludzie się sprawdzają. Journal of Personality and Social Psychology, 62, 392-401.

Swann, W. B., Jr., Wenzlaff, R. M., & Tafarodi, R. W. (1992). Depresja i poszukiwanie ocen negatywnych: więcej dowodów na rolę dążeń do samokontroli. Journal of Abnormal Psychology, 101, 314-371.

Swann, W. B., Jr., Wenzlaff, R. M., Krull, D. S., & Pelham, B. W. (1992). Urok negatywnego sprzężenia zwrotnego: Dążenia do samokontroli wśród osób z depresją. ].