sesje do Białego albumu The Beatles, jak to zostało dobrze opisane, były obarczone napięciem. Żadna piosenka nie podsumowała tego okresu lepiej niż” niewinny”, obrona przez George ’ a Harrisona jego talentów i przekonań duchowych.
teksty wyrażają frustrację z powodu jego młodszej pozycji w The Beatles, jego piosenki nie otrzymują takiej samej uwagi jak utwory Johna Lennona czy Paula McCartneya. Pomimo nagrania ponad 100 ujęć piosenki, Beatlesi ostatecznie opuścili album „Not Guilty”, a Harrison ostatecznie wskrzesił utwór na swój album z 1979 roku. Do tego czasu jednak ton utworu zmienił się diametralnie od oryginału.
Harrison napisał tekst, jak powiedział muzykowi w 1987 roku, do kroniki ” me getting piss off at Lennon and McCartney for the grief I was catching during the making of The White Album.”Nie tylko odczuwał złość wobec innych, którzy drwili z jego przekonań, ale miał pretensje do tego, że jego piosenki rzadko były traktowane tak samo jak utwory Lennona i McCartneya. „powiedziałem, że nie jestem winny, że przeszkodziłem im w karierze. Powiedziałem, że nie jestem winny sprowadzenia ich na manowce w drodze do Rishikesh, aby zobaczyć Maharishi. Broniłem się – powiedział.
powrót do piosenki dziesięć lat po jej napisaniu zmusił Harrisona do przypomnienia sobie trudnego okresu-powiedział podczas wywiadu z Rolling Stone w 1979 roku. „Tekst jest trochę passé-wszystko o denerwujące „Wózki Apple” i takie tam-ale to trochę o tym, co się działo w tym czasie, ” Harrison powiedział. „’Niewinny za wchodzenie Ci w drogę / podczas gdy ty próbujesz ukraść dzień — – czyli ja starałem się o miejsce. „Niewinny … za sprowadzenie Cię na manowce / na drogę do Mandalay” – czyli Maharishi i udanie się w Himalaje i wszystko, co o tym powiedziano.”Co ciekawe, Harrison również postrzegał „niewinny” jako wpływ jazzu: „bardzo lubię ten kawałek; byłby to świetny kawałek dla Peggy Lee lub kogoś innego”, wyjaśnił.
The Beatles po raz pierwszy nagrali demo podczas sesji Esher w maju 1968 roku, kiedy George Harrison opisał piosenkę jako” numer jazzowy”, który „byłby dobrym rockerem”.”Gdy prace rozpoczęły się 7 sierpnia, Beatlesi z pewnością nie przewidywali ogromnej ilości czasu, jaki poświęcą na doskonalenie brzmienia. Jak wspomniano w „Rolling Stone’ s guide To The White Album demos”, „Not Guilty” jest ” ładowany z idiosynkratycznych klastrów akordów, off-kilter metrum, i synkopowane przystanki i starty.”
grupa starała się opanować utwór, A George Martin i Ken Scott spędzili cztery dni nagrywając take after take. (Geoff Emerick odszedł zaledwie dwa tygodnie wcześniej.) Podczas pierwszego dnia The Beatles wykonali 46-krotnie utwór rytmiczny (gitara, bas, elektryczne pianino i perkusja), wykonując tylko pięć ujęć. Następnego dnia położył 47-101 utworu rytmicznego, ale elektryczne pianino zostało zastąpione przez klawesyn grany przez asystenta Martina, Chrisa Thomasa. Ujęcie 99 zostało uznane za najlepsze.
9 sierpnia okazał się kolejnym męczącym dniem, gdy nagrali dodatkowe partie gitary, basu i perkusji, z Harrisonem kładącym swój charakterystyczny riff gitarowy w pokoju kontrolnym studia, a wzmacniacze pojawiły się wysoko w studio poniżej. Na finałowej sesji 12 sierpnia Harrison zdecydował się nagrać swój główny wokal w ten sam sposób.
„George wpadł na pomysł, że chce to zrobić w pokoju kontrolnym z wybuchającymi głośnikami, aby uzyskać więcej wrażeń na scenie”, wyjaśnił Scott Markowi Lewisohnowi w The Complete Beatles Recording Sessions. „Musieliśmy więc monitorować przez słuchawki, ustawiając głośniki monitora na poziomie, w którym czuł się komfortowo, a to nie do końca wysadziło jego wokal.”Rough mono mix został ukończony, ale „Not Guilty” został ostatecznie porzucony po tym, jak The Beatles odrzucili utwór do ostatecznego składu.
warczący riff gitarowy w wersji z 1968 roku, wraz z lekko wypaczonym wokalem Harrisona, podkreślają jego gniew. „Niewinny / za wchodzenie Ci w drogę / gdy próbujesz ukraść dzień”, śpiewa wyraźnie odnosząc się do trwającej rywalizacji z Lennonem i McCartneyem. „Nie próbuję być mądry / chcę tylko tego, co mogę dostać.”
jak wspomniał w wywiadzie dla Rolling Stone, Harrison zwraca się również do tych, którzy krytykują jego przekonania i tak zwany „hipisowski” styl życia. „Niewinny / wyglądający jak dziwak”, krzyczy, a następnie wyraźnie odnosi się do rozczarowania innych Beatlesów z Maharishi Mahesh Yogi („w drodze do Mandalay”). Teksty te wprost zaprzeczają brutalnemu obaleniu przez Lennona Maharishi ” Sexy Sadie.”
dalej kierując jadem na innych Beatlesów, Harrison śpiewa ” nie zdenerwuję Apple cart.”Głos Harrisona brzmi odlegle z lekko zniekształconym efektem dźwiękowym, na przemian falsetem i normalnym zakresem wokalnym tenora. Pod koniec, scats, tworząc efekt high-hat towarzyszyć perkusji.
na początku lat 80.goeff Emerick wykonał stereofoniczny miks „niewinny” na potrzeby planowanych sesji kompilacyjnych, ale projekt został niewytłumaczalnie porzucony. Ta mieszanka pojawiła się ostatecznie w kolekcji Anthology 3. Dłuższa wersja, take 102, znalazła się na White Album box set 2018.
„niewinny” mógł symbolizować konkretną epokę w historii Beatlesów, ale Harrison uznał go za wystarczająco współczesny, aby przerobić go na George ’ a Harrisona z 1979 roku. Co ciekawe, wybrał miękką akustyczną aranżację, gładkość Ostro kontrastującą z gryzącymi tekstami. Przyjaciel Steve Winwood przyczynił się do powstania prominentnego fortepianu elektrycznego Fender Rhodes w tej wersji. Dlaczego Harrison przerobił piosenkę w taki sposób pozostaje zagadką: być może chciał naśladować popularne soft-rockowe brzmienie epoki, lub lubił układać mroczne teksty nad kojącym bitem.
typowe dla stylu pisania piosenek George ’ a Harrisona, teksty są ostre, ale mrocznie humorystyczne: po stwierdzeniu, że nie jest winny „wyglądania jak dziwak”, dodaje: „zaprzyjaźnia się z każdym Sikhem.””Niewinny” działa jako prekursor sarkastycznej” tej piosenki „z 1976 roku” Thirty Three & 1/3″, gdy naśmiewa się z siebie, jednocześnie celując w swoich krytyków. Być może nie pojawił się on na białym albumie, ale „Not Guilty” jest zapowiedzią solowej kariery Harrisona, zamiłowania do gry słów i stale rozwijających się umiejętności kompozytorskich.
Kit O 'Toole jest autorem” Songs we Were Singing: Guided Tours Through the Beatles „Lesser Known Tracks,” oraz wieloletnim redaktorem magazynu „Beatlefan”. Kliknij tutaj, aby uzyskać więcej głębokich Beatlesów.
- Autor
- Ostatnie posty
- Przewodnik po prezentach Beatlesów: Kit O 'Toole’ s Top 2020 albumy, książki, filmy, Zestawy pudełkowe + więcej – grudzień 16, 2020
- Grip Weeds, Richard Barone, Anderson Council + inni – „Jem Records Celebrates John Lennon” (2020) – Październik 30, 2020
- 'John Lennon 80: Ostatnie dni życia ” Kenneth Womack: Książki-wrzesień 24, 2020