bardziej wymagający niż szlak Inków południowego Peru i mniej znany niż sąsiednia Cordillera Blanca, Cordillera Huayhuash najlepiej pasuje jako obraz pocztówki niż ścigany feat. Od ekstremalnych wysokości po zapierające dech w piersiach (czasami dosłownie) widoki, wędrówka po kompletnym torze Huayhuash została uznana za jedną z najbardziej wymagających fizycznie i emocjonalnie wędrówek w kraju, ale także jedną z najbardziej satysfakcjonujących.
niezależnie od tego, czy zdecydujesz się na pełną 130 km (81 Mil) trasę Huayhuash, czy jedną z wielu częściowych wędrówek, na pewno będziesz oszołomiony uniesieniem (jeśli nie wysokością), gdy przygoda dobiegnie końca. Ale jak powie Ci każdy długodystansowiec, chodzi o to, aby robić to krok po kroku. Podczas planowania podróży weź pod uwagę następujące wskazówki:
natura wygrywa
jak wygląda jeden z najlepszych alpejskich wędrówek na świecie? Wersja Peru jest skarbnicą turkusowych jezior i źródeł termalnych, zabarykadowanych przez armię postrzępionych gór oblanych dziewiczym śniegiem. Po drodze miejscowi przewodnicy z dumą wskażą Yerupajá, drugi najwyższy szczyt Peru (6635 m n. p. m.) i mogą zabrać cię na grzbiet Cerro Huacrish, aby podziwiać panoramę całego obwodu. Podobnie jak kondory, które unoszą się w pobliżu, otrzymasz widok z lotu ptaka na alpejskie łąki i rozległe trawiaste pola usiane owcami, alpakami i innymi członkami rodziny camelid.
dowiedz się, od czego zacząć
w zależności od czasu i ograniczeń fizycznych do wyboru są różne trasy pętli, z których większość zaczyna się w małej wiosce Llámac. Popularną opcją jest czterodniowa wędrówka, często określana jako „mini Huayhuash”. Ta umiarkowana wędrówka nie zawiedzie pod względem wspaniałych widoków widzianych z zachodniej strony pasma górskiego. Oczywiście, aby doświadczyć zasięgu w całej okazałości, należy zobowiązać się do wędrówki po kompletnym torze Huayhuash. Trasa ta jest zazwyczaj wykonywana w ciągu zaledwie dwóch tygodni (10-12 dni) w tempie od pięciu do ośmiu godzin dziennie. Ponieważ drogi do początkowego kempingu, Quartelhuain, zostały wybrukowane stosunkowo niedawno, turyści byli znani z tego, że używają tego jako punktu wyjścia; jednak to zmniejszyłoby trochę czasu i odległości od rzeczywistego pełnego obwodu.
którędy?
wszyscy chcielibyśmy być wskazywani co jakiś czas we właściwym kierunku, szczególnie na wędrówce. Dowód swojej wytrzymałości, Huayhuash jest pozbawiony napisów dla odwiedzających, więc nawet doświadczeni turyści często zatrudniają lokalnych przewodników lub firmy turystyczne, aby pomóc w nawigacji. Znajdź przewodnika w Huaraz lub odłóż go, aż dotrzesz do takich wiosek jak Llámac lub Pocpa, gdzie miejscowi będą chętnie prowadzić drogę (za opłatą). Miejscowi przewodnicy dadzą ci wartość dodaną głębszego i bardziej połączonego zrozumienia gór, od znaczenia ich nazw keczua do flory i fauny położonej na dużych wysokościach. Co najmniej turyści są zachęcani do wynajęcia kierowcy mułów (arriero) i zwierzęcia w paczce, aby zmniejszyć ładunek.
wzloty wspinają się, niskie temperatury
góry pokryte śniegiem powyżej, suche równiny poniżej. Oszałamiające zestawienie kolorów i naturalnego krajobrazu w tym regionie Peru jest tym, co sprawia, że turyści wracają. Chociaż w ostatnich latach odnotowano Nietypowo obfite opady deszczu i śniegu w połowie roku, najlepszy sezon wędrówek jest Maj-wrzesień-chłodny, ale suchy. Zapakuj wiele warstw, dobry śpiwór i namiot, aby być przygotowanym na temperatury, które mogą spaść nawet do -10°C (14°F), gdy zachodzi słońce. Pomóż otrząsnąć się z tych dreszczy i poproś swojego przewodnika, aby zabrał cię do gorących źródeł Rio Pumarini, ciepłej nagrody po dotarciu do kempingu Viconga w pobliżu półmetka.
masz napięte uczucie w płucach i niepokój w żołądku? Choroba wysokościowa jest powszechna na tym pofałdowanym szlaku, który zbliża się do wysokości 5000 m n. p. m. i nigdy nie spada poniżej 4000 m n. p. m.Nawet ci, którzy zachowują ostrożność, chodząc i pozostając nawodnieni, mogą być dotknięci, więc potraktuj to jako przyjazne przypomnienie, aby zwolnić i cieszyć się chwilą.
Keep it together
od ponad dekady pasmo górskie jest uważane za strefę zastrzeżoną, choć nie jest parkiem narodowym. Społeczności w okolicy są odpowiedzialne za utrzymanie swoich kempingów w czystości i chociaż robią wszystko, co w ich mocy, ostatnio pojawiły się problemy związane z zaśmiecaniem. Silne wiatry mogą łatwo spowodować trzepotanie opakowań żywności, więc bezpodłogowy namiot „cook” może działać jako lekkie schronienie lub Wiatrówka, aby zapobiec zdmuchiwaniu przedmiotów (i wydmuchiwaniu płomienia kuchenki).
na każdym kempingu wymagane są niewielkie opłaty, ale pamiętaj, aby spędzić czas na rozmowach z mieszkańcami, aby dowiedzieć się więcej o okolicy i kulturze. Chociaż kempingi będą zamieszkane przez najwyżej kilku innych turystów, często mijamy wielu pasterzy i hodowców bydła, którzy mieszkają w tych odosobnionych obszarach pasma andyjskiego. Być może dopiero po dotarciu do Huayllapa, w drugiej połowie wędrówki, zdasz sobie sprawę, jak długo zostałeś odłączony; to jest miejsce, w którym możesz uzupełnić zapasy. Pod koniec wędrówki podziel się z przewodnikami lub mieszkańcami Llámac resztkami jedzenia lub sprzętu, który nie jest już dla Ciebie przydatny.
chociaż Infrastruktura pozostaje poniżej oczekiwań niektórych turystów, teraz jest czas, aby zapuścić się do Huayhuash i, z przewodnikiem mieszkańców, rzucić sobie wyzwanie, aby naprawdę wkroczyć w naturę.
jak dojechać:
z Limy do miasta Huaraz można dojechać ośmiogodzinnym autobusem z firmami takimi jak Oltursa lub MovilTours. LCPerú oferuje codzienne loty między stolicą a Huaraz, z czasem lotu wynoszącym niecałą godzinę. Zaleca się, aby spędzić co najmniej cały dzień w Huaraz, aby zaaklimatyzować się na wzniesieniu. Z centrum miasta można złapać przejażdżkę autobusem Turismo Nazario, aby dotrzeć do wioski Llámac (pięciogodzinna jazda), gdzie można rozpocząć wędrówkę.
otrzymuj więcej inspiracji podróżniczych, wskazówek i ekskluzywnych ofert wysyłanych prosto na swoją skrzynkę e-mail z naszym cotygodniowym newsletterem.