Warning: Giant Fleeceflower May Sucker

wysoko promowany przez holenderską roślinę whiz Piet Oudolf, lidera nowego ruchu wieloletnich, olbrzymi fleeceflower (Persicaria polymorpha) po raz pierwszy pojawił się w północnoamerykańskich szkółkach na początku 2000 roku i szybko stał się jednym z najpopularniejszych bylin.

ta gigantyczna roślina (w pewnych okolicznościach może przekroczyć 8 stóp/2,5 m wysokości!) o dużych kremowo-białych pierzastych piórach znajduje się obecnie w wielu ogrodach domowych i publicznych. Okazał się łatwy w uprawie, bardzo wytrzymały (strefa 3), wyjątkowo odporny na chwasty i bardzo długo kwitnący (dosłownie kwitnie całe lato i jesienią). To naprawdę niezwykła roślina i w rzeczywistości pozostaje moją ulubioną byliną. Więcej informacji na ten temat znajdziesz tutaj: rosnący olbrzymi Fleeceflower.

jednak, podczas gdy olbrzymi fleeceflower zawsze był przedstawiany jako roślina bez opieki, bez żadnych wad, niedawno zaczął ujawniać brudny mały sekret. Dojrzałe rośliny, po przebywaniu dokładnie tam, gdzie zostały posadzone przez dekadę lub dłużej, zaczęły pokazywać, że mają ukryty nawyk ssania. To całkowicie zaprzecza temu, co mówi się ogrodnikom. Każdy pokój dziecięcy, do którego się przyjrzałem, mówi, że nigdy nie jest beznadziejny. Ale staje się oczywiste, że nie jest to do końca prawda.

dojrzałe rośliny wydają się ssać

ja swoje posadziłem 12 lat temu, tak jak wchodził na rynek, a więc prawdopodobnie rosły dłużej niż większość innych ogrodników. To naprawdę była gwiazda i z dumą pokazałem ją wszystkim odwiedzającym. Na początku nikt go nie widział, więc byli pod wrażeniem. Teraz uważam, że większość poważnych ogrodników to wie, ale nadal pozostaje imponującą rośliną.

po 11 latach uprawy jako pojedyncza Kępa, jednak dwa lata temu moja nagle wydała trzy Ssaki. Nie wrzecionowate małe rzeczy, ale duże dobrze zakorzenione kępki. I do 3 Stóp (1 m) od rośliny macierzystej, w tym. Przyznam, że to nawet nie zbliżyło się do rozłupni pozostałych krewnych fleeceflower, rdestowców (roślin z rodzajów Persicaria, Polygonum i Fallopia), ale mimo to był to szok. W końcu obiecano mi, że nigdy się nie rozprzestrzeni.

ale mi się to tylko wydawało. Nikt inny o tym nie wspominał. Do tego lata. Jeden z moich obserwatorów bloga zgłosił „Wiele” (Nie podano liczby) odgałęzień pojawiających się wokół jego dojrzałego gigantycznego fleeceflowera. Chciał wiedzieć, co się stało. Ja też.

szukanie informacji

właśnie wróciłem z konferencji roślin wieloletnich 2016, która odbyła się w Swarthmore College, Swarthmore, Pensylwania, gdzie zaprezentowałem wykład na temat bylin cieniowych. Nie mniej niż trzy z sześciu kolumn wspomniały w swojej prezentacji o gigantycznym fleeceflowerze (P. polymorpha) i wszystkie bardzo go polecały. Nikt nie wspominał o ssaniu. Sprawdziłem wszystkie trzy po ich rozmowie i nie, nikt nigdy nie słyszał o rozprzestrzenianiu się olbrzymiej flory. Oczywiście, pokój był pełen wieloletnich ekspertów i wypytywałem sporo z nich. Podobnie, nikt nigdy nie słyszał o tym wydarzeniu. Jedna z sugestii sugerowała, że przez pomyłkę kupiłem wysoce inwazyjny i podobny do siebie rdest Weyricha (P. weyrichii), ale wyhodowałem tę roślinę( i już nigdy nie będę: co za chwast!), a moim zdecydowanie był p. polymorpha.

ale potem rozmawiałem z Cassianem Schmidtem, dyrektorem ogrodu Hermannshoff w Weinstein w Niemczech, również mówcą, i potwierdził mi, że niemieccy ogrodnicy, którzy hodują gigantyczne fleeceflower przez dłuższy czas niż północnoamerykańscy ogrodnicy, stają się coraz bardziej zaniepokojeni jego późnym w życiu zwyczaj chwastów. Chciałbym wiedzieć, czy istnieje jakaś konkretna kombinacja warunków, oprócz roślin osiągających wiek 10 lat, które wywołałyby ten nagły atak ssania, ale nie był świadomy żadnego.

Prawdziwa nazwa rośliny

Cassian Schmidt poinformował mnie również, że Persicaria polymorpha prawdopodobnie nie jest właściwą nazwą dla tej rośliny. Jest to najwyraźniej naturalna hybryda, prawdopodobnie między P. alpina i P. weyrichii, która została znaleziona w Finlandii i, według niego, jej prawdziwa nazwa to P. x fennica lub nawet Aconogonum x fennicum (w zależności od tego, czy jesteś lumperem, czy rozdrabniaczem). Zwrócił uwagę, że kwiaty olbrzymiego runa są sterylne, co byłoby bardzo niezwykłe u prawdziwego gatunku, ale powszechne u mieszańców międzygatunkowych, ponieważ rośliny hybrydowe często nie są w stanie wyprodukować żywotnych nasion.

proszę zauważyć, że nie próbuję naciskać na zmianę nazwy (dopiero zaczynamy znać roślinę pod nazwą P. polymorpha i zmiany w nazwach botanicznych powodują tyle zamieszania), ale pomyślałem, że powinienem dać Ci znać…

Forewarned is Forearmed

i proszę bardzo. Teraz zdajecie sobie sprawę z brudnego małego sekretu Giant fleeceflower: czasami robi frajer, zwłaszcza gdy osiągnie pewien wiek. Oczywiście wydaje się, że nikt jeszcze nie wie, czy jest to powszechny problem, czy taki, który będzie ograniczony do pewnych środowisk. Mimo to, przynajmniej wiesz o tej wady i, w ogrodnictwie, jak w innych dziedzinach, uprzedzony jest uzbrojony!