wprowadzenie
zakażenie Mycoplasma gallisepticum wiąże się z powolnym początkiem przewlekłej choroby układu oddechowego u kurcząt, indyków, ptaków łownych, gołębi i innych dzikich ptaków. Kaczki i gęsi mogą się zarazić, gdy trzymane są z zakażonymi kurczętami. U indyków jest to najbardziej związane z ciężkim zapaleniem zatok (patrz osobny opis w części dotyczącej indyków). Choroba występuje na całym świecie, choć w niektórych krajach ta infekcja jest obecnie rzadka u drobiu komercyjnego. W innych faktycznie rośnie ze względu na więcej ptaków w rozbudowanych systemach produkcyjnych, które narażają je bardziej na dzikiego ptactwa.
u dorosłych ptaków, choć liczba zakażeń jest wysoka, zachorowalność może być minimalna, a śmiertelność zróżnicowana.
droga zakażenia przebiega przez spojówki lub górne drogi oddechowe z okresem inkubacji wynoszącym 6-10 dni. Transmisja może być transowarialna lub poprzez bezpośredni kontakt z ptakami, wysiękami, aerozolami, unoszącym się w powietrzu pyłem i piórami, a w mniejszym stopniu fomitami. Rozprzestrzenianie się jest powolne między domami i kojcami, co sugeruje, że aerozole zwykle nie są główną drogą transmisji. Fomity wydają się być istotnym czynnikiem w transmisji między gospodarstwami. Odzyskane ptaki pozostają zakażone przez całe życie; późniejszy stres może spowodować nawrót choroby.
czynnik zakaźny przeżywa poza ptakami tylko kilka dni, chociaż odnotowano wydłużenie przeżycia w żółtku jaja i płynie alantocznym oraz w materiale liofilizowanym.Wydaje się, że przetrwanie poprawia się na włosach i piórach. Współwystępujące zakażenie wirusami układu oddechowego (IB, ND, ART), wirulentnym E. coli, Pasteurella spp. Haemophilus i nieodpowiednie warunki środowiskowe są czynnikami predysponującymi do wystąpienia choroby klinicznej.
- wydzielina z nosa i oka.
- słaba wydajność.
- powolny wzrost.
- problemy z nogami.
- Inappetance.
- zmniejszona wykluwalność i żywotność piskląt.
- sporadyczna encefalopatia i nieprawidłowe pióra.
zmiany pośmiertne
- nieżytowe zapalenie dróg nosowych, zatok, tchawicy i oskrzeli.
- sporadycznie zapalenie stawów, zapalenie pochwy i salpingitis u kurcząt.
diagnoza
zmiany chorobowe, serologia, izolacja i identyfikacja organizmu, wykazanie specyficznego DNA (dostępny komercyjny zestaw PCR). Kultura wymaga inoculation w Mycoplasma-free embrionów lub, częściej w Mycoplasma bulion następnie platerowanie się na Mycoplasma Agar. Podejrzane kolonie można zidentyfikować na podstawie immuno-flourescence.
serologia: aglutynacja w surowicy jest standardowym testem przesiewowym, podejrzane reakcje są dalej badane przez inaktywację cieplną i (lub) rozcieńczenie. Elisa jest akceptowana jako podstawowy test przesiewowy w niektórych krajach. HI może być stosowany, ogólnie jako test potwierdzający. Podejrzane stada należy ponownie pobrać po 2-3 tygodniach. Niektóre inaktywowane szczepionki na inne choroby wywołują „fałszywie dodatnie wyniki” w testach serologicznych przez 3-8 tygodni. PCR jest możliwe, jeśli pilne jest określenie statusu stada.
odróżnia się od Coryzy zakaźnej, aspergilozy, wirusowych chorób układu oddechowego, niedoboru witaminy A, innych zakażeń mykoplazmą, takich jak M. synoviae i M. meleagridis (indyki).
leczenie
Tilmikozyna, tylozyna, Spiramycyna, tetracykliny, fluorochinolony. Należy dołożyć starań, aby zmniejszyć kurz i infekcje wtórne.
zapobieganie
zwalczanie tego zakażenia jest głównym celem oficjalnych programów zdrowotnych drobiu w większości krajów, dlatego też Status zakażenia ma znaczenie dla handlu ptakami, wylęgarniami i pisklętami. Programy te opierają się na zakupie niezakażonych piskląt, produkcji all-in/all-out, bezpieczeństwie biologicznym i rutynowym monitorowaniu serologicznym. W niektórych przypadkach korzystne może być leczenie zapobiegawcze znanych zakażonych stad.
żywe atenuowane lub naturalnie łagodne szczepy są stosowane w niektórych krajach i mogą być pomocne w stopniowym wypieraniu szczepów polowych w miejscach wielowiekowych. Wydajność u ptaków zakwestionowanych i zaszczepionych nie jest tak dobra, jak w hodowli M. G.-free.