Autokinetische illusie

beoordeling / Biopsychologie / vergelijkend / cognitief / ontwikkelings / taal / individuele verschillen / persoonlijkheid / filosofie |sociale /
methoden / statistiek / klinisch | Educatief | industrieel / professioneel materiaal / Wereldpsychologie /

Cognitieve Psychologie:Aandacht * besluitvorming * leren * oordeel * geheugen * motivatie * perceptie * redeneren * denken-cognitieve processesCognition-OutlineIndex

een autokinetische illusie autokinetisch effect is een fenomeen van menselijke visuele waarneming waarbij een stilstaand, klein lichtpunt in een anders donkere of karakterloze omgeving lijkt te bewegen. Het werd voor het eerst opgenomen door een Russische officier die de illusoire beweging van een ster in de buurt van de horizon observeerde. Het komt waarschijnlijk voor omdat bewegingswaarneming altijd relatief is ten opzichte van een referentiepunt. In duisternis of in een karakterloze omgeving is er geen referentiepunt, dus de beweging van het ene punt is niet gedefinieerd. De richting van de bewegingen lijkt niet gecorreleerd te zijn met de onvrijwillige oogbewegingen, maar kan worden bepaald door fouten tussen de oogpositie en die gespecificeerd door efference kopie van de bewegingssignalen verzonden naar de extraoculaire spieren.

de amplitude van de bewegingen is ook niet gedefinieerd. Individuele waarnemers stellen hun eigen referentiekaders in op de amplitude (en eventueel richting) van de rechter. Omdat het fenomeen labiel is, is het gebruikt om de effecten van Sociale invloed of suggestie op oordelen aan te tonen. Bijvoorbeeld, als een waarnemer die anders zou zeggen dat het licht één voet beweegt, een andere waarnemer hoort zeggen dat het licht één meter beweegt, dan zal de eerste waarnemer rapporteren dat het licht één meter bewoog. De ontdekking van de invloed van Suggestie op het autokinetische effect wordt vaak toegeschreven aan Sherif (1935), maar het werd opgetekend door Adams (1912), zo niet door anderen.

Autokinese en tegenmaatregelen voor piloten

een stilstaand licht dat gedurende 6 tot 12 seconden in het donker wordt gestaard, lijkt te bewegen. Dit fenomeen kan leiden tot aanzienlijke verwarring bij piloten, vooral die in formatie vliegen of zich ‘ s nachts weer bijtanken op een tanker.

om dit fenomeen te voorkomen of te overwinnen, dient de proef:

  • hun blik vaak verschuiven om langdurige fixatie op lichtbronnen te voorkomen.
  • probeer een doel te bekijken met een verwijzing naar stationaire structuren of oriëntatiepunten.
  • maak oog -, hoofd-en lichaamsbewegingen om de illusie te elimineren.
  • Monitor de vluchtinstrumenten om perceptuele conflicten te voorkomen of op te lossen.

vermeende waarnemingen van UFO ‘ s zijn ook toegeschreven aan de werking van het autokinetisch effect op Sterren of planeten.

zie ook

  • schijnbare beweging
  • ruimtelijke desoriëntatie
  • Adams, H. F. (1912). Autokinetische sensaties. Psychological Monographs, 14, 1-45.
  • U. S. Air Force (2000). Vliegoperaties, Instrumentvliegprocedures. Air Force Manual 11-217. Deel 1, 29 December 2000.
  • Fundamentals of Aerospace Medicine, second edition, by Roy L. Dehart. Port City Press, 1996.
  • Sherif, M. (1935). Een studie van enkele sociale factoren in perceptie. Archives of Psychology, 27 (187).

nl: Autokinetisch effect

deze pagina maakt gebruik van Creative Commons gelicentieerde inhoud van Wikipedia.

You might also like

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.