een kritische analyse van “The Lovers II” door Rene Magritte

lovers.jpg

ik doe momenteel een surrealistische kunstwedstrijd hier op Steemit, dus surrealisme zit me nogal dwars. Vandaag wil ik mijn kritische analyse aanbieden van René Magrittes beroemde schilderij The Lovers II.

eerst wil ik dat je het schilderij bekijkt. Kijk er echt naar. Adem het in en overweeg het.

magritte.jpg

olieverf op doek
54 cm bij 73.4 cm
1928

Inleiding

ik koos ervoor om over dit schilderij te praten omdat ik denk dat het een prachtig kunstwerk is en het veel betekenis heeft die echt bij me resoneerde.The Lovers II toont twee individuen, een man en een vrouw, opgesloten in een omhelzing en zoenen. Hun hoofden zijn bedekt met een soort stof, misschien gordijnen of lakens. Deze stof voorkomt dat ze echt fysiek contact maken in hun kus. De stof is strak tegen hun gezichten zodat hun profielen duidelijk zijn, maar het plooien en rimpels langs de zijkanten van de twee hoofden. Beide figuren zijn fijn gekleed; de man draagt een pak en stropdas, de vrouw is gekleed in een mouwloze rode outfit met witte bies. Afgaande op wat we van het kledingstuk kunnen zien, neem ik aan dat ze een jurk draagt.

de figuren staan in een ruimte met twee wanden en het plafond zichtbaar voor de kijker. De zijwand is Antiek bruin-rood, vergelijkbaar met het patroon rood van de jurk van de vrouw. Er is een afgietsel dat deze muur scheidt van het beige plafond. Tussen de achterwand en het plafond is echter geen gietvorm. De achterwand bevat verschillende tinten blauw. Het lijkt bijna op een bewolkte lucht.

wat betekent

ik denk dat het schilderij gaat over hoe zelfs mensen die zo dicht als geliefden zijn elkaar nooit echt kennen. Deze figuren kunnen elkaar niet echt zien of voelen met de stof over hun gezichten. De twee figuren zijn heel dichtbij, zoals geliefden zouden moeten zijn, maar zelfs met die nabijheid houden ze elk iets van zichzelf geheim of verborgen voor de ander. Of de twee proefpersonen het opzettelijk doen of niet Maakt niet uit. Zelfs als ze niet opzettelijk hun ware zelf verborgen houden, is ieder individu oneindig complex; het kan onmogelijk zijn om een andere persoon volledig te kennen.

omdat de geliefden niet in staat zijn om elkaar echt te kennen, zijn hun verlangens onbesproken. Er is een barrière tussen hen om hun omhelzing te voorkomen. De passie van elke figuur wordt beperkt door hun frustratie en isolatie van de ander.

analyse

Magritte verven zeer soepel. In tegenstelling tot hoe een kunstenaar als Van Gogh schilderde, zijn er hier geen duidelijk gedefinieerde penseelstreken. Alle waarden worden samengevoegd.

de compositie van dit schilderij doet me denken aan een openhartige foto. De figuren zijn zo gerangschikt dat centreren in het frame het natuurlijke instinct van de meeste kunstenaars zou zijn, maar hun gezichten zijn iets uit het midden, zoals een foto genomen door iemand die geen tijd heeft verspild om zijn opname perfect te centreren. Dit geeft het schilderij een gevoel van directheid, alsof het moment niet gepland was, alsof de kunstenaar gewoon op de scène struikelde en het vast legde. De aanwezigheid van een muur aan de rechterkant maar niet aan de linkerkant voorkomt verder dat het schilderij symmetrie heeft.

er is enig gebruik van complementaire kleuren in dit stuk. Het bruin-rood van de muur en de jurk vallen op tegen de blauw-grijze achterwand. De kleuren in het schilderij zijn niet helder. Het blauw is gedempt door grijs en het rood is bleek. Als de compositie werd gebruikt om directheid of zelfs passie te suggereren, doen de kleuren precies het tegenovergestelde. Dit zijn niet de intense tinten van vurige opwinding. Magrittes zet compositie en kleur tegenover elkaar. Dit speelt met succes in het idee dat de geliefden niet in staat zijn om de nabijheid en intimiteit die ze wensen te bereiken. Het is een moment van passie dat wordt gehouden van leven tot zijn potentieel.

interpretatie

I would consider The Lovers II a very sad painting. Voor mij zijn er weinig dingen deprimerender dan eenzaamheid, vooral eenzaamheid in de aanwezigheid van anderen. De geliefden zijn eenzaam en geïsoleerd ook al zijn ze zo dicht bij elkaar. Het doet me denken aan de talloze relaties, romantisch of niet, die worden verbroken omdat de deelnemers niet in staat of erger, niet bereid om effectief te communiceren.

conclusie

of het nu gaat om muziek, verhalen of beeldende kunst, Ik heb de neiging om te merken dat verdriet tot me spreekt. The Lovers II is geen uitzondering. Als een triest lied, Er is immense schoonheid in deze uitbeelding van eenzaamheid.

You might also like

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.