Złoty Róg w Stambule
Złoty Róg, lub Haliç w języku tureckim, jest rogiem w kształcie fyord po europejskiej stronie Stambułu i jest zasilany przez dwa małe strumienie. Jest to naturalny port, w którym zakotwiczono bizantyjską i osmańską flotę oraz statki handlowe. Dziś jest otoczony parkami i promenadami ze starożytnymi miejscami wokół niego. Jego nazwa pochodzi od koloru wody, gdy o zachodzie słońca świeci złotym kolorem z powodu odbicia słońca.
Złoty Róg był starym portem handlowym i popularną dzielnicą mieszkalną w okresie bizantyjskim. Jego wejście zostało zablokowane przez ogromny łańcuch, aby zatrzymać niechciane statki do wejścia. W okresie Osmańskim była w dużej mierze zamieszkana przez żydowskich imigrantów z Hiszpanii. Mieszanka Ormian, Greków, Cyganów i Turków mieszkających wzdłuż jego brzegów odzwierciedlała barwną mozaikę etniczną miasta.
na początku XVI wieku Leonardo da Vinci zaprojektował dla sułtana most nad Złotym rogiem. Miał być pojedynczym przęsłem o długości 240 metrów (787 Stóp), szerokości 8 metrów (26 stóp) i wysokości 24 metrów (78 stóp) od wody, ale nigdy nie został zbudowany.
w pierwszej połowie XVIII wieku Złoty Róg słynął z tulipanowych ogrodów, w których ekskluzywni ludzie przychodzili cieszyć się i wiosłować łodziami o romantycznym zachodzie słońca. Wielu poetów nazywało go w swoich wierszach” Sadabad”, czyli „miejsce błogości”. Później, fabryka papierosów Cibali został zbudowany w 1880 a następnie innych fabryk, które dziś mieści się prywatny uniwersytet, a Złoty Róg został industrilized.
wraz z eksplozją ludności w latach 50.i nieskutecznymi przepisami budowlanymi Złoty Róg stał się brzydkim magazynem szarych miejskich ścieków i odpadów przemysłowych o strasznym zapachu. Ale w latach 80-tych rozpoczęto porządkowanie miast, oczyszczając te fabryki i budując odpowiednie systemy kanalizacyjne wokół Złotego Rogu. Teraz jego brzegi znów są zielone z parkami, promenadami i placami zabaw. Jest jeszcze wiele do zrobienia, ale przynajmniej teraz ludzie nie muszą zmieniać swojego kursu z powodu złego zapachu, a nawet mogą tam łowić ryby.
Fener i Balat to stare dzielnice Złotego Rogu, z tradycyjnymi starymi drewnianymi domami, bizantyjskimi kościołami i kilkoma starymi synagogami należącymi do pierwszej osiedlonej tu społeczności żydowskiej. Rezyduje tu również Prawosławny Patriarchat.
dzielnica Eyup pod koniec Złotego Rogu jest ważnym miejscem dla muzułmanów, którzy przyjeżdżają odwiedzić i modlić się o grób Eyuba El Ensari, który był towarzyszem proroka Mahometa i zginął podczas arabskiego oblężenia Konstantynopola w VII wieku. Wokół meczetu i wzgórza pokryte są cmentarzami z okresu osmańskiego. Kawiarnia Pierre Loti na szczycie wzgórza z widokiem na sanktuarium jest spokojnym miejscem, aby cieszyć się widokiem Złotego Rogu po tradycyjnej tureckiej kawy lub herbaty.
przed XIX w.nie było mostu nad Złotym rogiem. Małe łodzie zapewniały transport między dwoma brzegami. Pierwszy Most Galata, łączący dzisiejszy Karaköy z Eminönü, został zbudowany w 1836 roku, przebudowany w 1845 roku, ponownie w 1912 roku i ostatecznie w 1993 roku. Most Unkapani (zwany także Atatürkiem) dalej w górę Złotego Rogu obsługuje przepływ ruchu między Beyoglu a Saraçhane. Trzeci nad Złotym rogiem nosi nazwę mostu Haliç z przejeżdżającą przez niego autostradą.
do zobaczenia wkrótce w Stambule.