Images
Kliknij zdjęcia, aby zobaczyć większe wersje.
Historia
Grupa rekordów 26: akta Departamentu Stanu, prawa. 14 stron, 19″ X15″, tusz żelowy na papierze.
zniewolenie afrykańskich sług ma długą i haniebną historię w Pensylwanii. Jeszcze zanim William Penn otrzymał prawa do prowincji w 1681 roku, holenderscy i szwedzcy osadnicy w Dolinie Delaware trzymali Afrykanów jako niewolników. Towarzystwo Przyjaciół, lub kwakrów, którzy zaczęli przybywać na początku 1680 roku, w tym sam Penn, posiadali niewolników. Wielu afrykańskich niewolników przybyło do Pensylwanii z Indii Zachodnich, gdzie przeżyli okres „przyprawiania” i weszli do prowincji przez port w Filadelfii. Z nielicznymi wyjątkami pozostali na południowo-wschodnim obszarze, gdzie służyli jako służący w domach, rolnicy, robotnicy na plantacjach żelaza i wykwalifikowani rzemieślnicy. Podobnie jak inne kolonie, Pensylwania wprowadziła „Czarne kody”: niewolnikom nie wolno było spotykać się w grupach więcej niż czterech; nie wolno im było podróżować więcej niż dziesięć mil od rezydencji „mistrza” bez jego zgody; nie mogli poślubić Europejczyków; nie mogli być sądzeni przez przysięgłych; i nie mogli kupić alkoholu.
jednak niewolnictwo nigdy nie było widoczne w Pensylwanii. W 1700 roku, kiedy populacja Kolonii wynosiła około 30 000, było tylko około 1000 niewolników obecnych. Nawet w szczytowym momencie istnienia instytucji w 1750 r. niewolnicy liczyli tylko 6000 ze 120 000 mieszkańców. Pennsylvania ” miała mniej niewolników niż New Jersey, a tylko o połowę mniej niż Nowy Jork.”W Wirginii niewolnicy stanowili około połowę całej populacji. W Karolinie Południowej niewolnicy przewyższali liczebnie europejskich osadników.
protesty przeciwko niewolnictwu pojawiły się wkrótce po powstaniu Pensylwanii. Rzeczywiście, pierwszy pisemny protest w angielskich koloniach amerykańskich pochodził od przyjaciół Germantown w 1688 roku. Wielu pisarzy i mówców, w tym George Keith, Ralph Sandiford, Benjamin Lay, Anthony Benezet i John Woolman. Większość z nich była przyjaciółmi, którzy opierali swoje obiekcje na zasadach religijnych. Philadelphia Annual Meeting of Friends skrytykowało import niewolników w 1696, sprzeciwiło się handlowi niewolnikami w 1754, a w 1775 postanowiło wyrzec się członków, którzy nie chcieli uwolnić swoich niewolników. W 1775 roku Pennsylvanians utworzyli Pennsylvania Abolition Society, pierwsze tego typu towarzystwo w kraju. Przez cały 1700 roku Zgromadzenie Pensylwanii próbowało zniechęcić do handlu niewolnikami, opodatkowując go wielokrotnie.
oprócz wcześniejszych wpływów ideologia Rewolucji Amerykańskiej stymulowała ruch na rzecz zniesienia niewolnictwa w Pensylwanii. Zainspirowani filozofią praw naturalnych, liczni pamfleterzy oskarżali, że opodatkowanie przez brytyjski parlament czyni z amerykańskich kolonistów niewolników. Niektórzy, tacy jak Benjamin Rush, Thomas Paine i Richard Wells, zauważyli hipokryzję Amerykanów, którzy ” potępili tyranię kolonialnej Anglii … trzymając jedną piątą kolonialnej populacji w łańcuchach.”
wyrażając podobne uczucia jest” Act for the Gradual Abolition of Slavery ” uchwalony przez Zgromadzenie Pensylwanii w 1780 roku. Był to pierwszy taki akt prawny w Ameryce. Przygotowana przez Komitet rewolucyjnych przywódców politycznych Pensylwanii i prawdopodobnie prowadzona przez Zgromadzenie przez George ’ a Bryana, ustawa zaczyna się od wyrażenia wdzięczności za uwolnienie od „tyranii Wielkiej Brytanii” i za możliwość „rozszerzenia części tej wolności na innych.”Określiła, że” każde dziecko Murzynów i Mulatów urodzone w państwie po uchwaleniu ustawy (1780) będzie miało wolność po osiągnięciu wieku dwudziestu ośmiu lat. Gdy zostali uwolnieni z niewoli, mieli otrzymać te same należności za wolność i inne przywileje „takie jak Narzędzia ich handlu”, jako słudzy związani w niewolę przez cztery lata. Niewolnicy mieli być zarejestrowani, a ci, którzy nie zostali zarejestrowani, mieli być wolni. Ustawa została przyjęta stosunkiem głosów 34 do 21. Najbardziej konsekwentny „sprzeciw wobec abolicji pochodzili niemieccy luteranie i reformowani przedstawiciele” z silnie niemieckich powiatów, z których co najmniej siedemdziesiąt pięć procent głosowało przeciwko ustawie. Prawdopodobnie obawiali się, że emancypacja niewolników wpłynie na ich status społeczny w Pensylwanii. Przedstawiciele Episkopatu i Prezbiterianu podzielili się w tej sprawie.
ustawa Pensylwanii o stopniowym zniesieniu niewolnictwa była najbardziej konserwatywnym z praw emancypacyjnych niewolników, które zostały uchwalone w północnych stanach w latach 1780-1804. Prawo natychmiast uwolniło kilku niewolników. Chociaż Pennsylvanianie nie mogli już legalnie importować niewolników; mogli kupować i sprzedawać tych, którzy zostali zarejestrowani. Rzeczywiście, niektórzy zwolennicy niewolnictwa mieszkańcy hrabstw wzdłuż granic Delaware i Maryland naruszyli prawo i nadal kupowali niewolników z tych stanów, dopóki prawo nie zostało zaostrzone w l788. W 1781 roku konserwatywni zbieracze próbowali przedłużyć linię rejestracji i ponownie zniewolić tych, których sądy uznały za wolnych, ponieważ ich właściciele nie zdążyli ich zarejestrować. Jednocześnie podjęli próbę uchylenia ustawy o stopniowej abolicji z 1780 roku. Tylko z wielkim wysiłkiem przeciwnicy niewolnictwa byli w stanie pokonać te próby rewizji.
pomimo takiego oporu wobec zmian, niewolnictwo spadło po uchwaleniu ustawy. Oprócz podkreślania niespójności niewolnictwa z wierzeniami religijnymi i zasadami filozoficznymi, przeciwnicy wskazywali na jego coraz wyraźniejszą niepraktyczność ekonomiczną. Niektórzy właściciele uwolnili swoich niewolników podczas ich życia, podczas gdy inni zapewniali wolność w swojej woli. Pennsylvania Abolition Society zakupiło znaczną liczbę niewolników i szybko ich uwolniło. Co więcej, niektórzy niewolnicy nie czekali na taki humanitaryzm ani na Akt uwolnienia ich, ale uciekli z niewoli. W latach 1790-1800 liczba niewolników spadła z 3737 do 1706, a w 1810 do 795. W 1840 r. w stanie nadal było 64 niewolników, ale do 1850 r. nie było ich. Ustawa o stopniowym zniesieniu niewolnictwa w Pensylwanii osiągnęła swoje cele – bardzo stopniowo.
Transcript
kiedy kontemplujemy naszą odrazę do tego stanu, na jaki broń i tyrania Wielkiej Brytanii zostały wywierane, aby nas zredukować, kiedy spoglądamy wstecz na różnorodność niebezpieczeństw, na które zostaliśmy narażeni, i jak cudownie nasze pragnienia w wielu przypadkach zostały zaspokojone, a nasze wybawienia dokonane, kiedy nawet nadzieja i ludzki hart ducha stały się nierówne w stosunku do konfliktu; jesteśmy nieuchronnie prowadzeni do poważnego i wdzięcznego poczucia różnorodnych błogosławieństw, które niezasłużenie otrzymaliśmy z ręki tej istoty, od której pochodzi wszelki dobry i doskonały dar. Pod wrażeniem tych idei wyobrażamy sobie, że naszym obowiązkiem jest i cieszymy się, że w naszej mocy jest rozciągnięcie części tej wolności na innych, która została rozszerzona na nas; i uwolnienie z tego stanu niewoli, do którego sami byliśmy skazani tyranicznie i z którego mamy teraz wszelkie perspektywy wyzwolenia. Nie do nas należy pytanie, dlaczego w stworzeniu ludzkości mieszkańcy kilku części Ziemi wyróżniali się różnicą w cechach lub karnacji. Wystarczy wiedzieć, że wszystkie są dziełem wszechmocnej ręki, znajdujemy w rozmieszczeniu rodzaju ludzkiego, że najbardziej urodzajne, jak również najbardziej jałowe części Ziemi są zamieszkane przez ludzi o kompleksach odmiennych od naszych i od siebie nawzajem, skąd możemy rozsądnie i religijnie wnioskować, że on, który umieścił ich w różnych sytuacjach, rozciągnął na wszystkich w równym stopniu swoją opiekę i ochronę i że nie przystoi nam przeciwdziałać jego Miłosierdziom.
szanujemy szczególne błogosławieństwo udzielone nam, że jesteśmy w stanie w tym dniu dodać jeszcze jeden krok do powszechnej cywilizacji, usuwając jak najwięcej smutków tych, którzy żyli w niezasłużonej niewoli, i z których przez przejętą władzę królów Brytanii nie można było uzyskać skutecznej ulgi prawnej. Odseparowani od długich doświadczeń z tymi wąskimi uprzedzeniami i Stronniczościami, które przyswoiliśmy, odnajdujemy nasze serca powiększone dobrocią i życzliwością wobec ludzi wszystkich warunków i narodów; i wyobrażamy sobie siebie w tym szczególnym okresie nadzwyczajnie wezwanym przez błogosławieństwa, które otrzymaliśmy, aby okazać szczerość naszego wyznania i dać znaczący dowód naszej wdzięczności.
i mając na uwadze, że stan tych osób, które do tej pory były uważane za niewolników Murzynów i Mulatów, był obecny w okolicznościach, które nie tylko pozbawiły ich wspólnych błogosławieństw, do których z natury byli uprawnieni, ale rzuciły ich w najgłębsze nieszczęścia przez nienaturalne oddzielenie i sprzedaż męża i żony od siebie nawzajem i od ich dzieci; szkoda, której wielkość może być pomyślana tylko przez przypuszczenia, że byliśmy w tym samym nieszczęśliwym przypadku. W sprawiedliwości wobec osób tak nieszczęśliwie sytuowanych i które, nie mając przed sobą perspektyw, na których mogą spoczywać swoje smutki i nadzieje, nie mają rozsądnej zachęty do pełnienia tej służby społeczeństwu, którą w przeciwnym razie mogliby; a także niewdzięczne upamiętnienie naszego własnego szczęśliwego wyzwolenia z tego stanu bezwarunkowego poddania się, na który zostaliśmy skazani przez tyranię Wielkiej Brytanii.
Niech zostanie uchwalona i zostanie niniejszym uchwalona przez przedstawicieli wolnomularzy Wspólnoty Pensylwanii w Zgromadzeniu Ogólnym zebranym i przez ten sam autorytet, że wszystkie osoby, jak również Murzyni i Mulaci, jak inni, którzy urodzą się w tym stanie, od i po przejściu tego aktu, nie będą uważane i uważane za sług na całe życie lub niewolników; i że wszelka Niewola życia lub Niewola dzieci w wyniku niewolnictwa ich matek, w przypadku wszystkich dzieci urodzonych w tym stanie od i po przejściu tego aktu, jak to zostało wspomniane, zostanie całkowicie zabrana, wygaszona i na zawsze zniesiona.
pod warunkiem, że każde dziecko Murzynów i Mulatów urodzone w tym stanie po przejściu tego aktu jak wyżej, które w przypadku, gdy ten akt nie został wykonany, urodziłoby się sługą przez lata lub życie lub niewolnikiem, będzie uważane za i będzie na mocy tego aktu sługą takiej osoby lub jej cesarzy, którzy w takim przypadku będą uprawnieni do służby dla takiego dziecka, dopóki dziecko nie osiągnie wieku dwudziestu ośmiu lat. lat, w sposób i na warunkach, na jakich słudzy związani przez Dożywocie na cztery lata są lub mogą być zatrzymane i zatrzymane; i może polubić korektę i karę, a intitled polubić ulgę w przypadku, gdy zostanie źle potraktowany przez swojego pana lub kochankę; i lubić należności za wolność i inne przywileje, jako słudzy związani przez okres czterech lat, są lub mogą być wprowadzone, chyba że osoba, do której należy służba dla takiego dziecka, porzuci swoje roszczenie do tego samego, w którym to przypadku nadzorcy ubogich w Miejskim miasteczku lub dzielnicy, odpowiednio, gdzie takie dziecko zostanie porzucone, zobowiązują się w ten sposób każde dziecko tak porzucone jako uczeń na czas nieprzekraczający wieku w niniejszym dokumencie, wcześniej ograniczonego do służby dla takich dzieci.
i będzie dalej uchwalone przez wyżej wymieniony Organ, że każda osoba, która jest lub będzie właścicielem jakiegokolwiek Murzyna lub Mulata niewolnika lub sługi na całe życie lub do wieku trzydziestu jeden lat, teraz w tym stanie, lub jego prawowity adwokat, w lub przed wspomnianym pierwszym dniem listopada następnego, dostarczy lub spowoduje dostarczenie na piśmie urzędnikowi pokoju hrabstwa lub urzędnikowi Sądu Rejestrowego miasta Filadelfia, w którym odpowiednio zamieszkuje, imię i nazwisko oraz imię i nazwisko osoby, która zawód lub zawód takiego właściciela oraz nazwę powiatu i Okręg miejski lub Oddział, w którym mieszka, a także imię i nazwisko każdego takiego niewolnika, niewolnika, sługi i sług do końca życia lub do wieku trzydziestu jeden lat wraz z ich wiekiem i płcią indywidualnie i odpowiednio ustalonymi i załączonymi, przez taką osobę będącą własnością lub statutowo zatrudnioną, a następnie znajdującą się w tym stanie w celu ustalenia i odróżnienia niewolników i sług do końca życia i lat do wieku trzydziestu jeden lat w tym stanie, którzy będą takimi we wspomnianym pierwszym dniu listopada następnego, od wszystkich innych osób, których dane zostaną określone przez wspomnianego urzędnika tego państwa. Sesje i Urzędnik wspomnianego Sądu Miejskiego są wpisywane do ksiąg, które mają być dostarczone w tym celu przez wspomnianych urzędników; i że żaden Murzyn lub Mulat obecnie w tym stanie nie może od i po wspomnianym pierwszym dniu listopada zostać uznany za niewolnika lub sługę na całe życie lub do wieku trzydziestu jeden lat, chyba że jego nazwisko zostanie wpisane w taki sposób, jak wyżej wymienione, z wyjątkiem takich Murzynów i Mulatów niewolników i sług, które są dalej wyjątkiem; wspomniany urzędnik ma prawo do opłaty w wysokości dwóch dolarów za każdego niewolnika lub sługę tak wpisane jak wyżej, od Skarbnika powiatu, aby być dopuszczone do niego w swoich rachunkach.
pod warunkiem zawsze, że każda osoba, w której własność lub prawo do usług jakiegokolwiek Murzyna lub Mulata będzie przysługiwało na mocy tego aktu, inne niż te, które są tu wcześniej wyłączone, jego spadkobiercy, wykonawcy, Administratorzy i cesjonariusze, a wszyscy i każdy z nich Solidarnie będą odpowiedzialni wobec nadzorców biednych miasta, miasteczka lub dzielnicy, do których każdy taki Murzynka lub Mulata stanie się wymagalny, za tak niezbędne wydatki, z kosztami pozwu na nie, jak tacy nadzorcy mogą być zobowiązani do być przez zaniedbanie właściciela, pana lub kochanki takiego Murzyna lub Mulat, bez względu na nazwę i inne opisy takiego Murzyna lub Mulata nie mogą być wprowadzane i rejestrowane jak wyżej; chyba że jego pan lub właściciel, zanim taki niewolnik lub sługa osiągnie swój dwudziesty ósmy rok, wykona i zarejestruje we właściwym hrabstwie akt lub Instrument zapewniający takiej niewolnicy lub słudze jego wolność.
i będzie dalej uchwalone przez wyżej wymieniony Organ, że przestępstwa i zbrodnie Murzynów i Mulatów, jak również niewolników, sług i wolnych ludzi, powinny być badane, osądzane, korygowane i karane w taki sam sposób, jak przestępstwa i zbrodnie innych mieszkańców tego stanu są i powinny być badane, osądzane, korygowane i karane, a nie inaczej, z wyjątkiem tego, że niewolnik nie może być dopuszczony do bycia świadkiem jako wolny człowiek.
i będzie dalej uchwalone przez wyżej wymieniony Organ, że we wszystkich przypadkach, w których wyrok śmierci zostanie ogłoszony przeciwko niewolnikowi, ława przysięgłych, przed którą będzie sądzona, ocenia i deklaruje wartość takiego niewolnika, a w przypadku wykonania takiego wyroku sąd wydaje postanowienie dotyczące Skarbnika stanu, które należy zapłacić właścicielowi za to samo i za koszty ścigania, ale w przypadku umorzenia lub złagodzenia tylko za koszty.
i będzie dalej uchwalone przez wyżej wymienioną władzę, że nagroda za wzięcie zbiegłych i uciekających niewolników i sług Murzynów i Mulatów oraz kary za zwabianie, zajmowanie się lub ukrywanie, ukrywanie lub zatrudnianie niewolników i sług Murzynów i Mulatów będą takie same i zostaną odzyskane w podobny sposób, jak w przypadku sług związanych na cztery lata.
i będzie dalej uchwalone przez wyżej wymienione władze, że żaden mężczyzna lub kobieta z jakiegokolwiek narodu lub koloru, z wyjątkiem Murzynów lub Mulatów, którzy zostaną zarejestrowani jako wyżej wspomniani, nie będzie w żadnym momencie uważany za, osądzony lub utrzymany na terytoriach tej wspólnoty za niewolników lub służących na całe życie, ale jako wolni i wolni kobiety; z wyjątkiem niewolników domowych uczestniczących w Delegatach w Kongresie z innych stanów amerykańskich, ministrowie spraw zagranicznych i konsulowie oraz osoby przejeżdżające lub przebywające w tym stanie, i nie stając się tam rezydentem; i marynarzy zatrudnionych na statkach, nie należących do żadnego mieszkańca tego państwa, ani zatrudnionych na żadnym statku należącym do takiego mieszkańca, pod warunkiem że niewolnicy domowi nie będą alienowani ani sprzedawani żadnemu mieszkańcowi, ani (z wyjątkiem członków Kongresu, ministrów spraw zagranicznych i konsulów) zatrzymani w tym stanie dłużej niż sześć miesięcy.
pod warunkiem, że zawsze i będzie dalej uchwalony przez wyżej wymieniony Organ, że ten akt ani żadna rzecz w nim zawarta nie daje ulgi ani schronienia żadnemu uciekającemu lub zbiegłemu Murzynowi lub Mulatowi niewolnikowi lub słudze, który sam się nieobecny lub nieobecny od swojego właściciela, pana lub kochanki, zamieszkałego w jakimkolwiek innym państwie lub kraju, ale taki właściciel, Pan lub kochanka, ma takie prawo i pomoc do żądania, roszczenia i odebrania swojego niewolnika lub sługi, jakie mógłby mieć w przypadku, gdyby ten akt nie został uznany za zrobione. I że wszyscy niewolnicy Murzyni i Mulaci, obecnie posiadani i dotychczas mieszkający w tym stanie, którzy się nieobecni, lub zostali potajemnie zabrani, lub którzy mogą być zatrudnieni za granicą jako marynarze, i nie wrócili ani nie zostali sprowadzeni do swoich właścicieli, panów lub kochanek, przed uchwaleniem tego aktu, mogą w ciągu pięciu lat zostać zarejestrowani jako skuteczni, jak nakazuje ten akt dotyczący tych, którzy są teraz w państwie, w sprawie produkcji takiego niewolnika, przed dowolnymi dwoma sędziami pokoju i zaspokojenia wspomnianych sędziów przez należny dowód, że ich niewolnicy są niewolnikami. byłego zamieszkania, ucieczki, zabierania lub Nieobecność takiego niewolnika, o którym mowa powyżej; który następnie skieruje i rozkaże, aby tego niewolnika wpisano do księgi, o której mowa powyżej.
i chociaż można próbować uniknąć tego aktu, wprowadzając do tego stanu Murzynów i Mulatów, zobowiązanych Przymierzem do służby przez długie i nieuzasadnione lata, jeśli nie będzie temu zapobiec.
czy w związku z tym zostanie uchwalone przez wyżej wymieniony Organ, że żadne Przymierze służebności osobistej lub stażu nie będzie ważne ani wiążące dla Murzyna lub Mulata przez okres dłuższy niż siedem lat; chyba że taki sługa lub uczeń był na początku takiej służebności lub praktyki w wieku poniżej dwudziestu jeden lat; w takim przypadku taki Negroe lub Mulat może być utrzymany jako sługa lub uczeń odpowiednio, zgodnie z Przymierzem, w zależności od przypadku, aż osiągnie wiek dwudziestu ośmiu lat, ale nie dłużej.
i być dalej uchwalone przez władze wyżej wymienione, że akt Zgromadzenia prowincji Pensylwanii uchwalony w roku tysiąc siedemset pięć, intitled ” Akt na proces Murzynów;”a inny akt Zgromadzenia wspomnianej prowincji uchwalony w roku tysiąc siedemset dwadzieścia pięć wprowadził „Akt dla” lepszego uregulowania Murzynów w tej prowincji;”i inny akt Zgromadzenia wspomnianej prowincji uchwalony w roku tysiąc siedemset sześćdziesiąt jeden wprowadził „akt nałożenia cła na niewolników Murzynów i Mulatów przywiezionych do tej prowincji”, a także inny akt Zgromadzenia wspomnianej prowincji, uchwalony w roku tysiąc siedemset siedemdziesiąt trzy, wprowadził „akt ustanawiania wieczystego aktu nakładania cła na niewolników Murzynów i Mulatów przywiezionych do tej prowincji i nałożenia dodatkowego „cła na wspomnianych niewolników”, zostaje niniejszym Uchylony i unieważniony.
John Bayard, mówca
uchwalony w Filadelfii w środę pierwszego dnia marca, Anno Domini tysiąc siedemset osiemdziesiąt
Thomas Paine, Urzędnik Zgromadzenia Ogólnego