Zdjęcie dzięki uprzejmości CDC
lekarz i pacjent
ORLANDO – wyniki retrospektywnego badania wykazały, że osoby, które przeżyły chłoniaka lub raka piersi, miały znacznie większe ryzyko zastoinowej niewydolności serca (CHF) niż pacjenci, którzy nie mieli raka.
to zwiększone ryzyko zaobserwowano już po roku od rozpoznania raka, ale nadal było obecne 20 lat po rozpoznaniu.
ogółem u 1 na 10 pacjentów z rakiem wystąpiła zastoinowa niewydolność serca po 20 latach.
„większość pacjentów nie rozwija niewydolności serca, ale nasze badania pomagają nam rozpoznać czynniki związane z nią i znaczenie odpowiedniej opieki serca po leczeniu raka”, powiedział Carolyn Larsen, MD, z Kliniki Mayo w Rochester, Minnesota.
„nasze badania sugerują, że okresowe obrazowanie serca w celu monitorowania uszkodzenia serca może być konieczne u niektórych pacjentów z rakiem, nawet jeśli nie mają żadnych objawów uszkodzenia serca początkowo po chemioterapii. Dodatkowo podkreśla, że praca nad zdrowym stylem życia serca jest ważna dla pacjentów z rakiem i osób, które przeżyły, aby zmniejszyć ogólne ryzyko chorób serca.”
Dr Larsen i jej współpracownicy zaprezentowali te badania jako plakat (streszczenie 1105-066) na 67.dorocznej sesji naukowej American College of Cardiology & Expo (ACC.18).
pacjenci
korzystając z danych z Rochester Epidemiology Project, naukowcy retrospektywnie śledzili przypadki zastoinowej niewydolności serca u 900 pacjentów z rakiem i 1550 pacjentów nienowotworowych. Pacjenci byli leczeni w hrabstwie Olmsted w Minnesocie w latach 1985-2010.
dla obu grup pacjentów mediana wieku na początku badania wynosiła około 53 lat, nieco ponad 90% w każdej grupie było białe, a prawie 80% w każdej grupie stanowiły kobiety.
6 do 7% pacjentów miało cukrzycę, a około 30% w każdej grupie miało nadciśnienie. Trzydzieści osiem procent każdej grupy miało hiperlipidemię, a 31% było otyłych.
pięć procent pacjentów z chorobą nowotworową i 2% grup kontrolnych miało chorobę wieńcową (P<0, 001). Była to jedyna istotna różnica w cechach wyjściowych.
u pacjentów z chorobą nowotworową rozpoznano chłoniaka nieziarniczego (28%), chłoniaka Hodgkina (9%) lub raka piersi (64%). Czterdzieści siedem procent otrzymało promieniowanie, w tym prawą klatkę piersiową (21%), lewą klatkę piersiową (23%) i śródpiersia (4%).
84% pacjentów otrzymywało leczenie antracyklinami. Mediana dawki izotoksycznej doksorubicyny wynosiła 240 mg/m2 pc.
na początku badania, 12% pacjentów z chorobą nowotworową przyjmowało leki beta-adrenolityczne, 8% przyjmowało inhibitory konwertazy angiotensyny, 4% przyjmowało leki blokujące receptory angiotensyny, a 11% przyjmowało statyny.
wyniki
prawdopodobieństwo wystąpienia zastoinowej niewydolności serca u pacjentów z chorobą nowotworową było ponad 3 razy większe niż w grupie kontrolnej. Współczynnik ryzyka (HR) wynosił 3 ,6 (p<0, 01) w analizie dostosowanej do wieku, płci, cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej, dyslipidemii i otyłości na początku badania.
zwiększone ryzyko zastoinowej niewydolności serca u pacjentów z chorobą nowotworową było widoczne po pierwszym roku rozpoznania nowotworu i utrzymywało się po 20 latach obserwacji.
„ryzyko niewydolności serca nie ustępuje po kilku latach” „Jest to kwestia długoterminowa, którą pacjenci muszą omówić ze swoimi lekarzami i wykorzystać jako motywację do zachowania zdrowia serca.”
częstość występowania zastoinowej niewydolności serca u pacjentów z chorobą nowotworową i u pacjentów z grupy kontrolnej była następująca:
- 1 rok-1, 5% vs 0, 1%
- 5 lat—3, 1% vs 0, 9%
- 10 lat—5, 0% vs 2%
- 20 lat—10.1% vs 5,8%.
wielozmienna analiza u pacjentów z rakiem wykazała kilka niezależnych czynników ryzyka zastoinowej niewydolności serca, w tym:
- dawka izotoksyczna doksorubicyny ≥ 300 mg/m2 pc. (HR=2, 34, P=0, 003)
- wiek w momencie rozpoznania (HR=3, 06 dla wieku ≥ 80 vs 60-69, P=0, 01)
- choroba wieńcowa w momencie rozpoznania (HR=2, 27, P=0, 04)
- cukrzyca w momencie rozpoznania (HR=2, 39, P<0, 01).
Dr Larsen powiedział, że potrzebne są dodatkowe badania, aby ustalić, dlaczego cukrzyca niesie ze sobą większe ryzyko niż inne tradycyjne czynniki ryzyka, takie jak wysokie ciśnienie krwi, w tej grupie.
ograniczanie ryzyka
wyniki te rodzą ważne pytania dotyczące tego, jaki powinien być odpowiedni nadzór w przypadku problemów z sercem po leczeniu nowotworowym, powiedział dr Larsen. Uważa, że częstsze obrazowanie serca może być uzasadnione u niektórych pacjentów, aby wcześniej wykryć objawy zastoinowej niewydolności serca.
„Echokardiogram wykonuje się zwykle 6 do 12 miesięcy po leczeniu raka antracykliną, ale jak często należy to robić po tym? Musimy być bardziej czujni, aby upewnić się, że staramy się zapobiegać lub kontrolować problemy z sercem po leczeniu nowotworowym, zwłaszcza w świetle rosnącego uznania związku między niektórymi metodami leczenia raka a chorobami serca.”
Dr Larsen zauważył również, że sami pacjenci mogą odgrywać rolę w zmniejszaniu ryzyka wystąpienia zastoinowej niewydolności serca, nawet jeśli zaczynają w niekorzystnej sytuacji.
zdrowy styl życia-utrzymanie prawidłowej masy ciała, regularne ćwiczenia i kontrolowanie innych czynników ryzyka, takich jak wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca i wysoki poziom cholesterolu—może pomóc obniżyć ryzyko chorób serca i zastoinowej niewydolności serca.
„jeśli pacjenci wiedzą, że otrzymali leki, które mogą zwiększyć ryzyko niewydolności serca, jeszcze ważniejsze jest, aby zadbać o aspekty swojego życia, które mogą kontrolować, aby zmniejszyć ryzyko w jak największym stopniu i współpracować z zespołem opieki medycznej w celu wykrycia problemów tak wcześnie, jak to możliwe”, powiedział dr Larsen.