[choroba pęcherzyków gazu u ryb]

choroba pęcherzyków gazu (GBD), niezakaźny, wywołany przez środowisko / fizycznie uraz, jest spowodowany wzrostem ciśnienia rozpuszczonego gazu powyżej ciśnienia powietrza otoczenia (przesycenie). Często przyczyną jest zwiększone parcjalne ciśnienie azotu-zwłaszcza wiosną – / w wodach gruntowych. Podatne są wszystkie gatunki ryb, a także płazy i bezkręgowce wodne. Gatunki ryb i grupy wiekowe różnią się wrażliwością; pływać w górę narybku jest bardzo zagrożony. Choroba może występować w postaci przewlekłej przy około 103%, a w postaci ostrej przy ciśnieniu gazu całkowitego powyżej 110/115% (TGP). Ryby, zwłaszcza smażyć, z przewlekłą postacią umierają powoli bez objawów. Objawami klinicznymi postaci ostrej są dezorientacja, rozedma podskórna, zator, exophthalmus przeważnie tylko z jednej strony, pływanie w pobliżu powierzchni wody z zaciemnioną skórą, krwotoki i wysoka śmiertelność. Straty rosną wraz ze wzrostem TGP. Ogólnie śmiertelność w postaci przewlekłej zwiększa się przez wtórne infekcje tkanki rozedmy. Ponieważ procesy techniczne mogą być przyczyną wzrostu całkowitego ciśnienia gazu, takie jak pompowanie wody, podgrzewanie wody lub mieszanie zimnej z ciepłą wodą, w tym kontekście można mówić o „technopatii”. Zaleca się następujący” terapeutyczny ” pomiar: unikaj czynników przyczynowych, przenoś uszkodzone ryby w rozszerzonej wodzie, wyłącz przyczynę, kompensuj ciśnienie w głębszej wodzie, jeśli to możliwe.