Globalne Dzikie połowy są obecnie w stanie spadku, a siedliska oceaniczne, takie jak ujścia rzek i rafy koralowe, są w stanie krytycznym. Wynika to z wielu czynników – od globalnego ocieplenia po zakwaszenie oceanów. Akwakultura lub hodowla niektórych ryb, takich jak łosoś, wydaje się nie rozwiązywać problemu. Ryby hodowlane są produktami żywionymi dzikimi rybami, takimi jak ryby pastewne – w związku z tym hodowla kończy się poważnym negatywnym wpływem na dzikiego łososia, co sprawia, że tego typu hodowla jest w dłuższej perspektywie niezrównoważona.
zarządzanie rybołówstwem było przez długi czas ograniczone, skupiając się wyłącznie na docelowych populacjach ryb i nie biorąc pod uwagę wpływu na ekosystemy. Obecni badacze dostrzegają korelację między spadkiem liczebności i różnorodności gatunków a sektorem rybołówstwa. Obecnie naukowcy zajmujący się oceną zasobów pracują nad kwestiami ochrony jako sposobem na stworzenie zrównoważonego rozwoju, wspierając w ten sposób zarówno Życie morskie, jak i Przemysł rybny.
istnieją konkretne sposoby, w jakie każdy może pomóc wspierać zrównoważony rozwój naszego rybołówstwa:
- zrównoważony rozwój społeczny – podejmowanie zrównoważonych wyborów dotyczących owoców morza jest ważne, gdy wspieramy rozwiązania na rzecz zrównoważonych oceanów. Wybór zrównoważonych owoców morza jest aktem wyboru zrównoważonych produktów przy zakupie owoców morza. Zrównoważone owoce morza to owoce morza poławiane lub hodowane w sposób, który może utrzymać lub zwiększyć produkcję w dłuższej perspektywie. Naukowcy sugerują, że konsumenci powinni wybierać owoce morza ze zrównoważonych połowów. Mają one niską podatność na presję połowową, więc nie są przełowione. Mają strukturę zapasów i obfitość wystarczającą do utrzymania lub zwiększenia długoterminowej wydajności. Stosują również techniki, które minimalizują połów gatunków niepożądanych i/lub nieeksploatowanych.
- zrównoważone połowy-komercyjne lub własne praktyki połowowe, które utrzymują populację ryb i zasobów rybnych. Metody połowowe, takie jak trawlowanie, mogą zaszkodzić innym organizmom morskim, ponieważ wyławiają gatunki, które nie są objęte docelowym połowem floty. Zapewnienie, by floty rybackie stosowały metody, które nie szkodzą środowisku i które pozwalają jedynie na połów ukierunkowanych owoców morza, sprzyja ochronie wielu gatunków morskich.
- ograniczenie przełowienia – Duże połowy mają sens ekonomiczny dla każdej floty rybackiej; należy jednak wziąć pod uwagę związane z tym długofalowe reperkusje. Populacje ryb, które zostały wyczerpane, nie mogą łatwo się uzupełniać poprzez rozmnażanie. Usuwanie gatunków ryb w tempie, w którym ich populacje nie mogą rozmnażać się wystarczająco szybko, było jedną z najważniejszych przyczyn wyczerpywania się zasobów w ciągu ostatnich trzech dekad. Widzieliśmy to w przypadku chilijskiego labraksa. W latach 90.chilijski okoń morski stał się popularny w restauracjach, powodując wzrost popytu. Ryby pochodzą z Południowego Pacyfiku i Południowego Oceanu Atlantyckiego i chociaż połowy na tym obszarze są regulowane przez umowy międzynarodowe, są bardzo trudne do wyegzekwowania. Nielegalne połowy stały się powszechne, a chilijski labraks został niemal wyłowiony. Dziś trwa kampania” Take a Pass on Chilean Sea Bass”, której aktywiści i naukowcy mają nadzieję, że da on chilijskiemu Labraksowi szansę na wyzdrowienie.
obecnie podejmowane są wspólne wysiłki na rzecz zapewnienia zrównoważonego rozwoju rybołówstwa na poziomie globalnym. Ograniczanie przełowienia i przyłowów poprzez zarządzanie rybołówstwem jest w czołówce tych wysiłków. Jednak zarządzanie populacjami ryb wymaga współpracy na wszystkich szczeblach władzy, od społeczności lokalnych po narody na całym świecie.
rządy mogą wkrótce zacząć zwracać się do społeczności naukowej o nowe podejście do problemu wyczerpanych zasobów rybnych. Obecnie badana jest żywotność nawożenia oceanów w celu przywrócenia populacji ryb. Oceaneos jest centrum doskonałości w tej szybko rozwijającej się dziedzinie. Firma oferuje wymaganą wiedzę i najnowocześniejszą technologię, aby umożliwić rządom prowadzenie starannie kontrolowanych i odpowiedzialnych inicjatyw nawożenia oceanów zgodnie z wytycznymi ONZ.