IC 35-41-3-2
użycie siły w celu ochrony osoby lub mienia
Sec. 2. (a) osoba jest uzasadniona użyciem uzasadnionej siły wobec innej osoby w celu ochrony osoby lub osoby trzeciej przed tym, co osoba ta zasadnie uważa za bezpośrednie użycie bezprawnej siły. Jednak osoba:
(1) jest usprawiedliwiona w użyciu siły śmiertelnej, a
(2) nie ma obowiązku się wycofać;
jeśli osoba racjonalnie uważa, że siła ta jest niezbędna do zapobieżenia poważnemu uszkodzeniu ciała osoby lub osoby trzeciej lub popełnieniu przestępstwa przymusowego. Żadna osoba w tym stanie nie może być zagrożona prawem jakiegokolwiek rodzaju w celu ochrony osoby lub osoby trzeciej za pomocą rozsądnych niezbędnych środków.
(b) osoba:
(1) jest uzasadniona użyciem rozsądnej siły, w tym siły śmiertelnej, przeciwko innej osobie; i
(2) nie ma obowiązku wycofania się;
jeśli osoba racjonalnie uważa, że siła jest niezbędna do zapobieżenia lub zakończenia bezprawnego wjazdu drugiej osoby lub ataku na jej mieszkanie, kurtynę lub zajmowany pojazd silnikowy.
(c) w odniesieniu do mienia innego niż mieszkanie, zasiedzenie lub zajmowany pojazd silnikowy, osoba jest uzasadniona użyciem siły w stosunku do innej osoby, jeśli osoba w uzasadniony sposób uważa, że siła jest konieczna do natychmiastowego zapobieżenia lub rozwiązania naruszenia lub ingerencji innej osoby w mienie legalnie będące w posiadaniu osoby, legalnie będące w posiadaniu członka najbliższej rodziny osoby lub należące do osoby, której własność dana osoba ma prawo chronić. Jednak osoba:
(1) jest uzasadniona w użyciu siły śmiertelnej; i
(2) nie ma obowiązku się wycofać;
tylko wtedy, gdy ta siła jest uzasadniona w podpunkcie (a).
(d) osoba jest uzasadniona użyciem rozsądnej siły, w tym siły śmiertelnej, przeciwko innej osobie i nie ma obowiązku wycofania się, jeśli osoba rozsądnie uważa, że siła jest konieczna, aby zapobiec lub powstrzymać drugą osobę przed porwaniem, próbą porwania lub w inny sposób zajęciem lub próbą przejęcia bezprawnej kontroli nad samolotem w locie. Do celów niniejszej podsekcji uznaje się, że statek powietrzny znajduje się w locie, podczas gdy statek powietrzny jest:
(1) na ziemi w Indianie:
(a) po zamknięciu drzwi samolotu do startu; oraz
(B) do momentu startu samolotu;
(2) w przestrzeni powietrznej nad Indianą; lub
(3) na ziemi w Indianie:
(a) po wylądowaniu samolotu; oraz
(B) przed otwarciem drzwi samolotu po wylądowaniu.
(e) niezależnie od podpunktów (A), (b) I (c), osoba nie jest uzasadniona użyciem siły, jeżeli:
(1) osoba popełnia lub ucieka po popełnieniu przestępstwa;
(2) osoba prowokuje bezprawne działanie innej osoby z zamiarem spowodowania obrażeń ciała drugiej osoby; lub
(3) osoba wdała się w walkę z inną osobą lub jest początkowym agresorem, chyba że osoba wycofa się ze spotkania i przekaże drugiej osobie zamiar takiego działania, a druga osoba nadal kontynuuje lub grozi kontynuacją bezprawnych działań.
(f) niezależnie od podpunktu (d), osoba nie jest uzasadniona użyciem siły, jeśli osoba:
(1) popełnia lub ucieka po popełnieniu przestępstwa;
(2) prowokuje bezprawne działanie innej osoby z zamiarem spowodowania obrażeń ciała drugiej osoby; lub
(3) kontynuuje walkę z inną osobą po tym, jak druga osoba wycofa się z spotkania i komunikuje się z drugą osobą o zamiarze zaprzestania porwania,
prób porwania lub w inny sposób zajęcia lub próby przejęcia bezprawnej kontroli nad samolotem w locie.
dodany przez Dz. U. 1976, s. 148, S. 1. Zmienione przez ustawy z 1977 r., P. L. 340, SEK. 8; ustawy z 1979 r., P. L. 297, SEK.1; P. L. 59-2002, SEK.1; P. L. 189-2006, SEK.1.
IC 35-41-3-3
użycie siły w celu aresztowania lub ucieczki
Sec. 3. (a) osoba inna niż funkcjonariusz organów ścigania jest uzasadniona użyciem siły wobec innej osoby w celu dokonania aresztowania lub zapobieżenia ucieczce drugiej osoby, jeśli:
(1) przestępstwo zostało popełnione; i
(2) istnieje prawdopodobny powód, aby sądzić, że druga osoba popełniła to przestępstwo.
jednak taka osoba nie jest uzasadniona w użyciu siły śmiertelnej, chyba że ta siła jest uzasadniona zgodnie z sekcją 2 niniejszego rozdziału.
(b) funkcjonariusz organów ścigania jest uzasadniony przy użyciu rozsądnej siły, jeśli funkcjonariusz w uzasadniony sposób uważa, że siła jest konieczna do dokonania zgodnego z prawem aresztowania. Jednakże funkcjonariusz jest uzasadniony w użyciu siły śmiertelnej tylko wtedy, gdy:
(1) ma prawdopodobne powody, aby sądzić, że ta siła śmiertelna jest konieczna:
(A) w celu zapobieżenia popełnieniu przestępstwa z użyciem siły; lub
(b) w celu dokonania aresztowania osoby, której funkcjonariusz ma prawdopodobne powody, aby sądzić, że stanowi zagrożenie poważnego uszkodzenia ciała funkcjonariusza lub osoby trzeciej.; i
(2) dał ostrzeżenie, jeśli to możliwe, osobie, przeciwko której ma zostać użyta śmiertelna Siła.
c) funkcjonariusz organów ścigania dokonujący aresztowania na podstawie nieważnego nakazu jest uzasadniony użyciem siły tak, jakby nakaz był ważny, chyba że funkcjonariusz wie, że nakaz jest nieważny.
d) funkcjonariusz organów ścigania, który ma aresztowaną osobę w areszcie, jest uzasadniony użyciem tej samej siły, aby zapobiec ucieczce aresztowanej osoby z aresztu, którą funkcjonariusz byłby uzasadniony użyciem, gdyby funkcjonariusz aresztował tę osobę. Jednakże oficer jest uzasadniony w użyciu siły śmiertelnej tylko wtedy, gdy:
(1) ma prawdopodobne powody, aby sądzić, że siła śmiertelna jest konieczna, aby zapobiec ucieczce z aresztu osoby, której oficer ma prawdopodobne powody, aby sądzić, że stanowi zagrożenie poważnego uszkodzenia ciała oficera lub osoby trzeciej; oraz
(2) ostrzegł, jeśli to możliwe, osobę, przeciwko której ma być użyta Siła śmiertelna.
e) strażnik lub inny urzędnik w Zakładzie Karnym lub funkcjonariusz organów ścigania jest uzasadniony użyciem rozsądnej siły, w tym siły śmiertelnej, jeśli funkcjonariusz ma prawdopodobne powody, aby sądzić, że siła jest konieczna, aby zapobiec ucieczce osoby zatrzymanej w zakładzie karnym.
(f) niezależnie od podsekcji (b), (d) lub (e), funkcjonariusz organów ścigania, który jest pozwanym w postępowaniu karnym, ma takie samo prawo jak osoba, która nie jest funkcjonariuszem organów ścigania, do dochodzenia samoobrony zgodnie z IC 35-41-3-2.
dodany przez Dz. U. 1976, s. 148, S. 1. Zmienione Ustawą z 1977 r., P.L. 340, SEK.9; Dz. U. 1979, P. L. 297, SEK.2; P. L. 245-1993, SEK.1.