Louis Blériot

Louis Blériot

urodzony

Louis Charles Joseph Blériot
1 lipca 1872
Cambrai, Francja

zmarł

1 sierpnia 1936 (w wieku 64 lat)
Paryż, Francja

narodowość

Francuski

zawód

wynalazca i inżynier

znany z

pierwszego lotu cięższego od powietrza przez kanał La Manche,
pierwszego działającego jednopłatowca

małżonka(małżonków)

Alice védère (1901)

nagrody

Légion d ’ honneur
Prix Osiris

Louis Charles Joseph Blériot (ur. 1 lipca 1872, zm. 1 sierpnia 1936) – Francuski lotnik, wynalazca i inżynier. Opracował pierwsze praktyczne reflektory do samochodów i założył dochodowy biznes produkujący je, wykorzystując znaczną część pieniędzy, które zarobił, aby sfinansować swoje próby budowy udanego samolotu. W 1909 roku zasłynął na całym świecie wykonując pierwszy lot przez kanał La Manche w cięższym od powietrza samolocie, zdobywając nagrodę w wysokości 1000 funtów oferowaną przez gazetę Daily Mail. Blériot był również pierwszym, który stworzył działający, napędzany, pilotowany samolot jednopłatowy. i założyciel odnoszącej sukcesy firmy produkującej samoloty.

Wczesne lata

urodził się w Cambrai przy rue de l 'arbre à Poires 17 (obecnie rue Sadi-Carnot), był pierwszym z pięciorga dzieci Clémence’ a i Charlesa Blériota. W wieku 10 lat Blériot został wysłany jako boarder do Institut Notre Dame w Cambrai, gdzie często zdobywał nagrody klasowe, w tym jedną za rysunek. W wieku 15 lat przeniósł się do liceum w Amiens, gdzie mieszkał z ciotką. Po zdaniu egzaminu maturalnego z przedmiotów ścisłych i niemieckiego postanowił podjąć próbę wstąpienia do prestiżowej École Centrale Paris. Wejście było wymagającym egzaminem, do którego konieczne było specjalne czesne, w związku z czym Blériot spędził rok w Collège Sainte-Barbe w Paryżu. Zdał egzamin, plasując się na 74 miejscu wśród 243 kandydatów, a szczególnie dobrze radzi sobie w testach umiejętności rysowania. Po trzech latach wymagających studiów w École Centrale, Blériot ukończył 113 z 203 w swojej klasie.Następnie musiał odbyć obowiązkową służbę wojskową i spędził rok jako podporucznik w 24 Pułku Artylerii, stacjonującym w Tarbes w Pirenejach.Następnie podjął pracę w Baguès, firmie elektrotechnicznej w Paryżu. Opuścił firmę po opracowaniu pierwszego na świecie praktycznego reflektora do samochodów, wykorzystującego Kompaktowy zintegrowany generator acetylenu. W 1897 roku Blériot otworzył salon wystawowy przy rue de Richlieu 41 w Paryżu. Firma odniosła sukces i wkrótce dostarczył swoje lampy zarówno Renault, jak i Panhard-Levassor, dwóm czołowym producentom samochodów tamtych czasów. W październiku 1900 roku Blériot jadł lunch w swojej zwykłej restauracji w pobliżu swojego salonu wystawowego, kiedy jego oko wpadło w oko młodej kobiecie, która jadła lunch z rodzicami. Tego wieczoru powiedział matce: „widziałem dziś młodą kobietę. Ożenię się z nią, albo z nikim.”Łapówka dla kelnera zabezpieczyła szczegóły jej tożsamości; była Alice Védères, córką emerytowanego oficera armii. Blériot zaczął zabiegać o nią z taką samą determinacją, jaką później wniósł do swoich eksperymentów lotniczych i 21 lutego 1901 roku para wzięła ślub.

wczesne eksperymenty lotnicze

Blériot zainteresował się lotnictwem w Ecole Centrale, ale jego poważne eksperymenty prawdopodobnie zainspirowały obejrzenie Avionu III Clémenta Adera na wystawie Exposition Universelle w 1900 roku. W tym czasie jego działalność szła na tyle dobrze, że Blériot mógł poświęcić zarówno czas, jak i pieniądze na eksperymenty. Jego pierwsze eksperymenty były z serią ornitopterów, które zakończyły się niepowodzeniem. W kwietniu 1905 Blériot spotkał się z Gabrielem Voisinem, zatrudnionym przez Ernesta archidiakona do pomocy przy eksperymentalnych szybowcach.

Blériot był obserwatorem pierwszych prób szybowca voisin, który zbudował 8 czerwca 1905 roku. Fotografia Cine ’ a była jednym z hobby Blériota, a film z tego lotu został nakręcony przez niego. Sukces tych prób skłonił go do zamówienia podobnej maszyny od Voisin, szybowca Blériot II. 18 lipca podjęto próbę lotu tym samolotem, zakończoną katastrofą, w której Voisin prawie zatonął, ale nie odstraszyło to Blériota. W rzeczywistości zasugerował, aby Voisin przestał pracować dla archidiakona i nawiązał z nim współpracę. Voisin przyjął propozycję i obaj założyli Ateliers d ’ Aviation Edouard Surcouf, Blériot et Voisin. Działa w latach 1905-1906, firma zbudowała dwa nieudane napędzane samoloty, Blériot III i Blériot IV, w dużej mierze przebudowę swojego poprzednika. Oba te samoloty były napędzane lekkimi silnikami Antoinette opracowanymi przez Léona Levavasseura. Blériot stał się udziałowcem firmy, a w maju 1906 roku dołączył do zarządu.

Blériot IV został uszkodzony w wypadku kołowania w Bagatelle 12 listopada 1906 roku. Rozczarowanie niepowodzeniem jego samolotu spotęgował sukces Alberto Santosa Dumonta tego samego dnia, kiedy udało mu się przelecieć swój 14-bis na dystansie 220 metrów (720 stóp), zdobywając nagrodę Aéro Club de France ZA pierwszy lot ponad 100 metrów. Miało to również miejsce w Bagatelle, czego świadkiem był Blériot. Współpraca z Voisin została rozwiązana, a Blériot założył własną firmę Recherches Aéronautiques Louis Blériot, gdzie zaczął tworzyć własne samoloty, eksperymentować z różnymi konfiguracjami i ostatecznie stworzyć pierwszy na świecie udany napędzany jednopłatowiec.

pierwszy z nich, canard configuration Blériot V, został po raz pierwszy wypróbowany 21 marca 1907 roku, kiedy Blériot ograniczył swoje eksperymenty do biegów naziemnych, co spowodowało uszkodzenie podwozia. Przeprowadzono dwie kolejne próby naziemne, również uszkadzające samolot, po których 5 kwietnia doszło do kolejnej próby. Lot miał tylko około 6 m, po czym przeciął silnik i wylądował, lekko uszkadzając podwozie. Kolejne próby miały miejsce 19 kwietnia, kiedy samolot, poruszając się z prędkością około 50 km / h (30 mph), opuścił Ziemię, Blériot zbytnio zareagował, gdy nos zaczął się podnosić, a maszyna najpierw uderzyła w nos ziemi i przewróciła się. Samolot został w dużej mierze zniszczony, ale Blériot był, dzięki wielkiemu szczęściu, nietknięty. Silnik samolotu znajdował się bezpośrednio za jego siedzeniem i miał wielkie szczęście, że nie został przez niego zmiażdżony.

później tego samego roku Blériot latał bardziej udanym Blériotem VII, jednopłatowcem z powierzchnią ogonową ułożoną w coś, co stało się, oprócz stosowania mechanizmu różnicowego do sterowania bocznego, nowoczesnym konwencjonalnym układem. Samolot ten, który pierwszy raz oblatał 16 listopada 1907 roku, został uznany za pierwszy udany samolot jednopłatowy. 6 grudnia Blériot wykonał dwa loty na dystansie ponad 500 metrów, w tym udany U-turn. Było to jak dotąd najbardziej imponujące osiągnięcie spośród francuskich pionierów, co skłoniło Patricka Alexandra do napisania do majora Baden Baden-Powella, prezesa Royal Aeronautical Society: „wróciłem wczoraj z Paryża. Myślę, że Blériot ze swoją nową maszyną jest liderem”. Kolejne dwa udane loty zostały wykonane 18 grudnia, ale podwozie upadło po drugim locie; samolot przewrócił się i został rozbity. Następny samolot blériota, Blériot VIII, został pokazany prasie w lutym 1908 roku. Była to porażka w jego pierwszej formie, ale po modyfikacjach okazała się skuteczna i 31 października 1908 roku udało mu się wykonać lot krzyżowy, wykonując lot z Toury do Arteny iz powrotem, łączny dystans 28 km. Nie był to pierwszy przelot z wąskim marginesem, ponieważ Henri Farman leciał z Bouy do Rheims, poprzedniego dnia. Cztery dni później. samolot został zniszczony w wypadku kołowania.

trzy różne samoloty zostały zaprezentowane na pierwszym Salonie Lotniczym w Paryżu, który odbył się pod koniec grudnia: jednopłatowiec Blériot IX, Blériot X, trzymiejscowy dwupłatowiec pchający i Blériot XI. Pierwsze dwa projekty, które wykorzystywały silniki Antoinette, nigdy nie latały, być może dlatego, że w tym czasie Blériot zerwał związek z firmą Antoinette, ponieważ firma zaczęła projektować i konstruować samoloty, a także silniki, przedstawiając Blériota w konflikcie interesów. Typ XI był początkowo napędzany silnikiem REP i po raz pierwszy został oblatany z tym silnikiem 18 stycznia 1909 roku, ale chociaż samolot leciał dobrze, po bardzo krótkim czasie w powietrzu, silnik zaczął się przegrzewać, co doprowadziło Blériota do kontaktu z Alessandro Anzanim, który opracował udany silnik motocyklowy, a następnie wszedł na rynek silników lotniczych. Co ważne, Anzani był związany z Lucienem Chauviere, który zaprojektował wyrafinowane laminowane śmigło orzechowe. Połączenie niezawodnego silnika i wydajnego śmigła przyczyniłoby się w znacznym stopniu do sukcesu modelu XI.

wkrótce po tym pojawił się Blériot XII, wysokoskrzydłowy dwumiejscowy jednopłatowiec, który po raz pierwszy oblatał 21 maja i przez pewien czas Blériot skoncentrował się na lataniu tą maszyną, wykonując ją z pasażerem 2 lipca, a 12 lipca wykonując pierwszy na świecie lot z dwoma pasażerami, z których jednym był Santos Dumont. Kilka dni później wał korbowy silnika E. N. V. pękł, a Blériot wznowił próby typu XI. 25 czerwca wykonał lot trwający 15 minut i 30 sekund, najdłuższy jak do tej pory, a następnego dnia zwiększył ten rekord do ponad 36 minut. Pod koniec lipca wziął udział w spotkaniu lotniczym w Douai, gdzie wykonał lot trwający ponad 47 minut na typ XII 3 lipca: następnego dnia przeleciał Typ XI przez 50 minut na kolejnym spotkaniu w Juvisy, a 13 lipca wykonał lot krzyżowy o długości 41 km z Etampes do Orleanu. O determinacji blériota świadczy fakt, że podczas lotu w Douai wykonanego 2 lipca część izolacji azbestowej po 15 minutach w powietrzu rozluźniła się z rury wydechowej. Po pół godzinie jeden z jego butów został spalony i odczuwał znaczny ból, ale mimo to kontynuował lot, aż awaria silnika zakończyła lot. Blériot doznał poparzeń trzeciego stopnia, a jego rany leczyły się ponad dwa miesiące.

16 czerwca 1909 roku Blériot i Voisin otrzymali wspólnie Prix Osiris, przyznawane przez Institut de France co trzy lata Francuzowi, który wniósł największy wkład w naukę. Trzy dni później, 19 lipca, poinformował Daily Mail o swoim zamiarze podjęcia próby zdobycia nagrody tysiąca funtów oferowanej przez gazetę za udane przekroczenie kanału La Manche cięższym od powietrza samolotem.

1909 Przejście kanału

Nagroda Daily Mail została po raz pierwszy ogłoszona w październiku 1908 roku, z nagrodą w wysokości 500 funtów za lot wykonany przed końcem roku. Kiedy 1908 minął bez poważnej próby, pula nagród została podwojona do 1000 funtów, a oferta została przedłużona do końca 1909 roku. Podobnie jak niektóre inne nagrody oferowane przez gazetę, była ona powszechnie postrzegana jako nic innego jak sposób na uzyskanie taniego rozgłosu: Paryska Gazeta Le Matin komentowała, że nie ma szans na wygraną nagrody.Kanał La Manche został przekroczony przez bezzałogowy balon wodorowy w 1784 r., a następnie w 1785 r. przez załogowe przejście przez Jean-Pierre Blanchard i John Jeffries.

Blériot miał trzech rywali o nagrodę, najpoważniejszym był Hubert Latham, obywatel francuski pochodzenia angielskiego latający samolotem Antoinette IV. Do zwycięstwa faworyzowały go zarówno Wielka Brytania, jak i Francja. Pozostali to Charles de Lambert, rosyjski arystokrata z francuskim rodowodem i jeden z uczniów Wilbura Wrighta, oraz Arthur Seymour, Anglik, który rzekomo posiadał dwupłatowiec Voisin. De Lambert dostał się do założenia bazy w Wissant, niedaleko Calais, ale Seymour nie zrobił nic poza zgłoszeniem swojego wpisu do Daily Mail. Lord Northcliffe, który zaprzyjaźnił się z Wilburem Wrightem podczas jego sensacyjnych demonstracji publicznych w 1908 roku we Francji, zaoferował nagrodę mając nadzieję, że Wilbur wygra. Wilbur chciał podjąć próbę i wezwał brata Orville w USA. Orville, wracając do zdrowia po poważnych obrażeniach odniesionych w wypadku, odpowiedział, że nie powinien podejmować prób kanału, dopóki nie będzie mógł przyjechać do Francji i asystować. Również Wilbur już zgromadził fortunę w nagrodach pieniężnych dla wysokości i czasu trwania lotów i zabezpieczone umowy sprzedaży dla Wright Flyer z Francuzami, Włosi, Brytyjczycy i Niemcy: jego tournée po Europie zakończyło się latem 1909 roku. Obaj bracia postrzegali próbę kanału za zaledwie tysiąc funtów jako nieistotną, biorąc pod uwagę niebezpieczeństwa związane z lotem.

Latham przybył do Calais na początku lipca i założył swoją bazę w Sangatte w częściowo opuszczonych budynkach, które zostały zbudowane dla wczesnej próby wykopania tunelu pod Kanałem. Wydarzenie cieszyło się dużym zainteresowaniem publiczności: poinformowano, że w Calais było 10 000 gości, a podobny tłum zebrał się w Dover, a firma Marconi utworzyła specjalne łącze radiowe na tę okazję, z jedną stacją na Cap Blanc Nez w Sangatte, a drugą na dachu hotelu Lord Warden w Dover. Tłumy czekały: pogoda była wietrzna, a Latham nie podjął próby aż do 19 lipca, ale 6 mil (9,7 km) od miejsca przeznaczenia jego samolot miał problemy z silnikiem i został zmuszony do pierwszego na świecie lądowania samolotu na morzu. Latham został uratowany przez francuski niszczyciel „Harpon”. i zabrany do Francji, gdzie spotkał się z wiadomością, że Blériot wziął udział w konkursie. Blériot, w towarzystwie dwóch mechaników i jego przyjaciela Alfreda Leblanca, przybył do Calais w środę 21 lipca i założył swoją bazę na farmie w pobliżu plaży w Les Baraques, między Calais a Sangatte. Następnego dnia z fabryki Antoinette dostarczono samolot zastępczy dla Latham. W piątek i sobotę wiatr był zbyt silny, aby podjąć próbę przeprawy, ale w sobotni wieczór zaczął opadać, wzbudzając nadzieje w obu obozach.

Leblanc poszedł spać około północy, ale był zbyt spięty, aby dobrze spać; o drugiej, wstał i sądząc, że pogoda jest idealna, obudził Blériota, który niezwykle pesymistycznie był i musiał zostać namówiony do zjedzenia śniadania. Jego duchy ożywiły się jednak i o wpół do trzeciej, jego żona Alice została umieszczona na pokładzie niszczyciela Escopette, który miał Eskortować lot.

na 4.15, obserwowany przez podekscytowany tłum, Blériot wykonał krótki lot próbny, a następnie, na sygnał, że słońce wzeszło (regulamin konkursu wymagał lotu między Wschodem a zachodem słońca), wystartował o 4.41 na próbę przekroczenia. Lecąc z prędkością około 72 km/h (45 mph) i wysokością około 250 stóp (76 m), wyruszył w poprzek kanału. Nie mając kompasu, Blériot wziął kurs z Escopette, która zmierzała do Dover, ale wkrótce wyprzedził statek. Widoczność pogorszyła się, a on później powiedział: „przez ponad 10 minut byłem sam, odizolowany, zagubiony pośród ogromnego morza i nie widziałem niczego na horyzoncie ani jednego statku”.

szara linia angielskiego wybrzeża pojawiła się jednak po jego lewej stronie; wiatr zwiększył się i zawiał na wschód od zamierzonego kursu. Zmieniając kurs, podążał za linią wybrzeża o milę od brzegu, aż zauważył Charlesa Fontaine ’ a, korespondenta z Le Matin, machającego dużym Trójkolorowym sygnałem. W przeciwieństwie do Lathama, Blériot nie odwiedził Dover, aby znaleźć odpowiednie miejsce do lądowania, a wybór został dokonany przez Fontaine ’ a, który wybrał skrawek łagodnie opadającej ziemi o nazwie Northfall Meadow, w pobliżu zamku Dover, gdzie znajdował się niski punkt w klifach. Po pokonaniu lądu dwukrotnie okrążył, aby stracić wysokość i przeciął silnik na wysokości około 20 m (66 stóp), co spowodowało ciężkie lądowanie z powodu porywistego wiatru; podwozie zostało uszkodzone, a jedno ostrze śmigła zostało rozbite, ale Blériot nie ucierpiał. Lot trwał 36 minut i 30 sekund.

wiadomość o jego wyjeździe została wysłana drogą radiową do Dover, ale generalnie spodziewano się, że spróbuje wylądować na plaży na zachód od miasta. Korespondent Daily Mail, zdając sobie sprawę, że Blériot wylądował w pobliżu zamku, wyruszył z prędkością w samochodzie motorowym i przywiózł Blériota z powrotem do portu, gdzie ponownie spotkał się z żoną. Para, otoczona przez wiwatujących ludzi i fotografów, została następnie zabrana do hotelu Lord Warden u podnóża Admiralicji. Blériot stał się sławny.

Pomnik Blériota, zarys samolotu ułożony w granitowych zestawach na murawie, wyznacza jego miejsce lądowania nad klifami w pobliżu zamku Dover. 51°07’52″N 1°19’34″E / 51.1312°n 1.326°E.

późniejsze życie

sukces Blériota spowodował natychmiastową zmianę statusu Recherches Aéronautiques Louis Blériot. W czasie lotu kanałowego wydał na swoje eksperymenty lotnicze co najmniej 780 000 franków. (Aby umieścić tę liczbę w kontekście, jeden z wykwalifikowanych mechaników Blériota płacił 250 franków miesięcznie.) Teraz ta inwestycja zaczęła się opłacać: zamówienia na egzemplarze typu XI szybko nadeszły, a do końca roku otrzymano zamówienia na ponad 100 samolotów, z których każdy sprzedał się za 10 000 franków.

pod koniec sierpnia Blériot był jednym z lotników Na Grande Semaine d ’ Aviation w Reims, gdzie został pokonany przez Glenna Curtissa w pierwszym trofeum Gordona Bennetta. Blériot zdołał jednak zdobyć nagrodę za najszybsze okrążenie toru, ustanawiając nowy światowy rekord prędkości dla samolotów.

Blériot kontynuował swoje loty w Reims, występując na innych spotkaniach lotniczych w Brescii, Budapeszcie, Bukareszcie (wykonując pierwszy lot samolotowy zarówno na Węgrzech, jak i w Rumunii. Do tej pory miał wielkie szczęście w uciekaniu od wypadków, które zniszczyły samolot, ale szczęście opuściło go w grudniu 1910 roku na spotkaniu lotniczym w Stambule. Lecąc w porywistych warunkach, aby uspokoić niecierpliwy i oporny tłum, rozbił się na dachu domu, złamał kilka żeber i doznał obrażeń wewnętrznych: był hospitalizowany przez trzy tygodnie.

między 1909 a wybuchem I Wojny Światowej w 1914 roku Blériot wyprodukował około 900 samolotów, w większości odmian modelu XI. Jednopłatowce Blériot i dwupłatowce typu Voisin, z pochodnymi Farmana zdominowały przedwojenny rynek lotniczy. Pojawiły się obawy dotyczące bezpieczeństwa monoplanów w ogóle, zarówno we Francji, jak i w Wielkiej Brytanii. Rząd francuski uziemił od lutego 1912 wszystkie monoplanowe samoloty w armii francuskiej po wypadkach do czterech Blériotów, ale zniósł je po próbach w maju poparł analizę problemu Blériota i doprowadził do wzmocnienia przewodów desantowych. Krótki, ale wpływowy zakaz używania monoplanów przez skrzydło Wojskowe (choć nie Morskie) w Wielkiej Brytanii został wywołany wypadkami na samolotach innych producentów; Blériots nie byli zaangażowani.

wraz z pięcioma innymi europejskimi konstruktorami samolotów z 1910 roku Blériot brał udział w pięcioletniej walce prawnej z braćmi Wright o patenty na wypaczanie skrzydeł. Roszczenie Wright ’ a zostało oddalone w sądach francuskim i niemieckim.

od 1913 r.lub wcześniej działalność lotnicza Blériot była zarządzana przez Blériot Aéronautique z siedzibą w Suresnes, która kontynuowała projektowanie i produkcję samolotów aż do nacjonalizacji większości francuskiego przemysłu lotniczego w 1937 r., kiedy została wchłonięta do SNCASO

w 1913 r. konsorcjum pod przewodnictwem Blériota kupiło firmę Société pour les Appareils Deperdussin, a on został prezesem firmy w 1937 r. 1914. Zmienił nazwę na Société Pour l ’ Aviation et ses Dérivés (SPAD); firma ta produkowała samoloty myśliwskie z I wojny światowej, takie jak SPAD S. XIII.

przed I wojną światową Blériot otworzył Brytyjskie szkoły lotnicze w Brooklands, w Surrey i na lotnisku Hendon. Zdając sobie sprawę, że brytyjska firma będzie miała większe szanse na sprzedaż swoich Modeli rządowi brytyjskiemu, w 1915 roku założył Blériot Manufacturing Aircraft Company Ltd. Oczekiwane zamówienia nie doszły do skutku, ponieważ projekt Blériota był postrzegany jako przestarzały. Po nierozstrzygniętym konflikcie o kontrolę nad Kompanią, została rozwiązana 24 lipca 1916 roku. Jeszcze przed zamknięciem tej firmy Blériot planował nowe przedsięwzięcie w Wielkiej Brytanii. Początkowo pod nazwą Blériot and SPAD Ltd z siedzibą w Addlestone, w maju 1918 roku przekształciła się w Air Navigation and Engineering Company (ANEC). ANEC przetrwał w trudnym klimacie lotniczym do końca 1926 roku, produkując Samochody Blériot Whippet, a także kilka lekkich samolotów.

w 1927 roku Blériot, dawno wycofany z latania, był obecny, aby powitać Charlesa Lindbergha, gdy wylądował na Le Bourget field, kończąc swój lot transatlantycki. Obaj mężczyźni, rozdzieleni w wieku 30 lat, każdy z nich przeszedł do historii przez słynne zbiorniki wodne. Razem wzięli udział w słynnej okazji fotograficznej w Paryżu.

w 1934 roku Blériot odwiedził lotnisko Newark w New Jersey i przewidywał komercyjne loty zagraniczne do 1938 roku.

śmierć

Blériot pozostał aktywny w branży lotniczej do swojej śmierci 1 sierpnia 1936 roku w Paryżu na atak serca. Po pogrzebie z pełnymi honorami wojskowymi w Les Invalides został pochowany na Cimetière des Gonards w Wersalu.

dziedzictwo

na jego cześć Fédération Aéronautique Internationale ustanowiła „Louis Blériot medal” w 1936 roku. Medal może być przyznawany do trzech razy w roku w celu osiągnięcia rekordów w kategoriach prędkości, wysokości i dystansu w samolotach lekkich i nadal jest przyznawany.

25 lipca 2009 roku, w setną rocznicę pierwszego przekroczenia kanału La Manche, Francuz Edmond Salis wystartował z plaży Blériot w dokładnej replice jednopłatowca Blériota. Z powodzeniem wylądował w Kencie w Królewskiej Szkole Wojskowej księcia Yorku.

w kulturze popularnej

• w 2002 roku angielska firma Virgin Trains wprowadziła nowy typ pociągu o nazwie British Rail Class 221. Jeden z tych pociągów (numer 221 101) otrzymał imię Louis Blériot.
• w 2006 roku Rivendell Bicycle Works wprowadziło model roweru o nazwie „Blériot 650B” jako hołd dla Blériota. Jego portret znajduje się na rurze podsiodłowej.

Zobacz także

• Blériot Aéronautique
• wczesne maszyny latające
• lista wczesnych maszyn latających
• lista pierwszych w lotnictwie

uwagi

Cytaty

Bibliografia

w Wikimedia Commons znajdują się media związane z Louisem Blériotem.

• US Centennial of Flight Commission: Louis Blériot
• Louis Charles-Joseph Blériot informacje o locie i samolocie (Zdjęcia i filmy)
• śmiały lot – Strona główna DO ODCINKA telewizyjnego NOVA
• historycznie dokładne, fikcyjne relacje z przeprawy przez kanał Blériot
• 1909 Blériot XI na YouTube
• Dover 2009 Blériot-The Centennial
• Pomnik Louisa Blériota za zamkiem w Dover w Wielkiej Brytanii
• Louis Blériot i żona w Izbie Gmin po przejściu kanału (autorstwa Johna Benjamina Stone ’ A)
• zobacz nagranie z lotu blériota w 1909 roku
• „seadromes! Blériot mówi: „Popular Mechanics, październik 1935, jeden z ostatnich wywiadów udzielonych przez Blériota przed jego śmiercią.

ta strona korzysta z treści na licencji Creative Commons z Wikipedii (zobacz autorów).