Sukhoi Su-34

Su-34

Su-34 kołowanie

rola

Myśliwiec-bombowiec

Producent

Sukhoi

pierwszy lot

13 kwietnia 1990

wprowadzenie

Status

w produkcji

główny użytkownik

Rosyjskie Siły Powietrzne

wyprodukowany

2006–obecny

numer zbudowany

36 W tym
29 serii
7 prototypy

koszt jednostkowy

opracowane z

Sukhoi Su-27

Suchoj Su-34 (rosyjski: Сухой Су-34) (oznaczenie eksportowe: Su-32, nazwa raportowa NATO: Fullback)-rosyjski dwumiejscowy myśliwiec-bombowiec. Ma zastąpić Sukhoi Su-24.

rozwój

początki i testy

Su-34 miał błotnisty i wydłużony początek. W połowie lat 80. Sukhoi zaczął opracowywać nowy wielozadaniowy samolot taktyczny, który miał zastąpić swing-wing Su-24, który zawierał wiele sprzecznych wymagań. W ten sposób Biuro wybrało Su-27, który wyróżniał się zwrotnością i zasięgiem oraz mógł przenosić dużą ładowność, jako podstawę dla nowego myśliwca. Dokładniej rzecz biorąc, samolot został opracowany z T10KM-2, morskiej pochodnej trenerskiej Sukhoi Su-27K. rozwój, znany wewnętrznie jako T-10V, został odłożony pod koniec lat 80. XX wieku, dzieląc losy nowych lotniskowców; było to wynikiem przewrotu politycznego w Związku Radzieckim i jego późniejszego rozpadu.

w sierpniu 1990 roku zdjęcie wykonane przez oficera TASS pokazało samolot wykonujący pozorowane podejście w kierunku lotniskowca Tbilisi. Samolot, później błędnie oznaczony przez Zachodni Wywiad Su-27ku, odbył swój dziewiczy lot 13 sierpnia 1990 roku z Anatolijem Iwanowem za sterami. Przerobiony z Su-27UB z nowym charakterystycznym nosem, zachowując główne podwozie poprzednich Su-27, był prototypem Su-27ib (Istrebitel Bombardirovshchik, lub „myśliwiec bombowiec”). Został on opracowany równolegle z dwumiejscowym szkoleniowcem marynarki, Su-27kub, chociaż, wbrew wcześniejszym doniesieniom, oba samoloty nie są bezpośrednio ze sobą spokrewnione. Próby w locie trwały przez cały 1990 i do 1991 roku.

w 1992 roku Su-27ib został pokazany Publiczności na MosAeroshow (od nazwy „MAKS Airshow”), gdzie zademonstrował tankowanie lotnicze z Ił-78 i wykonał pokaz akrobacyjny. Samolot został oficjalnie odsłonięty 13 lutego 1992 w Machuliszi, gdzie prezydent Rosji Borys Jelcyn i przywódcy WNP zorganizowali szczyt. W następnym roku Su-27ib ponownie zaprezentowano na pokazach lotniczych MAKS.

kolejny prototyp i pierwszy samolot przedprodukcyjny, t10v-2, po raz pierwszy oblatał 18 grudnia 1993 roku za sterami Igora Wotincewa i Jewgienija Rewonowa. Zbudowany w Nowosybirsku, gdzie zbudowano Su-24, samolot ten wyraźnie różnił się od oryginalnego prototypu; miał zmodyfikowane stabilizatory pionowe, podwójne podwozie główne tandemowe i dłuższy „sting”, w którym mieści się radar ostrzegawczy skierowany tyłem do kierunku jazdy. Pierwszy samolot zbudowany zgodnie ze standardem produkcyjnym odbył swój pierwszy lot 28 grudnia 1994 roku. Był wyposażony w system kierowania ogniem, którego sercem był zaprojektowany przez Leninets OKB radar V004. Był na tyle odmienny od wcześniejszych wersji, że otrzymał ponownie oznaczenie „Su-34”. Jednak na pokazach lotniczych w Paryżu w 1995 roku Su-34 otrzymał oznaczenie „Su-32fn”, sygnalizując potencjalną rolę samolotu jako morskiego samolotu bazującego na lądzie. Sukhoi promował również Su – 34 jako „Su-32mf „(MnogoFunksionalniy,”Wielofunkcyjny”).

pierwszy etap testów państwowych zakończył się 30 października 2006 roku wykonaniem ponad 200 lotów z udziałem pięciu Su-34. ostatni etap testów państwowych zakończono 19 września 2011 roku. Rok 2012 ma być jego oficjalnym wprowadzeniem.

produkcja

początkowo zbudowano tylko kilka modeli przedprodukcyjnych. Dopiero w marcu 2006 roku Minister Obrony Rosji Siergiej Iwanow ogłosił, że rząd zakupił pierwszą parę Su-34 do dostawy w 2006 roku. Do 2015 roku zakupiono łącznie 200 samolotów, które miały zastąpić około 300 rosyjskich Su-24, które w tym czasie były poddawane programowi modernizacji. Iwanow twierdził, że ponieważ samolot jest „wielokrotnie bardziej skuteczny we wszystkich krytycznych parametrach”, Rosyjskie Siły Powietrzne będą potrzebować znacznie mniej tych nowszych bombowców niż stary Su-24, który zastępuje.

w grudniu 2006 Iwanow ujawnił, że około 200 Su-34 ma być w służbie do 2020 roku. Zostało to potwierdzone przez szefa sił powietrznych Władimira Michajłowa 6 marca 2007 roku. Dwa Su-34 dostarczono 4 stycznia 2007, a sześć kolejnych dostarczono do końca tego roku. 9 stycznia 2008 roku Sukhoi poinformował, że Su-34 rozpoczął pełną produkcję. W tym czasie Rosja planowała do końca 2010 roku mieć 24 Su-34. W czerwcu 2009 roku Sukhoi otrzymał pięcioletni kontrakt na produkcję Su – 34. Rosyjskie Siły Powietrzne otrzymały kolejne cztery Su-34 w dniu 28 grudnia 2010 r.i spodziewają się otrzymać 70 Su-34 do 2015 r. Rosyjskie źródło wojskowe ogłosiło we wrześniu 2011 roku, że Siły Powietrzne zakończyły wstępne testy Su-34. Model otrzyma zatwierdzenie do dalszych testów przez jednostki bombowe. Dostawa miała formę dwóch kontraktów, pierwsza w 2008 r.na 32 samoloty, a druga w 2012 r. na kolejne 92 samoloty, w sumie 124, które mają być dostarczone do 2020 r. W grudniu 2012 roku poinformowano, że Sukhoi dostarczył pięć samolotów (przekazanych na mocy rozkazu Obrony Państwa z 2012 roku). W styczniu 2013 roku Sukhoi dostarczył kolejną partię 5 samolotów szturmowych Su-34. Latali z Nowosybirskich zakładów lotniczych do bazy lotniczej w Woroneżu w Rosji. 6 maja 2013 roku pierwsze Su-34 W ramach planów zaopatrzenia obronnego w 2013 roku zostały dostarczone siłom powietrznym.9 lipca 2013 roku trzy kolejne Su – 34 zostały dostarczone rosyjskim siłom powietrznym, a oficjalna ceremonia przyjęcia odbyła się bezpośrednio w nowosybirskiej fabryce samolotów. Wygląd trzech Su-34 w nowym kamuflażu rosyjskich sił powietrznych, czarny wierzch, niebieski dół i biały nos sugerują, że malowanie jest oficjalne i zostanie zachowane.

w sierpniu 2013 roku Sukhoi podpisał kontrakt z Kazańską firmą holdingową Radiopribor na 184 transpondery „friend-or-foe” dla Su-34. Transpondery są dostarczane do 2020.

konstrukcja

samolot dzieli większość konstrukcji skrzydeł, ogona i gondoli silnikowych z Su-27/Su-30, z kanałami takimi jak Su-30MKI/Su-33/Su-27m/35, aby zwiększyć niestabilność statyczną (większą zwrotność) i zmniejszyć opór przycinania. Samolot ma całkowicie nowy nos i przedni kadłub z kokpitem zapewniającym siedzenia obok siebie dla dwuosobowej załogi. Su-34 jest napędzany przez AL-31FM1, te same silniki co Su-27sm, ale jego maksymalna prędkość jest niższa w Mach 1.8+.

Su-34 ma trzy płaty powierzchniowe, z konwencjonalnym poziomym ogonem z tyłu i parą dziobowych kanard przed skrzydłami dla dodatkowego podnoszenia i większej siły manewrowej. W Su-34 ma 12 hardpoints do 8,000 kg (17,635 lb) amunicji, przeznaczone do włączenia najnowszej rosyjskiej broni precyzyjnego kierowania. Zachowano w nim armatę Su-27/Su-30 30 mm GSh-30-1.

najbardziej charakterystyczną cechą Su-34 jest niezwykle duży pokład. Znaczna część prac projektowych została przeznaczona na komfort załogi. Dwaj członkowie załogi siedzą obok siebie w dużej kabinie, z pilotem-dowódcą po lewej i nawigatorem / operatorem broni po prawej w fotelach wyrzutni NPP Zvezda K-36DM. Zaletą kokpitu side by side jest to, że duplikaty instrumentów nie są wymagane dla każdego pilota. Ponieważ długie misje wymagają komfortu, system zwiększania ciśnienia umożliwia pracę na wysokości do 10 000 metrów (32 800 stóp) bez masek tlenowych, które są dostępne w sytuacjach awaryjnych i bojowych. Członkowie załogi mają miejsce do stania i poruszania się po kabinie podczas długich misji. Przestrzeń między siedzeniami pozwala im w razie potrzeby położyć się na korytarzu. Za siedzeniami załogi znajduje się toaleta i kuchnia.

Historia operacyjna

daleki zasięg Su-34 został pokazany w ćwiczeniach z lipca 2010 roku, kiedy Su-34 i Su-24ms zostały przeniesione z rosyjskich baz w Europie do jednej na wybrzeżu Pacyfiku, oddalonej o 6000 kilometrów, co wymaga tankowania w locie. Su-24M były tankowane trzy razy, podczas gdy Su-34 był tankowany dwa razy.

Su-34 był używany przez rosyjskie dowództwo podczas wojny w Osetii Południowej w 2008 roku, odgrywając kluczową rolę w tłumieniu gruzińskiej obrony powietrznej.

Rosja

Rosyjskie Siły Powietrzne – 33 samoloty + prototypy http://militaryrussia.ru/blog/topic-8.html

• Lipiecka Baza lotnicza-6
• Woroneż Malszewo-20 + 4 planowane na lato 2013
• Czelabińsk Szagol-planowane od 2013

Dane techniczne (Su-34)

dane z Sukhoi data, Gordon i Davison, technologia AF, Airwar.ru

Charakterystyka ogólna

• Załoga: 2
• Długość: 23,34 m (72 ft 2 in)
• rozpiętość skrzydeł: 14,7 m (48 ft 3 in)
• wysokość: 6,09 m (19 ft 5 in)
• Masa załadowana: 39 000 kg (85 980 lb)
• Obciążenie użytkowe: 8 000 kg (17 600 lb)
• Maks. masa startowa: 45,100 kg (99,425 lb)
• Napęd: 2 × Turbofany Lyulka AL-31FM1, 13,500 kgf (132 kN, 29,762 lbf) z dopalaczem każdy

wydajność

• maksymalna prędkość: ** duża wysokość: mach 1.8 (2,200 km/h, 1,375 mph)
  • niska wysokość: mach 1.2 (1,400 km/h, 870 mph) na poziomie morza
• zakres: 1100 km na małej wysokości
• zasięg promu: 4000 km
• pułap serwisowy: 15 000 m (49 200 stóp)
• obciążenie skrzydła: 629 kg/m2 (129 lb/ft2)
• siła ciągu/masa: 0.68

uzbrojenie

• działa: 1 × 30 mm armata GSh-30-1 (9A-4071K), 180 nabojów
• dysze twarde: 12× stanowiska skrzydłowe i kadłubowe o udźwigu 8000 kg (17 630 funtów) oraz prowadnice do przenoszenia kombinacji:
  • rakiety: * * * S-8, S-13, S-25 wyrzutnie rakietowe
  • : ***R-27 pocisk powietrze-powietrze
    • R-73 pocisk powietrze-powietrze
    • R-77 pocisk powietrze-powietrze
    • KH-29L/t (AS-14)
    • Kh-25MT/ML/MP (AS-10)
    • KH-59 (as-18)
    • KH-58 (as-11)
    • KH-31 (as-17)
    • KH-35 (as-20)
    • KH-65SE lub KH-SD cruise missile
    • Kh-41 lub Yakhont anti-ship pocisk
  • bomby:
    • kab-500L lub kab-500kr lub kab-1500L/kr bomby kierowane
    • Fab-250, FAB-500, Fab-1500 bomby niekierowane, bomby jądrowe.
  • Inne: *** Fuel tanks, EW and reconnaissance pods.

See also

Related

• Sukhoi Su-30
• Sukhoi Su-33
• Sukhoi Su-35

Similar aircraft

• McDonnell Douglas F-15E Strike Eagle
• Panavia Tornado

Notes

Bibliografia

w Wikimedia Commons znajdują się media związane z Sukhoi Su-34.

• Oficjalna strona su-32 (Su-34)
• rosyjska strona Su-34
• strona Su-34 na MILAVIA.net
• Su-34 on Airforce Technology
• Su-34 page on aerospaceweb.org
• Su-34 / 32fn myśliwiec-bombowiec dalekiego zasięgu
• Su-34 Fullback na Globalaircraft.org
• Sukhoi Su-34 Fullback: Rosyjski Nowy Ciężki myśliwiec uderzeniowy
• Rosja otrzymuje pierwsze nowe myśliwce od 15 lat, jak Sukhoi Su-34 debiutuje – 4 stycznia 2007, Flight Global.
• Rosyjskie Siły Powietrzne do przyjęcia Su-34 „flying tank”. Infografiki
• rodzina bombowców Su-34/Su-32fn

ta strona korzysta z treści na licencji Creative Commons z Wikipedii (zobacz autorów).