dr Louis Tompkins Wright (1891-1952), wybitny afroamerykański chirurg, przywódca i aktywista urodził się 23 lipca 1891 w Georgii. Louis pochodził z rodziny lekarzy. Jego ojciec, Ceah K. Wright (1854-1895), był zarówno lekarzem, jak i ministrem. Zmarł, gdy Ludwik miał 4 lata. W wieku 8 lat jego owdowiała matka, Lula Tompkins Wright, poślubiła doktora Williama Fletchera Penna, lekarza z Atlanty.
Louis uczęszczał do Clark University w Atlancie, a następnie Harvard Medical School, z której w 1915 roku ukończył czwartą klasę. Odbył staż w szpitalu Freedmensa, po czym powrócił do Atlanty, by praktykować medycynę u ojczyma. Tam założył wraz z ojczymem i innymi Kapitułę NAACP w Atlancie i pełnił funkcję skarbnika w Komitecie Wykonawczym. Po służbie w I Wojnie Światowej i ponownym rozpoczęciu kariery medycznej i chirurgicznej w New York Citry, Wright, w 1935 roku w wieku 44 lat, został pierwszym afroamerykańskim przewodniczącym Rady Dyrektorów NAACP, dobrowolne stanowisko, które piastował aż do śmierci w 1952 roku.
w 1919 roku Wright przeniósł się do Nowego Jorku i został pierwszym afroamerykańskim lekarzem w szpitalu w Harlemie. Biały Nadinspektor medyczny, który go wyznaczył, został ostro skrytykowany i zdegradowany, a kilku białych zrezygnowało w proteście przeciwko jego mianowaniu. Nie zniechęciło to Wrighta, który kontynuował rozwój i w 1943 roku został dyrektorem chirurgii w tej instytucji i szanowanym liderem medycznym w Nowym Jorku.
służąc w Army Medical Corps podczas I wojny światowej, wprowadził śródskórne szczepienia na ospę. W 1948 został okrzyknięty pierwszym klinicystą badającym leczenie ludzi Aureomycyną.
do swojej śmierci w 1952 roku Dr Wright był bezwzględnym przeciwnikiem uprzedzeń rasowych, dyskryminacji i niesprawiedliwości. Stanowczo opowiedział się za elastycznym, w pełni zintegrowanym szpitalem w Harlemie, który uważał za społeczny obowiązek miasta Nowy Jork do wspierania. Był równie stanowczy w opozycji do społecznej alternatywy finansowanego ze środków prywatnych,” charytatywnego ” szpitala, który eliminuje potrzebę wypełniania przez miasto obowiązków związanych z integracją szpitali. Jest szczególnie pamiętany za przekonanie, że ” to, czego Murzyn potrzebuje, to równe szanse na trening i praktykę-ani więcej, ani mniej.”
Bibliografia
Newsome, Frederick. „Szpital Mr. Harlem: Dr Louis T. Wright (Książka).”Journal of African American History 89.2 (2004): 191-193. Akademickie Poszukiwania Zakończone. Www. 8 kwi 2013.
Hayden, Robert C. Mr. Harlem Hospital: Dr. Louis T. Wright: A Biography. Tapestry Press, 2003.
Autor: Awura Ama Oduro