artykuł w magazynie New Dawn, fragment rozdziału z:
przekraczanie prędkości światła
świadomość, fizyka kwantowa & piąty wymiar
Marc J. Seifer
Nikola Tesla (1856-1943) był wynalazca elektryczny, 
znany jako konkurent łukowego rywala Toma Edisona. Tam, gdzie wynalazki Edisona obejmują żarówkę, mikrofon w telefonie i fonograf, wynalazki Tesli obejmują oświetlenie fluorescencyjne, system hydroelektryczny AC i komunikację bezprzewodową. Tesla jest więc głównie uważany za wynalazcę. Faktem jest, że Tesla był również fizykiem, który studiował na takich kursach jak geometria analityczna, fizyka eksperymentalna i matematyka wyższa.1 na początku lat 90. na wykładach na Uniwersytecie Columbia, w Chicago World ’ s Fair oraz w towarzystwach Królewskich w Paryżu i Londynie, opierając się na ideach Isaaca Newtona i Lorda Kelvina, Tesla zademonstrował i omówił strukturę atomów jako podobną do układów słonecznych oraz aspekty podobne do fal i cząstek do tego, co później stało się znane jako Foton. Współpracownikami, z którymi wcześniej wykładał i korespondował, byli m.in. laureaci Nagrody Nobla, tacy jak Wilhelm Roentgen, J. J. Thompson, Lord Raleigh, Ernst Rutherford i Robert Millikan oraz inni naukowcy, tacy jak Elmer Sperry, Sir William Crookes, Sir Oliver Lodge, Lord Kelvin, Heinreich Hertz i Hermann von Helmholtz.
Albert Einstein Nikola Tesla
o ile mi wiadomo, żaden standardowy tekst na temat historii fizyki nie wspomina o Tesli, mimo że te idee doprowadziłyby do Nagrody Nobla, gdy były dalej rozwijane przez Rutherforda i Bohra (z ich opisem układu słonecznego atomu z elektronami krążącymi wokół jądra) i odkryciem przez Einsteina efektu fotoelektrycznego, który był odpowiednikiem fali Tesli i opisu światła przypominającego cząstki.
jednak inna idea, o której mówił Tesla, została porzucona przez współczesnych fizyków i była to koncepcja wszechobecnego eteru. Doprowadziło to do szeregu kluczowych różnic między poglądem Tesli na świat w porównaniu z poglądem Alberta Einsteina (1879-1955). Tesla nie zgadzał się z ustaleniami teorii względności Einsteina na wiele sposobów. Już na przełomie wieków Tesla uważał, że przechwycił promienie kosmiczne emitowane przez słońce, które osiągały prędkości znacznie przekraczające prędkość światła.”W ostatniej dekadzie życia twierdził również, że te promienie kosmiczne można wykorzystać do generowania energii elektrycznej. Tesla widział również radioaktywność jako dowód na to, że ciało materialne absorbuje energię tak bardzo, jak ją oddawało.
na oddzielnym froncie wynalazca stwierdził, że impulsy przesyłane z jego przełomu wieków będą również podróżować z prędkościami przekraczającymi prędkość światła. Porównał efekt do cienia Księżyca rozprzestrzeniającego się po ziemi.
bardzo trudno jest wyjaśnić dwie pierwsze spekulacje dotyczące tachionowego (szybszego niż lightspeed) promieniowania kosmicznego i radioaktywności. Jednak w odniesieniu do trzeciego twierdzenia, ta sugestia, że przekazywał on energię z prędkościami przekraczającymi prędkość światła, może być omawiana z różnych punktów widzenia. Ponieważ Ziemia ma obwód około 25 000 mil, a światło przemieszcza się z prędkością około 186 000 mil/sekundę, można zobaczyć, że okrążenie Ziemi zajęłoby światłu około 1/7 sekundy. Ale czy sama Ziemia istnieje we własnym królestwie, które z natury swojej wielkości przewyższa prędkość światła? Na przykład, czy Biegun Północny, oddziałuje / istnieje z Biegun Południowy natychmiast? Jeśli tak, w pewnym sensie teoria względności jest naruszona, ponieważ nic, zgodnie z tą teorią, nie może „podróżować” szybciej niż prędkość światła, ale bardzo elektromagnetyczna jedność Ziemi przeczy tej teorii.
idąc o krok dalej, czy Układ Słoneczny lub galaktyka, postrzegana jako jednostka funkcjonalna, oddziałuje ze sobą w jakiś sposób, który z konieczności kpi z prędkości światła? (Galaktyka ma oczywiście długość setek tysięcy lat świetlnych.) W rzeczywistości, kiedy patrzymy na zdjęcia galaktyk, widzimy byty o długości setek tysięcy lat świetlnych. Z pewnością systemy te mają stabilność ortorotacyjną i / lub moment pędu, który istnieje jako gestalt (całość) w sferze, która łatwo przekracza prędkość światła, a zatem w tym sensie narusza teorię względności.2
konkretny dowód, że względność może zostać naruszona, można znaleźć w książce George ’ a Gamowa trzydzieści lat, które wstrząsnęły fizyką. Gamow, jeden z ojców fizyki kwantowej, mówi nam, że w połowie lat 20. Goudsmit i Uhlenbeck odkryli nie tylko, że elektrony były ortorotatujące, ale także, że wirowały z prędkością 1,37 razy większą niż prędkość światła. Gamow wyjaśnia, że to odkrycie nie naruszyło niczego w fizyce kwantowej, złamało zasadę Einsteina, że nic nie może poruszać się szybciej niż prędkość światła. Paul Adrian Dirac badał problem. Idąc w ślady Hermana Minkowskiego, który użył urojonej liczby i (pierwiastek kwadratowy z -1), aby być równoważnym współrzędnej czasu w równaniach czasoprzestrzennych, Dirac przypisał tę samą liczbę i do spinu elektronu. W ten sposób był w stanie połączyć teorię względności z mechaniką kwantową i otrzymał Nagrodę Nobla za pomysł w procesie (1966, s. 120-121). To była zaleta. Minusem było to, że odkrycie, że cząstki elementarne wirują szybciej niż prędkość światła, oczywiście poszło w parze z gołębiem pasażerskim. Żaden fizyk już o tym nie mówi. Oznacza to, że cała ewolucja fizyki XX i XXI wieku ewoluuje ignorując to kluczowe odkrycie Goudsmita i Uhlenbecka. Następstwa sugerują, że cząstki elementarne, ze swej natury, są szybsze od eteru.
struktura eteru
na ciele tak dużym jak słońce, niemożliwe byłoby rzutowanie tego rodzaju zakłóceń na znaczną odległość, z wyjątkiem powierzchni. Można by wywnioskować, że nawiązuję do krzywizny przestrzeni, która powinna istnieć zgodnie z naukami względności, ale nic nie może być dalej od mojego umysłu. Uważam, że przestrzeń nie może być zakrzywiona, z tego prostego powodu, że nie może mieć żadnych właściwości. Równie dobrze można powiedzieć, że Bóg ma właściwości. Nie ma, ale tylko atrybuty i to są nasze własne dzieło. O właściwościach możemy mówić tylko wtedy, gdy mamy do czynienia z materią wypełniającą przestrzeń. Powiedzieć, że w obecności dużych ciał przestrzeń staje się zakrzywiona, jest równoznaczne z stwierdzeniem, że coś może działać na nic. Ja po pierwsze, odmawiam subskrypcji takiego poglądu.
Nikola Tesla3
te idee były związane z oryginalnymi teoriami Tesli na temat grawitacji, które wydają się nigdy nie zostały opublikowane, ale można je ustalić poprzez dekodowanie powiązanych artykułów przez lub o Tesli z lat 30. i 40.pokrywają się one również z niektórymi najnowszymi teoriami na temat fizyki, grawitacji i magnetyzmu, które podważają twierdzenie Einsteina, że nic nie może podróżować szybciej niż prędkość światła. E. Lerner, pisząc o ” Wirach magnetycznych „w Science Digest w 1985 roku, stwierdził, że” magnetyzm jest równie fundamentalny jak grawitacja.”Powołując się na badania i teorie fizyka plazmy A. Peratta Z Los Alamos National Laboratory, Lerner zauważył:
astronomowie używają… radioteleskop … zaobserwowane włókna łuku gazowego znacznie powyżej płaszczyzny galaktyki. Te skręcające się spirale wydawały się być trzymane razem przez pole magnetyczne… rozciąga się na przestrzeni 500 lat świetlnych…. Takie wiry magnetyczne odgrywają ważną rolę we wszechświecie… równie ważne… jak grawitacja.4
Tajemnica klucza Antherowego, gdzie Tesla różni się od Einsteina, obejmuje paradoksalne odkrycia Michelsona i Morleya, którzy w 1887 roku próbowali wykryć eter za pomocą dwóch zestawów luster skierowanych na siebie i umieszczonych w odległości Mil. Jeden zestaw był skierowany w kierunku, w którym poruszała się ziemia, a drugi był skierowany pod kątem prostym do ruchu Ziemi. Postawiono hipotezę, że gdyby eter istniał, po wysłaniu impulsu istniałaby różnica czasów powrotu każdego zbioru, jednak nie stwierdzono żadnej różnicy.
Einstein zasadniczo zgodził się z ustaleniami, stwierdzając, że ze względu na swoją naturę eter nie może zostać wykryty. Jednak Einstein również podniósł ante znacznie mówiąc, że jeśli eter może być wykryty, to jego teoria względności była błędna.5 Einstein stwierdził dalej, że jeśli światło może podróżować jak cząstka, nie potrzebuje medium (tj. eteru), aby podróżować. Mimo że większość ówczesnych wielkich naukowców, takich jak Maxwell, Faraday, Kelvin, Fitzgerald i Lorentz, zaakceptowała oczywisty wniosek, że w kosmosie musi istnieć medium transferu, tj., eter, wszystko to zostało połyskane. Doprowadziło to do ogólnie przyjętego wniosku, że eter nie istnieje i taka jest sytuacja dzisiaj, pełne sto lat później! Zajęło Einsteinowi 15 lat, zanim zajął się tym rażącym błędem, ale szkoda już została wyrządzona.
w 1920 roku, wykładając na Uniwersytecie w Lejdzie, na temat „Eter i teoria względności”, Einstein stwierdził wprost, że eter istnieje, że jest niezbędny jako medium transferu, ponieważ światło ma również właściwości podobne do fal. Napisał nawet Lorentza, aby wyjaśnić ten punkt.6 ale do tej pory szkody zostały wyrządzone. Ten wykład otrzymał mało uwagi, został zignorowany w przełomowej biografii Rolanda Clarka o Einsteinie opublikowanej w 1971 roku, a więc XX i początek XXI wieku ewoluował w taki sposób, aby całkowicie odrzucić teorię eteru.
ponieważ w eksperymencie Michelsona Morleya światło podróżowało z tą samą prędkością w kierunku ruchu Ziemi i pod kątem prostym w tym kierunku, Einstein doszedł do wniosku, że prędkość światła musi być stała (zgodnie ze wzorami szczególnej teorii względności). Następnie zasugerował w 1905, że eter XIX-wiecznej fizyki nie jest konieczny, chociaż tak naprawdę chciał powiedzieć, że nie można go wykryć. W tym czasie, chociaż był to radykalny pogląd, wkrótce został powszechnie przyjęty, mimo że sugerował, że między gwiazdami nic nie ma. Koncepcja ta szybko stała się dogmatem, ponieważ pomogła rozwiązać szereg dylematów, na przykład nie musieli już szukać eteru, ponieważ zgodnie z tym poglądem nie istniał. „Einstein nie zaprzeczył istnieniu eteru…. Stwierdził tylko, że niezależnie od tego, czy istnieje, czy nie, światło zawsze będzie podróżować z tą samą prędkością.”7
z perspektywy pisarzy popularnonaukowych, wiara w nieistnienie eteru pozostała żywa, ale w rzeczywistości, w 1916, Einstein zastąpił stary eter w swojej teorii ogólnej teorii względności przez zakrzywioną czasoprzestrzeń. Tylko, że ten nowy „eter” nie jest już medium w trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej, ale w czterowymiarowej nie-euklidesowej (zakrzywionej) czasoprzestrzeni.”8 to był pomysł, który był całkowicie nie do przyjęcia dla Tesli, i skrytykował Einsteina w 1930 roku z tego powodu.
jeden obszar, w którym się zgadzali, miał jednak związek ze spekulacjami niemieckiego fizyka Ernesta Macha. Biorąc swoje idee z nauk monoteistycznych i buddyjskich oraz od Izaaka Newtona, który zasugerował, że wszystkie ciała materialne przyciągają się wzajemnie przez grawitację, mach postulował, że masa jakiegokolwiek ciała materialnego, takiego jak Ziemia, jest zależna od jakiegoś rodzaju siły grawitacyjnej ze wszystkich gwiazd. Innymi słowy, wszystkie efekty we wszechświecie były powiązane ze wszystkimi innymi. Einstein napisał Mach, aby mu powiedzieć, że ten pomysł był nierozerwalnie związany z jego sformułowaniem teorii względności.9
nie znalazłem jeszcze bezpośredniego cytatu Tesli o zasadzie Macha, ale w artykule napisanym przez Teslę w 1915 roku, wyraźnie opartym na jego pismach z 1893 roku, Tesla stwierdza dokładnie to stanowisko.
nie ma rzeczy obdarzonej życiem-od człowieka, który zniewala żywioły, po najmilsze stworzenie-na całym tym świecie, które nie kołysze się po kolei. Ilekroć działanie rodzi się z siły, choć jest nieskończenie małe, równowaga kosmiczna jest zaburzona i Wszechświatowy ruch daje rezultaty.10
wydaje mi się, że wzajemne połączenia między wszystkimi gwiazdami we wszechświecie (związane z zakrzywioną przestrzenią/czasem Einsteina) to eter.11 podobnie pogląd Tesli na temat eteru zrównał się z poglądem teozofów:
dawno temu uznałem, że cała dostrzegalna Materia pochodzi z podstawowej substancji, o rozciągłości wykraczającej poza koncepcję i wypełniającej całą przestrzeń-Akasa lub eteru świetlnego-który jest uruchamiany przez życiodajną pranę lub twórczą siłę, powołującą do istnienia, w niekończących się cyklach, wszystkie rzeczy i zjawiska. Substancja pierwotna, rzucona w nieskończenie małe wiry o niesamowitej prędkości, staje się materią grubą; Siła ustępuje, ruch ustaje, a materia znika, powracając do substancji pierwotnej.12
ostatni eksperyment Tesli.
usuwając Składnik duchowy z „Akasy”, Tesla postulował, że wszystko we wszechświecie czerpie swoją energię ze źródeł zewnętrznych. Odpowiadało to jego modelowi automatu lub zdalnie sterowanego robota, który otrzymywał polecenia od elektryka, a także od siebie, czyli od samej kondycji ludzkiej. Zaprzeczając Platońskiej koncepcji wewnętrznej motywacji, jako Arystoteles, a tym samym wierzący w ideę Tabula rasa, Tesla zakładał, że wszystkie jego idee pochodzą ze źródeł zewnętrznych, chociaż, paradoksalnie, jego życie było samą istotą i wyrazem samostanowienia i mocy woli. Każdy hierarchiczny byt w jego systemie nie był obdarzony duszą per se, ale raczej samokierującym się komponentem elektrycznym, który poruszał się przez przyciąganie lub odpychanie. Jako nie-psycholog, Tesla negował również, z konieczności, pojęcie nieświadomości, archetypy, a także freudowską id, jako podstawowe motywatory. Tak więc, na przykład, sen zawsze wywodził się z jakiegoś zewnętrznego czynnika, nigdy z całkowicie wewnętrznego źródła. Jednak w przeciwieństwie do Einsteina, który negował komponent mentalny ze swojego modelu dotyczącego pierwotnych sił wszechświata, Tesla zajął się tym czynnikiem dzięki konstrukcji pierwszego prototypu myślącej maszyny, jego telautomatonu lub zdalnie sterowanego robota, który był w formie bezprzewodowej aktywowanej łodzi, którą wynalazca wystawił przed publicznością w Madison Square Garden w 1898 roku.13 w istocie, dla Tesli, umysł był u jego podstawy, binarnym elektrycznym systemem przyciągania i odpychania, stymulowanym z zewnętrznego źródła i całkowicie zgodnym z Modelem odruchu bodźca-odpowiedzi Pawłowa dla procesów poznawczych.
rozbijanie atomów
Tesla różnił się również od Einsteina i fizyków kwantowych jego poglądem na strukturę cząstek elementarnych i możliwe konsekwencje spowodowane rozbijaniem atomów. „Rozpadłem Atomy w moich eksperymentach z rurką próżniową o wysokim potencjale… obsługiwać go z ciśnieniem w zakresie od 4,000,000 do 18,000,000 milionów woltów…. Ale jeśli chodzi o energię atomową, moje eksperymentalne obserwacje pokazały, że procesowi dezintegracji nie towarzyszy wyzwolenie takiej energii, jakiej można by oczekiwać od dzisiejszych teorii.”14
dla Tesli teoria względności była po prostu „masą błędów i zwodniczych idei gwałtownie przeciwstawionych naukom wielkich ludzi nauki z przeszłości, a nawet zdrowemu rozsądkowi. Teoria owija wszystkie te błędy i błędy i ubiera je w wspaniały matematyczny strój, który fascynuje, oślepia i czyni ludzi ślepymi na podstawowy błąd. Teoria jest jak żebrak ubrany w purpurę, którego ignoranci biorą za króla. Jej wykładnikami są bardzo błyskotliwi ludzie, ale są raczej metafizykami niż naukowcami.”Pisząc dekadę przed wybuchem bomby atomowej i ignorując dane o krzywiźnie przestrzeni z zaćmienia z 1919 r., które poparły ideę Einsteina, że przestrzeń jest zakrzywiona wokół dużych ciał, takich jak gwiazdy, Tesla zasugerował, że istnienie pola siłowego miałoby te same wyniki matematyczne. Tak więc Tesla bezczelnie podsumował: „nie udowodniono ani jednej z teorii względności.”15
byłoby krótkowzroczne po prostu Oceniać Teslę źle, Einsteina i fizyków kwantowych dobrze z co najmniej dwóch powodów. (1) zarówno teoria względności, jak i teoria kwantowa zostały ustanowione jako niekompletne i w pewnym sensie niezgodne teorie dotyczące struktury wszechświata.16 (2) Tesla omawiał te zjawiska z innej perspektywy, która nie była całkowicie analogiczna do tej, którą popierali fizycy teoretyczni. Na przykład w Colorado Springs Tesla generowała ponad 4 000 000 woltów, podczas gdy tylko około 1 000 000 woltów jest wymagane do oddzielenia elektronów od jądra atomu. Tak więc Tesla była w stanie rozpadać Atomy, ale w zupełnie inny sposób niż postulowany przez Einsteina czy fizyków kwantowych (Tesla bowiem nie zniszczyła jądra). Żadna eksplozja atomowa nie może wystąpić przy użyciu tego typu aparatury. Tesla całkowicie źle zrozumiał konsekwencje równania Einsteina E = mc2 i odpowiadające im przypuszczenia równoważności masy i energii. Niestety, nigdy nie doczekałby dowodu na to, że ogromne ilości energii zostały zamknięte w maleńkiej przestrzeni zajmowanej przez jądra atomów.17
grawitacja
odnośnie krzywizny przestrzeni (Einstein) a idei pola siłowego (Tesla), omówiłem ten punkt z Edwinem Gora, emerytowanym profesorem, Z Providence College. Gora, którego nauczycielami byli m.in. Werner Heisenberg i Arnold Sommerfeld, zgodził się, że te dwa pojęcia mogą być w rzeczywistości różnymi sposobami opisania tego samego. Zarówno Tesla, jak i Einstein próbują opisać podstawową strukturę przestrzeni i jej związek ze stałością prędkości światła i grawitacji.
w niejasnym artykule odkryłem w sieci opublikowanym przez M. Shapkin ale podobno napisany przez Teslę, Shapkin / Tesla twierdzi, że powodem, dla którego światło porusza się tylko z jedną prędkością, 186,000 mph, jest to, że eter, jego medium transferu, spowalnia energię fotoniczną do tej szybkości, w ten sam sposób, w jaki powietrze spowalnia dźwięk do stałej prędkości.18 zgodnie z tym poglądem eter jest specyficznym medium, które ogranicza prędkość światła do dokładnie takiej prędkości, jaką jest. Jest to bardzo ekscytująca teoria, ponieważ sugeruje, że energia, która przejawia się jako światło, ostatecznie istnieje w sferze tachionowej, to znaczy w sferze, która przekracza prędkość światła.
inny aspekt tej teorii eteru, który wywodzi się od Tesli i wielu innych współczesnych pisarzy, takich jak Price I Gibson, Ed Hatch, Vencislav Bujic, Ron Heath, Warren York i David Wilcox, szczegółowo zarysował w mojej książce Transcending the Speed of Light, że materia cały czas absorbuje eter.
jeśli spojrzymy na strukturę materii, zobaczymy, że składa się ona z atomów, czyli zasadniczo elektronów krążących wokół protonów i neutronów. Ale neutrony są z definicji protonami umieszczonymi w elektronach. Podstawową strukturą materii są dwie cząstki, elektrony i protony oraz klej, który łączy te atomy w cząsteczki, które są fotonami. Te cząstki wirują. Co sprawia, że się kręcą? Teoria eteru sugeruje, że cząstki elementarne cały czas absorbują eteru, aby utrzymać swój spin. A kiedy to robią, emitują pochłoniętą energię jako pola elektromagnetyczne. To jest związek między grawitacją a elektromagnetyzmem.
Weźmy na przykład ziemię. Fizyka klasyczna widzi siłę grawitacji jako rodzaj niemal magicznej siły przyciągania między gwiazdami a planetami. Teoria eteru ma zupełnie inny pogląd. Powodem, dla którego spadamy z powrotem na ziemię, kiedy podskoczymy, nie jest ta mistyczna siła grawitacji, ale raczej dlatego, że Ziemia stale absorbuje ogromną ilość eteru, aby utrzymać wszystkie swoje cząstki elementarne wirujące. Jesteśmy tylko na drodze tego napływu. Ten pogląd wyjaśnia, czym jest grawitacja, a także wyjaśnia pozornie dziwne stwierdzenie Tesli, że Słońce pochłania więcej energii niż promieniuje. Im więcej o tym myślisz, tym bardziej ten pozornie zwariowany pomysł ma sens. Słońce potrzebuje ogromnej ilości energii eterycznej, aby utrzymać swoją integralność.
wielkie zjednoczenie
teraz przechodzimy do Einsteina, który, jak dowiadujemy się z nowej biografii Isaacsona, odrzucił zasadę Macha. Einstein rzeczywiście widział związek między grawitacją a przyspieszeniem, ale nie był gotowy zaakceptować widoku eterycznego, ponieważ oznaczałoby to wbicie kołka w jego cenną teorię względności. Pamiętajcie, powiedział, że jeśli eter można wykryć, to jego teoria jest błędna.
zgodnie z poglądem eterycznym przedstawionym przez różnych pisarzy wymienionych powyżej, Price ’ a i Gibsona i in., eter jest łatwo wykrywany. Jeśli jedziesz samochodem i znacznie przyspieszyć, poczujesz przeciążenie. Jest to zwiększona absorpcja eteru. Tym właśnie jest siła przeciążeniowa. Eter płynący do materii jest grawitacją, Materia płynąca szybko przez eter jest przyspieszeniem (doświadczanym jako siła G).
Einstein zaczął zdawać sobie z tego sprawę w 1916 roku, tak jak modna była Mechanika falowa Louisa de Broglie. Tam, gdzie wcześniej fizycy patrzyli na elektrony i protony jako cząstki, de Broglie podkreślał falowy aspekt ich natury. Patrzenie na elektrony jako fale, a nie cząstki sprawia, że o wiele łatwiej jest zrozumieć skok kwantowy lub przesunięcie elektronu z jednej orbity na drugą bez wchodzenia w stan pośredni. Z tego falopodobnego punktu widzenia de Broglie ’ a, skoki kwantowe występują, gdy elektrony po prostu przesuwają swój punkt skupienia. Kiedy de Broglie zaczął zyskiwać akceptację, cząstki elementarne, w tym fotony, były teraz postrzegane bardziej z punktu widzenia fali i pogląd ten był bardziej zgodny z koniecznością eteru jako medium transferu światła, na przykład, aby dostać się ze słońca na Ziemię.
posąg myśliciela Tesli.
początkowo Einstein był nadal zbyt pochłonięty swoim widokiem cząstek i zasadą Macha, która sugerowała, że cała materia we wszechświecie jest współzależna. Tak więc, jeśli chodzi o obracające się ciała, Einstein napisał 9 stycznia 1916 r. młodego matematyka Karla Schwarzchilda: „inercja jest po prostu interakcją między masami, a nie efektem, w którym uczestniczy sama przestrzeń, oddzielona od obserwowanej masy.”Schwarzchild, wskazuje Isaacson, nie zgodził się. Teraz, cztery lata później, w 1920 roku, po ponownym rozważeniu konieczności eteru, na przykład, jako środka do propagacji światła, Einstein zmienił zdanie.”Porzucił zasadę Macha i teraz zobaczył, że obracające się ciało nie uzyskało swojej bezwładności z całej reszty materii we wszechświecie i w stosunku do niej, ale z własnej woli dzięki” jego stanowi rotacji przestrzeń jest obdarzona cechami fizycznymi.”19
ze względu na siłę nacisku de Broglie’ a na teorię fal cząstek, Einstein przesunął biegi na prąd. Po raz kolejny prowadził wykłady na temat eteru na Uniwersytecie w Lejdzie (omówione powyżej). Einstein nigdy nie postrzegał grawitacji jako absorpcji eteru przez cząstki elementarne, a elektromagnetyzmu jako produktu tego procesu, ponieważ byłoby to porzucenie teorii względności. Einstein również nigdy nie był w stanie zintegrować grawitacji do swojego wielkiego planu zjednoczenia, problem zmagał się z całą ostatnią połowę swojego życia.
gdy zdamy sobie sprawę, że elektrony wirują z prędkościami przekraczającymi prędkość światła, rodzi się nowy paradygmat. Chodzi po prostu o to, że cząstki elementarne, ze swojej natury, cały czas absorbują eter. Ten napływ jest tym, czym jest grawitacja. W miarę wchłaniania eteru dzieją się dwie rzeczy. (1) proces ten pozwala cząstkom elementarnym utrzymać swój spin, oraz (2) jednocześnie, ta energia eteryczna, prawdopodobnie wywodząca się z tego, co niektórzy fizycy nazywają królestwem energii punktu zerowego, które jest ogromnym rezerwuarem niewykorzystanej energii, jest przekształcana w energię elektromagnetyczną. To wielka unifikacja, marzenie Einsteina o połączeniu grawitacji z elektromagnetyzmem.
Tesla rozumiała teorię eteru o wiele lepiej niż Einstein, ale oczywiście Tesla nie rozumiała również skutków słynnego równania Einsteina E = mc2. Odrzucił go jako matematyczny poppycock. Gdyby żył jeszcze kilka lat, aby zobaczyć eksplozję bomby atomowej, Tesla byłby zmuszony do ponownej oceny tego, co odrzucił, i gdyby Einstein ponownie ocenił pełne konsekwencje teorii eteru Tesli, mógł być w stanie osiągnąć swoje wielkie marzenie o zjednoczeniu grawitacji z elektromagnetyzmem, procesem wyjaśnialnym przez pełne zrozumienie teorii eteru.
wielu myślących fizyków uważa, że istnieje rodzaj eteru i że siły jakiegoś rodzaju mogą przekroczyć prędkość światła. Kiedy zaczyna się studiować teorię eteru, pojawiają się nowe, głębokie spostrzeżenia dotyczące takich rzeczy jak spin cząstek, energia punktu zerowego, podstawowa struktura materii i przestrzeni, stałość prędkości światła oraz związek między grawitacją a elektromagnetyzmem.
przypisy końcowe
cały artykuł zaadaptowany z Przekroczenia Prędkości Światła przez Marca J. Seifera, opublikowany w magazynie New Dawn, marzec 2009.
1. Seifer Marc Wizard: The Life & Times of Nikola Tesla, New York: Birch Lane, 1996, s. 18-19.
2. Nie trzeba uciekać się do twierdzenia Bella o nielokalności, lub natychmiastowego przekazywania informacji, lub nowych teorii dziur robaczywych, każda z nich sugeruje dodatkowe wymiary, aby podążać za argumentem, o ile go wziąłem.
3. Tesla, Nikola. Inżynier radiowy Pioneer daje poglądy na temat zasilania. In J. Ratzlaff (Ed.), Powiedział Tesla. Millbrae, CA: Tesla Book Company, 1984, s. 240-242.
4. Lerner, E. Magnetic whirlwinds. Science Digest, 6/1985, s. 26.
5. Clark, Roland. Einstein: Życie & Razy. NY: World Publishing, 1971, s. 78.
6. Isaacson Walter Einstein: Jego Życie & New York: Simon & Schuster, 2007, s. 318.
7. Gora Edwin Physics Department, Providence College, private correspondence, 1991.
8. Tamże.
9. Einstein postulował dwie teorie. Specjalna teoria względności postulowana w 1905 roku, zajmująca się ruchami jednorodnymi, oraz ogólna teoria, która zajmowała się ruchami przyspieszającymi i spowalniającymi. Zasada macha związana jest z teorią ogólną.
10. Tesla, Nikola, (1915), in Lectures, Patents, Articles. Belgrade: Nikola Tesla Museum, 1956, S. A-172.
11. Lub jeden hierarchiczny wymiar. Co więcej, każdy punkt w przestrzeni (w galaktyce) koduje każdy inny punkt, ponieważ każdy zawiera przecinające się światło z każdej gwiazdy w systemie. Idea ta związana jest z zasadami holograficznymi i „uporządkowanym porządkiem”, w którym całość jest rozłożona w każdej części, Jak to wyjaśniają tacy teoretycy jak David Bohm.
12. Tesla, Nikola, 7/6/1930; J. Ratzlaff, (Ed.). Rozwiązania tajemnic Tesli. Milbrae, CA: Tesla Book Company, 1981, s. 91.
13. Einstein nie negował jednak świadomego komponentu ze swojej filozofii. „Chcę wiedzieć, jak Bóg stworzył świat” – powiedział Einstein. „Chcę poznać jego myśli, reszta to szczegóły”.
14. Tesla, Nikola. Radio power zrewolucjonizuje świat. Modern Mechanix & wynalazek, 7/1934, s. 40-42; 117-119.
15. Tesla, Nikola. Tesla, 79, obiecuje przekazać siłę. New York Times, 7/11/1935, 23: 8; in Tesla, Nikola, 1981, PP. 128-130.
16. Zasadą fizyki, którą Einstein uważał za cenniejszą niż determinizm, była zasada lokalnej przyczynowości – że odległe wydarzenia nie mogą natychmiast wpływać na lokalne obiekty bez pośrednictwa. Co zrobił argument EPR… miał pokazać, że teoria kwantowa naruszyła przyczynowość. To odkrycie zaskoczyło większość fizyków, ponieważ uważali zasadę lokalnej przyczynowości za świętą. Oznaczało to, że albo fizyka kwantowa była niekompletna, albo zdarzały się wydarzenia nielokalne.”The Cosmic Code, by Heinz Pagels, Bantam Books, NY, 1982, P. 139.
teoria względności Einsteina jest również niekompletna, ponieważ fizycy nie uzyskali jeszcze opartej na niej Wielkiej teorii unifikacji. Zobacz na przykład „sen Einsteina” Gary Taubes, Discover, 12/1983, str. 48, gdzie 11 wymiarowy grawiton (cząstka grawitacyjna) został postulowany jako ostateczna cząstka wyjaśniająca supergrawitację, kwarki, elektrony itp.
17. Potrzeba około 55 milionów woltów, aby odparować węgiel, ale tylko 4,37 miliona woltów, aby zmienić węgiel w hel, ten drugi przypadek w ramach parametrów, które Tesla była w stanie osiągnąć . Z drugiej strony, Funt węgla, jeśli zostanie przekształcony w energię jądrową, może zapewnić wystarczającą ilość energii elektrycznej, aby rządzić krajem przez cały miesiąc .