laureat Nagrody Nobla, twórca teorii względności i muzyk, Albert Einstein jest pamiętany jako jeden z największych fizyków w historii nauki .
urodził się w Niemczech 14 marca 1879 roku, ale w młodości przeniósł się do całej Europy, studiując we Włoszech, następnie w Monachium, Aarau i Zurychu. Większość dorosłego życia spędził w Szwajcarii i w 1901 roku uzyskał obywatelstwo szwajcarskie po zrzeczeniu się obywatelstwa niemieckiego 5 lat wcześniej. W 1905 uzyskał doktorat na Uniwersytecie w Zurychu i w tym samym roku opublikował pracę „Annus Mirabilis”.
prace „Annus Mirabilis” były czterema artykułami, które znacząco zmieniłyby współczesną fizykę. Najbardziej znane, jego równanie względności E = mc2 zostało opublikowane w czwartym artykule. Einstein miał wtedy tylko 26 lat, ale te cztery dokumenty szybko uczyniły go światowej sławy.
w tym czasie Einstein pracował jako nauczyciel w Urzędzie Patentowym w Bernie i używał swoich uczniów i kolegów jako tablic dźwiękowych do dyskusji na temat swoich pomysłów. Jednak pomimo sławy jego równania do opisania jego teorii względności, Einstein zdobył Nagrodę Nobla w 1921 roku za pracę na efekt fotoelektryczny, „za usługi dla fizyki teoretycznej, a zwłaszcza dla odkrycia prawa efektu fotoelektrycznego.”
poza tym, że był filozofem, Einstein był również muzykiem. W jednym ze swoich pamiętników napisał: „gdybym nie był fizykiem, prawdopodobnie byłbym muzykiem. Często myślę w muzyce. Żyję marzeniami na Jawie w muzyce. Widzę swoje życie w kategoriach muzyki… Najwięcej radości w życiu czerpię z muzyki.”Einstein grał na skrzypcach i często lubił grać kameralne i solowe recitale dla swoich przyjaciół i rodziny. Od około 13 roku życia był szczególnym fanem sonat Mozarta i uwielbiał studiować kompozycje. Nie miał formalnych lekcji i sam się uczył.
w 1943 roku, kiedy Einstein wykładał na Uniwersytecie Princeton w USA, Bohuslav Martinů był tam również profesorem. Martinů odkrył, że Einstein potrafi grać na skrzypcach na dość rozsądnym poziomie i że uwielbia grać Sonaty Mozarta z pianistą Robertem Casadesusem. W 1943 Martinů napisał zbiór „Madrigal Stanzas” i zadedykował go Einsteinowi.
w świecie klasycznym, w latach geniuszu naukowego Einsteina, niektórzy z najbardziej znanych geniuszy muzycznych komponowali jedne z najbardziej cenionych dzieł w kanonie. W dzisiejszym programie zanurz się w obszernym katalogu z początku XX wieku i posłuchaj, jak wtedy brzmiał świat muzyki klasycznej.
druga konferencja Solvay na temat fizyki, Bruksela, 1913; Albert Einstein na zdjęciu Stojący pośrodku. Po jego prawej stronie znajduje się Maria Curie. (Public Domain)