de Curietemperatuur, ook wel het Curiepunt genoemd, is de temperatuur waarbij magnetisch materiaal een faseovergang ondergaat van ferromagnetische naar paramagnetische eigenschappen. De eigenschappen van permanente magneten verschijnen onder de Curie temperatuur-onder 400 °C (673 K) voor commerciële ferromagnetische materialen zoals ferriet of neodymium. In ferromagnetische materialen worden atoommagneten spontaan in dezelfde richting georiënteerd in elk microscopisch domein( kristalgebied), wat resulteert in een sterk magnetisch veld. Het verhogen van de temperatuur van ferromagnetische materialen tot het Curie punt zal interfereren met verschillende spontane regelingen, en alleen de zwakke vorm van magnetisatie blijft, genaamd paramagnetisch. De gebruikelijke methode voor het vaststellen van de Curietemperatuur is het gebruik van een slinger Curiepunt of het gebruik van een kleine magneet bevestigd aan een horizontale ferromagnetische draad. De slinger of ferromagnetische draad, die wordt verwarmd door verbranding of elektrische verwarming, zal veranderen in paramagnetisch materiaal wanneer het de Curie temperatuur bereikt, zodat de slinger of magneet zal vallen. De magneet / draad verwarmingsmethode maakt de kwantitatieve bepaling van de Curie temperatuur mogelijk, met een vrij complexe meet-en berekeningsparameters. Daarom is onze studie gericht op het kwantitatief aantonen van de Curie temperatuur van het ferromagnetische materiaal (permanente magneet) met behulp van een smartphone magnetometer. Meten en analyseren van de magnetisatie vs. temperatuurverhouding van ferromagnetisch materiaal wordt uitgevoerd met behulp van de mean field theory (Ising model) benadering, zodat de Curie temperatuur van permanente magneten gemakkelijk kan worden bepaald.