Polen is een seculier land en de Vrijheid van godsdienst is grondwettelijk gewaarborgd, ongeacht het geloof, zolang de praktijken ervan anderen niet schaden. In 2017 wordt geschat dat de meerderheid (85,9%) van de bevolking zich identificeert als katholieke christenen.1 nog eens 1,3% en 0,4% identificeren zich als orthodoxe en protestantse christenen respectievelijk.2 ongeveer 0,4% van de bevolking wordt verondersteld tot minderheidsreligies te behoren (de belangrijkste is een kleine Joodse bevolking), terwijl 12,1% van de bevolking geen religie specificeerde.3 Veel Polen (zowel religieus als niet-religieus) zijn antiklerikaal en verzetten zich tegen de invloed van religieuze instellingen in de politiek.
het katholicisme in Polen
de aansluiting bij de Katholieke Kerk was een centrale plaats in de geschiedenis en de nationale identiteit van Polen. Het katholicisme heerste tijdens de turbulentie van de 20e eeuw, aangezien de belangrijkste rivalen van Polen orthodoxe christenen (Russen) en protestantse christenen (Duitsers) waren. Te midden van invasie en vervolging bleven de meeste Polen trouw aan de Katholieke Kerk en zochten er troost en toevluchtsoord in. Ondanks de communistische inspanningen om het atheïsme in de naoorlogse periode te bevorderen, werd de kerk een cruciale instelling omdat ze in staat was om een onafhankelijke stem te presenteren. Vandaag de dag weerspiegelen de meningen van veel katholieke Polen over ethische kwesties die van de kerk. De bevolking wordt echter steeds meer verdeeld over ideologische en religieuze kwesties, met name de rol van religie in zowel het openbare als het privéleven.
Katholieke Polen markeren hun leven vaak met de tijdstempels van baanbrekende Katholieke gebeurtenissen: doop, eerste communie, vormsel, bruiloften en begrafenissen. Mensen zijn zich heel bewust van hun morele verplichtingen en adel, en de katholieke praktijk van de belijdenis is een algemeen erkende manier om vergeving te schenken aan degenen die berouw hebben. In een land met een zeer turbulente geschiedenis is dit voor velen een bron van troost geweest. Ongeveer 90% van de Poolse kinderen leert biechten ter voorbereiding op hun eerste communie (2011 est.). Zo is de praktijk een heel vertrouwd establishment geworden, zelfs voor degenen die in het latere leven meer religieus neutraal zijn. Het blijft een bron van troost waar men naar terug kan keren, waardoor mensen een ‘morele orde’krijgen.
een andere veel voorkomende gewoonte onder Poolse gezinnen is ‘dzielenie oplatkiem’, dat is het breken en delen van een dunne witte wafel. Dit gebeurt meestal rond Kerstmis. De wafel wordt verondersteld om het lichaam van Christus te vertegenwoordigen en is gemodelleerd uit dezelfde vorm van altaar brood gebruikt in de kerk bij de communie.
1 Central Intelligence Agency, 2020
2 Central Intelligence Agency, 2020
3 Central Intelligence Agency, 2020