oorsprong en persoonlijkheid
Varus kwam uit een verarmde patriciërsfamilie-gens Quinctilia. Zijn vader, Sextus Quintilius Varus, was een senator geassocieerd met de conservatief-Republikeinse vleugel van de Senaat. In 49 v. Chr.was hij quaestor. Hij nam deel aan de burgeroorlog tegen Caesar. Hij overleefde de nederlaag van de Republikeinen om opnieuw hun kant te kiezen na de moord op Caesar in 44 v.Chr. Na de Republikeinse nederlaag in de Slag bij Philippi pleegde hij zelfmoord. Varus ‘ moeder blijft onbekend. Zijn grootvader van vaderskant, ook Sextus Quintilius Varus, was senator.Varus had drie zussen die waarschijnlijk jonger waren dan hij.
Velleius Paterculus beschrijft Varus ‘ persoonlijkheid als volgt:
Varus Quintilius was een man met een mild karakter en een rustige instelling, enigszins traag van geest als hij in lichaam was, en meer gewend aan de vrije tijd van het kamp dan aan daadwerkelijke dienst in de oorlog.
– Velleius Paterculus, Romeinse geschiedenis, 117
politieke en militaire carrière
Varus nam een andere houding aan ten aanzien van politieke veranderingen dan zijn vader. Hij werd de handlanger van Caesar ‘ s opvolger, Octavianus Augustus. Hij trouwde met Vipsania Marcela Agrippina, dochter van Marcus Agrippa, een vriend van August. Op de begrafenis van Agrippa in 12 v.Chr. hield Varus een lofzang ter ere van zijn schoonvader. Hij was de zwager van de toekomstige keizer Tiberius, getrouwd met Vipsania Agrippina (een andere dochter van Agrippa), en zijn vriend. Als gevolg van de toetreding tot de keizerlijke familie, zijn carrière aanzienlijk versneld. In 23 of 21 v. Chr. was hij quaestor en vergezelde hij Octavianus op zijn reis naar de oostelijke provincies. Zijn cursus honorum eindigde in 13 v. Chr. toen hij in functie trad als consul bij Tiberius.Tussen 8 en 7 v. Chr. was hij gouverneur van de provincie Afrika, en vervolgens gouverneur van Syrië (vanaf 7/?tot 4 v. Chr.), met 3 legioenen onder zijn bevel. Tijdens zijn gouverneurschap voerde hij een strikt beleid gericht op het uitbuiten van de bevolking met hoge belastingen. Zijn taak was ook om de vrede in de vazalrijken te handhaven. De situatie in Judea, geregeerd door koning Herodes en zijn opvolgers, vereiste veel interventie. Na de dood van Herodes in 4 v. Chr. was er een Messiaanse opstand in Judea, bekend als de varus-oorlog. Na de inname van Jeruzalem beval Varus de kruisiging van 2.000 Joodse strijders om de inwoners te intimideren en onder controle te brengen.Na zijn terugkeer uit Syrië bleef hij enkele jaren in Rome. Omdat hij nauw verwant was met Tiberius, werd hij buitenspel gezet door Augustus. Gedurende deze periode trouwde hij met Klaudia Pulchra – de kleindochter van Octavia, August ‘ s zus. In de eerste jaren van de 1e eeuw werd Germania het belangrijkste theater van militaire en politieke activiteit. De lange militaire veldtochten van Tiberius, zijn broer Drusus de Verschrikkelijke, Lucius Domitius Ahenobarbus en Germanicus, tussen 10 v.Chr. en 6 v. Chr., eindigden met de pacificatie van verschillende Germaanse stammen, zoals de Cherusci. De veldslagen werden voornamelijk ten noorden van de bovenloop van de Donau en ten oosten van de Rijn uitgevochten. Het doel van de uitbreiding was om de Romeinse heerschappij uit te breiden en tegelijkertijd de langgerekte grens te verkorten. In 6 N. Chr. kondigde Tiberius aan dat Germania tot vrede was gekomen.Slag in het Teutoburgerwoud en dood
in CE 7 werd Varus gouverneur van Duitsland. Zo worden zijn daden in Germania beschreven door Paterculus:
toen hij de leiding kreeg over het leger in Duitsland, had hij het idee dat de Duitsers een volk waren dat alleen mannen in ledematen en stem waren, en dat zij, die niet door het zwaard konden worden onderworpen, door de wet konden worden gekalmeerd. Met dit doel voor ogen ging hij het hart van Duitsland binnen alsof hij zich onder een volk bevond dat van de zegeningen van de vrede genoot, en zat in zijn tribunaal verspilde hij de tijd van een zomercampagne in het houden van de rechtbank en het observeren van de juiste details van de juridische procedure.
– Velleius Paterculus, Romeinse geschiedenis, 117
op 9 September werd Varus gestationeerd in een zomerkamp op de Weser (de huidige stad Xanten) met drie legioenen (17de, 18de en 19de). Varus wilde het leger naar Moguntiacum (nu Mainz) leiden toen hem het nieuws kwam van een groeiende opstand aan de Rijn. De informatie werd hem verstrekt door Prins Arminius van Cheruski, die Varus vertrouwde, tegen de verdenkingen van Segestes – een edelman van de Cherusci-stam. Arminius was een geromaniseerde Duitse prins, commandant van de hulptroepen van de cavalerie. De opstand zou uitbreken in de gebieden ten oosten van de Rijn.
als gevolg van de driedaagse Slag werden alle drie legioenen gedood. Bijna 20.000 mensen stierven. De Legion eagles gingen ook verloren, wat een extra nadeel was voor de eer van de Romeinen. Paterculus meldt dat enkele Romeinse cavaleries wisten te ontsnappen van de slagplaats; op weg naar de Rijn werden de ruiters echter onderschept door Germaanse verkenners en gedood. Volgens Edward Gibbon werden de gevangen genomen Romeinen in kooien gehouden en vervolgens levend verbrand. Anderen zijn tot slaaf gemaakt of verlost. Tacitus en Florus melden dat gevangengenomen legionairs jaren later werden geofferd op heidense altaren. Varus pleegde zelf zelfmoord.
de generaal had meer moed om te sterven dan om te vechten, want, naar het voorbeeld van zijn vader en grootvader, rende hij zichzelf door met zijn zwaard.
– Velleius Paterculus, Romeinse geschiedenis, 119
het afgehakte hoofd van Varus werd door Arminius gezonden als een geschenk aan de marbod koning van de Marcomanni. Hij stuurde haar terug naar Rome, waar Octavianus haar begroef in het mausoleum van de familie.De nederlaag in het Teutoburgerwoud was een van de grootste in de geschiedenis van Rome en verhinderde de verdere verovering van Duitsland. Suetonius meldt dat Octavianus Augustus op slapeloze nachten door de gangen van zijn paleis liep en Quinctili Vare, legiones redde riep: “Varus, geef me mijn legioenen terug!”. Bovendien, als teken van rouw, heeft August maanden1 zijn haar niet geknipt en zijn baard niet geschoren.Toen zijn neef Lucius Nonius Asprenas van Varus’ nederlaag hoorde, stuurde hij twee legioenen onder zijn bevel: I Germanica en V Alaudae naar het noorden om de Rijn over te steken. Zo voorkwam hij een Duitse invasie van Gallië. In de jaren die volgden, 9-11 n. Chr., kalmeerden troepen onder leiding van Tiberius de situatie in Germania. Rond 15 en 16 v. Chr. voerde Germanicus twee succesvolle expedities uit tegen de Duitsers onder leiding van Arminius. Daar vond en begroef hij de overblijfselen van drie legioenen die overbleven van het beroemde bloedbad in het Teutoburgerwoud in 9 N.Chr.
huwelijken en kinderen
- vóór 13 v. Chr. – Marcella Agrippina Vipsania-dochter van Marcus Agrippa (echtscheiding of overlijden);
- zesde Nonius Quinctilianus-geadopteerd door Lucius Nonius Asprenas-echtgenoot van Quinctilla-zuster van het gebruik van verschillend; consul in 8 CE
- ? – Claudia de mooie-dochter van Marcella de jongere;
- Quinctilius met verschillende