pytanie: „czy źle jest kwestionować Boga?”
odpowiedź: nie chodzi o to, czy powinniśmy kwestionować Boga, ale w jaki sposób—i z jakiego powodu-go kwestionujemy. Kwestionowanie Boga samo w sobie nie jest złe. Prorok Habakuk miał pytania do Boga dotyczące czasu i działania Pańskiego planu. Habakuk, zamiast być zganiony za swoje pytania, otrzymuje cierpliwą odpowiedź, a Prorok kończy swoją księgę pieśnią uwielbienia dla Pana. Wiele pytań jest zadawanych Bogu w Psalmach (Psalmy 10, 44, 74, 77). Są to krzyki prześladowanych, którzy desperacko oczekują Bożej interwencji i zbawienia. Chociaż Bóg nie zawsze odpowiada na nasze pytania w taki sposób, w jaki chcemy, wnioskujemy z tych fragmentów, że szczere pytanie z gorliwego serca jest mile widziane przez Boga.
nieszczere pytania, czyli pytania z obłudnego serca to inna sprawa. „A bez wiary nie można podobać się Bogu, ponieważ każdy, kto przychodzi do niego, musi wierzyć, że on istnieje i że nagradza tych, którzy gorliwie go szukają” (Hebrajczyków 11:6). Po tym, jak król Saul był nieposłuszny Bogu, jego pytania pozostały bez odpowiedzi (1 Samuela 28:6). Zupełnie inaczej jest zastanawiać się, dlaczego Bóg pozwolił na pewne wydarzenie, niż bezpośrednio kwestionować Bożą dobroć. Wątpliwości różnią się od kwestionowania suwerenności Boga i atakowania jego charakteru. Krótko mówiąc, uczciwe pytanie nie jest grzechem, ale gorzkie, nieufne lub buntownicze serce jest. Boga nie onieśmielają pytania. Bóg zaprasza nas do bliskiej społeczności z nim. Kiedy „kwestionujemy Boga”, powinno to pochodzić od pokornego ducha i otwartego umysłu. Możemy kwestionować Boga, ale nie powinniśmy oczekiwać odpowiedzi, chyba że jesteśmy autentycznie zainteresowani jego odpowiedzią. Bóg zna nasze serca i wie, czy naprawdę szukamy go, aby nas oświecił. Nasza postawa serca jest tym, co decyduje o tym, czy kwestionowanie Boga jest dobre, czy złe.