Słonie, największe zwierzęta lądowe na planecie, należą do najbardziej żywiołowych stworzeń. Radość, gniew, smutek, współczucie, miłość; najwspanialsze emocje tkwią w tych ogromnych masach. Przez lata badań naukowcy odkryli, że słonie są zdolne do złożonych myśli i głębokich uczuć. W rzeczywistości przywiązanie emocjonalne do członków rodziny może rywalizować z naszym.
radość
w dziczy radość jest emocją, której nie wstydzą się okazywać. Wyrażają swoje szczęście i radość, gdy są wśród swoich bliskich-rodziny i przyjaciół. Granie w gry i powitanie przyjaciół lub członków rodziny wywołują przejawy radości.
ale jedynym wydarzeniem, które wzbudza poziom szczęścia słonia nie do porównania, jest narodziny małego słonia. W Echo: Słoń do zapamiętania, narodziny hebanu to jedna z takich okazji. Podniecenie kilku kobiet w rodzinie Echo nie może być powstrzymane, ponieważ są one słyszane ryk i ryk podczas narodzin nowego dziecka.
kolejną bardzo emocjonalną okazją w życiu słonia jest zjazd słonia. To radosne spotkanie między spokrewnionymi, ale oddzielonymi, słoniami jest żywiołowe i dramatyczne. Ceremonia powitania oznacza niesamowite powitanie nieobecnego wcześniej członka rodziny. Podczas niezwykłego wydarzenia, słonie mające się zjednoczyć zaczynają wzywać się do siebie z odległości ćwierć mili. Gdy się zbliżają, ich tempo przyspiesza. Ich podniecenie wyraźnie płynie, jak płyn z gruczołów skroniowych spływa po bokach twarzy. W końcu słonie biegną do siebie, krzycząc i trąbiąc przez cały czas. Kiedy w końcu nawiązują kontakt, tworzą głośną, dudniącą masę trzepoczących uszu, klikających kłów i splecionych pni. Dwie opierające się na sobie, pocierające się, obracające się, a nawet wypróżniające i oddające mocz (bo tak robią słonie, gdy doświadczają czystej rozkoszy). Z podniesionymi głowami, Zjednoczona para wypełnia powietrze symfonią trąbek, dudnień, krzyków i ryków. Błogość.
milosc
nie ma wiekszej milosci w spoleczenstwie sloni niz w rodzaju matki. Nikt, kto obserwuje matkę z łydką, nie może w to wątpić. Jest to jeden z najbardziej wzruszających aspektów społecznych zwyczajów słoni. Cielę jest tak małe w porównaniu do dorosłego, że chodzi pod swoją matką, która, co niewiarygodne, nie nadepnie na nią ani nie potknie się o nią. Matka i dziecko pozostają w stałym kontakcie. Jeśli cielę oddali się zbyt daleko od matki, ona je przyniesie. Matka często dotyka swojego dziecka tułowiem i nogami, pomagając mu do stóp jedną nogą i tułowiem. Niesie go przez przeszkody i wyciąga z dołów lub wąwozów. Popycha go pod siebie, aby chronić go przed drapieżnikami lub gorącym słońcem. Kąpie go, używając swojego tułowia, aby spryskać go wodą, a następnie delikatnie szorować. Matka kieruje swoim cielskiem, chwytając jego ogon za tułów, a cielę podąża za nim, trzymając ogon matki. Kiedy cielę piszczy w strapieniu, jego matka i inni natychmiast spieszą do jego ochrony. Łatwo zrozumieć, dlaczego więź między matką a córką trwa 50 lat lub dłużej.
żal
jednym z najbardziej poruszających przejawów emocji słonia jest proces żałoby. Słonie pamiętają i opłakują bliskich, nawet wiele lat po ich śmierci. Kiedy słoń przejdzie obok miejsca, w którym zmarła ukochana osoba, zatrzyma się i zrobi ciszę, która może trwać kilka minut. Stojąc nad szczątkami, słoń może dotykać kości martwego słonia (nie Kości innych gatunków), wąchać je, przewracać i pieścić kości tułowiem. Naukowcy nie do końca rozumieją przyczynę tego zachowania. Domyślają się, że słonie mogą być w żałobie. Albo mogą przeżywać wspomnienia. A może słoń próbuje rozpoznać zmarłego. Niezależnie od przyczyny, naukowcy podejrzewają, że samo zainteresowanie martwym słoniem jest dowodem na to, że słonie mają koncepcję śmierci.
badacze opisali słonie matki, które wydają się przechodzić przez okres przygnębienia po śmierci cielaka, ciągnąc za stadem przez wiele dni. Byli też świadkami stada słoni krążących niezadowolenie nad martwym towarzyszem. Po pewnym czasie i prawdopodobnie, gdy zorientowali się, że słoń nie żyje, członkowie rodziny zerwali gałęzie, rozdarli kępy trawy i upuścili je na padlinę. Inny badacz zauważył rodzinę słoni afrykańskich otaczającą umierającą matriarchę. Rodzina stała wokół niej i próbowała ją podnieść kłami i włożyć jedzenie do ust. Kiedy reszta stada ruszyła dalej, jedna samica i jedno cielę zostały z nią, dotykając ją stopami.
wściekłość i stres
Terror, wściekłość i stres, Niestety, są również powszechne w Słonim repertuarze emocji. Terror dotyka małe afrykańskie słonie, które budzą się z krzykiem w środku nocy po tym, jak były świadkami mordowania i kłusowania ich rodzin — rodzaj zespołu stresu pourazowego.
niektórzy badacze sugerują, że u dzikich populacji słoni dochodzi do urazu całego gatunku. Mówią, że słonie cierpią z powodu chronicznego stresu po dziesięcioleciach zabijania i utraty siedlisk. Niedawny wzrost przypadków wściekłości dzikich słoni odnotowany przez media jest smutnym wskaźnikiem rodzaju stresu, jaki przechodzą dzikie słonie. Prawie 300 osób ginie każdego roku przez dzikie słonie w Indiach. Jednak rosnąca liczba zgonów jest ściśle powiązana z coraz większą obecnością człowieka w tradycyjnych siedliskach dzikich słoni, a także skutkami zmian klimatycznych oraz utratą terytorium i zasobów. Trwająca rywalizacja między słoniami i ludźmi o dostępną ziemię i zasoby prowadzi do coraz bardziej niefortunnych i często śmiertelnych konsekwencji.
ludzka działalność nie tylko kładzie nacisk na słonie, aby znaleźć zasoby. Często może to zakłócić złożoną i delikatną sieć relacji rodzinnych i społecznych, które są tak ważne w społeczeństwie słoni. Cielęta są starannie chronione i strzeżone przez członków matriarchalnej rodziny słoni. Każde postrzeganie niebezpieczeństwa wywołuje gwałtowną reakcję Matriarchy, a następnie całej rodziny. Skrajności, które rodzina zamierza chronić wrażliwe nowe cielę, są opisywane w wiadomościach jako napady niesprowokowanej ” wściekłości słonia.”Szarżowanie na wioskę, szturm na chaty, w których przechowywane są zebrane plony, grabież pól i, jeśli zakłóca, zamienia się w przemoc, to tylko niektóre przypadki zgłaszane przez media.
współczucie i altruizm
współczucie nie jest zarezerwowane tylko dla potomstwa w społeczeństwie słoni. Wydaje się, że słonie przynoszą ulgi innym członkom swojego stada. Obserwatorzy zauważyli, że jedno afrykańskie stado zawsze podróżowało powoli, ponieważ jeden z jego członków nigdy nie wyzdrowiał po złamanej nodze. A w innym przypadku, strażnik parku zgłosił stado, które podróżowało powoli, ponieważ jedna samica niosła martwe cielę. Jeden z niepokojących raportów był o DOROSŁYM słoniu, który wielokrotnie próbował pomóc dziecku nosorożcowi utkwionemu w błocie. Kontynuowała próby ratowania dziecka nosorożca, pomimo faktu, że jego matka za każdym razem ją obciążała. Narażanie jej życia dla dobra zwierzęcia, które nie jest jej własne, nie jest z nią spokrewnione, a nawet jej własnego gatunku, jest niezwykle altruistyczne.
o ile można dowiedzieć się o tym, co czują słonie, to takie relacje są zdumiewające. Ukazują stworzenie, które płacze, rozkoszuje się, szaleje i smuci. Prowadzą nas do przekonania, że głębia zdolności emocjonalnych słonia nie zna granic. Są uderzające, ponieważ sugerują, że słonie działają na uczucia, a nie tylko dla przetrwania.