 Streszczenie |
Brevundimonas rzadko był izolowany z próbek klinicznych. Zgłaszamy przypadek infekcji Brevundimonas diminuta u 18-letniego mężczyzny z zespołem nerczycowym. B. diminuta został zidentyfikowany przez system VITEK 2 Compact, po izolacji z jego próbki krwi. Według naszej najlepszej wiedzy, B. diminuta nie został zgłoszony u pacjentów z zespołem nerczycowym.
słowa kluczowe: Brevundimonas, gram ujemny, zespół nerczycowy
jak przytoczyć ten artykuł:
Chandra A, Das A, Sen m, Sharma M. Brevundimonas diminuta infection in a case of nephrotic syndrome. Indian J Pathol Microbiol 2017;60:279-81
How to cite this URL:
Chandra A, Das A, Sen m, Sharma M. Brevundimonas diminuta infection in a case of nephrotic syndrome. Indian J Pathol Microbiol 2017; 60: 279-81. Dostępne od: https://www.ijpmonline.org/text.asp?2017/60/2/279/208405
| wprowadzenie |
 |
gatunki Brevundimonas to tlenowe, niefermentujące pałeczki Gram-ujemne. Są wszechobecne w środowisku, ale są rzadkimi przyczynami infekcji u ludzi i rzadko są izolowane z próbek klinicznych. Brevundimonas vesicularis i Brevundimonas diminuta, wcześniej klasyfikowane jako członkowie grupy IV rodzaju Pseudomonas, są dwoma najczęściej izolowanymi gatunkami Brevundimonas w zakażeniach ludzi. Organizmy te są rzadko izolowane w klinicznych laboratoriach mikrobiologicznych. Został wyizolowany z próbek plwociny, płynu opłucnej, moczu i krwi, infekcji skóry i tkanek miękkich, ropnia wątroby, zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenia otrzewnej, septycznego zapalenia stawów, zapalenia rogówki i zapalenia wsierdzia.,,
| opis przypadku |
|
18-letni mężczyzna z zespołem nerczycowym z potwierdzoną biopsją ogniskową segmentową miażdżycą kłębuszków nerkowych okazał się odporny na steroidy. W listopadzie 2014 r.rozpoczął leczenie takrolimusem w dawce 0,08 mg/kg mc. W styczniu 2015 roku zaprezentował nam produkcję plwociny, gorączkę (100 ° F)i zmniejszony apetyt. Na podstawie oceny jego badanie plwociny wykazało obecność prątków kwasoodpornych. Rozpoczął leczenie przeciwgrzybicze obejmujące ryfampicynę, izoniazyd, etambutol i pirazynamid. Następnie takrolimus został zatrzymany. Jego 24-godzinne badanie moczu wykazało 800 mg białkomoczu i stężenie kreatyniny w surowicy 0,9 mg / dl. Ponownie przedstawił nam w marcu 2015 roku skargi na wysoką gorączkę przez 10 dni. Istotne wyniki badań laboratoryjnych obejmowały liczbę białych krwinek (WBC) 16 380/mm3 z 88% komórkami polimorficznymi, liczbę płytek krwi 157 000/mm3, albuminę w surowicy 2,45 g/dl, stężenie kreatyniny w surowicy 0,63 mg/dl, mocznik w surowicy 15 mg/dl, sód w surowicy 132 mEq/L. badanie moczu wykazało 3+ białkomocz z 2-3 WBC/HPF. Jego próbki krwi i moczu zostały wysłane do zakładu mikrobiologii w celu oceny bakteriologicznej. Empirycznie rozpoczęto podawanie ceftriaksonu w dawce dożylnej 1 G (iv) BD. Hodowla moczu była jałowa po 24 godzinach inkubacji. Jednak jego Posiew krwi został wykazany pozytywnie przez automatyczny system hodowli krwi Versa Trek po 48 godzinach inkubacji. Dodatnia próbka posiewu krwi została subkulturowana na agarze krwi i agarze MacConkey. Kolonie w Kolorze ciemnożółtym i pomarańczowym hodowano na agarze krwi z 48-godzinną inkubacją, dając charakterystyczną morfologię Kolonii w 24-godzinnej inkubacji i morfologię Kolonii w 48-godzinnej inkubacji]. Na agarze MacConkey nie było wzrostu. Organizm był oksydazo-dodatnim, ruchliwym Gram-ujemnym Bacillusem. Izolat zidentyfikowano jako B. diminuta na podstawie cech biochemicznych testowanych przez system automatycznej identyfikacji VITEK 2. Organizm był oporny na kolistynę, ale był wrażliwy na inne badane leki, a mianowicie imipenem, meropenem, amikacyna, gentamycyna, fluorochinolony, minocyklina, tygecyklina, cefoperazon-sulbaktam, ceftazydym, cefepim i kotrimoksazol . Leczenie zmieniono na cefoperazon-sulbaktam 1,5 g IV. BD przez 2 tygodnie. Pobyt pacjenta w szpitalu był spokojny, a następnie został zwolniony w stabilnym stanie.
 |
Rysunek 1: Kolonie Brevundimonas diminuta na agarze krwi po 24 h inkubacji i pozytywnym teście oksydazy wykonanym na szczepie Kliknij tutaj, aby zobaczyć |
 |
Rysunek 2: kolonie Brevundimonas diminuta na agarze krwi po 48 h inkubacji Kliknij tutaj, aby zobaczyć |
 |
Tabela 1: Automatyczny profil wrażliwości przeciwdrobnoustrojowej Brevundimonas diminuta wyizolowany z automatycznej hodowli krwi uzyskanej od pacjenta z zespołem nerczycowym Kliknij tutaj, aby wyświetlić |
| dyskusja |
|
Brevundimonas jest tlenowym, niesporulującym i niefermentującym glukozą, oksydazo-dodatnim Bacillusem Gram-ujemnym. Tworzy kolonie pomarańczowo-pigmentowane na agarze krwi i czekolady w ciągu 48 h. większość szczepów nie rośnie na agarze MacConkey, jak również w tym przypadku.
są wszechobecne w środowisku i zostały również wyizolowane w warunkach klinicznych .Zakażenia ludzkie Brevundimonas są na ogół wywoływane przez B. vesicularis, a tylko kilka przypadków ciężkich zakażeń oportunistycznych, szczególnie u pacjentów z obniżoną odpornością, zgłaszano jako wywoływane przez B. diminuta. Są one przede wszystkim uważane za organizmy oportunistyczne. B. diminuta odnotowano głównie w przypadkach raka, mukowiscydozy, z zamieszkującym cewnikiem naczyniowym. W naszym przypadku rosła w hodowli krwi i jest prawdopodobnie pierwszym, który zostanie zgłoszony w przypadku zespołu nerczycowego. Inną zauważalną cechą tego organizmu jest jego częsta odporność na fluorochinolony. Jednak nasz przypadek różni się tym, że stwierdzono, że jest wrażliwy na fluorochinolon. Wrażliwość na inne antybiotyki, takie jak aminoglikozydy, karbapenemy (głównie imipenem) i piperacylina/tazobaktam jest bardziej jednolita., Przeglądając doniesienia o przypadku B. diminuta, jego zjadliwość wydaje się być niska. Należy je jednak aktywnie leczyć.
infekcja Brevundimonas u ludzi zgłaszanych z Indii przedstawiono w,,,
 |
Tabela 2: infekcja Brevundimonas zgłoszona z Indii Kliknij tutaj, aby wyświetlić |
| wniosek |
|
niska liczba zgłaszanych przypadków zakażenia Brevundimonas u ludzi ogranicza analizę spektrum chorób wywoływanych przez ten patogen, a także optymalną linię leczenia. Przypisanie B. diminuta jako czynnik sprawczy w infekcjach ludzkich skłonił jego badania wrażliwości przeciwbakteryjnej w różnych warunkach klinicznych. Jego identyfikacja jako organizmu oportunistycznego może stanowić alarm dla osób z obniżoną odpornością.
wsparcie finansowe i sponsoring
brak
konflikty interesów
nie ma konfliktów interesów.
|
|
|
|
Chi CY, Fung CP, Wong WW, Liu CY. Brevundimonas bacteremia: dwa przypadki i przegląd literatury. Scand J Infect Dis 2004; 36:59-61.
 |
|
|
Han XY, Andrade RA. Brevundimonas zmniejsza infekcje i jego odporność na fluorochinolony. J Antimicrob Chemother 2005; 55: 853-9.
|
|
|
Menuet m, Bittar F, Stremler N, Dubus JC, Sarles J, Raoult D, et al. Pierwsza izolacja dwóch opornych na kolistynę patogenów, Brevundimonas diminuta i Ochrobactrum anthropi, u kobiety z mukowiscydozą: opis przypadku. J Med Case Rep 2008;2: 373.
|
|
|
Lee MR, Huang yt, Liao CH, Chuang TY, Lin CK, Lee SW, et al. Bakteriemia wywołana przez Gatunki Brevundimonas w trzeciorzędowym szpitalu opiekuńczym na Tajwanie, 2000-2010. Eur J Clin Microbiol Infect Dis 2011;30: 1185-91.
|
|
|
Gupta PK, Appannanavar SB, Kaur H, Gupta V, Mohan B, Taneja N. szpitalne zakażenie dróg moczowych wywołane wielolekoopornym Brevundimonas vesicularis. Indian J Pathol Microbiol 2014; 57: 486-8.
|
|
|
Bhatawadekar SM, Sharma J. Brevundimonas vesicularis bacteremia: a rare case report in a female infant. Indian J Med Microbiol 2011;29: 420-2.
|
|
|
Viswanathan R, Singh a, Mukherjee R,Sardar S, Dasgupta S, Mukherjee S. Brevundimonas vesicularis nowy patogen u noworodka. J Pediatr Infect Dis 2010; 5: 189-91.
|
|
|
Nandy s, Das AK, Dudeja m, Tiwari R, Alam S. Brevundimonas Vesicularis bacteremia in a neonate: a rare case report. Natl J Integr Res Med 2013;4: 170-2.
|