Recenzjwitamina D i zapalenie

kalcytriol lub 1,25-dihydroksywitamina D3 (1,25(OH)2D3) jest dobrze znanym hormonalnym regulatorem homeostazy wapnia. Ostatnio wykazano, że miejscowa produkcja kalcytriolu przez komórki odpornościowe wywiera działanie autokrynne lub parakrynne immunomodulujące. Komórki odpornościowe, które produkują kalcytriol, również wyrażają receptor witaminy D (VDR) i enzymy potrzebne do metabolizowania witaminy D3 (1α-, 25-i 24-hydroksylazy). Badania modeli zwierzęcych i hodowli komórkowych wykazały zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie działanie immunomodulujące obejmujące komórki T, komórki B i komórki prezentujące antygen (komórki dendrytyczne i makrofagi) oraz wpływające zarówno na wrodzoną, jak i adaptacyjną odpowiedź immunologiczną. Ogólnym efektem jest przejście od odpowiedzi Th1 / Th17 do profilu Th2 / Treg. Immunomodulujące działanie witaminy D może wyjaśniać zgłaszane powiązania epidemiologiczne między statusem witaminy D A dużą liczbą chorób autoimmunologicznych i zapalnych. Takie skojarzenia zostały zasugerowane w badaniach obserwacyjnych nie tylko w reumatoidalnym zapaleniu stawów, toczniu, zapalnej chorobie jelit i cukrzycy typu 1; ale także w infekcjach, nowotworach, odrzuceniu przeszczepu i chorobach sercowo-naczyniowych. W modelach zwierzęcych tych chorób stwierdzono, że suplementacja witaminą D wywołuje efekty terapeutyczne. Dlatego witamina D jest kluczowym elementem wysiłków na rzecz Zdrowia Publicznego i może być obiecująca w leczeniu chorób dysimmunologicznych.