pod naciskiem działaczy BDS, Grupa Strauss usunęła to oświadczenie ze swojej strony internetowej, aby zastąpić je opisem, którego troska wydaje się bardziej społeczna niż wojskowa:
„w ramach swojego programu darowizn, Dział Sprzedaży Strauss Izrael wniósł wkład do mężczyzn i kobiet, którzy służą w brygadzie Golani. Środki przeznaczone są na działalność społeczną, kulturalną i edukacyjną, m.in. kieszonkowe dla żołnierzy pokrzywdzonych, sprzęt sportowy i rekreacyjny, Pakiety opiekuńcze oraz książki i gry dla klubu żołnierskiego. Yotvata, nasza mleczarnia na południu, przyczynia się również do południowego oddziału Shualei Shimshon.”
ten ruch był wyraźnie kosmetycznym kamuflażem, jednak jego przewodniczący Ofra Strauss przyznał później, że grupa Strauss nadal dostarcza żywność żołnierzom podczas szkolenia i na misjach, jednocześnie zaznaczając ” dla nas izraelscy żołnierze nie są armią; Izraelscy żołnierze to nasze dzieci.”Strauss zasiada w radzie doradczej Fundacji dla byłych samotnych żołnierzy (HESEG), organizacji, która płaci Nie-Izraelczykom za służbę w izraelskich siłach wojskowych. Jest również członkiem zarządu Agencji Żydowskiej, syjonistycznej organizacji public relations, która rekrutuje i wspiera finansowo nowych obywateli i żołnierzy linii wyłącznie Żydowskiego Izraela.
nie ma zatem wątpliwości, że grupa Straussa aktywnie popiera tę wizję zmilitaryzowanej Enklawy syjonistycznej. Jednak jako firma odnosząca sukcesy, uznaje znaczenie sprzedaży wizerunku. Dziś nie znajdziecie wzmianki o wsparciu militarnym grupy Strauss. Zamiast tego znajdziesz nowy wizerunek marketingowy, koncentrując się na wsparciu grup młodzieżowych, potrzebujących rodzin i kobiet profesjonalistów. Pokazując uśmiechniętą, na wpół zawoalowaną kobietę, podkreśla nawet program „Partnering with Jasmine”, który ” ma na celu promowanie żydowskich i arabskich kobiet biznesu, które prowadzą małe firmy.”Ta płaszczyzna równości jest raczej sprzeczna ze stanowiskiem Ofry Strauss w Agencji Żydowskiej. . . co prowadzi nas do podejrzeń, że ten obraz ” play fair „jest jedynie typową iluzją stworzoną na miarę marki Israel.”
niemniej jednak, urodzony w Izraelu Prezes Sabry, Ronen Zohar, odrzucił wysiłki BDS, mówiąc: „protestujący hałasują, ale hałasują do siebie. To nie ma żadnego wpływu na nasz biznes.”Oczywiście, zarówno Strauss Group, jak i Sabra nadal zarabiają fortunę. Ale bycie w centrum uwagi BDS skłoniło ich do bagatelizowania swoich korzeni w agresywnym Syjonizmie. Strauss nie tylko przepisał swoje „zaangażowanie społeczne”, na przykład, ale ostatnia publikacja Sabry” Hummus for Dummies „opisuje Sabrę jako” amerykańską firmę”, nie wspominając o jej związku z izraelską grupą Straussa. W rzeczywistości strona internetowa Sabry opisuje jej pozornie zdrową historię jako założoną ” w 1986 roku w Queens w Nowym Jorku jako Sabra Blue & White Foods „z” prostą misją wprowadzenia zdrowej i pysznej kuchni śródziemnomorskiej do codziennej diety ludzi.”Nowy Jork. Morze Śródziemne. Nie Izrael. I to nie takie proste. Pomimo bardzo głębokich Izraelskich korzeni, strona internetowa Sabra wspomina o Izraelu tylko raz, zauważając, że grupa Straussa ma tam swoją siedzibę.
wartość bojkotu produktów Sabra leży w jej mocy, aby pociągnąć Izraelskie firmy do odpowiedzialności za rażące naruszenia praw człowieka przez Izrael i prawa międzynarodowego. Sabra jest tylko jednym z elementów ogromnej korporacji produkującej produkty spożywcze. Bez względu na siłę, bojkot Sabry ledwo wpłynie na zyski korporacji. Ale nie o to chodzi. Celem wyodrębnienia poszczególnych produktów, takich jak Sabra Hummus, jest wymuszenie publicznej kontroli syjonistycznego Izraela. Trwający bojkot już skłonił firmę do zamaskowania swojej tożsamości. Nasuwa się pytanie, dlaczego ta tożsamość stała się tak kłopotliwa.
