de term epos, afkomstig van het Latijnse epccus, verwijst naar de term die betrekking heeft op of betrekking heeft op de epos of heldhaftige poëzie. Dit poëtische genre presenteert Legendarische of fictieve gebeurtenissen die plaatsvinden in een bepaalde tijd en ruimte.
dit betekent dat het epic gebaseerd kan zijn op ware of verzonnen feiten. Epische dichters wisselen verhaal (in de verleden tijd) en beschrijving af. Teksten kunnen worden ontwikkeld in proza of lang vers, met de verteller aanwezig of afwezig.Onder de vele auteurs die als schrijvers van het epische genre hebben gewerkt, zouden we zonder twijfel de Griekse Homerus kunnen belichten. En het is dat hij wordt beschouwd als de vader van dat in het Westen omdat hij de eerste was om werken te creëren die onder die naam zijn ingelijst.
van al zijn werken zouden we er twee kunnen belichten die authentieke voorbeelden van het epos zijn geworden en referenties zijn geworden binnen de universele literatuur. Een van hen is “Iliad”, dat is gebaseerd op de beroemde Trojaanse Oorlog. Het oudste gedicht in de Westerse literatuur is dit gedicht dat bestaat uit meer dan 15.000 verzen, daterend uit de achtste eeuw v.Chr. en dat vertelt ons, zoals we eerder hebben gezegd, het verloop van de eerder genoemde oorlog die als uitgangspunt had de ontsnapping of ontvoering van Helena van Sparta waarin Prins Parijs van Troje een fundamentele rol speelde.Het tweede grote werk van Homerus binnen het epische genre is “the Odyssey”, gemaakt tussen de achtste en zevende eeuw v. Chr. Daarin wordt ons verteld de terugkeer van de held Odysseus naar zijn land, naar Ithaca.
het epische genre heeft meestal een belangrijke uitbreiding omdat het elementen van andere genres bevat (zoals drama of tekst). Om deze reden is het onderverdeeld in hoofdstukken of soortgelijke.
er zijn verschillende subgenres binnen het epic. De epics presenteren de heldendaden van een archetypische held die de collectieve waarden van een natie vertegenwoordigt. Het lied van gesta( met minder fantastische elementen dan het epos), sagen, picareske romans, ridderboeken, mythe, traditioneel verhaal, ballads en legendes kunnen ook elementen van het epos bevatten.
de epische held is meestal een krijger die erin slaagt om allerlei obstakels te overwinnen om zijn doelen te bereiken. Zijn karakterisering maakt hem tot een wezen van grote fysieke kracht, intelligent en nobel.
de belangrijkste kenmerken van epische poëzie hebben het literaire rijk overstegen. In alledaagse taal, epic is wat resulteert in ingewikkelde resolutie. Bijvoorbeeld:”in een epische wedstrijd, het Argentijnse team erin geslaagd om drie doelen van achterstand te overwinnen en eindigde het winnen van de wedstrijd op het uur”.
we kunnen echter het bestaan van wat bekend staat als episch theater niet vergeten. Onder deze naam is dat soort theater dat te allen tijde wil dat de kijker zich niet alleen duidelijk identificeert met de emoties die het werk vormen, maar ook reflecteert op de verschillende kwesties die daarin aan de orde komen.