pas zijn dood op 6 September 2017 stopte de innovatieve onderzoeksactiviteiten van Lotfi Asker Zadeh. Tot die tijd was Professor Zadeh ondergedompeld in de zaken van het Berkeley Initiative in Soft Computing (BISC), waarvan hij oprichter en voorzitter was.Zadeh ’s zeer inventieve onderzoek begon tijdens zijn eerste 10 jaar van studie en lesgeven aan New York’ s Columbia University, toen hij van instructeur naar professor promoveerde. Hij voltooide zijn Ph. D. in 1949 onder de supervisie van Professor John R. Ragazzini, en kort daarna (1952) produceerde samen met hem een onderzoekspaper die de zogenaamde z-transformatiemethode introduceerde, een methode die vandaag de dag nog steeds veel wordt gebruikt in digitale signaalverwerkingssystemen. Dr. Zadeh werd gepromoveerd tot een hoogleraarschap aan Columbia in 1957, en benoemd op dat niveau in de Department of Electrical Engineering (EE) aan de University of California, Berkeley, in 1959. Zijn 58 jaar op de Berkeley faculteit zijn gemarkeerd met vele prestaties waarvoor hij kreeg wereldwijde erkenning. Gedurende zijn hele academische carrière, Zadeh hield een sterke focus op het bouwen van een effectieve onderwijsstructuur, evenals op het produceren van innovatief onderzoek om zo te reageren op de levendige technologische ontwikkelingen ontluikende in de techniek in het midden van de twintigste eeuw. Toen Zadeh in 1963 voorzitter werd van de Berkeley EE-afdeling, wijdde hij aanzienlijke inspanningen om de steun voor en uitbreiding van de computerwetenschappen te versterken. Nadat hij aftrad als voorzitter in 1968, EEC was geworden (het Departement van elektrotechniek en computerwetenschappen), en Berkeley was begonnen met zijn vooruitgang in de top rangen van leiderschap in de computerwetenschappen. In 1973 ontving Lotfi Zadeh de prestigieuze (Institute of Electronic and Electrical Engineers) IEEE Education Award, grotendeels als erkenning voor zijn prestaties als voorzitter van EE en vervolgens EECS. Andere belangrijke diensten voor UC Berkeley zijn zijn lidmaatschap van de academische Senaatscommissie: academische Planning & toewijzing van middelen (1992-1995); commissies (1969-1970; 1980-1981); Opleidingscursussen (1975-1980) en Faculteitsdiploma ‘ s (1990-1992). Professor Zadeh is afgestudeerd aan meer dan 50 promovendi, van wie velen leider werden op vele gebieden van engineering, management en de Informatiewetenschappen.Professor Zadeh was op bezoek bij het Institute for Advanced Study in Princeton, New Jersey (1956). Hij hield ook een aantal andere bezoekende benoemingen: lectoraten in elektrotechniek aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT) in 1962 en 1968; visiting scientist benoemingen bij IBM Research Laboratory, San Jose, Californië, in 1968, 1973, en 1977; visiting scholar benoemingen bij het Artificial Intelligence (AI) Center, SRI International, in 1981; en bij het Center for the Study of Language and Information, Stanford University, in 1987-88.Het werk van Professor Zadeh was tot 1965 gericht op systeemtheorie en beslissingsanalyse, maar in dat jaar keerde zijn onderzoek in een nieuwe richting die hij introduceerde in het tijdschrift, Information and Control. Hij had bijgedragen aan een paper genaamd “Fuzzy Sets,” het definiëren van een nieuwe manier van het overwegen van informatie en het vaststellen van basisprincipes voor het trekken van engineering conclusies uit deze concepten. “Fuzzy Sets” trok veel aandacht en een groot aantal lezers. Op 29 September 2017 ontving de krant volgens Google Scholar meer dan 71.000 citaties en werd daarmee een van de meest geciteerde papers in de geschiedenis van de Informatiewetenschappen. In zijn abstract schrijft Zadeh dat: “een fuzzy set is een klasse van objecten met een continuüm van graden van lidmaatschap. Zo ‘ n verzameling wordt gekenmerkt door een lidmaatschap (karakteristieke) functie die aan elk object een graad van lidmaatschap toewijst variërend tussen nul en één. De noties van inclusie, vereniging, kruising, aanvulling, relatie, convexiteit, enz., worden uitgebreid tot dergelijke verzamelingen, en verschillende eigenschappen van deze noties in de context van fuzzy Verzamelingen worden vastgesteld.”
Professor Zadeh ‘ s fuzzy-set research beschouwde toepassingen voor kunstmatige intelligentie, taalkunde, logica, beslissingsanalyse, regeltheorie, expert systemen en neurale netwerken. Vanaf het begin was het voor Professor Zadeh duidelijk dat onderzoek in fuzzy sets tegenstanders zou vinden, waarvan velen het niet eens waren met de eerste premisse van zijn concept. Wat echter onbetwistbaar is, is de enorme impact van Professor Zadeh ‘ s werk op praktische gebieden van de techniek. Aan de academische kant, Google Scholar noemt honderdduizenden papers met “fuzzy” in de titel, en er zijn meer dan 20 tijdschriften uitsluitend gewijd aan dit gebied. Aan de industriële kant, de VS patent database bevat meer dan 33.000 patenten en applicaties met “fuzzy” in de titel, en de gefielde applicaties ook aantal in de tienduizenden, variërend van camera-scherpstelling systemen automatische transmissie – versnelling selectie geautomatiseerde treinbesturing, en olieraffinaderij en kernreactorsystemen. Het is inderdaad ongebruikelijk dat zo ‘ n breed scala aan innovaties zo duidelijk kan worden herleid tot het werk van één enkele onderzoeker.Als erkenning voor zijn baanbrekende onderzoek ontving Lotfi Zadeh talrijke nationale en internationale prijzen. Deze omvatten verkiezingen als lid van de VS Nationale Academie voor Ingenieurswetenschappen; buitenlands lid van de Finse Academie voor Wetenschappen, de Poolse Academie voor Wetenschappen, de Koreaanse Academie voor Wetenschappen & technologie, de Bulgaarse Academie voor Wetenschappen, de Internationale Academie voor Systeemstudies en de Nationale Academie voor Wetenschappen van Azerbeidzjan. Hij was een Fellow van de IEEE, de American Association for the Advancement of Science, Association for Computing Machinery, Association for the Advancement of Artificial Intelligence en de International Fuzzy Systems Association.
hij kreeg de IEEE Education Medal, de IEEE Richard W. Hamming Medal, de IEEE Millennium Medal, de IEEE Medal of Honor, De ASME Rufus Oldenburger Medal, de B. Bolzano Medal van de Tsjechische Academie van Wetenschappen, de Kampe de Feriet Medal, de American Automatic Control Council, Richard E. Bellman Control Heritage Award, de Grigore Moisil Prize, de Honda Prize, de Okawa Prize, de AIM Information Science Award, de SOFT Scientific Contribution Memorial Award van de Japan Society for Fuzzy Theory, De ACM Allen Newell Award, de Norbert Wiener Award en de J. P. Wohl Career Achievement Award van de IEEE Systems, Man and Cybernetics Society, Civitate Honoris Causa door Budapest Tech Polytechnisch Instituut, de V. Kaufmann prijs van de Internationale Vereniging voor Fuzzy-Set Management en economie, de Nicolaus Copernicus Medaille van de Poolse Academie van Wetenschappen, de J. Keith Brimacombe IPMM Award, de Egleston Medal, de Benjamin Franklin Medal van het Franklin Institute in Philadelphia, de Medal van de Foundation for the Advancement of Soft Computing, de High State Award ‘Friendship Order’ van de President van de Republiek Azerbeidzjan, de transdisciplinaire Award en Medal van de Society for Design and Process Sciences, vele andere prijzen, en 25 eredoctoraten. Zadeh werd opgenomen in de Silicon Valley Engineering Hall of Fame, De Heinz Nixdorf Museums Forum Wall of Fame en de AI Hall of Fame. In 2013 ontving Professor Zadeh de BBVA Foundation ‘Frontiers of Knowledge Award’ voor de uitvinding en ontwikkeling van fuzzy logic.In 2011 droeg Lotfi Zadeh een invited retrospective, getiteld “My Life and Work,” bij aan het tijdschrift Applied Computational Math (vol. 10, nr. 1, pp 4-9). De overzichtstentoonstelling geeft een overzicht van zijn vroege leven en achtergrond. Lotfi werd geboren op 4 februari 1921 in Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan, waar zijn vader werkte als buitenlands correspondent voor de belangrijkste krant van Iran. Azerbeidzjan, aan de noordelijke grens met Iran, was in 1918 een Sovjet-Republiek geworden.Lotfi omschreef zijn familie als ‘welgesteld’ in Bakoe en zijn leven en vroege school daar als uitstekend. Als gevolg van veranderingen in de Sovjet-Unie verhuisde de familie Zadeh in 1931 naar Teheran en Lotfi, wiens belangen zich al hadden gericht op het uiteindelijk worden van ingenieur, bereidde zich voor om met succes te concurreren voor een felbegeerde plek in het ingenieursprogramma aan de hoog gewaardeerde Universiteit van Teheran in Iran. In Teheran ontmoette Lotfi zijn toekomstige vrouw, toen bekend als ‘Fania’, maar geïdentificeerd als’ Fay ‘ bij alle geregistreerde gelegenheden na het Zadeh huwelijk in 1946. Hij behaalde een B. S. in elektrotechniek in 1942, en studeerde af in een wereld in oorlog. Iran werd toen bezet door geallieerde troepen. Het nemen van praktisch werk in de bouw gebied diende om Lotfi ‘ s doel te bevestigen om zijn opleiding te bevorderen, zodat hij zou kunnen worden voorbereid op een carrière werken aan de grenzen van de kennis. Hij emigreerde naar de VS, waar hij met succes solliciteerde voor toelating tot MIT, inschrijven in 1944 als een M. S. kandidaat. Zadeh deed onderzoek met Professor Ernst Guillemin, die hij beschrijft als een inspirerende leraar, en iemand die hem aanmoedigde om verder te gaan met een Ph.D. Lotfi, echter, besloten om zich in te schrijven aan de Columbia University in New York, omdat, zoals hij uitlegt in de retrospectieve, zijn ouders waren verhuisd uit Iran. In 1946 begon Lotfi zijn Ph. D. – studie onder leiding van Professor Ragazzini en werd in 1949 gepromoveerd. In dat jaar werd hij ook uitgenodigd om lid te worden van de Columbia EE instructional staff.In de retrospectieve beschrijft Lotfi zijn verhuizing naar New York om te studeren en de beslissing in maart 1946 om met Fay te trouwen als twee beslissende positieve gebeurtenissen. Lotfi ‘ s huwelijk met Fay zou duren tot 2017 toen ze enkele maanden voor hem stierf. Fay was een mooie vrouw en Lotfi had een levensgroot olieportret van haar laten maken dat hij later presenteerde aan de Faculty Club in Berkeley, waar het in het openbaar tentoongesteld wordt. Lotfi had ook een levenslange hobby van fotografie, gespecialiseerd in portretten van ervaren ingenieurs, wetenschappers en opvoeders. Zijn displays van deze foto ‘ s, vaak gemonteerd in de Club, regelmatig blij bezoekers aan die eeuwenoude mijlpaal op de Berkeley campus.Fay en Lotfi kregen twee kinderen, een dochter Stella (die in 2006 overleed) en een overlevende zoon Norman, die de spelling van zijn achternaam heeft veranderd in Zada.
Obituary, New York Times
Richard S. Muller
Stuart Russell
Pravin Varaiya
2017