een hoeksteen van statistische gevolgtrekking wordt het maximum entropy framework steeds meer toegepast om beschrijvende en voorspellende modellen van biologische systemen, met name complexe biologische netwerken, te construeren uit grote experimentele datasets. Zowel de brede toepasbaarheid als het succes dat het behaalde in verschillende contexten hangen af van de conceptuele eenvoud en wiskundige degelijkheid. Hier proberen we beknopt de basiselementen van het maximale entropieprincipe te herzien, uitgaande van het begrip ‘entropie’, en het nut ervan voor de analyse van biologische systemen te beschrijven. Als voorbeeld richten we ons specifiek op het probleem van het reconstrueren van geninteractienetwerken op basis van expressiegegevens en op recent werk dat ons systeemniveau inzicht in bacterieel metabolisme probeert uit te breiden. Tot slot wijzen we op enkele uitbreidingen en potentiële beperkingen van de maximale entropiebenadering, en wijzen we op Meer recente ontwikkelingen die waarschijnlijk een sleutelrol zullen spelen in de komende uitdagingen van het extraheren van structuren en informatie uit steeds rijkere biologische gegevens met hoge doorvoer.