nawrócenie na chrześcijaństwo Albanii miało miejsce pod wpływem” łacińskiego „(rytu rzymskiego) na północy, pod” greckim ” (rytu Bizantyjskiego) na południu, a chrześcijaństwo było pierwszą i najstarszą religią monoteistyczną Albańczyków. Po XV-wiecznym podboju Osmańskim około dwie trzecie ludności zaakceptowało Islam. W 1967 roku Albania rządzona przez komunistów została oficjalnie ogłoszona Państwem ateistycznym.
chociaż Grecki obrządek liturgiczny był używany w wielu jego kościołach, Albania była częścią patriarchatu Rzymskiego do 731 roku, kiedy cesarz bizantyjski Leon III, w odwecie za sprzeciw papieża Grzegorza III wobec polityki ikonoklastów cesarza, przyłączył całą Wschodnią Illyricum do patriarchatu Konstantynopola.
katolicy rytu rzymskiego od dawna osiedlali się na północy kraju. Misja Katolicka działała na południu od 1660 r., kiedy to arcybiskupstwo prawosławne przyłączyło się do Kościoła katolickiego, do 1765 r., kiedy wysiłek został porzucony z powodu przeszkód stawianych przez władców osmańskich. W 1895 Grupa wiosek w Mali Shpati, na południowy wschód od Elbasanu w środkowej Albanii, zdecydowała się na katolicyzm i zażądała Biskupstwa własnego obrządku, co do którego przedstawiciele konsularni Rosji i Czarnogóry zgłaszali zastrzeżenia władzom cywilnym. Mniej więcej w tym samym czasie powstała kolejna grupa grekokatolików, skupiona wokół archimandryty Jerzego Germanosa, który był bratankiem prawosławnego metropolity w 1900, i zakończyła definitywny ruch jedności katolickiej utworzony w Elbasanie. Liczebność wzrosła tylko w niewielkim stopniu, ale na tyle, że Południowa Albania stała się w 1939 odrębną jurysdykcją kościelną pod opieką administratora apostolskiego. Jednak po niespełna siedmiu latach administrator został wydalony, a kontakty z wiernymi Bizantyńskimi wydawały się utracone, którzy znaleźli się pod ścisłymi rządami komunistycznymi.
dopiero w 1992 roku udało się mianować nowego administratora apostolskiego. Początkowo stanowisko to powierzono przedstawicielowi dyplomatycznemu Stolicy Apostolskiej w Tiranie, arcybiskupowi Ivanowi Diasowi, który później został arcybiskupem Bombaju i kardynałem. Następcą arcybiskupa Diasa na stanowisku administratora apostolskiego południowej Albanii, a nie nuncjusza, jest pochodzący z Chorwacji Franciszkański biskup obrządku bizantyjsko-Bizantyjskiego Hil Kabashi, który został mianowany w 1996.
administracja Apostolska południowej Albanii ma 3200 katolików w dziewięciu parafiach, z 11 kościołami, i jest obsługiwana przez czterech księży diecezjalnych i 10 zakonnych, 10 mężczyzn i 97 zakonnic, którzy zarządzają 10 szkołami i 20 instytucjami charytatywnymi. Zdecydowana większość z nich należy do rytu rzymskiego.