kandydat na prezydenta i prezydentura
ośmioletnia Kariera Kennedy ’ ego w Senacie była stosunkowo nieskrępowana. Znudzony problemami specyficznymi dla Massachusetts, nad którymi musiał spędzać większość swojego czasu, Kennedy bardziej interesował się międzynarodowymi wyzwaniami, jakie stwarza rosnący arsenał nuklearny Związku Radzieckiego i zimna wojna o serca i umysły krajów Trzeciego Świata. W 1956 Kennedy został prawie wybrany na kandydata Demokratów na prezydenta adlaia Stevensona, ale ostatecznie został zastąpiony przez estesa Kefauvera z Tennessee. Cztery lata później Kennedy zdecydował się kandydować na prezydenta.
w demokratycznych prawyborach w 1960 roku Kennedy przechytrzył swojego głównego przeciwnika, Huberta Humphreya, z wyższymi środkami organizacyjnymi i finansowymi. Wybierając lidera większości w Senacie Lyndona B. Johnsona jako swojego kandydata, Kennedy zmierzył się z wiceprezydentem Richardem Nixonem w wyborach powszechnych. Wybory odwróciły się w dużej mierze od serii telewizyjnych debat krajowych, w których Kennedy pokonał Nixona, doświadczonego i wykwalifikowanego dyskutanta, wyglądając na zrelaksowanego, zdrowego i energicznego w przeciwieństwie do jego bladego i napiętego przeciwnika. 8 listopada 1960 roku Kennedy pokonał Nixona cienkim jak brzytwa marginesem, stając się 35. prezydentem Stanów Zjednoczonych.
wybory Kennedy ’ ego były historyczne pod wieloma względami. W wieku 43 lat był drugim najmłodszym amerykańskim prezydentem w historii, ustępując jedynie Theodore ’ owi Rooseveltowi, który objął urząd w wieku 42 lat. Był także pierwszym katolickim prezydentem i pierwszym prezydentem urodzonym w XX wieku. Wygłaszając swoje legendarne przemówienie inauguracyjne 20 stycznia 1961 roku, Kennedy starał się zainspirować wszystkich Amerykanów do bardziej aktywnego obywatelstwa. „Nie pytaj, co twój kraj może dla Ciebie zrobić” „Zapytaj, co możesz zrobić dla swojego kraju.”
Sprawy Zagraniczne
największe osiągnięcia Kennedy ’ ego podczas jego krótkiej kadencji jako prezydenta pojawiły się na arenie Spraw Zagranicznych. Korzystając z ducha aktywizmu, który pomógł rozpalić, Kennedy utworzył korpus pokoju rozkazem wykonawczym w 1961 roku. Do końca wieku ponad 170 000 ochotników z Korpusu Pokoju służyło w 135 krajach. Również w 1961 roku Kennedy stworzył Sojusz na rzecz Postępu, aby wzmocnić więzi gospodarcze z Ameryką Łacińską, w nadziei na złagodzenie ubóstwa i udaremnienie rozprzestrzeniania się komunizmu w regionie.
Kennedy również przewodniczył serii kryzysów międzynarodowych. 15 kwietnia 1961 roku autoryzował tajną misję obalenia lewicowego kubańskiego przywódcy Fidela Castro z grupą 1500 kubańskich uchodźców wyszkolonych przez CIA. Znana jako Inwazja w Zatoce Świń, misja okazała się całkowitym niepowodzeniem, co spowodowało wielkie zażenowanie Kennedy ’ ego.
w sierpniu 1961 roku, aby powstrzymać masowe fale emigracji z zdominowanych przez ZSRR Wschodnich Niemiec do amerykańskich sojuszników Zachodnich Niemiec przez podzielone miasto Berlin, Nikita Chruszczow nakazał budowę muru berlińskiego, który stał się najważniejszym symbolem Zimnej Wojny.
jednak największym kryzysem administracji Kennedy ’ ego był kubański kryzys rakietowy z października 1962 roku. Dowiedziawszy się, że Związek Radziecki wysłał balistyczne pociski nuklearne na Kubę, Kennedy zablokował wyspę i przysiągł bronić Stanów Zjednoczonych za wszelką cenę. Po kilku z dziesiątych dni w historii, podczas których świat wydawał się być na krawędzi zagłady nuklearnej, Związek Radziecki zgodził się na usunięcie pocisków w zamian za obietnicę Kennedy ’ ego, że nie zaatakuje Kuby i usunie Amerykańskie pociski z Turcji. Osiem miesięcy później, w czerwcu 1963 roku, Kennedy z powodzeniem wynegocjował Traktat o zakazie prób jądrowych z Wielką Brytanią i Związkiem Radzieckim, pomagając złagodzić napięcia w zimnej wojnie. To było jedno z jego największych osiągnięć.
Polityka wewnętrzna
rekord prezydenta Kennedy ’ ego w polityce wewnętrznej był raczej mieszany. Obejmując urząd w trakcie recesji, zaproponował znaczne obniżki podatku dochodowego, podniesienie płacy minimalnej i wprowadzenie nowych programów socjalnych w celu poprawy edukacji, opieki zdrowotnej i masowego tranzytu. Jednak utrudniony przez letnie stosunki z Kongresem, Kennedy osiągnął tylko część swojego programu: niewielki wzrost płacy minimalnej i złagodzenie cięć podatkowych.
najbardziej kontrowersyjnym problemem krajowym prezydentury Kennedy ’ ego były prawa obywatelskie. Ograniczony przez południowych Demokratów w Kongresie, którzy nadal stanowczo sprzeciwiali się prawom obywatelskim dla czarnych obywateli, Kennedy zaoferował tylko ciepłe poparcie dla reform Praw Obywatelskich na początku swojej kadencji.
niemniej jednak, we wrześniu 1962 roku Kennedy wysłał swojego brata, prokuratora generalnego Roberta Kennedy ’ ego, do Missisipi, aby użyć Gwardii Narodowej i federalnych szeryfów, aby eskortować i bronić działacza na rzecz Praw Obywatelskich Jamesa Mereditha, ponieważ stał się pierwszym czarnoskórym studentem, który zapisał się na Uniwersytet Missisipi 1 października 1962 roku. Pod koniec 1963 roku, po Marszu na Waszyngton i przemówieniu Martina Luthera Kinga Jr. „I Had a Dream”, Kennedy w końcu wysłał do Kongresu ustawę o prawach obywatelskich. Jeden z ostatnich aktów jego prezydentury i jego życia, ustawa Kennedy ’ ego ostatecznie przeszedł jako przełomowy Civil Rights Act w 1964.
zamach
21 listopada 1963 roku prezydent Kennedy poleciał do Fort Worth w Teksasie, aby wziąć udział w kampanii. Następnego dnia, 22 listopada, Kennedy wraz z żoną i gubernatorem Teksasu Johnem Connally, przejechał przez wiwatujące tłumy w centrum Dallas w kabriolecie Lincoln Continental. Z okna na górze budynku magazynu podręczników szkolnych w Teksasie, 24-letni pracownik magazynu o nazwisku Lee Harvey Oswald, były żołnierz piechoty morskiej o sowieckich sympatiach, strzelił do samochodu, uderzając dwukrotnie w Prezydenta. Kennedy zmarł wkrótce potem w Parkland Memorial Hospital, w wieku 46 lat.
Jack Ruby, właściciel klubu nocnego w Dallas, zamordował Oswalda kilka dni później, gdy był przenoszony między więzieniami. Śmierć prezydenta Kennedy ’ ego była niewypowiedzianą tragedią narodową i do tej pory wielu ludzi pamięta z niepokojącą żywością moment, w którym dowiedzieli się o jego śmierci. Podczas gdy teorie spiskowe krążyły od czasu zabójstwa Kennedy ’ ego, oficjalna wersja wydarzeń pozostaje najbardziej prawdopodobna: Oswald działał sam.
dla nielicznych byłych prezydentów dychotomia między opinią publiczną a naukową jest tak ogromna. Dla amerykańskiej opinii publicznej, jak również dla jego pierwszych historyków, Kennedy jest bohaterem — wizjonerskim politykiem, który gdyby nie jego przedwczesna śmierć, mógłby zażegnać polityczne i społeczne Zawirowania końca lat 60. W badaniach opinii publicznej Kennedy konsekwentnie plasuje się wraz z Thomasem Jeffersonem i Abrahamem Lincolnem wśród najbardziej lubianych amerykańskich prezydentów wszech czasów. Krytykując ten wylew adoracji, wielu nowszych uczonych Kennedy 'ego wyśmiewało kobiecość i brak osobistej moralności Kennedy’ ego i twierdziło, że jako przywódca był bardziej stylowy niż merytoryczny.
w końcu nikt nigdy nie może naprawdę wiedzieć, jakim typem prezydenta byłby Kennedy, lub inny przebieg historii mógłby obrać, gdyby żył na starość. Jako historyk Arthur Schlesinger Jr. napisał, że było to „tak, jakby Lincoln został zabity sześć miesięcy po Gettysburgu lub Franklin Roosevelt pod koniec 1935 roku lub Truman przed planem Marshalla.”Najbardziej trwałym obrazem prezydentury Kennedy’ ego, i całego jego życia, jest obraz Camelot, idyllicznego zamku legendarnego króla Artura. Jak powiedziała po jego śmierci jego żona Jackie Kennedy: „znów będą wielcy prezydenci, a Johnsonowie są wspaniali, byli dla mnie wspaniali — ale już nigdy nie będzie innego Camelotu.”
wydanie dokumentów o zamachu
26 października 2017 roku prezydent Donald Trump zarządził wydanie 2800 dokumentów związanych z zamachem na Kennedy ’ ego. Ruch nastąpił po upływie 25-letniego okresu oczekiwania podpisanego w 1992 roku, co pozwoliło na odtajnienie dokumentów pod warunkiem, że nie zaszkodzi to wywiadowi, operacjom wojskowym ani stosunkom zagranicznym.
Jednak nie ujawnił wszystkich dokumentów, ponieważ urzędnicy FBI, CIA i innych agencji skutecznie lobbowali za możliwością przeglądu szczególnie wrażliwych materiałów przez dodatkowe 180 dni.