Model objaśniający pacjenta – Blog Opieki Zdrowotnej

Autor: Namratha Kandula, MD

w narodzinach kliniki Foucault opisuje „spojrzenie kliniczne”, czyli wtedy, gdy lekarz postrzega pacjenta jako ciało doświadczające objawów, a nie Jako Osobę doświadczającą choroby. Nawet w erze modelu biopsyschospołecznego, perspektywa lekarza jest w dużej mierze poprzez obiektyw Biomedyczny, gdzie biologia i zachowanie powodują choroby.

natomiast od pacjentów słyszę, że zdrowie i choroba nie są jedynie wynikami końcowymi indywidualnej Biologii i zachowania. To, w co ludzie wierzą i czego doświadczają, gdy są chorzy, jest zwykle czymś znacznie bardziej złożonym, głęboko powiązanym z ich codziennym życiem. Badania pokazują, jak ludzie myślą o zdrowiu wpływają na to, czy są otwarci na informacje zdrowotne, czy chcą zmienić zachowania zdrowotne lub przyjmować leki, a nawet czy ich zdrowie poprawia się. Ale w jaki sposób lekarze, którzy są w stanie spędzać coraz mniej czasu z pacjentami, mają rozszerzać swoje spojrzenie kliniczne o przekonania i perspektywy zdrowotne pacjenta?

psychiatra i antropolog Arthur Kleinman theory of explanatory models (EMs) proponuje, że jednostki i grupy mogą mieć znacznie różne pojęcia zdrowia i choroby. Kleinman zaproponował, aby zamiast po prostu pytać pacjentów: „gdzie to boli”, lekarze skupili się na wywołaniu odpowiedzi pacjenta na „Dlaczego”, „kiedy”, „jak” i „co dalej”.”

Kleinman proponuje następujące pytania, aby dowiedzieć się, jak pacjent widzi swoją chorobę:

1. Jak myślisz, co spowodowało twój problem?

2. Jak myślisz, dlaczego zaczęło się wtedy?

3. Jak myślisz, co robi z Tobą twoja choroba?

4. Jak poważna jest twoja choroba? Myślisz, że to potrwa długo,

czy może wkrótce będzie lepiej Twoim zdaniem?

5. Jakie są główne problemy, jakie twoja choroba spowodowała dla ciebie?

6. Czego najbardziej obawiasz się z powodu swojej choroby?

7. Jaki rodzaj leczenia powinien być stosowany?

8. Jakie są najważniejsze wyniki masz nadzieję uzyskać z leczenia?

zacząłem włączać pytania EM do wywiadu medycznego, gdy byłem rezydentem medycyny wewnętrznej w szpitalu Bellevue w Nowym Jorku. Początkowo zrobiłem to, aby złagodzić własne frustracje, kiedy zdałem sobie sprawę, że wielu moich pacjentów nie realizowało planu, na który myślałem, że się zgodziliśmy. Myślałem też, że pomoże mi to zrozumieć przekonania moich pacjentów imigrantów, zwłaszcza gdy miałem do czynienia z niewyjaśnionymi objawami.

ostatecznie uprościłem moje podejście do dwóch pytań, które używam, gdy widzę nowego pacjenta: „jak tam twoje zdrowie”, a następnie ” skąd wiesz?”Te pytania odblokowały pacjenta i dały mi zalew informacji o tym, jak postrzegają siebie, swoje ciała i swoje zdrowie. W zależności od odpowiedzi na te pytania i powodu wizyty, mogę użyć pytań EM do dalszego zbadania przekonań pacjenta.

w wielu szkołach medycznych, pytania EM są nauczane podczas szkolenia kompetencji kulturowych, a studenci są zachęcani do korzystania z nich w kontaktach z pacjentami z innych kultur lub z niewyjaśnionymi objawami medycznymi. Coraz bardziej jednak jasne jest, że pytanie o model objaśniający pacjenta powinno być stosowane u wszystkich pacjentów i w rutynowych spotkaniach klinicznych–ponieważ zdecydowana większość pacjentów nie pochodzi z kultury biomedycyny.

w badaniu krajowym pacjenci zgłaszali, że wspólne podejmowanie decyzji miało miejsce najmniej często w sytuacjach rutynowej podstawowej opieki medycznej, takich jak rozpoczynanie leczenia lekami obniżającymi ciśnienie krwi lub zmniejszającymi stężenie lipidów. To jest problem. Rutynowe spotkania kliniczne to często Czas, w którym pacjenci są proszeni o dokonanie poważnych zmian w stylu życia, w tym o codzienne przyjmowanie leków. Lekarze są często sfrustrowani „nieprzestrzeganiem” przepisanej diety, ćwiczeń fizycznych i leków przez pacjentów. Aby mieć pewność, przyczyny nieprzestrzegania są złożone. Ale jednym z ważnych powodów może być to, że sposób, w jaki pacjent tłumaczy sobie swoją chorobę, jest sprzeczny z sposobem lekarza. Badania pokazują, że model wyjaśniający pacjenta nie zniknie po prostu, ponieważ pacjent miał spotkanie kliniczne. Te sposoby postrzegania własnego życia i zdrowia są głęboko zakorzenione i znaczące. Odzwierciedlają one przeżywane doświadczenia, konteksty i tożsamości danej osoby.

uważam, że wywołanie modelu wyjaśniającego pacjenta jest pomocne u większości pacjentów i w typowych sytuacjach klinicznych, w tym ból gardła, wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu i ból pleców. Dlaczego? Ponieważ zrozumienie modeli objaśniających pacjenta daje mi krytyczny wgląd w to, co jest najważniejsze dla pacjenta, w co pacjent wierzy na temat zdrowia i choroby oraz co jego zdaniem pomoże mu wyzdrowieć.

nie mogę skutecznie poradzić pacjentowi z wysokim ciśnieniem, aby zmienił dietę lub wziął leki, chyba że rozumiem jej sposób wyjaśniania jej nadciśnienia i sposobu, w jaki uważa, że powinno się leczyć ciśnienie krwi. Kiedy to zrozumiem, będziemy mogli omówić jej problemy w języku, który oboje rozumiemy. Jeśli celem jest rzeczywiście poprawa jakości i wyników opieki zdrowotnej, Opieka kliniczna musi być prowadzona przez spotkanie ekspertów lekarza i to, co ma największe znaczenie dla pacjenta. I to działa.

ostatnie badanie kliniczne wykazało, że interwencja oparta na DVD, która wykorzystywała historie prawdziwych pacjentów i włączała przekonania zdrowotne pacjentów, poprawiała ciśnienie krwi Afroamerykanów, nawet jeśli wcześniej było niekontrolowane.

następnym razem, gdy jesteś z pacjentem, nawet w najbardziej rutynowym spotkaniu klinicznym, spróbuj rozszerzyć swoje spojrzenie kliniczne, Badając model wyjaśniający pacjenta. Nie tylko zbliży cię do pacjentów, ale informacje, których się nauczysz, pomogą ci uzyskać lepszą opiekę i zdrowszego pacjenta.

Dr Namratha Kandula, stypendystka projektu OpEd, jest internistką i adiunktem w Northwestern University w Feinberg School Of Medicine. Jej badania na temat społecznych i kulturowych uwarunkowań zdrowia ukazały się w American Journal of Public Health.