Tecumseh był wodzem wojowników Szaunisów, który zorganizował Konfederację Indian w celu stworzenia autonomicznego stanu Indyjskiego i powstrzymania białego osadnictwa na Terytorium Północno-Zachodnim (współczesny region Wielkich Jezior). Mocno wierzył, że wszystkie plemiona indiańskie muszą rozstrzygnąć swoje różnice i zjednoczyć się, aby zachować swoje ziemie, kulturę i wolność. Tecumseh poprowadził swoich zwolenników przeciwko Stanom Zjednoczonym w wielu bitwach i wspierał Brytyjczyków podczas wojny w 1812 roku. Jednak jego marzenie o niepodległości skończyło się, gdy zginął w bitwie nad Tamizą, co doprowadziło do upadku jego indyjskiej Konfederacji.
Wczesne lata
Tecumseh, którego imię w języku Shawnee oznacza „spadającą gwiazdę” lub „płonącą kometę”, urodził się w 1768 roku w zachodniej Dolinie Ohio wódz Shawnee Puckeshinwa i jego żona Methoataske. Po tym, jak Puckeshinwa zginął w bitwie pod Point Pleasant (wojna Lorda Dunsmore ’ a), Methoataske wraz z innymi członkami plemienia wyemigrował do Missouri, pozostawiając Tecumseha i jego rodzeństwo na wychowanie przez ich starszą siostrę Tecumapease.
Tecumapease nauczył Tecumseha zasad kultury Shawnee; jego starszy brat Cheeseekau nauczył go jak być wojownikiem. Przez swoje nastoletnie lata Tecumseh gardził Amerykanami po tym, jak byli świadkami okrucieństw, które popełnili przeciwko ludowi Shawnee i ich ziemi; jednak brutalna taktyka, jakiej niektórzy Indianie używali do walki z białym człowiekiem, również go przerażała.
pod koniec 1780 roku Tecumseh uczestniczył w serii najazdów na osadników, a następnie towarzyszył swojemu bratu Cheeseekau i małej grupie wojowników Shawnee do Tennessee, aby dołączyć do grupy Cherokee Chickamauga. Po śmierci Cheeseekau, Tecumseh został liderem zespołu Shawnee i powrócił do Ohio, aby pomóc wodzowi Bluejacket ’ owi w walce z armią USA.
Traktat z Greenville
pod dowództwem Bluejacketa w 1791 Tecumseh poprowadził drużynę zwiadowczą, która pomogła pokonać armię generała Arthura St.Claira w krwawej bitwie pod Wabash. Następnie walczył w bitwie pod Fallen Timbers nad rzeką Maumee, gdzie generał Anthony Wayne i jego armia zdecydowanie pokonali Indian, a obie strony podpisały traktat w Greenville, który zmusił Indian do utraty dużej części ich ziemi na Terytorium Północno-Zachodnim.
Tecumseh odmówił jednak podpisania traktatu, ponieważ uważał, że Indianie nie są właścicielami ziemi, z której zrezygnowali. Wierzył, że ziemia jest dzielona przez wszystkich Indian i nie może być wynegocjowana. Mimo to rdzenni Amerykanie przestrzegali Traktatu z Greenville, chociaż biali osadnicy i ich przywódcy nie.
Prophetstown
na początku XIX wieku Tecumseh osiadł w Ohio i był szanowanym przywódcą, wodzem wojennym i mówcą. W 1805 roku jego młodszy brat Lalawethika doświadczył wizji wywołanej alkoholem i zadeklarował zamiar poprowadzenia Indian w poszukiwaniu ich ziemi i kultury. Zmienił imię na Tenskwatawa i stał się znany jako ” Prorok.”
po prawidłowym przewidzeniu zaćmienia Słońca w 1806 roku hordy Indian z różnych plemion zaczęły podążać za prorokiem. W 1808 r. Tecumseh i Prorok przenieśli swój rosnący Sojusz do Prophetstown, w pobliżu rzek Wabash i Tippecanoe w dzisiejszej Indianie.
Bitwa pod Tippecanoe
Tecumseh udał się daleko, aby zwerbować niezadowolonych Indian do swojego pan-Indyjskiego sojuszu. W potężnych przemówieniach mobilizował ich do swojej sprawy, ostrzegając, że jedynym sposobem na pokonanie ich najeźdźców jest zjednoczenie i oparcie się amerykańskiemu stylowi życia.
To właśnie podczas jednej z tych wypraw rekrutacyjnych w 1811 roku gubernator Terytorium Indiany (i przyszłych Stanów Zjednoczonych). prezydent) William Henry Harrison pomaszerował swoimi siłami w kierunku Prophetstown z zamiarem zniszczenia wioski.
Tecumseh ostrzegł brata, aby nie walczył, dopóki ich Konfederacja nie będzie silniejsza, ale Prorok zignorował jego radę i zaatakował armię Harrisona, mimo że osiągnięto słabe zawieszenie broni. Po dwóch godzinach intensywnych walk w bitwie pod Tippecanoe, Harrison pokonał Indian, którzy następnie opuścili Prophetstown, pozostawiając go otwartym dla Harrisona do splądrowania i spalenia.
kilka miesięcy później Tecumseh powrócił do Prophetstown i znalazł zarówno wioskę, jak i jego ciężko wywalczoną koalicję indyjską zniszczoną.
śmierć i dziedzictwo
Tecumseh zebrał swoich pozostałych zwolenników podczas wojny w 1812 roku i dołączył do brytyjskich sił w Michigan, odgrywając kluczową rolę w pokonaniu amerykańskich sił podczas oblężenia Detroit.
po upadku Detroit, Tecumseh dołączył do brytyjskiej inwazji generała Henry ’ ego Proctora na Ohio i walczył przeciwko Harrisonowi i jego armii. Po inwazji Harrisona na Kanadę Brytyjczycy zostali zmuszeni do ucieczki, a Tecumseh i jego ludzie niechętnie poszli w jego ślady. Harrison ścigał ich aż do Tamizy, gdzie Tecumseh zginął 5 października 1813 roku.
Tecumseh był cenionym przywódcą, potężnym wodzem i utalentowanym mówcą. Jego śmierć zniweczyła Sojusz pan-Indian na Terytorium Północno-Zachodnim. Nie mając Tecumseha na czele, większość rdzennych Amerykanów w regionie przeniosła się do rezerwatów Indian i oddała ich ziemię.
chociaż Tecumseh nigdy nie stracił z oczu swojego celu zjednoczenia plemion indiańskich, jego wpływy nie były wystarczające, aby pokonać amerykańską armię i uratować indyjski styl życia.
generał Isaac Brock, dowódca sił brytyjskich w Amherstburgu, mógł najlepiej podsumować życie Tecumseha, mówiąc o nim: „bardziej bystry lub dzielny wojownik nie istnieje, jak sądzę.”