Twoje hasło

ostatni psychiatra to jeden z moich ulubionych blogów i jedno z najlepszych miejsc do nauki o narcyzmie. Ten post służy jako indeks do postów TLP związanych z narcyzmem.

spodziewam się, że ten post będzie przede wszystkim przydatny dla osób, które podejrzewają, że mogą być narcyzami. Jeśli czytasz tylko jeden cytat z tego postu, przeczytaj ten:

to mantra: Narcyzy nie czują się winni, tylko wstyd.

poczucie winy implikuje wewnętrzne poczucie dobra i zła. Narcyzy nie czują się winni – w oparciu o obiektywne dobro i zło-czują wstyd-w oparciu o ekspozycję.

nie powiedziałbyś, że się wstydzisz, gdyby cię nie zauważono, złapano. Wstyd jest konfliktem z rzeczywistością: myślę, że jestem tego rodzaju osobą, ale teraz ten drugi facet ma zewnętrzne dowody, że nie jestem.

spis treści (użyj Ctrl + F)

1. czym jest narcyzm?
2. skąd się bierze narcyzm?
3. wstyd i poczucie winy i obrona przed zmianą
4. rozwój superego / dobra i zła
5. „Poznaj siebie”
6. seksualność
7. więcej o obronie przed zmianą
8. co teraz?

czym jest narcyzm?

jeśli jest to jedna z najseksowniejszych rzeczy, jakie kiedykolwiek widziałeś, możesz być narcyzem

narcyz wierzy, że jest głównym bohaterem swojego filmu. Wszyscy inni mają rolę drugoplanową-wszyscy wokół niego stają się”typem”. Wiesz, że w każdej komedii romantycznej zawsze jest zabawny przyjaciel, który pomaga głównemu bohaterowi zrozumieć jej związek? W filmie cała jej egzystencja ma być tam dla głównego bohatera. Ale w prawdziwym życiu, ta zabawna przyjaciółka ma własne życie; może nawet być główną postacią w swoim własnym filmie, prawda? Narcyz nie byłby w stanie tego pojąć. Jej przyjaciele zawsze są postaciami drugoplanowymi, które można nazwać o każdej porze nocy, które zawsze będą zainteresowane tym, co ma na sobie lub co zrobiła. Ta zabawna koleżanka nie jest po prostu miła, nie chce tylko pomóc – jest osobiście zainteresowana życiem narcyza. Oczywiście, że tak.

komik, którego nie pamiętam, żartował z aktorów w LA, ale to dotyczy narcyzów: kiedy dwóch narcyzów wychodzi, po prostu czekają, aż usta drugiej osoby przestaną się ruszać, aby móc mówić o sobie.

narcyz wygląda codziennie tak samo; ma „spojrzenie” z charakterystyczną cechą: pewną fryzurą; wąsami; rodzajem ubioru, tatuażem. Użył ich, aby stworzyć tożsamość w swoim umyśle, że będzie spędzać dużo energii nadążając.

to nie jest narcystyczna kontuzja

najgorszą rzeczą, jaka może przytrafić się narcyzowi, nie jest to, że jego żona go zdradza i zostawia dla innego mężczyzny. Będzie się złościł, krzyczał, prześladował, itp., ale to nie kwalifikuje się jako obrażenie narcyza, ponieważ narcyz nadal utrzymuje związek z kobietą. Że jest to zły związek jest poza punktem-chodzi o to, że on i ona są nadal połączone: są one połączone poprzez kłótnie, zakaz zbliżania się i prawników, ale są powiązane.

najgorsze, co może się przytrafić narcyzowi, to to, że jego żona zdradza go potajemnie i nigdy mu nie mówi, a ona nie zachowuje się wobec Niego inaczej, więc on nawet nie może powiedzieć. Jeśli potrafi to wszystko, to znaczy, że istnieje niezależnie od niego. Nie jest głównym bohaterem filmu. Ma swój własny film, a jego nawet w nim nie ma. To narcystyczna kontuzja. To najgorsze nieszczęście, jakie może spotkać narcyzę.

każdy inny rodzaj urazu może wywoływać różne emocje; może smutek, ból, gniew, a nawet apatia. Ale wszystkie narcystyczne urazy prowadzą do wściekłości. Te dwa nie są po prostu połączone; te dwa są takie same. Reakcja może wyglądać jak smutek, ale nią nie jest: to wściekłość, tylko wściekłość.

psychopatia, antyspołeczne zaburzenie osobowości i narcyzm

Narcyzy wydają się mieć emocje, uczucia, empatię – płaczą, śmieją się, czują twój ból itp. – ale nic z tego nie jest prawdziwe. Nie czują tego. To nie jest powiązane z niczym wewnętrznym. Na pewno płaczą na pogrzebie, ale w środku zastanawiają się, dlaczego nie boli tak bardzo,jak uważają. Są dumni z recitalu baletowego córki, ale tak naprawdę nie są dumni, w środku zastanawiają się nad promocją, czy tym palantem w sklepie itp. Może czuć dumę, że jest jego córką, ale nie empatię, nic o niej jako osobnej osobie.

Narcyzy nie czują się winne – oparte na obiektywnym dobru i złu-czują wstyd-oparte na ekspozycji. Kiedy ich złapią, odpowiedź jest zawsze taka sama.: „czekaj, nie jestem taki…”

powodem, dla którego psychopata zabija jest to, że jest zły. Narcyz zabija po to, żeby nikt nie dowiedział się, że jest zły.

narcyzm to nie jest wielka epidemia

druga epidemia Ego

„wygląda na to, że miałeś rację, nawet popularna prasa łapie się na wzroście narcyzmu -” te artykuły nie mówią, że narcyzm rośnie, mówią, że wspaniałość rośnie. Łączą się ze sobą. Nawet psychiatrzy się mylą, nie są tacy sami.

zostaw na razie jakie jest rozróżnienie. Spójrz na wynik: skupiając się na wspaniałości, pozostawia Ciebie, czytelnika, z out. „Spójrz na tych wspaniałych idiotów. To nie ja.”Z racji tego, że nie jesteś sławny, ważny, wspaniały, nie możesz być narcyzem. Tworzy poczucie własnej wartości, ponieważ nie jesteś taki jak oni. To narcyzm. Te artykuły wzmacniają twój narcyzm.

wspaniałomyślność jest tylko jednym z możliwych przejawów procesu psychicznego, który nie powiódł się. Istotą, charakterystyczną cechą narcyzmu jest izolowany światopogląd, ten, w którym wszyscy inni nie są w pełni realni, tylko część osoby i tylko część wpływa na Ciebie.

patologia pokoleniowa: narcyzm nie jest wspaniałomyślny

„jeśli to nie jest wspaniałość, to czym jest narcyzm?”Wstyd z powodu winy; wściekłość z powodu gniewu; masturbacja z powodu seksu; zazdrość z powodu chciwości; twoja przyszłość z powodu przeszłości, ale jej przeszłość z powodu przyszłości…

wyobraź sobie, jak wyglądasz innej osobie. Przypomnijcie sobie, jak wyglądaliście dziś rano w lustrze – tak naprawdę to widzą. Dokonują natychmiastowych osądów na temat twojej osobowości w oparciu o to lustrzane odbicie. Słyszą Twój głos tak, jakby pochodził z nagrania, a nie tak, jak słyszysz z ust. Jesteś jedyną osobą, która doświadcza siebie tak jak ty.

Narcyz ma awarię: skoro wiesz, że oszukałeś, aby je zdobyć, nie możesz im uwierzyć, gdy mówią, że cię kochają. Fakt, że cię kocha oznacza, że nie jest na tyle mądra, by wiedzieć, czym jest miłość. Dlatego domyślasz się wymiernych ilości miłości: jak szybko poszła do łóżka z poprzednimi facetami?

to, że uważa cię za niesamowitego, nie znaczy, że naprawdę możesz ją poczuć.

skąd bierze się narcyzm?

Czy Narcyzm Można Wyleczyć?

zamiast pytać: „dlaczego czuję się odłączony?”Zadaj pytanie odwrotne:” co bym czuł, gdybym nie został odłączony?”Bądź konkretny, powiedz odpowiedź na głos.

śmiało, zastanów się. Jak wygląda łączenie? Poczekam.

niech zgadnę: nawet nie masz pojęcia.

na odpowiedź masz tylko obrazy, ulotne myśli. Nic konkretnego. Kilka słów, kilka zwrotów, fragmenty rozmów, które być może słyszałeś lub śniłeś na jawie.

teraz zadaj sobie pytanie, skąd masz te obrazki i frazy?

wyobraź sobie dwoje zakochanych ludzi: prawdziwych, albo z telewizji, albo z filmów. Wybierz dwie osoby, których miłość chciałbyś naśladować. Wyobraź sobie, że się całują, patrzą sobie w oczy. Wyobraź sobie, że się kochają.

chciałbyś mieć taką miłość, ale nie masz. za każdym razem, gdy próbujesz ją zdobyć, to porażka. Oto powód: czy wyobrażasz sobie prawdziwych ludzi, czy bohaterów telewizyjnych?

telewizja nauczyła cię kochać, pokazała jak wygląda MIŁOŚĆ, jak się czuje. Ale kiedy jesteś naprawdę zakochany, to tak nie wygląda, więc potajemnie podejrzewasz, że nie masz zdolności do miłości, że jest z tobą coś nie tak.

to samo dotyczy smutku. A gorzej, gdy jesteś w obecności czyjegoś smutku, nie masz pojęcia, co robić. Wszystko, co naprawdę wiesz o doświadczeniu tych emocji, to scenariusz, który otrzymałeś z telewizji. „Och, twój mąż umarł!? O mój Boże, to straszne! Tak mi przykro!!”Ale ty nic z tego nie czujesz. Nic.

więc myślisz sobie, co jest ze mną nie tak? Mąż tej kobiety zmarł-jasne, mogę udawać, ale czy jestem tak pustym potworem, że nic nie czuję?

oczywiście nic nie czujesz. Dlaczego? – to nie twoja strata. To, co jest złe, to nie twój brak uczuć, ale to, że myślisz, że musisz coś poczuć, że musisz powiedzieć tej kobiecie, przypomnieć jej, jak straszna jest jej strata. Myślisz, że jedynym sposobem, aby połączyć się z ludźmi jest mieć ich emocje. Myślisz, że chce się z Tobą skontaktować. Myślisz, że chce twojej pomocy.

problemem nie jest twój brak uczuć, tylko to, że myślisz, że jeśli nie czujesz, że to nie jest prawdziwe. Zapominasz, że ma życie, w którym nie ma Ciebie.

Mogę coś zrobić?”i to wszystko. Ale to wydaje się niewystarczające. Myślisz tak, ponieważ myślisz, że jest coś, co możesz zrobić, że smutek nie jest dla Ciebie prawdziwy, więc nie może być prawdziwy dla niej i w ten sposób Masz moc, aby to zmienić.

ona nie chce, żebyś był smutny, ona nie szuka niczego, jej strata jest większa od Ciebie. Jeśli czegoś od ciebie potrzebuje, to współczucia, nie empatii.

ale nikt cię tego nie nauczył. Powracasz więc do postaci ” człowiek pomagający w żałobie wdowie.”Akcja!

problem nie polega na tym, że nie wiesz jak się połączyć; chodzi o to, że kiedy w ogóle się łączysz, nie wiesz, co robić dalej. To twoje nierealne oczekiwania co do tego, czym powinno być łączenie. W telewizji zawsze chodzi o początki, a nie o środek. Jak miłość. Miłość, którą czujesz, nie przypomina miłości telewizyjnej, ponieważ miłość telewizyjna to pierwsze trzy dni miłości, skopiowane i wklejone w dekadę odcinków. Ale skoro nie masz innego punktu odniesienia, po prawdziwej dekadzie myślisz: „chyba nie mogę być już zakochany.”

problemem nie była telewizja, problemem była nieobecność dorosłych, prawdziwych dorosłych, którzy poważnie traktowali swoją odpowiedzialność wobec następnego pokolenia, którzy prowadzą nie słowami, ale zachowaniem. Który, nawet jeśli nieszczęśliwy, niespełniony lub niezwiązany, miał na tyle przyzwoitości, by udawać to dla następnego pokolenia, dla ludzi, których dotknął. Kto nie zdradzał swoich żon nie tylko dlatego, że je kochał, nie tylko dlatego, że było to etycznie złe, ale dlatego, że jaki to byłby przykład dla ich córek?

wiem, wszyscy się nie zgodzą. Wszyscy, z wyjątkiem córek poniżej 20.roku życia.

wstyd i poczucie winy i obrona przed zmianą

niewierność i inne tabu, styl medialny

historia, która sprawia, że internet i poranna telewizja rund: dwoje ludzi rozwodzi się z małżonkami i bierze ślub.

twist polega na tym, że ogłosili swoje małżeństwo w sekcji Style New York Timesa, bo oczywiście związali się w stylu. Kolejnym zwrotem jest to, że na wpół bezwstydnie opowiadają w czasach, jak się zakochali, gdy byli jeszcze małżeństwem z innymi ludźmi.

; mało sensowne, ale trochę bezczelne? – żeby ujawnić, że oszukujesz. Dlaczego po prostu nie powiedzieć: „poznaliśmy się i zakochaliśmy?”Albo lepiej, dlaczego nie powiedzieć nic? Nie mieli innego wyboru.

to mantra: Narcyzy nie czują się winne, tylko wstyd. Cóż, to nie do końca prawda, czasami czują się winni, ale musisz uderzać w tabu, aby to poczuć.

nawet najbardziej zatwardziały narcyz odczuwa jakąś przemijającą winę, gdy małżonek szlocha na podłodze w kuchni. Jak się z tym uporasz? (Tabletki nie pomogą, ale Psychiatria z przyjemnością Ci powie,że mogą.)

w ten sposób narcyzm eliminuje poczucie winy: przepisuje historię na nowo, lub jak mawiają po-mo, ” oferuj konkurencyjną narrację.”

wszystko zmieniło się dwa lata później, gdy Partilla zaprosiła ją na drinka w lokalnym wodopoju, po raz pierwszy spotkali się z dala od swoich małżonków. – Zakochałem się w tobie-wspominał Riddell Partilla. Powiedziała, że wybiła ścieżkę z baru, ale wróciła pięć minut później i powiedziała mu: „czuję dokładnie to samo.”

Ubierz go w język historii, przezwyciężenia, znalezienia bratniej duszy, romansu wieku średniego, samorealizacji. Ci dwaj mieli szczęście być w stanie zrobić z tego prawdziwą historię-w której są głównymi bohaterami, a wszyscy inni wspierają obsadę, a czytelnicy – ty-skupią się na głównych bohaterach. Możesz ich nienawidzić, ale to nie ma znaczenia. Liczy się to, że są głównymi bohaterami. To zmienia poczucie winy w wstyd, a jeśli nie ma wstydu

jesteśmy naprawdę dumni z naszej rodziny i dumni ze sposobu, w jaki poradziliśmy sobie z sytuacją. W tej historii nie było się czego wstydzić.

wygrywają. W ten sposób narcyzm rozładowuje poczucie winy. umieszczenie ich skądinąd dość haniebnej historii w NYT nie było głupim, złym osądem, ani nawet szkodliwym dla ich reputacji, bez względu na to, jak wielu ludzi ich nienawidzi. Było to konieczne dla ich własnego przeżycia emocjonalnego. Dopóki ich za to nienawidzisz, nie muszą nienawidzić samych siebie.

ale to, co musisz wyciągnąć z tych historii, to to, jak to pokolenie i naprzód poradzi sobie z winą: uzewnętrznienie jej, przekształcenie jej w wstyd, a następnie znalezienie pocieszenia w kieszeniach wsparcia, które nieuchronnie się pojawiają. Każdy jest sławny dla 15 osób, a to wystarczy, aby pomóc ci spać w nocy.

to w efekcie superego, a kiedy to wyrażenie się załapie, pamiętaj, gdzie po raz pierwszy to usłyszałeś. Więc pamiętaj, dlaczego to usłyszałeś. A potem tego nie rób.

ten człowiek zabił swoją rodzinę i nie wie dlaczego

poczucie winy implikuje wewnętrzne poczucie dobra i zła. Czy to pochodzi z twojej religii, czy z twoich rodziców, kodeksu karnego czy Gwiezdnych Wojen, nie ma znaczenia, tylko że zewnętrzne zasady są następnie internalizowane, a następnie budujesz wokół nich tożsamość. Tak więc, kiedy je naruszacie i nie ma możliwości, aby ktokolwiek to zauważył, to nadal gryzie was, ponieważ kłóci się z waszym ego, tym, kim jesteście. Id istnieje od urodzenia, więc superego musi poprzedzać ego.

wstyd nie wynika z akcji, ale z ekspozycji. Nie powiedziałbyś, że się wstydzisz, gdyby cię nie zauważono, złapano. Wstyd jest konfliktem z rzeczywistością: myślę, że jestem tego rodzaju osobą, ale teraz ten drugi facet ma zewnętrzne dowody, że nie jestem.

narcyz nie może czuć się winny, bo podczas gdy przyznaje się do zewnętrznych zasad (religii, etyki itp.), te zasady są zawsze drugorzędne w stosunku do jego tożsamości. Dopóki tożsamość jest nienaruszona, nie zrobiłeś nic złego. Nie ma wewnętrznego konfliktu z Twoim poczuciem siebie, ponieważ Twoja tożsamość ma jedną nadrzędną zasadę: samozachowawczość. Poświęcisz wszystko, łącznie ze swoim życiem, aby zachować tę tożsamość. Dlatego twój chłopak zabił się, żeby cię odzyskać.

rozwój superego / dobra i zła

krzyki kontra Klapsy

opisują rodziców, którzy (oczywiście) nie daliby klapsa swoim dzieciom, którzy w ten sposób kończą krzycząc.

psycholodzy i psychiatrzy ogólnie twierdzą, że należy unikać krzyku. W najlepszym przypadku jest to nieskuteczne (im więcej tego robisz, tym bardziej dziecko to dostraja), a w gorszym szkodzi dziecku poczucie dobrego samopoczucia i poczucia własnej wartości.

to jest absolutnie okropna Rada.

problemem nie jest ani krzyk, ani Klapsy, problemem jest kiedy. Kiedy rodzice krzyczą lub biją, nie jest to reakcja na wewnętrzne złe zachowanie, jest to reakcja na zachowanie, które obciąża rodzica.

„chciałbym myśleć, że przez większość czasu mamy dobrą interakcję opartą na rozsądku – powiedziała Lena Merrill o swojej 4-letniej córce, której nigdy nie dała klapsa. Ale są też czasy, kiedy” zrobiła coś takiego, jak wylała mleko na podłogę lub wyrwała kartkę z książki”, ms. Merrill powiedział „Po prostu go tracę.”

krzyk nie jest po prostu nieproporcjonalny do zachowania, to nie ma nic wspólnego z zachowaniem. Jest zła na inne rzeczy, ale krzyczy o mleku.

dzieciak nie nauczył się nic o dobrym i złym zachowaniu. W rzeczywistości nauczyli się, że „złe zachowania” zasługują tylko na spokojną dyskusję, podczas gdy rzeczy, które denerwują mamę lub tatę, spotykają się z gniewem.

rozważ mamę i dziecko w sklepie z zabawkami. Dzieci zaczynają narzekać, że coś kupują. Robi się głośny. Mama syczy przez zaciśnięte zęby, ” poczekaj, aż zabiorę cię do domu.

rozumiem, że jest sfrustrowana. Ale dlaczego ona to szepcze? W domu krzyczała, dlaczego nie krzyczeć teraz? Jest skłonna przenieść gniew samochodem w inne miejsce-czy zachowanie jest takie poważne?

szepcze, bo jest zakłopotana, nie zachowaniem dziecka, ale tym, co mówi o niej jako o rodzicu. I jest jeszcze bardziej zażenowana swoją reakcją. Nie może pozwolić innym ludziom zobaczyć jej wściekłości, kiedy wydaje się innym, że chodzi tylko o dziecko, które chce zabawkę.

ale jak złapie dzieciaka kradnącego, to niech go ma w miejscu publicznym, bo wtedy nie ma wstydu w krzyku-to dobrze na niej odbija.

krzyczenie nie jest problemem, problemem jest to, że krzyczenie jest używane do złych rzeczy.

jedynym problemem współczesnych rodziców, zarówno matek, jak i ojców, jest to, że starają się być czymś – „dobrymi rodzicami” (konstrukt tożsamości), a nie robić to, co jest dobre dla dziecka, tylko dla jego dobra. Mogą robić dobrze dla dziecka, ale starają się również odzwierciedlać siebie jako dobrych rodziców, rozważają również ich wstyd. To nigdy nie zadziała. Dziecko wyczuje to, a nauczą się, że nie ma absolutnego dobra i zła, tylko zadowolenie szefa.

nie oceniam Cię, rozwiąż caps lock, staram się pomóc ci zrozumieć, gdzie wszystko idzie nie tak.

gdyby rodzice byli po prostu prawdziwi – źli, gdy coś ich denerwuje, bardziej źli, gdy jest gorzej, a mniej źli, gdy nie jest tak źle – czuliby się lepiej, a ich dzieci uczyłyby się znacznie lepszych lekcji życia.

w jeden sposób nasze szkoły szkolą nowych narcyzów

grupa chłopców i dziewcząt z pierwszej klasy grała w piłkę nożną na przerwie. Jeden chłopiec, Devastator, był szczególnie agresywny, a slide zaatakował dwójkę dzieci. Dziewczyna mówi: „Hej, nie ma zjeżdżania-skrzywdzisz kogoś!”Wkrótce zjeżdża z innym chłopcem. Ta sama dziewczyna, na przekór Devastator, krzyczy: „Hej, żadnych slajdów!”Devastator zbliża się powoli, aby zamknąć dystans, a następnie nagle biegnie w jej kierunku. Innemu chłopcu udaje się chwycić za ramię, ale nie może go utrzymać, więc spowalnia Devastatora tylko na sekundę, ale wystarczająco długo, aby dziewczyna mogła zacząć biegać. Goni ją – ona biegnie do nauczyciela, a on szybko wraca na boisko.

dziewczyna opowiada swoją historię, a nauczyciel odpowiada: Porozmawiam z nim. Zagraj w inną grę, nie chcę, żeby cię skrzywdził.”

później dziewczyna mówi matce, która dzwoni do szkoły. Nauczyciel mówi matce, że mieli już z tym chłopcem wiele problemów, radzą sobie z problemem, ale w międzyczasie najlepiej, jeśli dziewczyna po prostu trzyma się od niego z daleka. „Była bardzo odważna, ale nie chcemy, żeby jej się coś stało, ani żeby się na niej skupił, więc najlepiej będzie, jeśli nie będzie się w to mieszać.”

ta dziewczyna postawiła się tyranowi nie po to, aby chronić siebie, ale dla dobra innych – i zamiast wspierać to zachowanie, Szkoła zmiażdżyła je w interesie celowości i bezpieczeństwa”.”

jeśli jest jakaś wartość, którą chcesz zachęcić dzieci, to dbaj o siebie nawzajem. Ale Szkoła promowała odwrotną wartość: „nie angażuj się, dbaj o siebie, pozwól obserwatorom się tym zająć. To ich praca.”Zauważ, że szkoła nie nauczyła jej niechcący nie zwracać uwagi na innych, specjalnie poinstruowała ją, aby nie zwracała uwagi na innych. „Zajmiemy się tym.

nie twierdzę, że powinna była z nim walczyć (I nie mówię tego też), ale jaka szkoła nie chce, żeby dziecko stawiało opór tyranowi, zwłaszcza, gdy robi to, by komuś pomóc? Co za szalona szkoła chce, żebyś się wycofała i znalazła kogoś innego, kto cię ochroni? Jaka Szkoła indoktrynuje dzieci, że władzę posiadają tylko a) źli ludzie; B) Państwo?

Wszystkie.

„Poznaj siebie”

druga historia Echo i narcyza

to jest historia, którą znasz:

” Narcyz był człowiekiem tak zakochanym w sobie, że zakochał się we własnym odbiciu. Nikt inny nie był dla niego wystarczająco dobry. Wpatrywał się w basen i w końcu się zmarnował.”

ale to nie jest cała historia.

kiedy urodził się Narcyz, jego matka, Liriope, zabrała go do niewidomego jasnowidza Tyresiasza i poprosiła o proroctwo: „czy będzie miał długie życie?”

Tiresias dał Liriope swoją tajemniczą przepowiednię:

” będzie miał długie życie, dopóki nie pozna samego siebie.”

zapomnij o tym, czy przepowiednia jest prawdziwa. Zapytaj zamiast tego: „co zrobiliby rodzice, gdy to usłyszeli?”I tak, gdy rodzice Narcyza usłyszeli wymagania dotyczące długiego życia dziecka… zrobiliby wszystko, żeby się nie dowiedział.

nikt nie wie, co zrobili Liriope i Cefisus, ale cokolwiek zrobili, zadziałało: nawet nie rozpoznał własnego odbicia. To człowiek, który sam siebie nie zna. To człowiek, który nigdy nie musiał patrzeć na siebie z zewnątrz.

jak sprawić, by dziecko poznało siebie? Otaczasz go lustrami. „To jest to, co wszyscy widzą, kiedy robisz to, co robisz. Wszyscy myślą, że taki jesteś.”

sprawiasz, że jest testowany: taki jesteś, jesteś w tym dobry, ale nie w tym. Ta druga osoba jest lepsza od Ciebie w tym, ale nie lepsza od Ciebie w tamtym. Są to granice, według których jesteś zdefiniowany. Narcyz nigdy nie mógł spotkać się z prawdziwym niebezpieczeństwem, chwałą, walką, honorem, sukcesem, porażką; tylko sztuczne wersje manipulowane przez rodziców. Nigdy nie pozwolono mu zapytać: „czy jestem tchórzem? Jestem głupcem?”Aby zapewnić jego nudną długowieczność, jego rodzice nie chcieliby jednoznacznej odpowiedzi w obu kierunkach.

pozwolono mu żyć w świecie spekulacji, fantazji, „pewnego dnia” i „co jeśli”. Nigdy nie musiał słyszeć „too bad”, „too little” I „too late”.”

kiedy chcesz, aby dziecko stało się czymś – najpierw uczysz go, jak opanować jego impulsy, jak żyć z frustracją. Ale kiedy pojawiła się pokusa, rodzice Narcyza albo pozwolili mu ją mieć, albo ukryli przed nim, aby nie był kuszony, aby nie musieli mu odmówić. Nie nauczyli go, jak oprzeć się pokusie, jak radzić sobie z brakiem. I na pewno nie nauczyli go, jak nie chcieć tego, czego nie mógł mieć. Nie nauczyli go, jak chcieć.

rezultatem było to, że przestał mieć pragnienia, a zamiast tego pragnął uczucia pożądania.

seksualność

co mówi o nas konkurs Miss USA

jeśli jest jedna rzecz, która sprawia, że Amerykanie – a przynajmniej media, które odzwierciedlają i kreują Amerykańskie gusta – denerwują się, to nie Seks, ale seks, którego nie może kontrolować.

może to jest coś wyjątkowo amerykańskiego, może nie: dopóki Seks / iness ma swoją cenę, nie ma nic przeciwko. Kontrolowane, produkowane, Sztuczne-bezpieczne. Sesja w bieliźnie? „Musiała to zrobić na konkurs.”Och, więc to jest odpowiedź. To nie jest prawdziwe.

ale jak złapie się na rozbieraniu dla zabawy to.. co to o mnie mówi?

argument feministyczny jest taki, że wyznacza standardy dla kobiet, które są zmuszone przynajmniej się zastanawiać. „Jak mogę konkurować?”Ale dla mężczyzn jest gorzej. Playboy ma się dobrze. Dziewczyny szalejące doprowadzają nas do szału. „Robią to… na nic? Chcą się rozebrać przed kamerą za darmo… ale za każdym razem, gdy próbuję być miły i postawić jednemu z nich drinka, nawet na mnie nie patrzą… Nie rozumiem…”

Amy Schumer oferuje Ci spojrzenie w twoją duszę

ale dlaczego jest w ogóle rynek dla seksownych, ale niefunnych kobiecych komiksów? Odpowiedź jest taka, że gorąco jest usłyszeć seksowną dziewczynę mówiącą otwarcie o seksie, a jedynym bezpiecznym sposobem, w jaki kobieta może mówić otwarcie o seksie, jest….. jako żart, jako parodia.

jest grupa z Was, która to przeczyta i poczuje się rozwścieczona podwójnym standardem, przed mężczyznami kobiety stają się seksowne, mówią o seksie, afiszują się, ale mężczyźni nie mogą przedstawić tematu, nie mogą zadawać pytań, nie mogą ścigać – nie mogą nawet patrzeć – bo wtedy są oznaczeni jako drapieżcy. Jeśli jesteś w tej grupie, nie rozumiesz. Cenzura NIE pochodzi od kobiet, ale od Ciebie. Jeśli czujesz, że nie możesz zapytać jej o jej seks, bo będziesz brzmiał jak represjonowany prześladowca, w rzeczywistości jesteś represjonowanym prześladowcą. Nie zabijesz jej, w porządku, ale nigdy nie zostawisz jej samej. Jeśli Trina rzuci Oczy bleary do boksu i powie: „wow, zostałem całkowicie zaorany przez tego faceta ostatniej nocy” nie tylko nie zrobisz żadnego kodowania tego dnia, ale sprawisz, że nie będzie mogła kiedykolwiek wykonać żadnego kodowania Lub zachować numeru komórki z powodu twoich subtelnych nacisków na więcej historii i pasywnych agresywnych zapytań o jej status związku i prawie ciągłe insynuacje.

obrona przed zmianami

)

krzyczysz każdego dnia na swoją ośmioletnią dziewczynkę za niechlujną pracę domową i w końcu ona myśli:” jestem okropny we wszystkim „i poddaje się, więc standardowa interpretacja tego jest taka, że straciła pewność siebie, ale jest jeszcze jedna możliwość, którą powinieneś rozważyć: postanawia skupić się na” jestem okropny we wszystkim”, aby mogła się poddać. „Jeśli zgodzę się nienawidzić siebie, potrzebuję tylko 60? Skończę za 10 minut. „

to właśnie w tej chwili rodzic zawodzi lub odnosi sukces, tzn. nie: czy uczą dziecka, aby preferowało (znaleźć wzmocnienie) męczarnię nudnej, trudnej pracy z małymi codziennymi dowodami poprawy, czy też uczą dziecko, aby preferowało (znaleźć wzmocnienie) około 20 minut histerycznego szlochania, a następnie odchodziło na Facebooka i kanapkę? Każdy człowiek jest w stanie nauczyć się tylko jednego z nich na raz. Którą z nich zachęca rodzic?

celem twojej pracy jest wykonanie pracy, a nie bycie lepszym w pracy. Dla wielu ludzi prowadzi to do nieświadomej, domyślnej hierarchii w umyśle, nie jestem epidemiologiem, ale masz to w sobie gdzieś między 5 a 10:

<robi niesamowite>

jest lepszy niż

<złe samopoczucie>

jest lepszy niż

<umysłowa praca zmian>

powinieneś to zapamiętać, to rządzi twoim życiem. „Ciągle myślę o sposobach na poprawę siebie.”Nie, strzelasz do silnika, gdy jesteś na blokach. Obsesja i przeżywanie jest umiejętnością, w której wszyscy jesteśmy ogromnie osiągnięci, i co prawda wydaje się to pracą umysłową, ponieważ jest wyczerpująca i niewdzięczna, ale nie można bardziej przeżywać kryzysu życiowego niż równanie różniczkowe. Tak więc rodzice nieświadomie uczą cię, aby zdecydować się na <uczucie straszne dla siebie>, a po kilku latach niepewności dzieciństwa, wybierzesz niebieską pigułkę i zaczniesz marzyć: kiedyś i gdzieś pokażesz komuś, jak wielki jesteś w jakiś sposób. I po kilku miesiącach z tym kimś w końcu zwrócą się do ciebie, spojrzą Ci głęboko w oczy i powiedzą: „słuchaj, nie mam basenu, ale gdybym miał, to bym się w nim utopił. Chryste, jesteś toksyczny.”

nienawiść do siebie jest obroną przed zmianą, nienawiść do siebie jest lepsza niż <praca umysłowa>. Wybierasz nędzę, żeby nic się nie zmieniło, a Ambien, picie i terapia łagodzą nędzę, abyś mógł się nie zmieniać.

za kazdym razem jak sie robi superego to czesc sie rozdziela tak zle jak reszta nietknieta jak dobra. „Nie jestem złą osobą, po prostu zrobiłam coś złego.”Ludzie będą robić to, co dla nich działało od dzieciństwa, co w tym przypadku jest rozdzielone od niepalących kawałków siebie i wyrzeknie się ich, chroniąc resztę. „Zrobiłem to, ale to nie jest to, kim jestem.”Kiedy” to „jest naprawdę złe, przechodzisz do kroku 2: Znajdź kogoś, kto może zastąpić Twoje atroficzne superego, aby potwierdzić „nie jesteś taki”, i jesteś dobry na dekadę emocjonalnej stagnacji i następujące szalone zdanie: „wiele się zmieniłem w ciągu dziesięciu lat.”Ha, tak – czekaj, mówisz poważnie? Stary, nikt, kto nie jest tobą, nie zgadza się. Nikt. Zapytaj kogokolwiek. Nawet twój terapeuta.

co teraz?

Czy Narcyzm Można Wyleczyć? (ponownie)

złe pytanie.

„ale chcę się zmienić, chcę być lepszy.”

narcyzm mówi: Ja, Ja. Nigdy ty, oni.

nikt mnie nigdy nie pyta:”Nikt mnie nigdy nie pyta,” myślę, że jestem zbyt kontrolujący, staram się subtelnie manipulować moją dziewczyną, aby nie zauważyć cech innych ludzi.”Nikt nigdy, przenigdy nie pyta mnie:” często jestem pochłonięty irracjonalną wściekłością, nie mogę czuć się winny, tylko wstyd, a kiedy jestem złapany, odkryty, zdemaskowany, staram się rozbić tych wokół mnie, aby czuli się gorzej niż ja, więc są zbyt nieszczęśliwi, aby patrzeć na mnie z góry.”

gdyby o to pytali, powiedziałbym im, że zmiana jest w zasięgu ręki. Ale.

” czyli wszystko stracone?”

opisz siebie: swoje cechy, cechy, zarówno dobre, jak i złe.

nie używaj słowa ” am.”

To nie jest prawdziwe.”

zamiast próbować przestać odgrywać rolę – ponownie, ruch, którego celem jest twoje szczęście – spróbuj zagrać inną rolę, której celem jest czyjeś szczęście. Dlaczego nie zagrać roli szczęśliwego męża trójki dzieci? Dlaczego nie udawać, że jesteś oddany swojej rodzinie, z wyłączeniem innych rzeczy? Dlaczego nie zagrać roli mężczyzny, który nie kusi się spać z kobietą w barze na lotnisku?

” ale to nieuczciwe, sam bym siebie okłamał.”Twoje dzieci nie będą wiedzieć, aby zapytać: więc?

druga epidemia Ego (znowu)

„Pomóż mi, proszę, myślę, że jestem narcyzem. Co mam zrobić?”

jest sto poprawnych odpowiedzi, ale wszystkie bezużyteczne, wszystkie zawiodą właśnie dlatego, że chcesz je usłyszeć.

jest tylko jeden, który jest uniwersalnie skuteczny, mówiłem to wcześniej i nikomu się nie podobało. To jest Krok 1: udawaj.

powiesz: ale to nie jest leczenie, to nie robi we mnie prawdziwej zmiany, to nie uczyni mnie mniej narcyzem, jeśli udaję!

wszystkie te odpowiedzi to narcyzm mówi. Wszystkie te odpowiedzi nie trafiają w sedno: twoje leczenie nie jest dla Ciebie, jest dla wszystkich innych.

jeśli tego nie rozumiesz, powtórz Krok 1.