pomnik prezydenta Lincolna w środku parku Lincolna w Waszyngtonie. Pomnik przedstawia Lincolna w jego roli „wielkiego Emancypatora” uwalniającego zniewolonego człowieka.
Andrzej
w roku, w którym zakończyła się wojna secesyjna, USA zmieniły konstytucję, aby zakazać niewolnictwa i przymusowej niewoli. Lecz on celowo zostawiłem w jeden duży luka dla człowiek skazany za przestępstwo.
trzynasta poprawka, ratyfikowana w 1865 roku, mówi: „ani niewolnictwo, ani mimowolna służebność, z wyjątkiem kary za przestępstwo, którego strona powinna zostać należycie skazana, nie mogą istnieć w Stanach Zjednoczonych ani w żadnym miejscu podlegającym ich jurysdykcji.”Uczeni, aktywiści i więźniowie powiązali tę klauzulę wyjątkową z powstaniem systemu więziennego, który osadza Czarnych w ponad pięciokrotnym tempie niż białych ludzi i czerpie zyski z ich nieopłacanej lub niedostatecznie opłacanej pracy.
„to, co widzimy po przejściu 13.poprawki, to kilka różnych rzeczy zbieżnych”, mówi Andrea Armstrong, profesor prawa na Uniwersytecie Loyola w Nowym Orleanie. „Po pierwsze, tekst trzynastej poprawki pozwala na mimowolną służebność w przypadku skazania za przestępstwo.”W tym samym czasie” Czarne kody „na południu stworzyły” nowe rodzaje przestępstw, zwłaszcza przestępstw postawowych—nie okazując należytego szacunku, tego typu rzeczy.”
po wojnie secesyjnej nowe przestępstwa, takie jak” złośliwe psoty”, były niejasne i mogły być przestępstwem lub wykroczeniem w zależności od rzekomej powagi zachowania. Prawa te wysłały więcej czarnych ludzi do więzienia niż kiedykolwiek wcześniej, a pod koniec XIX wieku kraj doświadczył pierwszego „boomu więziennego”, pisze prawniczka Michelle Alexander w swojej książce The New Jim Crow.
„po krótkim okresie postępu w odbudowie, Afroamerykanie po raz kolejny znaleźli się praktycznie bezbronni”, pisze Alexander. – System wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych został strategicznie zastosowany, aby zmusić Afroamerykanów z powrotem do systemu ekstremalnych represji i kontroli, taktyki, która będzie nadal udana dla przyszłych pokoleń.”
Państwa wprowadzają więźniów do pracy poprzez praktykę zwaną „convict-leasing”, w której biali plantatorzy i przemysłowcy” dzierżawią ” więźniów do pracy dla nich. Państwa i prywatne firmy zarabiały na tym pieniądze, ale więźniowie nie. oznaczało to, że wielu czarnych więźniów mieszkało i pracowało na plantacjach wbrew ich woli i bez wynagrodzenia dziesięcioleci po wojnie domowej.
czy to było niewolnictwo pod inną nazwą? Armstrong twierdzi, że trzynasta poprawka czyni wyjątek dla „mimowolnej niewoli”, a nie „niewolnictwa” i że istnieją ważne historyczne i prawne różnice między tymi dwoma. Twierdzi jednak, że żaden sąd formalnie nie zajmował się tym rozróżnieniem, a wiele sądów używało dwóch terminów zamiennie. W 1871 roku Sąd Najwyższy w Wirginii orzekł, że skazany był ” niewolnikiem stanu.”
podobnie jak niewolnictwo w chattel, dzierżawa skazańców była brutalna i nieludzka. W całym kraju „dziesiątki tysięcy ludzi, w przeważającej mierze czarnych, zostały wydzierżawione przez państwo właścicielom plantacji, prywatnym stoczniom kolejowym, kopalniom węgla i gangom budującym drogi i zmuszone do pracy pod batem od zmierzchu do świtu-często jako kara za drobne przestępstwa, takie jak włóczęgostwo lub kradzież”, donosi Washington Post.
wielu więźniów zmarło w tych warunkach. W lipcu 2018 roku badacz Reginald Moore ogłosił, że znalazł szczątki 95 czarnych więźniów, którzy zginęli pracując w Sugar Land w Teksasie na początku XX wieku. Eksperci szacują, że ich wiek wahał się od 14 do 70 lat, co oznacza, że niektórzy urodzili się w przedwojennej niewoli, uwolnieni, uwięzieni, a następnie ponownie zmuszeni do nieodpłatnej pracy. Ponad 3500 więźniów zmarło w Teksasie w latach 1866-1912, w roku, w którym Teksas zakazał dzierżawy skazańców, ponieważ liczba ofiar była tak wysoka.
Państwa również skorzystały i skorzystały z pracy więziennej, zmuszając gangi łańcuchowe do budowy dróg i tworzenia Farm więziennych do uprawy zbóż, takich jak cukier i groszek. Dziś państwa i firmy prywatne nadal polegają na więźniach wykonujących dla nich bezpłatną lub bardzo nisko płatną pracę. Na przykład Kalifornia oszczędza do 100 milionów dolarów rocznie, według rzecznika korekt stanu Bill Sessa, rekrutując uwięzionych ludzi jako ochotniczych strażaków.
” nie byłoby w stanie uwięzić tak wielu ludzi, jak robią bez tego, w efekcie, subwencji kosztów ” – mówi Armstrong. „Więc maskuje prawdziwą naturę lub prawdziwy koszt uwięzienia.”
dziesięciolecia działalności więziennej i aktywizmu na rzecz Praw Obywatelskich miały na celu poprawę warunków i płac dla uwięzionych pracowników. W 1971 roku więźniowie z nowojorskiego Zakładu Karnego Attica przejęli kontrolę nad więzieniem i wydali listę żądań, w tym prawo do wstąpienia do związków zawodowych i zarabiania minimalnego wynagrodzenia. Niedawno, latem 2018 roku, więźniowie w Stanach Zjednoczonych strajkowali, protestując przeciwko temu, co nazwali ” współczesnym niewolnictwem.”